10.04.10Wczoraj, dość przypadkowo, trafiłem na końcówkę filmu "10.04.10" będący według autorów pierwszym filmem śledczym o tragedii smoleńskiej. Za chwilę zabiorę sie do obejrzenia całości, bo ze względu na wyważone opinie film jest wart uwagi, teraz jedynie chciałbym zacytować fragment wypowiedzi i zadedykować ją wszystkim tym, którzy z całą pewnością wiedzą, co się stało w Smoleńsku.
Max Kolonko powracaJaka jest nasza polska rzeczywistość każdy widzi. Czy aby na pewno? Wygląda na to, że ze Stanów widać lepiej i bardziej klarownie :) Polecam każdemu, kto interesuje się naszą rzeczywistością. Ja oglądam z przyjemnością. Tu odcinek o TVP, prof. Baumanie i "nacjonalistach-terrorystach" śląsko-wrocławskich.
Drogówka, Pokłosie, szacunekOstatnio zobaczyłem dwa polskie filmy: „Drogówkę" i „Pokłosie". W oczy się rzuca jedna podstawowa różnica: o ile w „Drogówce" Smarzowski pokazuje polską rzeczywistość poprzez perypetie głównego bohatera, tak w „Pokłosiu" Pasikowski poprzez perypetie głównych bohaterów chce rzeczywistość kreować. Różnica może z jednej strony nieduża, ale z drugiej - znacząca.
Taki dualizm. Ale znaczący.Wczoraj wyczytałem na fejsbuku takie zdanie: „bogaci (ludzie sukcesu) nie chcą przebywać w środowisku narzekania, marudzenia i pesymizmu (wśród biednych)”. Po meczu olśniło mnie dlaczego polscy piłkarze nie osiągają takich wyników, jakie mogliby osiągnąć. Zgodzicie się ze mną, że podstawą każdego sukcesu jest silna psychika. Czy można osiągnąć sukces, kiedy cały czas się słyszy: „piłkarze są beznadziejni, na mistrzostwa świata? – chyba na play station, tragiczni obrońcy, nieudacznicy i.t.p i.t.d.
Koleje Mazowieckie - komfort i punktualność.Koleje Mazowieckie - komfort i punktualność. Taką oto maksymą byłem karmiony podczas mojej wczorajszej podróży do domu. Komfort - oczywiście taki, jaki może być w pociągu wypełnionym pasażerami z dwóch pociągów (ten „mój" został „odwołany" w Rembertowie), a punktualność taka, że w domu byłem 50min później niż powinienem być (opóźnienie na dystansie 42km) . Czas to rzecz względna, zwłaszcza dla Kolei Mazowieckich.
Potrafimy ze sobą jeszcze rozmawiać?Jakoś tak się porobiło w naszym pięknym kraju, że próbuje się zagłuszać próby samodzielnego myślenia. Coś Ci się nie podoba, nad czym się zastanawiasz, konfrontujesz swój tok rozumowania z tokiem rozumowania innych, wygłaszasz nieopatrznie gdzieś (gdziekolwiek) swoją opinię i raptem: bach, lewy sierpowy: „głupi", prawy podbródkowy: „idiota". Oczywiście, bez podania argumentów. Po co Ci argumenty, jak żeś idiota.
KM jak rządKoleje Mazowieckie (kolej generalnie) jest jak polski rząd (i nie jest to dziwne, wszak ryba psuje się od głowy) desperacko próbując przykryć swoją mizerię działaniami marketingowymi, czy pijarowymi. Dla tych co nie chcą doszukiwać się prawdy - to wystarcza, pozostali chyba już dobrze sobie zdają sprawę z mizeroty.
Kultowa AnielinaIdąc na przystanek kolejowy, ten co go zwą kultowym, można podziwiać okoliczności przyrody. Ale nie tylko. W rowach przybywa w bezładzie rzuconych plastikowych belek, opakowań różnego rodzaju, z macdonalda, po pizzy, po cukierkach, między drzewami torby reklamówki wypełnione zbędnym badziewiem różnego sortu. BEZMIAR LUDZKIEJ BEZMYŚLNOŚCI, ocean lenistwa.
Obserwacje i wnioski. Mińskie peryferia. Poezja. Literatura. Spacery po mieście w słońcu i w słocie. Muzyka. Sport. Trochę tańca. Garść prawie filozoficznych uwag i prawie socjologicznych spostrzeżeń. Kilka zdjęć. Mój mińsko-mazowiecki blog."
