Kultowa AnielinaIdąc na przystanek kolejowy, ten co go zwą kultowym, można podziwiać okoliczności przyrody. Ale nie tylko. W rowach przybywa w bezładzie rzuconych plastikowych belek, opakowań różnego rodzaju, z macdonalda, po pizzy, po cukierkach, między drzewami torby reklamówki wypełnione zbędnym badziewiem różnego sortu. BEZMIAR LUDZKIEJ BEZMYŚLNOŚCI, ocean lenistwa.
Jak spędzić Dzień Ziemi?Dzień Ziemi już w najbliższą niedzielę, 22 kwietnia. Na próżno jednak szukam informacji na temat obchodów tego nowego święta. Pusto na stronach mińskich, pusto na stronach ogólnopolskich, czego przykładem może być http://dzien-ziemi.pl/dzien-ziemi-czyli-walka-o-ekologie/ Brak sygnałów jakiejkolwiek aktywności. A my żyjemy już na śmieciach. Nie wierzycie? No to się rozejrzyjcie po okolicy.
Żyjemy na śmietniskuCo więcej, sami je tworzymy. Bez mrugnięcia okiem, bez zastanowienia, bez minimalnej refleksji. Z wiarą, ze cokolwiek nie wyrzucimy przyroda wszystko pochłonie. O naiwności! (wrzucam do wyszukiwarki hasło „czas rozkładu butelki plastikowej", w odpowiedzi otrzymuję wyniki: od 500 do 1000lat (!))
Wyrzucamy do lasów, rowów, na łąki, do parków dosłownie wszystko; nawet te rzeczy, które minimalnym nakładem wysiłku można całkowicie legalnie odstawić do najbliższego punktu zbiorczego śmieci. Okazuje się to zbyt trudne dla zbyt wielu. Wystarczy pójść ma spacer poza miasto, żeby się o tym naocznie i skutecznie przekonać.
Obserwacje i wnioski. Mińskie peryferia. Poezja. Literatura. Spacery po mieście w słońcu i w słocie. Muzyka. Sport. Trochę tańca. Garść prawie filozoficznych uwag i prawie socjologicznych spostrzeżeń. Kilka zdjęć. Mój mińsko-mazowiecki blog."
