Ubogacenie Europy

Włochy znów pod ścianą. Statek z 62 imigrantami na pokładzie zacumuje u wybrzeży Włoch

OPEN ARMS OF SICILY to hiszpański statek, działający w ramach misji ratunkowej dla uchodźców. Od środy dryfował on po wodach Morza Śródziemnego, czekając na decyzję włoskich władz o możliwości zadokowania w porcie. Po naciskach ze strony innych państw europejskich, rząd wyraził zgodę na zejście na ląd 62 imigrantów. Maszyna ma zacumować we wtorek w godzinach popołudniowych, prawdopodobnie w Taranto.

Załoga Open Arms uratowała 62 pasażerów gumowego pontonu zaledwie 50 mil od wybrzeży Libii, która stanowiła punkt startowy ich podróży. Pracownicy hiszpańskiej misji ratunkowej postanowili jednak wspomóc imigrantów w przedzieraniu się do Europy, zamiast odesłać ich z powrotem do Afryki. Rząd Włoch, który niejednokrotnie zapowiadał zamknięcie granic oraz portów w związku z rozwojem nielegalnego przemytu, a także kryzysem imigracyjnym, został postawiony pod ścianą.

Na decyzję odnośnie pozwolenia na zacumowanie statku, hiszpańska załoga oraz nielegalni przybysze z Afryki czekali kilka dni. W związku z wymagającym hospitalizacji stanem zdrowia, 11 uchodźców zostało ewakuowanych w porcie Augusta. Reszta natomiast - w tym m.in. trzy kobiety, dwoje małych dzieci, a także 24 nieletnich bez opieki dorosłych, oczekiwała na rozstrzygnięcie stanowiska włoskich władz. Decyzję o wpuszczeniu pozostałych ubogacaczy kulturowych przyspieszyły pogarszające się warunki na statku oraz sztorm na Morzu Śródziemnym, który zagrażał zarówno załodze, jak i pasażerom.

Według Międzynarodowej Organizacji ds. Migracji w tym roku odnotowano już ponad 1000 przypadków śmiertelnych w związku z poszukiwaniem lepszego życia na szlakach migracyjnych przez Morze Śródziemne.

„Potrzebujemy zdecydowanych działań ze strony włoskiego rządu i Europy, aby powstrzymać handlarzy ludźmi” - powiedział burmistrz Lampedusy, Salvatore Martello, w trakcie wizyty w Barcelonie, gdzie spotkał się z Adą Colau w celu omówienia kryzysu migracyjnego.

Jeden z uratowanych migrantów stwierdził, że „wolałby umrzeć na morzu niż wrócić do Libii”. Koszt niebezpiecznej i niepewnej podróży to ok. 1300 dolarów. Kwota ta bardzo często stanowi dla tych desperacko pragnących przedostać się do Europy migrantów majątek życia.

https://mocnefakty.com/informacje/p,wlochy-znow-pod-s...

W Polsce będzie się rodzić więcej dzieci, ale wyłącznie dzięki imigrantom. - Na Polakach nie możemy już polegać – uważa psycholog społeczny prof. Janusz Czapiński. - Imigracja i robotyzacja to ratunek dla starzejącej się Polski i przyszłych emerytów. Inaczej będziemy żyć na poziomie z końcówki PRL.

- Korzystajmy z faktu, że nasza gospodarka rośnie i przyjmujmy jak najwięcej imigrantów, bo oni pracują na nasze PKB i zasilają fundusz emerytalno-rentowy, z którego wypłacane są emerytury - namawia prof. Czapiński
Zdaniem prof. Czapińskiego, rząd powinien postawić na robotyzację i zadbać o produkcję inteligentnych maszyn w kraju
- Nie można emerytów zwolnić z opodatkowania świadczeń, bo oznaczałoby to utratę kilkudziesięciu miliardów złotych dochodu - uważa psycholog
Od kilku lat w Polsce rodzi się coraz mniej dzieci. Wskaźnik dzietności w 2016 roku sięgał 1,4 proc., obecnie wynosi 1,3 proc. (rodzi się 360 tys. dzieci rocznie, a umiera 450 tys. Polaków), co oznacza, że "odtwarza się" każda kobieta i co trzeci mężczyzna. Nie pomogły zachęty ze strony państwa w postaci 500 plus, nie ma też skutecznej polityki prorodzinnej. Idziemy w stronę społeczeństw tzw. starej Europy, w której młodzi ludzie niechętnie zakładają rodziny, a jeśli decydują się na dzieci, to najwyżej na jedno.

- Z tego też powodu potrzebujemy dobrej polityki imigracyjnej, która zachęci do przyjazdu i pozostania w Polsce obcokrajowców – zaznacza prof. Janusz Czapliński. - Obecnie korzystamy z imigracji Ukraińców, w jakiejś części też Białorusinów, którzy przyjeżdżają do nas całymi rodzinami, pracują i odprowadzają składki emerytalno-rentowe, ale co będzie dalej? - pyta psycholog.

Otwarci na pracowników ze Wschodu
W jego ocenie, powinniśmy mocniej postawić na migrację ze wschodniej Europy, ale też z Azji, bo to jest dla nas ratunek dla pogarszającej się demografii i co za tym idzie dla zabezpieczenia systemu emerytalnego. Co prawda w ostatnim czasie przyhamowała trochę emigracja Polaków – głównie z powodu zagrożenia brexitem, ale niewiele to zmienia. - Tak długo, jak długo polska gospodarka będzie się intensywnie rozwijać, a co za tym idzie będzie atrakcyjna dla przybyszy ze Wschodu, tak długo powinniśmy być na nich szeroko otwarci. Gdy okres prosperity się skończy, nikt nie będzie chciał do nas przyjeżdżać – podkreśla profesor.

Drugim zagrożeniem dla świata, w tym Polski, jest robotyzacja. Problem polega na tym, że w Polsce brakuje maszyn, które mogą nas zastąpić, prawie się nie produkuje, a żeby je kupić, potrzebne są fundusze. Tu też więc potrzebne są zdecydowane działania ze strony państwa.

- Obniżenie wieku emerytalnego to był krok absolutnie samobójczy – uważa profesor Czapiński. - Część osób w prawdzie nie przechodzi na emeryturę, gdy osiągnie przewidziany ustawą wiek, bo chce zadbać o wyższe świadczenie. Pytanie jednak, jak długo rynek pracy będzie otwarty i chłonny na osoby w wieku emerytalnym - dodaje.

Emerytów szybko przybywa
Z badań wynika, że już w 2030 roku na jednego emeryta będzie przypadał jeden pracujący, a za 30 lat na 7 pracujących przypadać będzie aż 10 emerytów. To oznacza znacznie niższe składki odprowadzane do systemu przez zatrudnionych albo ich znaczny wzrost – np. do 40 proc. dochodu. Dziś jeszcze na jednego emeryta pracują dwie osoby, ale od lat już obserwujemy tendencję spadkową. Sytuacji nie poprawił program 500 plus, bo dzietność w Polsce nie wzrosła.

- Z mojego punktu widzenia były to utopione w błocie miliardy złotych – mówi Czapiński. - Należało raczej pójść śladem Francji i zadbać o opiekę – rozbudować sieć żłobków i przedszkoli, zorganizować świetlice dla dzieci pracujących rodziców. Im samym zaś przyznać odpisy podatkowe na dzieci uzależnione od wysokości dochodu - dodaje.

W zamian mamy rosnące rzesze emerytów – za dziesięć lat będzie ich już 10 mln, o dwa więcej niż obecnie. W 2050 ich liczba dojdzie już do 12 mln. To jest też argument za tym, że nie można emerytów zwolnić z opodatkowania świadczeń, bo oznaczałoby to utratę kilkudziesięciu miliardów złotych dochodu.

Na cud nie ma co liczyć
- Nie będzie godziwych emerytur, cud się nie wydarzy – przekonuje psycholog. - Nie ma co liczyć na żadne PPK, bo Polacy nie ufają już żadnemu systemowi – nawet takiemu, w którym państwo i pracodawca ma im coś dopłacić. Z drugiej strony dorobić do emerytury będzie coraz gorzej, a emeryci nie wyemigrują, aby dorobić za granicą.

Dodaje przy tym, że może głodem przymierać nie będziemy – o ile klimat nie będzie się zmieniał zbyt szybko – ale poziom życia znacznie będzie odbiegał od dobrobytu, cofniemy się do lat 80. Trzydzieści lat drugiej RP wspominać będziemy jako złote czasy dla Polski - prognozuje badacz.

Wskazuje na jeszcze jedno niepokojące zjawisko – do niedawna wzrastała średnia długość życia przeciętnego Polaka. Od mniej więcej dwóch lat żyjemy krócej niż nasi rówieśnicy sprzed kilku lat. - To może świadczyć o tym, że obecne pokolenie jest słabsze genetycznie, niewykluczone też, że wpływ na ten stan rzeczy ma sytuacja w służbie zdrowia – wyjaśnia prof. Czapiński. - To źle wróży dla nas, choć wręcz przeciwnie dla systemu emerytalnego – dodaje. https://businessinsider.com.pl/rozwoj-osobisty/zdrowie/rynek-...

Polacy szarmanccy
https://kurierlubelski.pl/w-tych-wojewodztwach-jest-najw... tych województwach jest najwięcej gwałtów. Sprawdź, gdzie! Uważaj na siebie. Jak możesz ochronić się przed gwałtem?
Gwałty zdarzają się w całej Polsce - nie ma województwa, w którym w ubiegłym roku policja nie stwierdziłaby ani jednego przestępstwa tego typu. Są jednak województwa, w których gwałtów jest stosunkowo mało i takich, które niestety wyróżniają się na tle Polski większą ich liczbą. Zobacz, gdzie dochodzi do największej liczby gwałtów
Przemoc seksualna to zjawisko, które dotyka przede wszystkim kobiet. Gwałt zawsze zostawia głęboką ranę na psychice, a jego konsekwencje dla ofiary potrafią być naprawdę druzgoczące. Czy są w Polsce miejsca, w których co roku dokonuje się najwięcej gwałtów i takie, w których ich ilość jest mała? Oczywiście, że tak. Zobacz, gdzie najczęściej popełniane są te przestępstwa, a gdzie jest ich najmniej!
Przez wiele lat gwałty były rzadko zgłaszane na policję, jednak w ostatnich latach się to zmienia, m.in. dlatego, że jesteśmy coraz bardziej świadomi tego, co jest naruszeniem naszych granic. Każda sytuacja, w której jesteśmy zmuszani do obcowania płciowego to gwałt. Dotyczy to także sytuacji występujących w stałych związkach!

Jak obronić się przed gwałtem? Gdzie najczęściej dochodzi do gwałtów i trzeba tam uważać?
Jak obronić się przed gwałtem? Przede wszystkim należy pamiętać, że gwałt nigdy nie jest winą jego ofiary. Zawsze winna jest tylko ta osoba, która postanowiła go dokonać i kogoś skrzywdzić. Niestety, większość gwałtów dokonywana jest przez osoby, które dobrze znają ofiary. Niemniej jednak część tych przestępstw jest popełniana przez osoby zupełnie obce ofierze, która najczęściej została wybrana przez gwałciciela przypadkowo.
Mimo wszystko, by zwiększyć swoje bezpieczeństwo, warto wiedzieć, co można zrobić, by obronić się przed gwałtem. Chodzi zarówno o prewencję, jak i o zachowanie, kiedy znajdziemy się już w sytuacji niebezpiecznej.

Sudan: szariat, chaos czy demokracja?

Kraj, który od ponad trzydziestu lat był dyktaturą opartą na szariacie, dziś próbuje rozwijać się w kierunku demokracji.

Po trwających prawie pół roku masowych protestach ludności przeciwko długoletniemu dyktatorowi Sudanu Omarowi al-Bashirowi, jego rząd został obalony w kwietniu tego roku przez wojsko. Ponad sto osób zostalo aresztowanych, od sierpnia władzę sprawuje wspólna rada (TSC – Transitional Sovereignty Council ) wojskowych i organizatorów demonstracji, nazywających się Siłami Wolności i Zmiany (Forces for Freedom and Change).

Zgodnie z porozumieniem, podpisanym przez Siły i wojsko, w ciągu 21 miesięcy na czele Rady stanąć ma osoba cywilna, a po 39 miesiącach, przed końcem 2022, odbyć się mają wybory. Nie wiadomo jednak, jakie w międzyczasie obowiązywać będzie w Sudanie prawo – czy oparte na szariacie, czy nie. Na razie zlikwidowano cenzurę i wypuszczono więźniów politycznych.

Jeszcze w roku 1983, za poprzedniego dyktatora Sudanu, Gaafara Niemiriego, zadeklarowano, że szariat staje się podstawą prawa sudańskiego. Wprowadzono kary chłosty, ukrzyżowania i ścięcia. Od tego czasu tysiące osób, głównie kobiet, były publicznie chłostane za „nieskromność”, setki osób zostały skazane na śmierć.

Sudan został też sponsorem różnych islamistycznych organizacji terrorystycznych i nadal jeszcze znajduje się na amerykańskiej liście krajów wspierających terror, co uniemożliwia mu dostęp do funduszy Banku Światowego i IMF.

W Sudanie nie wprowadzono jednak separacji płci, takiej jak w Arabii Saudyjskiej, ani nie zlikwidowano kształcenia kobiet, tak jak w Afganistanie. Dzięki temu są tam wykształcone kobiety, które zaczęły odgrywać istotną rolę po obaleniu al Bashira.
Najważniejsza z nich to Neemat Abdullah Mohamed Khair, która została przez rządzący krajem komitet mianowana przewodniczącą sądu najwyższego. W Afryce są cztery inne kraje, w których kobieta jest przewodniczącą sądu najwyższego, ale w krajach arabskich taka sytuacja zdarzyła się po raz pierwszy. Sudan jest jednym z trzech krajów muzułmańskich, które nie ratyfikowały CEDAW, konwencji o likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet. Wiele osób w tym kraju ma nadzieję, że pani Khair doprowadzi do ratyfikacji tej konwencji i do odwołania sudańskich praw, dyskryminujących kobiety.
W TSC na jedenaście osób (po pięć mianowanych przez wojsko i Siły Wolności) są dwie kobiety. Jedna została mianowana przez Siły Wolności a druga, Raja Nicola, była wspólną kandydatką wojska i Sił. Nicola nie jest muzułmanką – jest Koptyjką, reprezentuje w Radzie kilkuprocentową sudańską mniejszość chrześcijańską. W rządzie ministrem jest jedna kobieta, Asma Abdullah, która została ministrem spraw zagranicznych.

Nie wiadomo, czy mianowanie kobiet na wysokie stanowiska będzie początkiem ograniczania szariatu w Sudanie. W maju wojsko oświadczyło, że szariat – i lokalne tradycje – powinny być w dalszym ciągu podstawą sudańskiego prawa. Prawdopodobnie jego rola będzie jednak ograniczana. W przyjętej w sierpniu przez wojsko i Siły Wolności deklaracji konstytucyjnej, która określa, jak Sudan ma być rządzony do nowych wyborów, przewidziano, że w nowym parlamencie 40% miejsc zarezerwowanych będzie dla kobiet – to więcej, niż jest w polskim sejmie (27%).

Czy w Sudanie uda się eksperyment z demokratyzacją – tak jak na razie udaje się w Tunezji – czy też wróci on do dyktatury – tak jak to się stało w Egipcie – pokażą najbliższe trzy lata. Perspektywy nie są dobre: rozwój gospodarczy jest bardzo wolny, a Sudan ma ogromny przyrost naturalny (2.5% rocznie). Protesty, które doprowadziły do obalenia dyktatora, były spowodowane nie tylko brakiem wolności, ale także korupcją, bezrobociem i biedą.

Europa będzie musiała zaangażować się we wspieranie polityczne i gospodarcze nowych władz, bo chaos albo krwawa dyktatura w Sudanie grożą nasileniem emigracji z tego kraju i z krajów ościennych, Erytrei – Etiopii, Republiki Środkowoafrykańskiej, Sudanu Południowego. Sudan graniczy z Libią i przez jego terytorium prowadzi część szlaków przemytników ludzi.

Grzegorz Lindenberg

Źródła: https://www.africanews.com/; https://www.dabangasudan.org/; https://aawsat.com/; https://khartoumstar.com/
https://euroislam.pl/sudan-szariat-chaos-czy-demokr...