Co tam Panie w polityce?

Moralne szambo

Wiele już słyszałem zachwytów nad „dobrą” kondycją samorządów w Polsce, których kształt zawdzięczamy jednej z czterech sztandarowych reform premiera Buzka. Warto się więc zastanowić: czy faktycznie jest tak dobrze z tą samorządnością? Zwłaszcza, że najgorliwszymi piewcami jej osiągnięć są najwięksi beneficjenci, czyli sami samorządowcy. W trzystopniowym samorządzie (gminnym, powiatowym i wojewódzkim) mamy prawie 47 tys. radnych, którzy obecnie otrzymują diety w maksymalnej wysokości 2684,13 zł miesięcznie. Samorządy zatrudniają też całą armię pracowników, liczącą na koniec 2017 roku 256,2 tys. osób i dysponują rocznym budżetem równym 2/3 budżetu państwa. Można niewątpliwie zauważyć, że dzięki wielkiemu strumieniowi pieniędzy nasze najbliższe otoczenie powoli zmienia się na lepsze. Ale czy jest to wyłączna zasługa samorządowców oraz ich „ciężkiej” i „uczciwej” pracy? Wątpię w to, a poza tym łaski nam nie robią, bo zarządy za swoją pracę biorą wysokie wynagrodzenia. Dlatego nie ulegam propagandzie sukcesu, która właśnie samorządowcom przypisuje główne zasługi w dziedzinie rozwoju lokalnych społeczności, czyniąc z nich niejednokrotnie symbole „postępu” i ludzi wręcz nietykalnych, których nie powinno się krytykować, bo przecież tak wiele dla nas robią.

W niniejszym tekście nie odniosę się do „standardowych” kompetencji samorządowców, lecz do ich działalności ubocznej, która zdecydowanie wykracza poza zakres ich obowiązków i niejednokrotnie wywołuje słuszne głosy krytyki. Chodzi mi oczywiście o totalne upolitycznienie samorządów i wykorzystywanie ich, jako odskoczni do kariery na szczeblu krajowym oraz dogodnej bazy wypadowej do podjazdowej wojny z rządem. Za przykład mogą posłużyć władze Gdańska i Warszawy, chociaż należy podkreślić, że ten trend obejmuje wiele innych samorządów. Jednakże w ostatnim okresie to właśnie te dwa miasta bardzo wiele łączy, bo rządzą tam osobnicy wywodzący się z tej samej „kuźni” kadr, czyli Platformy Obywatelskiej, co w myśl szerszego planu odwojowania władzy centralnej uczyniło z nich awangardę antypisu i „postępu”, który ma przeorać nasz grunt społeczny i położyć solidne fundamenty pod budowę „nowego” i „lepszego” świata. Dlatego od wielu lat włodarze tych miast hojnie sponsorują szemrane inicjatywy i tzw. organizacje pozarządowe, przeważnie lewackie i deprawatorskie, które bez tej kroplówki już dawno zaprzestałyby swojej szkodliwej działalności. Miałoby to wręcz zbawienny wpływ na poprawę ogólnej atmosfery, ale tymczasem utuczeni na publicznym wikcie dewianci dziarsko maszerują ulicami naszych miast, wywołując powszechne zgorszenie. A jeszcze bardziej irytujące jest to, że na czele tęczowych marszów „równości” kroczą z dumą prezydenci Gdańska i Warszawy, którym najwyraźniej odpowiada fetor unoszący się z tej moralnej kloaki.

W tym kontekście nasuwa się jeszcze jedno podobieństwo, bowiem w obu tych miastach doszło na przestrzeni ostatnich lat do podobnych katastrof ekologicznych. I tak jak w 2018 roku szambo rozlało się w Gdańsku, tak teraz fekalia wypływające z pękniętych rur warszawskiej oczyszczalni „Czajka” zatruły Wisłę i z jej nurtem popłynęły do Bałtyku. Połączył więc oba grody nie tylko tęczowy most ideologicznej wojny z ciemnogrodem, ale także cuchnąca rzeka ekskrementów płynących ze stolicy. I nie ma się z czego śmiać, bo ucierpieli na tym nie tylko ludzie mieszkający wzdłuż królowej polskich rzek i jej ekosystem, ale również kozy wypasane w ramach miejskiego projektu na jednej z rzecznych wysepek przez dagestańskiego pastucha i jego bezdomnego pomocnika, który za 50 zł i jakieś parówki „opiekował” się stadem. Kozy to dość odporne i mało wymagające zwierzęta, lecz tym razem nie przeżyły eksperymentu przeprowadzonego przez naprawiaczy świata, bowiem większość z nich padła, gdy swoje pragnienie ugasiły wodą z Wisły. Wydarzenie to wywołało niemały skandal i unaoczniło niedowiarkom, co może nas spotkać, gdy bezrefleksyjnie poddamy się eksperymentom forsowanym przez aktywistów LGBT. W tej sprawie zdumiewający jest też zupełny brak reakcji tzw. ekologów, którzy z determinacją zwalczają smog i polską energetykę węglową, ale gdy zatruwana jest jedna z największych rzek Europy i uśmiercane są zwierzęta, to nagle gdzieś się pochowali. W sumie to jednak nie powinno dziwić, bo są oni sponsorowani przez sprawców tych nieszczęść, a większość zarządu Greenpeace Polska stanowią Niemcy. Myślę, że dobrym podsumowaniem tego wątku mogą być słowa lidera zespołu „Bayer Full”, Sławomira Świerzyńskiego, który skwitował tę katastrofę w następujący sposób: „Jak się grzebie w cudzej dupie, to gówno wypływa. Panie wiceprezydencie [Rabiej], co z tym zrobisz, może nowa fotka z kochankiem?”.

No właśnie, zasadniczy problem z polskim samorządem tkwi w tym, że ludzie, którzy go tworzą zajmują się nie tym do czego zostali powołani. Zamiast troszczyć się o dobre funkcjonowanie wspólnoty lokalnej, której zawdzięczają wybór na swoje stanowiska, to zazwyczaj gorliwie angażują się w konflikty polityczne i wojny ideologiczne. Trwonią pieniądze podatników na realizację niedorzecznych pomysłów, czego przykładem może być zakup rydwanu przez prezydent Dulkiewicz, za który lekką ręką zapłaciła z miejskiej kasy 150 tys. zł. Wiele wskazuje też na to, że obie awarie oczyszczalni ścieków miały swoje przyczyny w zaniedbaniach towarzyszących ich budowie i eksploatacji, za co niewątpliwie odpowiedzialność ponoszą władze miejskie. Mamy wciąż w pamięci problemy, jakie z wymiarem sprawiedliwości miała Hanna Gronkiewicz-Waltz i Paweł Adamowicz, którzy stali się wręcz symbolem nieuczciwego gromadzenia prywatnych fortun, a jak wiadomo zjawisko korupcji i złodziejstwa jest dość mocno rozpowszechnione wśród samorządowców. Dlatego dla dobra prawdziwych i uczciwych społeczników, jakich nie brakuje w samorządach, należy takie przypadki zdecydowanie piętnować i przykładnie karać. Tymczasem poza biciem piany praktycznie niewiele się z tym robi, a patologie kwitną w najlepsze. Dzięki wadliwej ordynacji wyborczej i ugruntowanym przez dekady układom, w samorządach wodzą rej partyjne oligarchie, a „geniusz” z Nowogrodzkiej zamiast rozpędzić je na cztery wiatry, co przecież obiecywał, to wydłużył im kadencje z czterech do pięciu lat.

Sytuacja staje się więc nie do zniesienia, a jej poprawy należy poszukiwać w radykalnej przebudowie samorządów, aby wreszcie zaczęły efektywnie i odpowiedzialnie pracować na rzecz społeczności lokalnych, a nie trwonić pieniądze, czas i wysiłek na działania niezwiązane z ich misją. Droga do tego wiedzie poprzez zmianę ordynacji wyborczej w największych gminach z proporcjonalnej na większościową, powrót do kadencji czteroletniej i ograniczenie sprawowania mandatu do dwóch kadencji, nie tylko prezydentom, burmistrzom i wójtom, ale także radnym. Konieczne jest też poddanie skrupulatnej kontroli wydatków dokonywanych przez samorządy oraz zakaz wydawania pieniędzy na cele niezwiązane z funkcjonowaniem wspólnoty. Należy również pomyśleć o uproszczeniu samorządu terytorialnego, poprzez likwidację powiatów i sejmików wojewódzkich oraz zmniejszenie o połowę liczby radnych w gminach, co przyniosłoby ogromne oszczędności, które można by przeznaczyć na potrzebniejsze cele społeczne. W przeszłości zmniejszono już liczbę radnych i kraj się nie zawalił, po co więc mamy utrzymywać tak liczną rzeszę darmozjadów. W Nowym Jorku zamieszkiwanym przez 8,5 mln ludzi wybiera się tylko 51 rajców, Los Angeles ma ich zaledwie 15, Berlin 100, a Paryż 172. W Warszawie zaś na 1,5 mln mieszkańców mamy 469 radnych. Jednym słowem, trzeba oczyścić stajnię Augiasza, którą stały się samorządy i odesłać do lamusa ostatnią z „reform” Buzka, bo pozostałe już dawno przeszły do historii. Tylko, że do tego potrzeba wizji i woli politycznej, a z tym niestety w Polsce jest kiepsko…



Wojciech Podjacki


Źródło: https://niepoprawni.pl/blog/lospolski/moralne-szambo

©: autor tekstu w serwisie Niepoprawni.pl | Dziękujemy! :).

Podsumowano akcję "Tęczowe ZHP". Jest apel o powrót do harcerstwa wiernego ideałom

Przed warszawską Kwaterą Główną Związku Harcerstwa Polskiego odbył się briefing prasowy Centrum Życia i Rodziny. Wiceprezes Centrum Kazimierz Przeszowski podsumował efekty akcji „Tęczowe ZHP”. To inicjatywa wymierzona przeciw promowaniu ideologii LBGTQ i edukacji seksualnej w ZHP.

Jak wskazał, „apel do władz ZHP o zaprzestanie takich działań podpisało aż 20 tysięcy Polaków”. "W efekcie odwołano aktualne władze Kwatery Głównej ZHP; w sobotę i niedzielę 26 i 27 października odbędzie się zjazd nadzwyczajny Związku, którego celem będzie wybór nowych władz" - podaje portal pch24.pl.

Przeszowski tłumaczył, że „akcja „Tęczowe ZHP” odniosła przy tym także szereg innych bardzo konkretnych skutków”.

Po raz pierwszy od wielu lat nie było oficjalnej reprezentacji ZHP na paradzie równości. Paradzie, której postulatem jest między innymi nieograniczone prawo do aborcji, a także adopcja dzieci przez pary osób tej samej płci, eliminacja z debaty publicznej osób krytycznych wobec środowisk LGBTQ czy finansowanie ze środków publicznych operacji „zmiany płci”

- ocenił Przeszowski.

„W tym roku nie odbyły się także żadne szkolenia ani kursy, na których środowisko LGBTQ byłoby promowane. Władze ZHP nie wzięły też udziału w tak zwanym Międzynarodowym Dniu Przeciwko Homofobii, Transfobii i Bifobii” – mówił dalej wiceprezes Centrum Życia i Rodziny.

Podkreślił jednak, że wciąż pozostaje wiele do zrobienia. Zwrócił uwagę na „pilną konieczność zajęcia przez ZHP oficjalnego stanowiska wobec deptania ideałów założycieli harcerstwa w Polsce i na świecie oraz działań pozostających w całkowitej sprzeczności z prawdziwym wzorcem wychowawczym harcerstwa”.

Po dziś dzień nie zostało oficjalnie odwołane stanowisko władz ZHP, które szczególnie zbulwersowało wychowawców, opiekunów i instruktorów, a zgodnie z którym instruktorami mogą być osoby w sposób jawny kpiące z 10. punktu prawa harcerskiego. Już po uruchomieniu naszej akcji doszło do nadawania stopni osobom łamiącym ten punkt prawa

- tłumaczył.
10. punkt prawa harcerskiego brzmi: „Harcerz pracuje nad sobą, jest czysty w myśli, mowie i uczynkach; jest wolny od nałogów”.

Wiceprezes Centrum Życia i Rodziny przypomniał też, że dokładnie 10 miesięcy temu ponad 40 organizacji wychowawczych i rodzicielskich z całego kraju, zaniepokojonych działaniami ZHP, wysłało do władz Związku list z zapytaniem o aktualnie obowiązujący w harcerstwie wzorzec wychowawczy. Władze jednak na list ów do dzisiaj nie odpowiedziały.
rzeba też zakończyć odbywające się po dziś dzień szkolenia permisywnej edukacji seksualnej dla instruktorów. W ramach tych szkoleń prezentowane są treści zawarte w podręczniku do edukacji seksualnej według standardów WHO. Można tam znaleźć między innymi to, że stosunki seksualne między 15-letnimi harcerkami i harcerzami są zupełnie normalnie i nie wymagają przeciwdziałania instruktorów Mogą to być stosunki również w obrębie tej samej płci, bo tam mówi się o partnerach. Dopuszcza się też oglądanie pornografii

- przywołał treści szkoleń.

"W imieniu 20 tysięcy sygnatariuszy petycji do władz ZHP apelujemy o zaprzestanie takich działań, o powrót do harcerstwa wiernego ideałom, takiego, któremu rodzice mogą bezpiecznie powierzyć dzieci” – apelował wiceprezes Centrum Życia i Rodziny.

https://niezalezna.pl/294593-podsumowano-akcje-teczo...

Sensacyjne plotki z obozu lewicy: Transgatunkowa feministka Sylwia Spurek założy własną partię i wystartuje na prezydĘtkę

Plotki z obozu lewicy: Transgatunkowa feministka walcząca o prawa molestowanych krów, podająca się za wegankę (co nie przeszkadza jej w noszeniu skórzanego paska) zamierza założyć własną partię i wystartować na prezydenta…. to znaczy na prezydĘtkę.

Jakiś czas temu Sylwia Spurek stwierdziła, że „krowy są gwałcone po to, aby dawały mleko”. Później, będąc zadeklarowaną weganką i przeciwniczką zabijania zwierząt, dała się przyłapać z paskiem wykonanym ze skóry. Co więcej, pomimo tego, że pani Spurek jest zagorzałą lewaczką i należy do obozu, któremu z bogaczami nie po drodze, to okazało się, że ten jej nieszczęsny pasek kosztował ok. 3200 zł.

Jak więc widać, pani Spurek konsekwentnie buduje swoją markę i rozpoznawalność. Co prawda może lepiej by było, gdyby wraz z Klaudią Jachirą otworzyły kabaret, niż robiły politykę, no ale jednak „polityczka” doszła do tego, że jej twarz stała się rozpoznawalna.

Teraz ponoć chce to wykorzystać i założyć własną partię. Tak spekulują lewicowi aktywiści w Internecie, członkowie m.in. partii Razem i Wiosna. Nas to może w sumie tylko cieszyć – wybory z 2015 pokazały, że nie ma niczego lepszego dla prawicy, niż duża mnogość partii lewicowych. Co więcej, pani Spurek chce uczynić ten prezent Andrzejowi Dudzie i wystartować na prezydenta… Prezydentę? PrezydĘtkę? No, nieważne na co. Ważne, że zapewne odbierze trochę głosów kandydatowi PO-KO.

Ta decyzja wielbicielki krów na pewno spodoba się pewnemu wielbicielowi kotów…

Źródło: Facebook, Twitter, FB „Sekcja Polityki Polskiej”
https://nczas.com/2019/10/26/sensacyjne-plotki-z...

Towarzysz Stalin usta czerwieńsze miał od malin

Między jednam programem informacyjnym, a drugim zobaczyłem w „TVN-24godziny” program „informacyjny” dotyczący Unii Europejskiej. Telewidzom ukazał się znany rysownik (walczący onegdaj swoim piórkiem z totalitaryzmem komunistycznym) Andrzej Mleczko i z namaszczeniem zaczął recytować: „Unio ojczyzno moja! Ty jesteś jak zdrowie. Ile cię trzeba cenić ten tylko się dowie kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie widzę i opisuję, bo... Kto będzie głosował przeciwko Unii tego niech Pan Bóg broni”.

Czy to jest informacja czy nachalna, prymitywna propaganda? Czy to jest wystąpienie artystyczne czy wiernopoddańcza, ideologiczna tzw. lojalka?

W latach pięćdziesiątych w filharmonii prezentowano „arcydzieło” muzyki poważnej na chór i orkiestrę. Chór śpiewał między innymi: „Towarzysz Stalin usta czerwieńsze ma od malin”.

Historia się ewidentnie powtarza. Artyści stają się sługami ideologii i za nędzne srebrniki (oraz inne profity) przekreślają wartości, które stanowią ich powołanie.

A może ci „wielcy artyści” naprawdę wierzą w to, co mówią? Byli tacy za stalinizmu, którzy zakładając czerwone krawaty z autentycznymi łzami w oczach oddawali hołd „wielkiemu przywódcy”. Może więc i dziś są tacy, którzy zakładając niebieskie krawaty oddają szczerze hołd „wielkiej Unii”.

Cóż to jednak zmienia? Czy w takich wypadkach „dobra intencja” może usprawiedliwiać? Czy jest to bezwzględnie dobra intencja?

Skutek za parę lat będzie taki sam. Pozostaną niesmak i wykrętne tłumaczenia. Historia się powtarza i tylko żal, że talenty nie zostały pomnożone, a nawet zakopane tylko użyte, wbrew prawdzie i logice, mądrości i wolności, w służbie czemuś, co było nową wersja dawno skompromitowanej utopii.

https://prawy.pl/104740-towarzysz-stalin-usta-c...