"Prawo które nie służy narodowi to jest bezprawie"

Rajd grozy ministra Michała Wosia
Prawie 180 km/h przy ograniczeniu do 90. Jazda buspasem z widoczną pogardą dla przepisów i mieszkańców miasta. Takie popisy w wykonaniu kierowcy Ministerstwa Środowiska oglądali przestraszeni mieszkańcy Warszawy. Szalejący kierowca wiózł ministra Michała Wosia (28 l.). Ten zapewnia, że po prostu... nie zapanował nad swoim szoferem!
Gdzie minister się tak spieszył? Co pilnego kazało mu mknąć przez miasto z prędkością iście rajdową? Michał Woś tłumaczy w Fakcie, że nie o pośpiech chodziło i on wcale nie lubi szybkiej jazdy. – Taka szybkość jest absolutnie niedopuszczalna. To nie był kierowca, z którym na co dzień jeżdżę zgodnie z przepisami, tylko zastępczy, z którym jechałem po raz pierwszy. Zwróciłem mu uwagę, żeby zwolnił – zapewnia Woś.

Kierowca jak widać zignorował prośby ministra, bo szalał na drodze, wzbudzając popłoch. – Poprosiłem dyrektora generalnego ministerstwa, żeby już nigdy nie przydzielał mi tego kierowcy – mówi Faktowi Michał Woś i dodaje. – Bezpieczeństwo to podstawa, ale także komfort pracy – w trakcie jazdy czytam dokumenty i pracuję na tablecie. Dlatego nie jeżdżę szybko. Współpracuję z kierowcami od prawie czterech lat i wcześniej nigdy nie miałem takiej sytuacji – przekonuje minister.

A tyle premier Mateusz Morawiecki mówił o walce z piratami drogowymi… W swoim exposé obiecał poprawę bezpieczeństwa na ulicach i zapowiedział bezpardonową walkę z szalejącymi kierowcami. – Nasze drogi znaczone są krzyżami, które oznaczają śmiertelne wypadki i tragedie tysięcy rodzin – mówił. – Dlatego bezpieczeństwo na drogach ma być jednym z priorytetów – grzmiał Morawiecki podczas exposé. https://www.fakt.pl/wydarzenia/polityka/limuzyna-w...

https://www.msn.com/pl-pl/wiadomosci/opinie/skanda...

Skandalem jest nie to, co mówił Czarzasty o radzieckich wyzwolicielach Polski w II wojnie, skandalem gigantycznym są naprawdę słowa obecnych w studio TV zatwardziałych prawicowych fanatyków i nieuków: Adamczyka i Pęka, oraz nieobecnego Sebastiana Kalety zatrudnionego na posadzie wiceministra sprawiedliwości. Ten ostatni dał na Twitterze głos wspierający obecnych w studio prawicowych opluwaczy armii radzieckiej. W wypowiedziach trojga wspomnianych panów nie ma nic, co by mogło zaskoczyć. Bredzą od lat, pospołu z polityczną siłą trzymającą władzę. W zaczadzonych łbach im się nie mieści, że mogą wciskać Polakom historyczny kit tylko dlatego, iż Ruskie wyzwolenie, na które pomstują, ocaliło plemniki ich dziadków lub tatusiów. Oni zaś, i im podobni, naj prawdopodobnie dzięki temu pojawili się na świecie. Nie wiedzą nygusy od historii - może wolą nie wiedzieć - że nacja, której intelektualnie wybrakowaną część dziś stanowią, miała, zaraz po Żydach wylecieć przez komin. I by wyleciała w całości lub części, gdyby Hitler wygrał, względnie wypchnięcie pana z wąsem i przedziałkiem ślimaczyłoby się. I to nie są jakieś komunistyczne mrzonki. W tamtym świecie realnym, nie urojonym jak u naszych nadpatriotów, innego wyzwolenia być nie mogło. I wyzwoleniem dla większości było. Nie mogę pojąc, jak długo jeszcze trzeba będzie tłumaczyć zakutym prawoskrętnie łbom wojenne oczywistości, zależności i uwikłania Polski i Polaków.

Solidarność energetyczna jest dobra tylko wtedy, gdy jest dobra dla Niemiec. Berlin chce wojny z Polską przed TSUE

We wrześniu Trybunał Sprawiedliwości UE (TSUE) wydał korzystny dla Europy, a niekorzystny dla Niemiec i Rosji wyrok w/s gazociągu OPAL. TSUE uznał, że Komisja Europejska zgwałciła unijną zasadę solidarności energetycznej (w 2016 roku brukselscy eurokraci zgodzili się na to, aby Gazprom wykorzystywał niemiecki gazociąg OPAL w sposób zagrażający interesom państw Europy Wsch.). O ile KE odpuściła i nie odwołała się od wyroku TSUE, to w zaparte idą Niemcy. Do Trybunału w Luksemburgu właśnie trafiła ich apelacja, a to oznacza otwarty spór przeciwko Polsce!



Gdy chodzi o dodatkową kasę jaką Berlin może zarobić z tytułu realizacji wspólnych interesów z Kremlem, to kwestie związane ze wspólnotową zasadą solidarności energetycznej niestety muszą odejść na drugi plan. Do takich wniosków można dojść śledząc najnowsze doniesienia medialne w sprawie gazociągu OPAL, czyli ulokowanego wzdłuż granicy polsko-niemieckiej gazociągu, biegnącego po niemieckiej stronie.





Istnienie gazociągu OPAL ma sens tylko wtedy, gdy będzie on traktowany jako lądowe wydłużenie gazociągu Nord Stream. Z tego powodu Rosjanie i Niemcy chcieli wykorzystywać OPAL na 100 proc. możliwości. Taka opcja przeczy jednak zasadzie solidarności energetycznej, której funkcjonowanie można wyinterpretować z treści artykułu 194 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Artykuł ten reguluje politykę Unii Europejskiej w dziedzinie energetyki, której celem jest zapewnienie bezpieczeństwa dostaw energii w UE. Tymczasem rozbudowa gazociągu Nord Stream 2 (oraz gazociągów towarzyszących takich jak OPAL) z pominięciem Polski i innych krajów Europy Środkowo-Wschodniej w istocie przeczy temu celowi. Właśnie dlatego Polska (oraz Litwa i Łotwa) wniosła do Trybunału Sprawiedliwości UE (TSUE) skargę na decyzję Komisji Europejskiej z 28 października 2016 r., która umożliwiała większe wykorzystanie przepustowości niemieckiego gazociągu OPAL przez rosyjski Gazprom.

TSUE we wrześniu br. wydał werdykt, w którym podzielił obawy Polski. Sędziowie orzekli, że Komisja Europejska w 2016 roku nie zastosowała się do przepisów traktatowych o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Zdaniem TSUE eurokraci z Brukseli nie zbadali wpływu zwiększenia wykorzystania przepustowości gazociągu OPAL na sytuację państw trzecich, w tym Polski, i skutków przekierowania na trasę Nord Stream–OPAL części gazu przesyłanego wcześniej gazociągami Jamał i Braterstwo oraz nie wyważyła tych skutków z zyskami, jakie niósłby dla bezpieczeństwa dostaw gazu do UE wzrost wykorzystania gazociągu OPAL.

Wyrok TSUE z września wszedł w życie natychmiastowo. To oznaczało, że Niemcy z Rosjanami musieli istotnie ograniczyć przesył gazu przez OPAL. Najbardziej dotknięci tą decyzją byli nasi zachodni sąsiedzi. Irytacja Berlina była na tyle duża, że niemieccy politycy zaczęli wywierać naciski na Komisję Europejską, aby ta odwołała się od wyroku TSUE. Taka decyzja wymagałaby jednak konsensusu na poziomie komisarzy, a to - z oczywistych względów - było niemożliwe.

Co zatem zrobił niemiecki rząd? Na dzień przed upływem terminu do złożenia apelacji od orzeczenia TSUE, do sekretariatu Trybunału w Luksemburgu wpłynęło pismo procesowe. Okazało się, że było to podpisane odwołanie od wrześniowego wyroku TSUE. W praktyce Niemcy już oficjalnie wstępują w spór sądowy przeciwko Polsce. Gra toczy się zatem, z jednej strony, o zachowanie bezpieczeństwa energetycznego i zagwarantowanie dostaw gazu przez terytorium Polski, a z drugiej - o gigantyczne zyski niemieckich firm. Które interesy zostaną uwzględnione przez sędziów badających odwołanie? Rozstrzygnięcie powinno być znane do końca przyszłego roku.

Źródła informacji:
> Niemcy złożyły apelację od wyroku unijnego Trybunału ws. gazociągu OPAL (PolskieRadio.pl)
> Cios w interesy Gazpromu. Wyrok TSUE w sprawie gazociągu OPAL (OSW.waw.pl)
http://niewygodne.info.pl/artykul9/Berlin-bedzie-walczyl...