Mińsk Mazowiecki Miastem LGBT

"Zmierzch. Ofensywa ideologii gender" – czym nam grożą tezy względnej tożsamości i wartości człowieka?

Film "Zmierzch. Ofensywa ideologii gender" miał dziś swoją premierę. Obraz reżyserii Piotra Dublańskiego ukazuje, jakie tezy legły u podstaw ruchu genderyzmu i LGBT. Czym dla ideologów jest człowiek i jego tożsamość? Jakie zagrożenia niesie relatywne podejście do płci i wartości, jaką jest człowiek?

"Gender" – dla niektórych wciąż pojęcie niejasne, niewiadomego pochodzenia. Utożsamiane z pojęciem płci i tożsamości płciowej. Ideologię, jaką stał się "genderyzm", na czynniki pierwsze rozkładają w filmie teolodzy, duchowni, humaniści i prawnicy.

Eksperci w obrazie dokumentalnym wyprodukowanym przez Fundację Polska Ziemia trafnie tłumaczą, jakie tezy przyświecają postępującemu na świecie genderyzmowi. Mowa m.in. o ateizmie i pozornym wyzwoleniu się od naturalnego porządku, w którym istnieją dwie płci biologiczne. Zauważają, że fundamentem ideologii gender jest też względność w pojmowaniu nie tylko płci – czy to biologicznej, czy kulturowej – ale także samego człowieka. Według tej ideologii, wolność człowieka jest sprowadzona do wolności seksualnej, a co za tym idzie – do popędów i instynktów.

Jasno wybrzmiewają też cele, jakie obierają ruchy gender i LGBT. W filmie podkreślono, co poparto współczesnymi przykładami, że ideolodzy nie ograniczają się do tzw. "walki o tolerancję". Eksperci z zakresu prawa jasno wskazują, że akty prawne wprowadzane na rzecz mniejszości seksualnych obejmują wiele innych aspektów życia społecznego, obywatelskiego i politycznego – przykładowo sferę gospodarki czy przedsiębiorczości. W efekcie dostrzegamy, że ta "rewolucja kulturowa", o której mówią prawnicy i teolodzy wkracza stopniowo we wszystkie obszary życia ludzi.

Specjaliści występujący w produkcji posługują się kilkoma przykładami aktów prawnych, które w ostatnich kilku latach lub miesiącach wprowadzono na rzecz środowisk "gender" i LGBT. Na ich podstawie zilustrowano, że tytułowa "ofensywa" ideologii zmierza do ustalenia nowego porządku. Jednym z nich jest budząca kontrowersje Karta LGBT+ podpisana niedawno przez prezydenta Warszawy Rafała Trzaskowskiego. Co warto przypomnieć, wdrażana była bez konsultacji i opinii przede wszystkim rodziców oraz opiekunów, których prawo do wychowywania dzieci jest szczególnie chronione. Tak lobby LGBT roszczą sobie prawo do tego, by przejąć kontrolę nad kształtowaniem dzieci. Poruszono też case study tzw. konwencji stambulskiej, którą kilka lat temu promowały ruchy feministyczne. Dokument miał służyć walce z przemocą domową, tymczasem jak wskazują prawnicy – już w pierwszych zdaniach postulował pośrednio rezygnację z tradycyjnych ról kobiecych i męskich i ich rewizję. Dotychczasowe wzory zostały uznane de facto za źródło przemocy rodzinnej.

Nowy porządek i nowe pojęcia w zakresie tożsamości człowieka, płci, seksualności, duchowości, implikowanie dzieciom ideologii opartej na sferze seksu, wprowadzenie dowolności i braku stałych, niezmiennych zasad – to cele ideologii gender, które wyraźnie wybrzmiały w filmie.

– To film o problemach, które trapią dzisiejszą Europę. "GW" już węszy w tym spisek sądząc, że produkcja jest elementem kampanii wyborczej i ma zmobilizować elektorat PiS, ale to bzdura. To, że spot jest w takim właśnie czasie emitowany w TV Trwam to przypadek. Emisje planowaliśmy już 3 tygodnie wcześniej, ale ze względu na to, że kręciliśmy go w całej Europie, zwłaszcza na Słowacji, gdzie wygrała właśnie ideologia gender i lewicowy światopogląd, doszło do opóźnień. A mówimy o ważnych sprawach, bolączkach dzisiejszego świata i każdy moment jest dobry, by o tym mówić – mówi portalowi DoRzeczy.pl Szczepan Wójcik, prezes fundacji Polska Ziemia i szef produkcji filmu "Zmierzch. Ofensywa ideologii gender".

– Film będzie pokazywany w ten weekend kilkukrotnie na antenie TV Trwam, o różnych porach. To autonomiczna decyzja szefów toruńskiej telewizji – mówi nam z kolei Marek Miśko, dziennikarz i szef kampanii promocyjnej filmu.

Przesłanie filmu, choć poparte przykładami współczesnymi i najbardziej aktualnymi, pozostawia pewien niedosyt. Brakuje wszak lekcji na temat ideologii gender z doświadczeń innych państw. W dokumencie mowa o przykładach na tyle świeżych, że z trudem można mówić o ich konsekwencjach, a łatwiej o zagrożeniach, które mogą się ziścić. Tymczasem ideologia ta nie jest nowością na świecie. Mocy w przekazie dodałyby związane z gender wydarzenia lub analiza skutków i efektów "rewolucji", która miała miejsce w innych państwach.

Film publicystyczno-dokumentalny produkcji Fundacji Polska Ziemia powstał przy współpracy z Telewizją Trwam. Scenariuszem i reżyserią zajął się Piotr Dublański. Głównym producentem jest Szczepan Wójcik.

W filmie dokumentalnym wystąpili m. in.: ks. prof. Dariusz Oko, ks. prof. Tadeusz Guz, o. Leon Knabit, adw. Jerzy Kwaśniewski (prezes Ordo Iuris), ks. prof. Paweł Bortkiewicz, prof. Mieczysław Ryba i słowacki biskup Viliam Judak.

Blanka Aleksowska
https://dorzeczy.pl/kraj/103773/zmierzch-ofensywa-...

Marsz nienawiści do Boga i chrześcijan pod patronatem prezydent Gdańska

Do obrzydliwego skandalu doszło podczas piątego Trójmiejskiego Marszu Równości, w którym wzięła udział i objęła patronatem prezydent miasta Aleksandra Dulkiewicz. Uczestnicy przygotowali prowokacyjną planszę, na której rysunek waginy zastąpił Najświętszy Sakrament.

Impreza odbyła się pod hasłem „Miłość może tylko łączyć”. Było to nawiązanie do marszu sprzed dwóch lat, który otworzył zamordowany w styczniu prezydent Gdańska Paweł Adamowicz. Zdaniem organizatorów ze Stowarzyszenia na Rzecz Osób LGBT Tolerado, tegoroczny marsz był liczniejszy niż ubiegłoroczny, a w 2018 r. wzięło w nim udział około sześciu tysięcy osób.

Marta Magott z Tolerado mówiła, że „dziś jest dzień upamiętnienia naszego prezydenta, który jako pierwszy dał patronat nad Trójmiejskimi Dniami Równości, jako pierwszy stworzył w Polsce Model na Rzecz Równego Traktowania”.

– Był osobą, dla którego liczył się każdy mieszkaniec i każda mieszkanka; dla którego nasze problemy i nasze potrzeby były ważne. To on stał na czele tego marszu, więc to dzisiaj w jego stronę i jego żony pani Magdaleny chcemy złożyć wielkie brawa i wielkie podziękowanie i ukłony. My, jako społeczność LGBT, jesteśmy wdzięczni za Gdańsk, że nasze miasto jest wolne i otwarte – dodała aktywistka LGBT.

Głos przed rozpoczęciem marszu zabrała prezydent Gdańska Aleksandra Dulkiewicz. – „Miłość może tylko łączyć”. Pamiętacie, kto powiedział te słowa? Wiem, że pamiętacie. Bardzo się cieszę z tego, widząc ile jest tu rodzin, bo to w rodzinie rozpoczyna się nauka równości, a potem kiełkuje w naszym dorosłym życiu – mówiła. Dodała, że to w rodzinie „uczymy się otwartości na innego, wrażliwości i pomocy słabszym”.

– Chcę was zapewnić, że w Gdańsku nie ma miejsca na przejawy nienawiści i zgody nie będzie. Zrobię wszystko, żeby Gdańsk był miastem otwartym, solidarnym, wrażliwym na każdego człowieka. Ale to zależy od każdej i każdego z nas – ja sama mogę niewiele. To my wszyscy musimy reagować na to, gdy dzieje się zło. Bądźmy odważni i postawmy tamę złemu językowi, postawmy tamę złu. Kiedy widzimy, że ktoś słabszy potrzebuje pomocy – wyciągnijmy mu rękę. Bo taki marzy mi się mój Gdańsk. Wierzę, że marzenie o tym podzielacie wszyscy, jak tu jesteście – mówiła prezydent.

Olu, to piękne i wzruszające, że znów można ponabijać się z katolików, a oni musza siedzieć cicho bo jak nie to będzie nietolerancja i homofobia… Prawda?
Zdjęcia za @Radio_TOK_FM pic.twitter.com/s6f456Mbl9

— Szymon Ruman (@SzymonRuman) May 25, 2019

Oprócz Dulkiewicz i wdowy po prezydencie Gdańska w Marszu Równości uczestniczył też zastępca prezydenta Gdańska ds. zrównoważonego rozwoju Piotr Grzelak oraz kilku gdańskich radnych Koalicji Obywatelskiej. Wszyscy trzymali oni podczas przemarszu baner z napisem „#Twój Gdańsk, prezydencie”. Marsz przeszedł głównymi ulicami Gdańska z Targu Rybnego na plac na terenie postoczniowym, gdzie zorganizowano „tęczowy piknik”.

Przygotowano wiele transparentów i tablic, niektóre były prowokacyjne. Ogromne kontrowersje wzbudził rysunek waginy imitujący Najświętszy Sakrament na drzewcu, przy którym szła grupa osób z tęczowymi aureolami.

Internauci nie zostawili na prowokatorach suchej nitki. „Olu, to piękne i wzruszające, że znów można ponabijać się z katolików, a oni musza siedzieć cicho bo jak nie to będzie nietolerancja i homofobia… Prawda?” – spytał prezydent miasta na Twitterze Szymon Ruman. „A w Warszawie Marsz Pileckiego, taka zasadnicza różnica” – skomentował użytkownik Greg Zabrisky.

https://www.magnapolonia.org/marsz-nienawisci-do-boga-i-chr...

Chcieli tylko uczcić pamięć koleżanki. #Atak na osoby #LGBT w Warszawie.

Mężczyzna zerwał ogromną tęczową flagę zwieszoną z Rowerowy Łazienkowski . Rozwiesili ją wieczorem aktywiści LGBT w hołdzie dla #MiloMazurkiewicz. Wolontariuszka poznańskiej grupy Grupa Stonewall Milo Mazurkiewicz 6 maja popełniła samobójstwo, skacząc do wody z mostu Łazienkowskiego w Warszawie. Jej ciało odnaleziono dopiero po dziesięciu dniach. 23-letnia Milo była osobą transpłciową.

O 19 na moście zgromadziło się kilkadziesiąt osób. Stali w milczeniu z tęczowymi flagami. Jedna wielka tęczowa sektorówka została przewieszona przez barierki, wisiała aż do wysokości ścieżki rowerowej biegnącej pod mostem.

W pewnym momencie ktoś zaczął ją szarpać, próbując zerwać. Uczestnicy zgromadzenia szybko wciągnęli ją na górę. Chwilę później ktoś krzyknął, że pobito jednego z fotografów stojących pod mostem. Inni obecni na miejscu ludzie obezwładnili napastnika. Został zatrzymany przez policję. Pod mostem doszło do przepychanek, mężczyzna, mimo że obezwładniony i skuty kajdankami, obrzucał aktywistów wyzwiskami...

Wtórował mu inny z uczestników bójki. Jak podają źródła zbliżone do policji, pracownik Służba Więzienna . Także przechodnie dorzucali swoje: – Co wy tu robicie? Kto wam pozwolił tu stać? #Pedały, #lesby – krzyczeli...

– Co mogę powiedzieć? To właśnie Polska – komentuje zdarzenie Julia Maciocha, prezeska Parada Równości . – Przyszliśmy tu upamiętnić Milo, która przegrała z systemem. Teraz my przegraliśmy z tym samym systemem. Polska Policja przyjechała dopiero po 35 minutach od wezwania...

Milo Mazurkiewicz od dawna cierpiała na depresję. „Na samą myśl o tym, że mam iść do lekarza, który będzie sprawdzał, czy jestem wystarczająco trans, chcę się zabić” – pisała już kilka miesięcy przed śmiercią.

– Z każdym kolejnym lekarzem, terapeutą kwestionującym jej tożsamość i odmawiającym leczenia Milo coraz bardziej pogrążała się w depresji. Najczęściej pogarszało jej się bezpośrednio po wizycie u lekarza lub psychologa – mówi Tash Tosia Lisiecki, która poznała Milo Mazurkiewicz na spotkaniach grupy wsparcia dla młodzieży trans przy poznańskiej Grupie Stonewall. – Doskonale rozumiem, czemu miała poczucie że nie ma innego wyjścia niż śmierć – dodaje...

Milo szukała dobrych specjalistów, ale nie było łatwo: przyjmowali daleko, często na drugim końcu Polski i byli drodzy. „Lekarze, diagności, terapeuci. Boję się ich. Chciałabym, żeby choć jeden z nich nie uważał mnie za chorą psychicznie, tylko dlatego, że jestem transpłciowa. Przykro mi, że nie pasuję do kryteriów opisanych w podręcznikach”...

żródło: Newsweek Polska

foto. JohnBoB & Sophie Art