Dane pedofilów i gwałcicieli pochodzących z Mińska

#Pedofilia Obywatelska nadal trzyma się mocno

Pedofil na stronach urzędu. Sylwetka Krzysztofa F. nadal dostępna

Informacje o pedofilu Krzysztofie F. wciąż można znaleźć na stronie Zachodniopomorskiego Urzędu Marszałkowskiego. Jak wskazuje Radio Szczecin, prawomocnie skazany pełnomocnik marszałka Olgierda Geblewicza do spraw uzależnień nadal figuruje w internetowym biuletynie urzędu.
Przypomnijmy: Krzysztof F. – pełnomocnik marszałka województwa zachodniopomorskiego Olgierda Geblewicza do spraw uzależnień – został skazany za pedofilię, nakłanianie dzieci do spożywana narkotyków i posiadanie znacznych ilości substancji odurzających. W chwili przestępstwa poszkodowany chłopiec miał 13 lat, a dziewczynka 16. 

 

Urząd Marszałkowski po ujawnieniu informacji zapewniał, że pedofil został zwolniony z pracy w instytucji publicznej (prócz funkcji pełnomocnika był także dyrektorem Wydziału Współpracy Społecznej). 

 
Pełnomocnik Geblewicza skazany za pedofilię 

 

Do dziś jednak informacje na jego temat i biogram można znaleźć na stronie internetowej urzędu marszałka Geblewicza. 

 

„We współpracy z organizacjami pozarządowymi dał się poznać jako rzetelny, pełen zrozumienia partner, nastawiony na wspólną realizację celów związanych z przeciwdziałaniem patologii społecznych w zakresie problemów wynikających z uzależnień oraz związanych ze stosowaniem przemocy” – cytuje informacje o pedofilu Radio Szczecin. 
Do wspomnianych przestępstw doszło w sierpniu 2020 r., zarzuty zostały mężczyźnie przedstawione miesiąc później. Została mu wymierzona kara 4 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności. Prawomocny wyrok zapadł 14 grudnia 2021 r. 
Po ujawnieniu sprawy Urząd Marszałkowski tłumaczył, że „Krzysztof F. od 30 września 2020 r. nie pełni funkcji pełnomocnika ani żadnej innej związanej z pracą na rzecz Urzędu Marszałkowskiego. Został odwołany natychmiast po zatrzymaniu i przedstawieniu mu zarzutów”.


Kim jest Krzysztof F.


Krzysztof F. to osoba publiczna. Od ponad 20 lat pracował w Urzędzie Marszałkowskim, najpierw jako inspektor, potem dyrektor Wydziału Współpracy Społecznej.


W wyborach samorządowych w 2018 r. bez powodzenia startował do sejmiku województwa zachodniopomorskiego z komitetu wyborczego Platforma.Nowoczesna Koalicja Obywatelska. 

 

Krzysztof F. aktywnie wspierał kampanię wyborczą kandydata na prezydenta Rafała Trzaskowskiego. Był między innymi mężem zaufania tego kandydata w wyborach. 

 
1,5 mln zł na „różnorodność”


Jest współzałożycielem Stowarzyszenia Równość na Fali, które początkowo działało jako Kampania Przeciw Homofobii Szczecin. Działalność Stowarzyszenia jest dotowana przez marszałka Olgierda Geblewicza – podawały media. 

 

Tomasz Duklanowski, dziennikarz Radia Szczecin, który nagłośnił sprawę pedofila, poinformował w poniedziałek, że w ostatnich pięciu latach marszałek Olgierd Geblewicz z PO na „działania na rzecz równouprawnienia i różnorodności” przeznaczył 1,5 mln zł. Tą hojnością chwalił się zresztą sam polityk w połowie 2021 r.: 
Dotacje – twierdzi Duklanowski – dostało również Stowarzyszenie „Równość na Fali”, którego współzałożycielem był pedofil Krzysztof F., były pracownik i pełnomocnik Geblewicza. 
https://www.tvp.info/65426706/krzysztof-f-pedofil-z...

Lista pedofilów związanych z PO coraz dłuższa

Działacz LGBT z woj. zachodniopomorskiego i kandydat PO w wyborach Krzysztof F. został skazany za pedofilię. Choć jego koledzy z Platformy Obywatelskiej próbowali sprawę przemilczeć, to nie pierwszy taki przypadek. Wcześniej podobne problemy z prawem mieli dwaj radni PO z Warszawy (Łukasz M. i Marek L.), szef młodzieżówki PO z Gniezna Rafał P. czy wreszcie radny PO z woj. pomorskiego Piotr Z.
W ostatnich dniach media obiegła informacja, że Krzysztof F., pełnomocnik marszałka województwa zachodniopomorskiego Olgierda Geblewicza (PO) ds. uzależnień i mąż zaufania Rafała Trzaskowskiego, został prawomocnie skazany przez sąd na prawie pięć lat więzienia za pedofilię, posiadanie dużej ilości narkotyków i nakłaniania dzieci do ich zażywania. 


Jak informuje Radio Szczecin, poszkodowanymi są dzieci znanej parlamentarzystki w wieku 13 i 16 lat. Tymczasem Geblewicz stwierdził, że „komentowanie tej sprawy nie powinno być przedmiotem debaty publicznej”.
„Oczywiście, nagłaśniać należy tylko jeśli chodzi o księży. W przypadku polityków PO sprawę zamiećmy pod dywan” – odpowiadają internauci i twierdzą, że to nie pierwsza afera, gdy samorządowiec związany z Platformą Obywatelską zostaje skazany za pedofilię.


Przypomnijmy, że w 2016 roku media informowały o skazaniu zatrzymanego rok wcześniej Rafała P. – byłego działacza PO i szefa sztabu WOŚP.
Mężczyzna kierował młodzieżówką Platformy Obywatelskiej w Gnieźnie, a wcześniej był nawet asystentem posła i senatora PO.


„Jego polityczna kariera legła w gruzach, gdy został zatrzymany pod zarzutem molestowania 15-letniego chłopca. Co prawda Rafał P. przyznał się do kontaktów z chłopcami, ale w trakcie procesu nie okazał skruchy. Przekonywał, że wszystko odbywało się za zgodą ofiar” – informowała „Gazeta Polska Codziennie”.
Mimo tłumaczeń został skazany na ponad cztery lata więzienia – za wykorzystanie seksualne trzech chłopców poniżej 15. roku życia przez zmuszanie do stosunków seksualnych za pomocą szantażu i groźby ujawnienia rozebranych zdjęć. CPO wykluczyła Rafała P. ze swoich struktur.

 
Po obozie policję zawiadomiła matka


W przeszłości głośno było też o radnych PO z Warszawy, którzy mieli stawiane podobne zarzuty. Wyrokiem z maja 2011 r. skazany został Łukasz M., radny Platformy z warszawskiej Pragi-Północ. Zgodnie z aktami sprawy 24-letni wówczas radny został skazany za posiadanie ponad 3 tys. zdjęć i filmów z dziecięcą pornografią oraz szantaż seksualny. Były radny dostał półtora roku więzienia w zawieszeniu na cztery lata.
Co ciekawe, sprawa stała się obiektem sporu polityków PO i PiS. Gdy stołeczny skandal obiegł media, posłanka Platformy Julia Pitera stwierdziła, że Łukasz M. jest członkiem Prawa i Sprawiedliwości. W efekcie PiS wytoczyło parlamentarzystce proces a sąd stwierdził, że podała nieprawdziwe informacje.
Z kolei radny PO z Żoliborza Marek L. był oskarżony o wykorzystanie seksualne 14 dziewczynek poniżej 15. roku życia.

„Dziewczynki miały być przez niego wykorzystywane między 2009 a 2011 r.” – pisała „GPC” na podstawie ustaleń prokuratury. To matka jednej z nich zawiadomiła policję.


Było to po obozie klubu uczniowskiego, organizowanym przez byłego samorządowca. Po zawiadomieniu, w kwietniu 2011 r., mężczyzna został zatrzymany i oskarżony o 19 czynów polegających na doprowadzeni małoletniego poniżej 15 lat do innej czynności seksualnej.

Jego sprawa ciągnęła się latami. Jeszcze w 2019 r. media podkreślały, że proces nadal się toczy.

Gwałty na córce sąsiadów


Innym razem pedofilski skandal wstrząsnął mieszkańcami województwa pomorskiego, gdzie w 2011 r. skazany został Piotr Z. 


W chwili popełnienia czynu radny Platformy Obywatelskiej z małej miejscowości w okolicach Słupska miał 46 lat. „Został skazany przez sąd na dwa lata więzienia za wielokrotne gwałty na 13-letniej córce sąsiadów” – przekazała gazeta.
Do napaści na dziewczynę miało dochodzić w Słupsku, Smołdzinie oraz miejscowości Żelazo. W czasie śledztwa okazało się też, że wcześniej radny Piotr Z. molestował inną kobietę.


Radny miał zmusić kobietę do odbycia stosunku płciowego, nie pozwalając jej opuścić samochodu, którym ją wiózł. Gdy sprawa wyszła na jaw, Piotra Z. wyrzucono z Platformy Obywatelskiej.

Mężczyzna przyznał się do winy, odmówił składania wyjaśnień, po dwóch latach wyszedł na wolność.

Skandal w stolicy. Pedofil dostał od dzielnicy 400 tys. zł


W ostatnich tygodniach media rozpisywały się z kolei o sprawie Roberta K. – aktywisty z warszawskiego Targówka, który prowadził Wioskę Żywej Archeologii i zajęcia dla dzieci w lokalnym domu kultury. W listopadzie został skazany za pedofilię na 2,5 roku więzienia.


W skierowanym do sądu akcie oskarżenia dla Roberta K. mowa o trzech małoletnich ofiarach. Mężczyzna miał wielokrotnie obcować płciowo z osobą poniżej 15. roku życia, w stosunku do kolejnej ofiary doprowadzić do poddania się innej czynności seksualnej przy wykorzystaniu jej bezradności, a w stosunku do trzeciej dopuścić się dwukrotnego udzielenia jej środka odurzającego oraz naruszania nietykalności cielesnej małoletniej.
Fundacja Gesta i FUPH Kedar (zarządzane przez Roberta K.) w latach 2018-22 dostały od miasta prawie 400 tys. zł. Mężczyzna prowadził też zajęcia z dziećmi w Domu Kultury Świt. 


Zobacz także -> Afera pedofilska w Warszawie. Aktywista Robert K. skazany

 

W związku ze sprawą radni Targówka chcieli odwołać wiceburmistrza dzielnicy Krzysztofa Miszewskiego, jednak radni Koalicji Obywatelskiej obronili partyjnego kolegę w głosowaniu. – Wniosek był złożony stricte politycznie wiec głosowaliśmy przeciw – tłumaczyła w listopadzie Katarzyna Górska-Manczenko radna Targówka z KO.


Tymczasem to Krzysztof Miszewski zapraszał w mediach społecznościowych na imprezy organizowane w Wiosce Żywej Archeologii przez Roberta K. Wspólnie też uczestniczyli w wiecu poparcia dla Rafała Trzaskowskiego. Dodatkowo to właśnie Krzysztof Miszewski nadzorował pracownika urzędu, który skasował nagrania z zespołu kontrolnego rady dzielnicy. Nagrania, które mogły stanowić dowód w sprawie Roberta K. W dzielnicy trwa więc spór o to, czy ktokolwiek poniesie odpowiedzialność za zaistniałą sytuację.
https://www.tvp.info/65375875/pedofile-z-po-kolejny...

ONETWIADOMOŚCIŚLĄSK
Ofiara księdza pedofila w sądzie: diecezja próbuje przerzucić odpowiedzialność na kogoś innego
— Po dzisiejszej rozprawie widzę wyraźnie, że kurii chodzi przede wszystkim o to, by ustalić, czy diecezja bielsko-żywiecka odpowiada za czyny ks. Jana W. Odnoszę wrażenie, że biskup Roman Pindel chce przerzucić odpowiedzialność z siebie na Archidiecezję Krakowską — ocenił po czwartkowej rozprawie pokrzywdzony przez księdza Janusz Szymik. Były ministrant z Międzybrodzia Bialskiego pozwał kurię za to, że biskup przez wiele lat nie reagował na jego krzywdę.W czwartek 2 marca przed Sądem Okręgowym w Bielsku-Białej odbyła się kolejna rozprawa z powództwa cywilnego ofiary księdza pedofila Janusza Szymika przeciwko diecezji bielsko-żywieckiej. Tego dnia sąd przesłuchał tylko pokrzywdzonego, a przesłuchanie biskupa przesunął na 31 sierpnia.Ofiara księdza pedofila w sądzie: diecezja próbuje przerzucić odpowiedzialność na kogoś innego
— Po dzisiejszej rozprawie widzę wyraźnie, że kurii chodzi przede wszystkim o to, by ustalić, czy diecezja bielsko-żywiecka odpowiada za czyny ks. Jana W. Tę kwestię musi rozstrzygnąć sąd — zwrócił uwagę po przesłuchaniu Janusz Szymik.

Spór dotyczy tego, czy dziś za czyny ks. W. odpowiadać ma Archidiecezja Krakowska, dla której W. był wyświęcony w 1974 r., czy Diecezja Bielsko-Żywiecka, której W. księdzem jest od momentu powstania diecezji, czyli od 1993 r.

— W mojej ocenie nowa diecezja przejęła cały majątek, więc występuje tutaj następstwo prawne i to diecezja w Bielsku odpowiada za księdza W. Odnoszę jednak wrażenie, że biskup bielski Roman Pindel chce przerzucić odpowiedzialność z siebie na Archidiecezję Krakowską — stwierdził Szymik. https://www.onet.pl/informacje/onetslask/ofiara-ks...

"Kardynał Wojtyła nie przejmował się krzywdą dzieci". Dotarli do świadków i tajnych dokumentów
Dotarliśmy do bezpośredniego świadka, który 50 lat temu osobiście, twarzą w twarz informował Wojtyłę o przestępstwie seksualnym. Po pół wieku opowiada o tym po raz pierwszy — mówi Marcin Gutowski, autor reportażu "Franciszkańska 3" o udziale Jana Pawła II w kryciu pedofilii w Kościele.Newsweek: Czy reportaż "Franciszkańska 3" to zamkniecie twojego cyklu "Bielmo" poświęconego pedofilii w polskim Kościele?
Marcin Gutowski: Ten cykl był już teoretycznie zamknięty, gdy okazało się, że pojawi się kolejny odcinek. I mam nadzieję, zakończy on dyskusję o tym, czy Jan Paweł II, a wcześniej biskup Karol Wojtyła, wiedział o przestępstwach pedofilskich podległych mu księży.Jeżeli mamy do czynienia z ważną postacią historyczną, która dla wielu Polaków jest punktem odniesienia, a na której pojawiają się rysy, to zawodowa i ludzka uczciwość nakazuje mi szukać odpowiedzi na pojawiające się w związku z tym pytania.

To oczywiste, pytam o to, czy był taki moment, w którym zrozumiałeś, że problem sięga wyżej i bez wyjaśnienia roli Jana Pawła II nie uda się dokonać rozliczenia polskiego Kościoła w kwestii pedofilii?
Tym momentem był reportaż o kard. Dziwiszu "Don Stanislao". W trakcie pracy nad nim pojawiło się kluczowe pytanie: czy kard. Dziwisz zasłania się Janem Paweł II, czy raczej go chroni?

I jak brzmi odpowiedź?
Poświęciliśmy ostatnie dwa lata na jej odnalezienie. Na początku wydawało się, że Dziwisz zasłania się Janem Pawłem II. Im więcej jednak zadawaliśmy pytań, tym bardziej można było odnieść wrażenie, że Stanisław Dziwisz jest tylko lojalnym współpracownikiem chroniącym swojego szefa i gotowym zrobić wszystko, aby zachować jego dobre imię.

Dziwisz zasłaniający się niepamięcią chroni Jana Pawła milczącego niemal przez cały pontyfikat na temat pedofilii?
Najpierw podróżowaliśmy po świecie, próbując odpowiedzieć na pytanie, jak funkcjonował aparat władzy kościelnej w czasie pontyfikatu Jana Pawła II i jaki był w tym jego realny udział. Ile wiedział. Gdy pracowałem nad tą historią, zaczęły jednak docierać do mnie relacje, głosy, świadkowie, którzy przekazywali jasny komunikat, że powinienem zająć się także Wojtyłą w Krakowie, zanim został papieżem. I szybko stało się jasne, że bez tego okresu nie da się opowiedzieć historii papieża Wojtyły. Jest w niej zdecydowanie więcej nazwisk księży popełniających przestępstwa seksualne niż tych, które pojawiają się w reportażu. Uznałem jednak, że wymagają bardziej wnikliwego zbadania, zanim będzie można mówić w ich przypadku o odpowiedzialności kard. Wojtyły. Przypadki omówione w reportażu są bardzo mocno udokumentowane.

Podążyłeś podobnym tropem co Ekke Overbeek, który wydał właśnie książkę "Maxima culpa. Jan Paweł II wiedział". Czy to, że twój reportaż pojawia się w tym samym czasie, to przypadek?
O tym, że Ekke Overbbek wydaje swoją książkę, dowiedziałem się w grudniu ubiegłego roku. Spotkaliśmy się i obaj uznaliśmy, że temat jest na tyle ważny, że nie chodzi o to, aby konkurować i ścigać się ze sobą, tylko mądrze i odpowiedzialnie opowiedzieć tę historię. Wymieniliśmy się częścią informacji i postanowiliśmy, że w podobnym okresie będziemy publikować nasze prace. Ekke odwołuje się w jednym miejscu swojej książki do moich ustaleń. Ja zaprosiłem go do udziału w moim reportażu, gdy jego książka była już gotowa, a mój reportaż na finiszu.Pracowaliście na tych samym dokumentach?
Tak, to są te same przypadki, ale ustalenia nieco inne. My dotarliśmy do bezpośredniego świadka, który 50 lat temu osobiście, twarzą w twarz informował Wojtyłę o przestępstwie seksualnym. Po pół wieku opowiada o tym po raz pierwszy. Znaleźliśmy też dowody w postaci wewnętrznych kościelnych dokumentów osobiście podpisanych przez kardynała Wojtyłę. Dotarliśmy również do świadka, który w tamtych czasach pracował w krakowskiej kurii.

Co było dla ciebie najbardziej szokującym odkryciem w pracy nad tym reportażem?
Zawsze to są dwie rzeczy – historie ofiar, tak okrutnie powtarzalne, a jednocześnie tak bardzo wstrząsające niezależnie od tego, ile razy się je słyszy. I druga sprawa, dla mnie i dla wielu ofiar jeszcze bardziej dotkliwa — zachowanie instytucji Kościoła. To, że krzywda wyrządzana przez jego z funkcjonariuszy, księży, była zamiatania pod dywan kosztem dramatu ofiar, było najbardziej szokującym odkryciem przed laty i oburza mnie do dziś. Wykorzystanie seksualne dzieci przez predatorów chronionych sutannami i instytucja, której te dzieci i ich rodziny zaufały, pokładały w niej nadzieję. Tymczasem stojący na jej czele ludzie potraktowali ich jak powietrze, jak wrogów, kogoś, kogo należy schować i o nim zapomnieć, aby nie zaszkodzili Kościołowi. To postawa, która do dziś ma się w Kościele znakomicie.

Czy to także spuścizna Jana Pawła II, który przedkładał dobro instytucji nad krzywdę ofiar?
Wojtyła wychował się w tym systemie i wszystko mu zawdzięczał. I pewnie nie potrafił inaczej patrzeć na świat. Dobro instytucji zawsze było dla niego dobrem naczelnym, ale to niejedyny powód, dla którego nie dostrzegał cierpienia ofiar. Ono w pewnym sensie było rzeczywiście niewidzialne dla ówczesnych hierarchów, w tym Wojtyły, co pokazują dokumenty dotyczące jego okresu kierowania diecezją krakowską. Jego reakcje na to, co się działo, czego dopuszczali się podlegli mu księża, są znaczące. Nie przejmował się krzywdą, jakiej doznały dzieci, nie ofiarował im realnej pomocy w wyjściu z traumy, tylko martwił się moralnym zgorszeniem, jakiego doznawały. Trauma skrzywdzonego przed pedofila dziecka była poza horyzontem jego postrzegania i była nieistotna w obliczu grzechu. https://www.onet.pl/informacje/newsweek/jan-pawel-...