Wiosna w Mińsku

Ogródek warzywny może uprawiać każdy, nawet osoba bez specjalistycznej wiedzy ogrodniczej. Wystarczą chęci i cierpliwość. Na początek możemy wygospodarować mały kawałek ziemi (ok. 50 metrów kwadratowych) na działce przy domu, żeby spróbować swoich sił.


– Jeśli ktoś jest przekonany, że zajmowanie się ogródkiem będzie sprawiało mu przyjemność może od razu powiększyć go. 50 metrów kwadratowych trzeba przemnożyć przez liczbę członków rodziny, czyli np. pięcioosobowa rodzina powinna mieć ogródek wielkości 200 metrów kwadratowych – mówi Dawid Trzaska, właściciel firmy Eko Ogrody.

Lokalizacja ogródka warzywnego
Grządki z warzywami powinniśmy zaplanować w miejscu nasłonecznionym i odsłoniętym od strony północnej – nie mogą tam rosnąć drzewa ani krzewy, bo wówczas możemy zapomnieć o dorodnych warzywach.

Ogródek powinniśmy umieścić blisko ujęcia wody, bo rośliny trzeba podlewać codziennie wieczorem, więc noszenie wody w konewkach na długim dystansie może być męczące i czasochłonne, podobnie jak ciągnięcie węża z wodą przez cały ogród.

– Warzywne grządki uroczo wyglądają w pobliżu kuchni, ale pod warunkiem, że często je pielęgnujemy – podpowiada D. Trzaska.

Pierwsze kroki przy zakładaniu ogródka warzywnego
Jeśli ziemia, na której tworzymy ogórek jest ciężka i zbita, to warto dodać do niej kompostu albo torfu przed zasianiem roślin. Na ziemi luźniejszej warzywa będą rosły szybko, ale szybko też traci ona wodę, więc warto dodać do niej ziemi cięższej przy zakładaniu ogródka warzywnego.

Jeśli ogródek wyznaczyliśmy na miejscu trawnika, trzeba zdjąć darń na tej powierzchni. Następnie ziemię trzeba przekopać – małe powierzchnie szpadlem na głębokość szpadla, większe glebogryzarką. – Wcale nie trzeba kupować tego urządzenia, można je wypożyczyć za ok. 40 złotych za dobę – podpowiada ekspert.

Najlepiej jest przygotować ziemię pod ogród warzywny jeszcze jesienią, ale jeśli zrobimy to wiosną, nic się nie stanie. Ziemię można wówczas użyźnić rozdrobnionym kompostem.

A ty jak myślisz: Czy warto mieć ogródek warzywny

Grządki powinny być rozmieszczone nie szerzej niż 120 cm, żebyśmy mieli do nich wygodny dostęp podczas plewienia roślin. Ścieżka w takim ogródku powinna mieć ok. 40 cm.

Na pierwszej grzędzie w przydomowym ogrodzie rzodkiewka będzie
Niewprawni ogrodnicy powinni zacząć uprawianie warzyw od mniej wymagających roślin. Na początek dobre będą:

rzodkiewka
koperek
rukola
sałata
ogórki
dynia
zioła
fasola szparagowa
Marchew – ze względu na to, że często atakują ją szkodniki – może być zbyt trudna w uprawie. Możemy też spróbować posadzić pomidory lub cukinie.

Jeśli za sadzenie zabieramy się dopiero w maju, żeby przyspieszyć cały proces, powinniśmy kupić w sklepie ogrodniczym gotowe rozsady np. sałaty czy pomidorów.

Rzodkiewka lubi wodę, dlatego trzeba ją często podlewać. Sałatę i ogórki możemy przykryć białą agrowłókniną, bo lubią ciepło - wówczas szybciej rosną. Pomidory preferują sąsiedztwo bazylii i pietruszki.

Jak często trzeba zajmować się ogródkiem warzywnym?
– Jeśli jest ciepło i sucho, to ogródek trzeba podlewać codziennie, najlepiej późnym wieczorem – podpowiada Dawid Trzaska, właściciel firmy Eko Ogrody. – Trzeba też systematycznie usuwać chwasty, żeby rośliny mogły rosnąć. Sadzę, że przy tym najmniejszym areale do 50 mkw potrzebujemy ok. 3 godzin w tygodniu na zajmowanie się takim ogródkiem.

– Dla początkujących dużą wygodą może być umieszczenie roślin w skrzyniach wysokich na ok. 60 cm. Można nimi ciekawie zaaranżować ogród i z powodzeniem sadzić warzywa – opowiada Dawid Trzaska. – Ciekawie wyglądają też warzywa zasadzone między rabatami kwiatowymi, np. pomidory, sałata czy zioła.

Narzędzia potrzebne do ogródka warzywnego

szpadel
grabie
motyka do spulchniania ziemi
motyczka do odchwaszczania
widły do jesiennego przekopania ogrodu
łopatka
Nasiona czy rozsady do ogródka warzywnego

Wybór zależy od nas oraz od czasu, kiedy rozpoczynamy pierwsze prace w ogrodzie. Jeśli robimy to wczesną wiosną możemy siać, im później tym lepsze są rozsady. Np. pomidory i tak trzeba najpierw wysiać w domu, a potem do ziemi wsadzać rozsady.

Warto mieć je w przydomowym ogrodzie: Oryginalne rośliny ogrodowe: nasiona warzyw i owoców do twojego ogrodu

Dobrym rozwiązaniem dla początkujących są nasiona roślin sprzedawane na specjalnych taśmach. Są one zabezpieczone przeciwko grzybom i owadom, a taśmy zawierają substancje, które ułatwiają kiełkowanie. Takie taśmy nie wymagają też od nas wprawy w siewie.

Mamy różne rodzaje siewu. Przy siewie rzutowym rozrzucamy ziarna, przy rzędowym wysypujemy je we wcześniej przygotowane rowki, co ułatwia potem pielęgnowanie. Mamy też siew gniazdowy, stosowany przy roślinach strączkowych (bób, fasola, groch), gdzie wrzucamy do ziemi 3–4 ziarna obok siebie i kiedy wykiełkują, wybieramy najmocniejsze, a pozostałe odrzucam.

http://regiodom.pl/portal/ogrod/aranzacja-ogrodu/...

Burak ćwikłowy
Burak ćwikłowy (Beta vulgaris) jest rośliną dwuletnią należącą do rodziny szarłatowatych. W pierwszym roku uprawy tworzy korzeń spichrzowy, który może sięgać nawet do głębokości 330 cm i rozpiętości 122 cm oraz rozetę liści. Pęd kwiatostanowy i nasiona tworzą się dopiero w drugim roku. Liście w rozecie są trójkątne lub owalne, najczęściej o zielonym zabarwieniu i osadzone są na długich ogonkach. Częścią jadalną może być czerwony, jaskrawożółty lub biały korzeń spichrzowy. Jadalne są również młode liście (to tzw. botwina). W przekroju buraki mogą być wybarwione jednolicie bądź posiadać wyraźne pierścienie. Warzywo to swoją popularność zawdzięcza stosunkowo łatwej uprawie oraz możliwościom przechowania przez zimę w postaci świeżej, bez większej straty swoich walorów. Roślina należy do najzdrowszych warzyw korzeniowych. Korzenie w swoim składzie zawierają białka, tłuszcze, cukry i duże ilości błonnika, który wpływa dodatnio na trawienie, jak również sole mineralne, kwasy organiczne, które nadają mu przyjemny smak oraz witaminy, a także barwnik roślinny - betaninę. Składniki mineralne zawarte w korzeniach wpływają na nasz organizm odkwaszająco. Korzenie buraka ćwikłowego możemy spożywać w najróżniejszych postaciach, np. na surowo - utarte w postaci surówki lub soku po przepuszczeniu ich przez sokowirówkę, jak również gotowane czy pieczone.

Odmiany
Odmiany buraka ćwikłowego różnią się między sobą:

kształtem korzeni spichrzowych (mogą mieć kształt kulisty lub wydłużony),
długością okresu wegetacji (odmiany wczesne, średnio wczesne oraz późne),
barwą skórki i miąższu,
zawartością cukrów i innych składników pokarmowych (zawartość cukrów w dużej mierze decyduje o smaku tego warzywa, gdyż uważa się, że im jest wyższa, tym burak smaczniejszy),
odpornością na choroby,
skłonnością do gromadzenia azotanów oraz metali ciężkich,
skłonnością do przedwczesnego wybijania w pędy kwiatostanowe, tzw. pośpiechowatości, które ma istotne znaczenie szczególnie w uprawie na wczesny zbiór.
http://abc-ogrodnictwa.pl/warzywny-uprawa-burak-cwiklowy

Buraki pastewne

Buraki pastewne stanowią uniwersalną, energetyczną i soczystą paszę niezbędną w żywieniu zwierząt wszystkich gatunków: bydła, trzody powyżej 45 kg, owiec, koni, drobiu i drobnego inwentarza. W żywieniu krów mlecznych buraki stymulują produkcję mleka i wpływają na zwiększenie zawartości tłuszczu i białka w mleku. U bydła mięsnego poprawiają wykorzystanie pasz treściwych i gwarantują smaczne, chude mięso. W żywieniu trzody chlewnej stanowią doskonałą nietuczącą paszę zastępując ziemniaki, które są mocno tuczące (mięso przerośnięte tłuszczem).

ZALECENIA UPRAWOWE

Wymagania klimatyczno-glebowe
Ze względu na dużą odporność na pośpiechy, buraki pastewne mogą być uprawiane w chłodniejszych warunkach klimatycznych, tam gdzie uprawa kukurydzy jest niewskazana. Mogą być uprawiane na glebach IV i V klasy pod warunkiem głębokiej warstwy ornej z przepuszczalnym podłożem i niezakwaszonym.

Nawożenie
Organiczne – jeżeli jest to możliwe 30-40 t/ha obornika lub rozdrobniona słoma w drugim roku uprawy. Bardzo dobrze plonuje również bez nawożenia organicznego pod warunkiem, że nie jest w płodozmianie częściej niż co 5 lat.
Mineralne:
N – 100 do 150 kg/ha
P2O5 – 80 do 120 kg/ha jesienią
K2O – 150 do 200kg/ha jesienią

Siew
Optymalny termin to I i II dekada kwietnia, na terenach północnowschodnich III dekada kwietnia.
Normy wysiewu:
• dla odmian wielokiełkowych: 15-20 kg/ha
• dla odmian jednokiełkowych otoczkowanych: 4-6 kg/ha przy zdolności kiełkowania 85% i przy wysiewie docelowym 18-20 cm w rzędzie i rozstawie rzędów 42-45 cm
• dla odmian jednokiełkowych nieotoczkowanych: 3-5 kg/ha. Dobre plony przy minimalnej obsadzie 85 tys. roślin na 1 ha.

Ochrona chemiczna
Chwasty jedno i dwuliścienne:
przedwschodowo:
po wymieszaniu z glebą w ostatniej uprawie można stosować Venzar 80 WP, Dual Gold 960 EC, Pyramin 65 WG, Mitron 700 S.C., Tornado 700 SC
powschodowo:
Betanal Elite 274 EC, Agil 100 EC, Safari 50 WG, Goltix 700 SC, Supero 05 SC, Lontrel 300 SL

Szkodniki: ochrona zaczynać powinna się już przed siewem, przed szkodnikami glebowymi wielożernymi np. rolnice, pędraki, płaszczyniec burakowy. W czasie wegetacji – po wystąpieniu szkodników takich jak pchełka burakowa, śmietka burakowa, śmietka ćwiklanka, mszyca.
przedwschodowo: zaprawianie nasion Cruiser 70 WS, Force 20 SC, Mondus 380 FS
oprysk plantacji 2-3 dni po siewie buraków: Sherpa 100 EC, Decis Mega 50 EW
w czasie wegetacji roślin: Proteus 100 OD, Pyrinex 480 EC, Pyrisimex 480 EC, Dursban Delta 200 EC, Bulldock 025 EC
​
​Choroby
przedwschodowo: poprzez zaprawianie nasion zapobiegamy np. zgorzeli siewek buraka: Zaprawa Nasienna T 75 DS, Tachigaren 70 WP
w okresie wegetacji: zapobiegawczo lub po wystąpieniu pierwszych objawów choroby np. mączniaka prawdziwego, mączniaka rzekomego, chwościka buraka, brunatnej plamistości liści, rdzy buraka: Duett Ultra 497 SC, Horizon 250 EW, Yamato 303 SE, Topsin M 500 SC, Siarkol 80 WG.

Plantacje produkcyjne jak i nasienne można nawozić dolistnie w miarę potrzeb i objawów niedoboru mikroskładników np. takich jak bor.
Zalecane nawozy dolistne: Solubor, Basfoliar Extra 36, Ekolist

https://www.hbp.pl/buraki-pastewne.html

Zmianowanie
Podczas uprawy buraka ćwikłowego powinniśmy stosować się do prawidłowego następstwa roślin po sobie stosując płodozmian.

Zmianowanie ze względu na wymagania pokarmowe roślin względem azotu (N): ma średnie wymagania pokarmowe, więc korzystne jest sadzenie go na stanowisku po roślinach o wysokich wymaganiach pokarmowych.
Zmianowanie według pokrewieństwa roślin: nie należy uprawiać go po sobie oraz po innych gatunkach buraków, a także innych warzywach z rodziny szarłatowatych, nie częściej niż co 4 lata na tym samym stanowisku, aby nie dopuścić do rozwoju i rozprzestrzeniania groźnych szkodników i chorób, zwłaszcza mątwika burakowego i ...a zwykłego.
Zmianowanie według podziału na 5 typów użytkowych roślin (w kolejności: korzeniowe, liściowe, kwiatowe, owocowe i nasienne): jest rośliną korzeniową, sadzimy ją więc po roślinach owocowych i nasiennych.
Zmianowanie ze względu na rośliny korzeniące się płytko i głęboko: korzeni się głęboko, więc najlepiej uprawiać ją na kwaterze po roślinach korzeniących się płytko.
Zmianowanie w ramach uprawy w jednym roku jako przedplon, plon główny, poplon: uprawiany jest jako plon główny. Dobrym przedplonem dla tego warzywa są wtedy sałata, cebula ozima lub z dymki oraz groch na zielono. Do innych roślin warzywnych zalecanych jako przedplon należą: kukurydza, por, ogórek, pomidor, sałata, groch oraz bób. Natomiast niezalecane jako przedplon są rośliny takie jak: kapusta, kalafior, brokuł, rzodkiewka, marchew, pietruszka, rabarbar oraz ziemniak.
Uprawa współrzędna - dobre i złe sąsiedztwo
Na uprawę współrzędną buraka ćwikłowego korzystnie wpływa sąsiedztwo takich warzyw jak: fasola karłowa, groch, roszponka, ogórek, kapusty, kalarepa, sałaty, pasternak, rzodkiewka i rzodkiew, cebula oraz truskawki. Natomiast może odczuć niekorzystne towarzystwo w przypadku ziemniaka, marchwi, pora, szpinaku, fasoli tycznej, pomidora oraz kukurydzy cukrowej. Korzystny jest też ten sposób jego uprawy z ziołami, takimi jak cząber, ogórecznik, koper, czosnek, kolendra, kminek, natomiast niekorzystnie działanie na niego może mieć szczypiorek.

Przygotowanie gleby
Burak potrzebuje głębokiego i starannego spulchnienia gleby po to, aby jego korzeń mógł się swobodnie rozwijać.

Siew
Nasiona najczęściej wysiewa się wprost do gruntu w rzędzie w płaskiej uprawie gleby. Materiałem siewnym większości odmian buraków ćwikłowych są kłębki, zawierające 2-5 nasion, jednak są również dostępne odmiany jednokiełkowe, które eliminują potrzebę przerywania. Możemy również skorzystać z wysiewu nasion w formie nasion otoczkowanych, które możemy wysiewać punktowo lub nasion na taśmie, które eliminują potrzebę przerywki i zapewniają szybkie równomierne wschody. W zależności od odmiany buraka sieje się je w rzędzie w odległości 18-25 cm w uprawie na wczesny zbiór pęczkowy oraz 25-50 cm w pozostałych uprawach, na głębokość od 1,5-2 do 3 cm. W zależności od rodzaju gleby: na glebach cięższych 2 cm, a na lżejszych 3 cm. Płytszy wysiew niż zalecany może pogorszyć wschody na skutek przesuszenia wierzchniej i braku dostatecznej wilgotności górnej warstwy gleby, a z kolei głębszy wysiew może powodować opóźnienie wschodów i zmniejszenie ich liczby.

Termin siewu zależy głównie od rodzaju przeznaczenia plonu:

a) na zbiór pęczkowy: wysiew nasion od początku kwietnia,
b) do bezpośredniego spożycia latem i jesienią: wysiew od końca kwietnia do połowy maja,
c) do dłuższego przechowywania: wysiew nasion od końca maja do początku lipca (buraki z późnego terminu siewu odznaczają się szczególnie dobrym smakiem).
Nawożenie buraka ćwikłowego
Burak ćwikłowy ze względu na swój silnie rozwinięty i głęboko sięgający system korzeniowy, który może w późniejszym okresie wegetacji z powodzeniem korzystać ze składników głębiej zalegających w profilu glebowym, zalicza się do warzyw o średnich wymaganiach pokarmowych. Największe potrzeby wykazuje względem azotu (N) i potasu (K). Burak jest wrażliwy na niedobór boru (B), który objawia się zgorzelą liści sercowych i suchą zgnilizną korzeni, a także manganu (Mn) oraz molibdenu (Mo). Nawożenie azotem jest tym, na czym należy zwrócić szczególną uwagę, bo zbyt duża dostępność tego pierwiastka w glebie powoduje, że korzenie kumulują nadmierną ilość azotanów, osiągają zbyt duże rozmiary, gorzej się wybarwiają oraz gorzej przechowują. Jeśli istnieje potrzeba nawożenia azotowego, to najlepiej całą dawkę zastosować w całości przed siewem buraka, co częściowo ogranicza kumulację azotanów. Istnieje kilka zasad prowadzących do ograniczenia akumulowania azotanów w korzeniach spichrzowych buraków:

należy kontrolować aktualną zawartość azotu, a jego dawki dostosować do aktualnego zapotrzebowania,
nie należy nawozić zbyt późno pogłównie, dawkę nawozu najlepiej zastosować w całości przed siewem,
należy dbać o odpowiednią zawartość wapna w glebie i poziom pH,
należy dobierać odmiany gromadzące mniej azotanów.
Nawożenie organiczne
Nawożenie organiczne powinno być stosowane w pierwszej kolejności z tego względu, że są to nawozy pochodzenia naturalnego, poprawiające właściwości fizyczne, biologiczne oraz chemiczne. Szczególnie polecane są tutaj nawozy kompleksowe, takie jak obornik ze ściółkowej hodowli zwierząt, kompost czy wermikompost, które mają wszystko, co potrzebne dla gleby: polepszają jej strukturę, pobudzają życie biologiczne oraz dostarczają składników mineralnych.

Nawozy organiczne, które możemy użyć do uprawy buraka ćwikłowego:

obornik granulowany, suchy bądź przekompostowany (w przypadku buraka ćwikłowego ze względu na dużą skłonność do gromadzenia azotanów należy uprawiać w drugim lub trzecim roku na glebach zasobnych w próchnicę),
wermikompost
kompost - tutaj rodzaje, rodzaje, nawożenie kompostem
gnojówki i gnojowice,
nawozy zielone,
nawozy humusowe
mączki skalne (ze skał wulkanicznych bazaltowych, granitowych lub osadowych skał ilastych).
Nawożenie mineralne
Wysokość dawek nawozów mineralnych powinna być uwarunkowana aktualną zasobnością przyswajalnych form składników pokarmowych w glebie, dlatego powinno być stosowane racjonalnie i prowadzone jako uzupełnienie nawożenia organicznego, najlepiej w oparciu o analizę chemiczną gleby lub o wizualną analizę roślin. Burak ćwikłowy jest warzywem chlorkolubnym, a więc wskazane jest stosowanie preparatów zawierających ten składnik. Natomiast na zawartość siarki warzywo jest obojętne, dlatego pod tym względem mamy dowolność w wyborze nawozu. Nawozy mineralne możemy stosować przedsiewnie, jak i pogłównie.

a) pH gleby
Prawidłowy odczyn gleby, który w przypadku buraka ćwikłowego mieści się w granicach pH 6-7,5, w dużej mierze warunkuje odpowiednie zaopatrzenie go w składniki pokarmowe. Kwasowość gleby możemy zmierzyć samodzielnie odpowiednim miernikiem pH gleby lub kwasomierzem glebowym Helliga. W przypadku zbyt niskiego odczynu pH - glebę należy zwapnować poprzez użycie jednego z nawozów wapniowych, jednak nie może on być uprawiany bezpośrednio po tej czynności, dlatego należy przeprowadzić ją odpowiednio wcześniej, najlepiej w roku poprzedzającym uprawę lub pod roślinę poprzedzającą jego uprawę. Na glebach ubogich w magnez polecane jest zastosowanie wapna zawierającego ten składnik, który hamuje pobieranie i kumulację metali ciężkich. Odpowiednia zawartość wapnia w glebie ograniczy pobieranie z niej metali ciężkich, a także nadmierne akumulowanie azotanów w korzeniach buraka. Natomiast przy zbyt wysokim pH glebę możemy zakwasić poprzez użycie siarki, torfu kwaśnego, zmielonej lub przekompostowanej kory z drzew iglastych oraz nawozu azotowego z siarką (siarczanu amonu). Jednak konieczność tego zabiegu zdarza się stosunkowo rzadko ze względu na to, że większość gleb w naszych warunkach znacznie częściej wymaga odkwaszania.

b) nawozy jednoskładnikowe
Stosujemy w sytuacji, gdy na podstawie analizy chemicznej gleby lub wizualnej występuje deficyt jednego ze składników pokarmowych. Ze względu na skłonność do akumulowania azotanów należy zwrócić szczególną uwagę na odpowiednie stosowanie nawozów azotowych. Najlepiej jeśli stosujemy azot w formie mocznika, ponieważ ogranicza to kumulację azotanów w roślinach.

c) nawozy wieloskładnikowe
Szczególnie polecane są te z zawartością mikroelementów, gdy mamy ograniczony dostęp do tzw. kompleksowych nawozów organicznych, takich jak wermikompost, kompost czy obornik.

Pielęgnacja buraka ćwikłowego
Przerywka
Przy wysiewaniu nasion z kłębków konieczne jest przerzedzenie siewek, gdyż z jednego kłębka potrafi wyrosnąć od 2 do 5 roślin. Wykonuje się to w czasie, gdy rośliny mają już 2-4 liście, pozostawiając rośliny w rzędzie co 2-4 cm w uprawie na zbiór pęczkowy oraz co 4-6 cm przy pozostałych celach uprawy. Możemy zastosować mieszaną technikę i mieć zarówno rośliny na wczesny jak i zwykły zbiór. W tym celu na początku pozostawiamy roślinom 2-centymetrowe odstępy. Potem sukcesywnie usuwamy rośliny o większych korzeniach tak, aby docelowo odległość pomiędzy stałymi siewkami wynosiła 4-6 cm. Burak dobrze znosi przesadzanie, dlatego jeśli okaże się, że w niektórych miejscach siewki rosną zbyt rzadko, to miejsca te możemy wypełnić roślinami, które uzyskamy po przerwaniu. Przerywkę najlepiej robić podczas pochmurnej pogody, kiedy gleba jest wilgotna.

Okrywanie
W uprawie na wczesny zbiór, plony można przyspieszyć o 7-14 dni stosując czasową osłonę np. z agrowłókniny wiosennej o masie od 17 do 30 g/m2 przez okres 4-5 tygodni od siewu.

Odchwaszczanie i spulchnianie
Uprawę buraka ćwikłowego należy systematycznie odchwaszczać przez cały ich okres wzrostu, zapewniając w ten sposób dogodne warunki do wzrostu oraz chroniąc przed chorobami i szkodnikami. Odchwaszczanie jest szczególnie ważne na początku od wschodów do 6 tygodnia po wschodach. W tym czasie istnieje największe ryzyko zagłuszenia siewek przez chwasty. W późniejszym czasie, gdy rośliny rozrosną się i zakryją liśćmi powierzchnię gleby w międzyrzędziach, chwasty są znacznie mniej groźne. Najlepiej jeśli odchwaszczanie jest połączone z płytkim wzruszaniem gleby, co dodatkowo ją spulchni i napowietrzy. Jeśli chwasty nie posiadają nasion i nie są porażone przez choroby i szkodniki to możemy nimi ściółkować międzyrzędzia lub przeznaczyć do przekompostowania.

Ściółkowanie
Poprzez odpowiednie ściółkowanie gleby w międzyrzędziach możemy zaoszczędzić sobie część pracy (odchwaszczanie, podlewanie) i stworzyć jeszcze lepsze warunki do rozwoju buraków ćwikłowych. Możemy w tym celu użyć jednej ze ściółek organicznych lub nieorganicznych.

Nawadnianie
O odpowiednią wilgotność gleby należy zatroszczyć się szczególnie na początku uprawy od momentu siewu. Stosunkowo większa wilgotność jest potrzeba do kiełkowania nasion oraz do ukorzenienia się roślin aż do chwili wykształcenia 2-3 liści. W późniejszym okresie burak tworzy głęboki silnie rozbudowany system korzeniowy, dlatego znosi dosyć dobrze przejściową suszę. Możemy kontrolować wilgotność za pomocą specjalnego wilgotnościomierza do gleby.

Zbiór i przechowywanie
Buraki ćwikłowe nie muszą dojrzewać, dlatego możemy je wykorzystywać do spożycia w różnych momentach ich wzrostu. Dzięki temu w trakcie wegetacji już po około 8 tygodniach na bieżąco mamy dostęp do świeżego warzywa, bez konieczności jego przechowywania. Na początku młode buraczki możemy spożywać razem z liśćmi, potem wykorzystujemy już tylko sam korzeń. Należy wtedy zbierać większe rośliny, a mniejsze pozostawiać do dorośnięcia. Jednak po przekroczeniu terminu zbioru dla danej odmiany - należy je zebrać, gdyż nie możemy zwlekać i zostawiać ich zbyt długo w glebie, ponieważ ich korzenie mogą zacząć twardnieć i drewnieć. Aby je zebrać z grządki, należy delikatnie podważać korzenie widłami ogrodniczymi oraz otrząsać z ziemi i ukręcić liście. Ucinanie nie jest zalecane, ponieważ będzie to powodowało wypływanie soku, który dosyć silnie plami. Liście nie przeznaczone do spożycia, które nie są porażone przez szkodniki i choroby - możemy przeznaczyć do ściółkowania lub przekompostowania. Jeśli zdarzy się nam uszkodzić korzeń, to należy przeznaczyć takiego buraka do bieżącego spożycia, gdyż będzie się źle przechowywał.

Terminy zbioru w zależności od rodzaju przeznaczenia plonu:

a) na zbiór pęczkowy: zbiór czerwiec - lipiec,
b) do bezpośredniego spożycia latem i jesienią: zbiór lipiec - sierpień,
c) do dłuższego przechowywania: zbiór koniec września - początek października (koniecznie jeszcze przed przymrozkami).
Do długiego przechowywania nadają się najlepiej buraki ze zbioru jesiennego, kiedy to zbierane są jednorazowo. Są one wówczas smaczne i niezbyt duże, dlatego możemy je konserwować, jak również przechowywać w piwnicy, gdzie umieszczone w skrzyniach wypełnionych wilgotnym piaskiem, torfem lub trocinami nie będą tracić szybko swoich właściwości. Należy jednak uważać, aby buraki nie stykały się ze sobą. Co jakiś czas należy sprawdzać zawartość skrzynek i usuwać psujące się korzenie. Zwykle do tego typu przechowania przeznacza się odmiany o korzeniu wydłużonym, jednak nadaje się do tego niemal każda odmiana. W opisany sposób możemy je przechowywać przez 3-4 miesiące aż do wczesnej wiosny. Należy tutaj nadmienić, że optymalne warunki przechowalnicze to temperatura w granicach 1-2 stopni C, przy wilgotności względnej powietrza wynoszącej 95-98%. W postaci świeżej do krótszego przechowywania możemy je trzymać w lodówce maksymalnie przez około 2 tygodnie.

Choroby i szkodniki
Podstawą do walki z chorobami i szkodnikami powinny być wszelkie działania profilaktyczne i odpowiednia pielęgnacja, które prowadzą do stworzenia roślinie dogodnych warunków wzrostu i rozwoju. Związane jest z tym szereg działań, które powinniśmy podjąć.

Profilaktyka i zabiegi ograniczające występowanie chorób i szkodników:

stosowanie się do zasad zmianowania oraz uprawy współrzędnej,
stosowanie odmian odpornych na choroby i szkodniki (szczególnie na chwościka burakowego),
ochrona i wprowadzanie organizmów pożytecznych,
właściwe terminy siewu,
odpowiednia rozstawa rzędów i zagęszczenie roślin,
staranna pielęgnacja roślin: siew i sadzenie we właściwych terminach, nawadnianie w okresach niedoborów i dużego zapotrzebowania na wodę, zapobieganie wzrostu chwastów poprzez ściółkowanie lub ich usuwanie metodami mechanicznymi i termicznymi, stosowanie racjonalnego nawożenia, według wymagań pokarmowych rośliny uprawnej i zasobności gleby,
przedsiewne zaprawianie nasion przeciw chorobom grzybowym.
Jeśli wymienione działania nie odnoszą skutku, w ostateczności powinniśmy sięgnąć po syntetyczne środki ochrony roślin, ściśle przestrzegając umieszczonych na etykietach zaleceń dotyczących ich stosowania.
Najważniejsze gatunki szkodników występujące w uprawie buraka ćwikłowego:

śmietka ćwiklanka,
mszyca burakowa,
pchełka burakowa,
drobnica burakowa,
omarlica czarna,
tarczyk mgławy,
szarek komośnik,
mątwik burakowy,
drutowce,
pędraki: chrabąszcz majowy, chrabąszcz kasztanowiec, ogrodnica niszczylistka oraz guniak czerwczyk,
rolnice: rolnica zbożówka, rolnica gwoździówka, rolnica czopówka oraz rolnica panewka,
gryzonie: mysz domowa i polna, nornik polny oraz karczownik ziemnowodny.
Najczęstsze choroby występujące w uprawie buraka ćwikłowego:

chwościk buraka,
mączniak prawdziwy buraka,
... zwykły buraka.

Wiosna w ogrodzie.

To najpiękniejsza a zarazem i najpracowitsza pora roku dla każdego ogrodnika. W tym czasie zakwitają drzewa owocowe, większość krzewów oraz roślin cebulowych. W marcu zakwitają między innymi przebiśniegi, krokusy, prymulki, forsycje a jeśli pogoda dopisze to nawet dzikie odmiany tulipanów oraz szafirki. Kwiecień to pora kwitnienia szachownic, żonkili i narcyzów, hiacyntów, magnolii. W maju swój pełny rozkwit przeżywają tulipany oraz "królowe" tego miesiąca: azalie i rododendrony, kwitną też pięknie pachnące bzy i konwalie.
Zgrabienie resztek po zimie z trawnika, nawożenie jeśli jest to konieczne, przekopanie grządek, wysiew letnich kwiatów, sadzenie i przycinanie drzew i krzewów owocowych(marzec).W kwietniu można sadzić krzewy kwitnące; np. róże oraz krzewy iglaste. W tym miesiącu rozmnaża się (np. poprzez podział starszych okazów) i sadzi byliny. Z kwiatów letnich wysiewa się w kwietniu nasturcje, słoneczniki,aksamitki, nagietki i fasolę ozdobną. W maju sadzi się w dalszym ciągu iglaki; jest to również chyba najlepszy okres na sadzenie różaneczników - szczególnie jeśli chodzi nam o konkretny kolor i odmianę. Najlepiej kupić krzew właśnie kwitnący - daje to gwarancję, że posadzony okaz prawdopodobnie zakwitnie w przyszłym roku i napewno w kolorze jaki zaplanowaliśmy. Unikniemy w ten sposób przykrych niespodzianek. Po przekwitnięciu bzów należy ściąć ich kwiatostany, które szpecą roślinę i niepotrzebnie osłabiają. Z kwiatów letnich w maju wysiewamy nasturcje. Na wiosnę najlepiej również tępić chwasty zanim zaczną kwitnąć a potem się rozsiewać.

http://ogrod-amat.strefa.pl/wiosna.php

Wiosna 2019. Pierwszy dzień wiosny


Równonoc wiosenna 2019, czyli pierwszy dzień astronomicznej wiosny przypada 20 marca. Punktualnie o godzinie 22.58 rozpocznie się astronomiczna wiosna 2019!

Zdarza się, że pierwszy dzień astronomicznej wiosny i wiosna kalendarzowa zbiegają się w czasie. W tym roku do tego nie dojdzie.

Pierwszy dzień kalendarzowej wiosny to tradycyjnie 21 marca.

Wiosna astronomiczna 2019 - równonoc wiosenna
Wiosna jest jedną z czterech podstawowych pór roku w przyrodzie, w strefie klimatu umiarkowanego.
Wiosna charakteryzuje się umiarkowanymi temperaturami powietrza z rosnącą średnią dobową oraz umiarkowaną ilością opadów.
Równonoc wiosenna – na danej półkuli ziemskiej – północnej lub południowej – jest to równonoc, po nastąpieniu której Słońce przez pół roku będzie oświetlać mocniej tę półkulę a słabiej półkulę drugą.

Moment równonocy wiosennej wyznacza na danej półkuli początek astronomicznej wiosny.

Wiosna astronomiczna rozpoczyna się w momencie równonocy wiosennej i trwa do momentu przesilenia letniego, co w przybliżeniu oznacza na półkuli północnej okres pomiędzy 21 marca a 22 czerwca (czasami daty te wypadają dzień wcześniej lub dzień później, a w roku przestępnym mogą być dodatkowo cofnięte o jeden dzień).

Podczas wiosny astronomicznej z każdą kolejną dobą dzień jest dłuższy, a noc jest krótsza, aż do przesilenia letniego, od tego dnia dni stają się krótsze, a noce dłuższe.

Wiosna klimatyczna 2019
Za wiosnę klimatyczną przyjmuje się okres roku, w którym średnie dobowe temperatury powietrza wahają się pomiędzy 5 a 15 stopniami Celsjusza.

Wiosnę poprzedza zima, jednak pomiędzy tymi okresami znajduje się klimatyczny etap przejściowy − przedwiośnie.

Za początek wiosny fenologicznej przyjmuje się początek wegetacji oraz kwitnienie przebiśniegów i krokusów.
https://nto.pl/rownonoc-wiosenna-2019-pierwsz...