Ubogacenie Europy

Skrajna lewica wobec islamizmu – system iluzji i zaprzeczeń

Gdyby filozofowie Wieku Świateł, patroni współczesnej myśli sekularnej lewicy, wstali z grobów, zapewne zdziwiliby się, jak współczesna lewica wyzbywa się własnych ideałów, sprzymierzając się z religijnymi fanatykami.

Czterdziestopięcioletni Mickaël Harpon przez dwadzieścia lat pełnił służbę w policji. Był odpowiedzialny za tropienie przestępstw (w tym dżihadystów). Chociaż istniały przesłanki wskazujące na radykalizację mężczyzny (kontakty z ruchem salafickim), dalej pracował w policyjnej sekcji wywiadowczej. W ostatnim czasie w jego sposobie bycia zaszły wyraźne zmiany: nie życzył sobie kontaktów z kobietami, usprawiedliwiał ataki na redakcję „Charlie Hebdo”, jego ubiór także wskazywał na przeobrażenia, jakie w nim zachodziły. Ostatecznie 3 października 2019 roku zabił w budynku francuskiej prefektury policyjnej cztery osoby. Ten akt terroru wstrząsnął Francją. Zareagował także prezydent Macron, zapowiadając „wykorzenienie islamizmu” ze społeczeństwa. Słowa te spotkały się z potępieniem ze strony skrajnej lewicy. Na stronie Światowych Socjalistów czytamy, że obecny prezydent Francji, potępiając islamizm, stał się „neofaszystą”.

Prezydent Macron zwrócił się do policjantów, mówiąc: „Wasi koledzy padli ofiarą łotra i śmiercionośnego islamu, za wykorzenienie którego jesteśmy wszyscy odpowiedzialni. Sama administracja i służby nie są w stanie pokonać islamskiej hybrydy. Należy budować społeczeństwo czujności (…) Wiedzieć, jak w szkole, pracy, miejscach kultu, blisko domu pojawiają się wypaczenia, małe gesty, które świadczą o dystansowaniu się do praw i wolności Republiki”. Słowa te w kontekście zignorowania licznych znaków ostrzegawczych przez przełożonych i kolegów wydają się trafną, choć spóźnioną refleksją.

Jednak nie dla wszystkich. W mniemaniu socjalistów Macron w ten sposób próbuje zbudować państwo policyjne nastawione wrogo wobec muzułmanów. Zdaniem socjalistów islamizm (w tym ten wzywający do zabijania niewiernych) nie jest produktem „islamu, czy muzułmanów, lecz imperializmu”. Imperializmu, który ujawniał się w działaniach Francji w Syrii. Muzułmanie dokonują zamachów, lecz winne są prawicowe media, antyislamska propaganda, NATO oraz polityka Waszyngtonu. To rzekomo Macron „depcze prawa demokratyczne, budując państwo policyjne skierowane przeciwko całej klasie robotniczej”.

Argumentacja ta jeszcze niedawno wydawała się dominująca. Terroryści nie byli rzekomo motywowani przez religię, lecz odreagowywali kolonialną przeszłość pełną upokorzeń. Reagowali przemocą na niesprawiedliwość społeczną. Byli ofiarami wykluczenia. Każdy, kto wskazywał na kontekst religijno-ideologiczny tego terroryzmu, spychany był do narożnika „faszysty” i „islamofoba”.

Podstawowym błędem współczesnej, radykalnej lewicy jest fałszywa socjologia i antropologia. Człowiek wprawdzie funkcjonuje w określonych warunkach i kształtują go czynniki ekonomiczne oraz społeczne, lecz jest jednocześnie istotą zdolną do podejmowania decyzji oraz dokonywania wyborów, kierując się celami wynikającymi z określonego rozumienia religii.
Zapłatą dla dżihadystów nie jest wcale wyglądająca zza horyzontu zmiana stosunków społecznych, lecz raj; zabijanie niewiernych jest składaniem ofiary uświęconej. To właśnie redukcjonistyczna koncepcja człowieka nie pozwala zrozumieć, czym w istocie jest dla wyznawcy salafizmu religia. Bez tego zrozumienia nie będziemy w stanie ani walczyć z islamizmem, ani zapobiec kolejnym niewinnym ofiarom ich zbrodni. Zadziwiające, że to właśnie lewica bezkrytycznie powtarza tezy, które przemoc tę usprawiedliwiają i racjonalizują. To właśnie stałą figurą dżihadystycznej propagandy pozostaje mit świętych bojowników wiedzionych ideą słusznej zemsty. A przecież jedyną „zbrodnią” zabitych w tym akcie terroru było jedynie to, że są… niewierni i pochodzą ze „zgniłego i zdemoralizowanego” Zachodu.

Dotychczas za sprawą powieści „Uległość” Michela Houellebecqa mówiło się o zbyt miękkiej postawie francuskiego społeczeństwa, które woli nie dostrzegać zagrożenia płynącego z islamistycznego totalitaryzmu. Jednak, kiedy czyta się doniesienia o tym, że członek ruchu „The Revolution Is on the Move” Hadama Traoré został aresztowany w Paryżu, po tym, jak próbował oddać hołd Mickaëlowi Harponowi, gdyż, jak uzasadniał, zabójca czwórki policjantów „nie był wcale terrorystą” wówczas można odnieść wrażenie, że radykalna lewica nie tylko tworzy system iluzji, lecz także otwarcie zaprzecza faktom.

Piotr Ślusarczyk na podst. wsws.org leparisien.fr
https://euroislam.pl/skrajna-lewica-wobec-islamizmu...

Niemcy oskarżają agentów Assada o zbrodnie przeciwko ludzkości

Domniemani byli funkcjonariusze tajnych służb zostali aresztowani w lutym za torturowanie więźniów. Jak podaje „Guardian”, Syryjczycy usłyszą zarzuty o zbrodnie przeciwko ludzkości.

Anwar Raslan i Eyad al-Gharib zostali aresztowani w lutym podczas skoordynowanej operacji policji niemieckiej i francuskiej. Raslan miał kierować jednostką śledczą z własnym więzieniem, znaną jako „Oddział 251”, w pobliżu Damaszku. Prokuratorzy twierdzą, że co najmniej 4000 osób było torturowanych przez jego podwładnych podczas przesłuchań od kwietnia 2011 r. do 2012 r. Strażnicy mieli używać krat, kabli i biczów do bicia więźniów.

Niektórzy więźniowie byli rażeni prądem, a inni „wieszani z sufitu za nadgarstki, dotykając ziemi tylko palcami stóp”, zgodnie z oświadczeniem niemieckiego prokuratora. W rezultacie wielu więźniów zmarło, a Raslanowi postawiono zarzuty 59 morderstw, jak również gwałtów i napaści seksualnej. „Jako szef jednostki śledczej oskarżony Anwar R. ustalał i nadzorował procedury operacyjne więzienia, w tym systematyczne i brutalne stosowanie tortur”, czytamy w oświadczeniu. „Był świadomy faktu, że więźniowie umierali w wyniku zleconych przez niego działań.”

Gharib miał być podwładnym Raslana, zajmował się aresztowaniem protestujących i doprowadzaniem ich do więzienia na oddział 251. Oskarża się go o odegranie ważnej roli w uprowadzeniach i torturach co najmniej 30 osób jesienią 2011 r. Raslan i Gharib opuścili Syrię w 2013 r. i przybyli do Niemiec, ubiegając się o azyl odpowiednio w lipcu 2014 r. i sierpniu 2018 r. Raslan wzbudził zainteresowanie niemieckich śledczych, ponieważ jego ofiary zauważyły go w Berlinie i zgłosiły to władzom.

Po latach śmierci i cierpień cywilów z rąk wielu stron podczas konfliktu w Syrii pierwsze powolne wysiłki, mające na celu doprowadzenie sprawców przed oblicze sprawiedliwości i zniwelowanie poczucia bezkarności podejmowane są przez sądy w kilku krajach. Wiele spraw zostało założonych przez ocalałych z Syrii krewnych, aktywistów i prawników, którzy zbierają dowody i wnoszą skargi m.in. w Niemczech, Austrii i Szwecji.

Udokumentowane sprawy obejmują użycie broni chemicznej i tortur, masowe egzekucje, uprowadzenia przez ISIS i zniewolenie seksualne kobiet jazydzkich, a także bombardowanie szpitali i innych miejsc cywilnych
Balkees Jarrah z Human Rights Watch komentuje: „Sprawy karne w Niemczech i w innych krajach w Europie stanowią ważny pierwszy krok do przełamania klimatu bezkarności, który od dawna panuje w Syrii. Sprawcy powinni mieć świadomość, że gromadzona jest bezprecedensowa ilość informacji i sprawiedliwość ich nie ominie”.

Europejskie Centrum Praw Konstytucyjnych i Praw Człowieka (ECCHR) z siedzibą w Berlinie, które pomaga ofiarom nadużyć w Syrii i innych krajach, podało, że siedmiu innych Syryjczyków będzie również oskarżonych w tej sprawie. Te zarzuty to ważna wiadomość dla osób, które przeżyły tortury Assada. – powiedział Wolfgang Kaleck z ECCHR. – Nie ustaniemy w wysiłkach, aby główni sprawcy tortur wymierzanych przed państwo pod rządami Assada stanęli przed sądem – w Niemczech lub gdzie indziej”.

Oprac. GB na podstawie
www.theguardian.com
https://euroislam.pl/niemcy-oskarzaja-agentow-assad...

Uczennica warszawskiej szkoły przeszła na islam

Jak podaje portal ordoiuris.pl w Sądzie Rejonowym dla Warszawy-Woli zapadło orzeczenie w sprawie nastolatki, która pod wpływem radykalnej grupy przeszła na islam i zerwała kontakty z rodziną. Sąd potwierdził konstytucyjne prawo rodziców do wychowania córki zgodnie z własnymi przekonaniami. Uznał też zmianę przez dziewczynę religii bez zgody rodziców za przejaw demoralizacji. Nie potwierdził również zarzutów o rzekomym stosowaniu przez matkę i ojca przemocy wobec małoletniej. Małżeństwo reprezentują prawnicy Instytutu Ordo Iuris.

Oksana i Wiktor są znanymi na Ukrainie muzykami. Mężczyzna został ranny podczas protestów na kijowskim Majdanie, po czym przyjechał na leczenie do Polski i sprowadził tu żonę oraz córkę. Dziewczyna zaczęła uczęszczać do jednego z warszawskich gimnazjów.

Ukrainka chodziła także na zajęcia teatralne, gdzie poznała osoby związane z Ośrodkiem Kultury Muzułmańskiej. Kontakt z nimi poskutkował konwersją nastolatki na islam i zerwaniem kontaktów z rodzicami, którym nie podobała się jej decyzja. Dziewczyna pozostająca pod wpływem radykalnej grupy wielokrotnie zachowywała się agresywnie w stosunku do Oksany i Wiktora.

W tej sprawie sąd wszczął dwa postępowania. W pierwszym uznał, że nieletnia przejawia oznaki demoralizacji przejawiające się m.in. konwersją na islam bez zgody rodziców. Zgodnie z wnioskiem prawników Ordo Iuris, sąd, aby zapewnić dziewczynie bezpieczeństwo, nałożył nadzór kuratora.

Drugie postępowanie zostało wszczęte przez sąd z uwagi na pismo psycholog dziecka. Małoletnia oskarżyła Oksanę i Wiktora o rzekome stosowanie przemocy wobec niej. Dziewczyna nie miała jednak żadnych śladów przemocy fizycznej. Sąd nie potwierdził zarzutów wysuwanych w stosunku do Oksany i Wiktora. W tym postępowaniu cała rodzina została skierowana na terapię w celu poprawy relacji rodziców z córką, o co wnioskowali prawnicy Instytutu. Zapadła również decyzja, że 17-latka pozostanie w pogotowiu opiekuńczym.

„Mam mieszane odczucia w sprawie orzeczeń dotyczących naszych Beneficjentów. Sąd potwierdził, co prawda, konstytucyjne prawo rodziców do wychowania dziecka zgodnie z ich przekonaniami i uznał to, o co wnosiliśmy, mianowicie, że zachowanie polegające m.in. na zmianie religii bez zgody rodziców świadczy o demoralizacji dziewczyny. Z drugiej jednak strony zalegalizował niezasadną separację małoletniej od rodziców, mimo braku dowodów na stosowanie przez nich przemocy, bazując na woli dziecka. Złożymy wniosek o pisemne uzasadnienie orzeczenia w sprawie rodzinnej. Po zapoznaniu się z treścią uzasadnienia rozważymy wniesienie środka odwoławczego. Mamy nadzieje, że terapia rodzinna doprowadzi do odnowy więzi rodzinnych, która aktualnie jest dla rodziców priorytetem” – podkreślił adw. Maciej Kryczka z Centrum Interwencji Procesowej Ordo Iuris.

Orzeczenia sądu nie są prawomocne.

Rodziców reprezentowali mec. Jerzy Kwaśniewski, mec. Magdalena Majkowska i mec. Maciej Kryczka.

Czy taki los może spotkać więcej polskich uczniów? Oby nie.

Źródło: ordoiuris.pl

https://www.magnapolonia.org/uczennica-warszawskiej-szkoly-...