Minska porodowka

Witam. Jeśli mogę to i ja się wypowiem :) Rodziłam synka we wrześniu 2011r. w szpitalu w Mińsku. Było już 12 dni po terminie więc musiałam się tam zgłosić. W dzień przyjęcia nic już nie robili aby wywołać poród, we czwartek po badaniu miałam podaną oksytocynę ale to i tak nic nie dało. Leżałam w pokoju przedporodowym pół dnia na jakimś zdezelowanym łóżku na którym nie było sposób się utrzymać bo jakieś takie krzywe ;) Nie dostałam obiadu, ani kolacji. Dopiero jak wieczorem przyszedł mąż dowiedział się, że już nie urodzę w ten dzień i za jego interwencją dostałam spóźnioną kolację:) W piątek-jak się później okazało- pod prysznicem odeszły mi wody, czego ja nawet nie poczułam. Badania nie było a ja już zaczynałam mieć skurcze i leżałam pod ktg do popołudnia, ale nikt nie zrobił mi badań ani nic. Dopiero chyba o 18 na obchodzie zgłosiłam że mam już częste skurcze to po godzinie wzięli mnie na badania i na masaż szyjki brrrrr:/:/:/ położyli znowu w tym pokoju przedporodowym, dali oksytocynę i podłączyli ktg. Zaczął się poród ale w drugiej jego fazie miałam za słabe skurcze i nie mogłam urodzić tego mojego 4 kilowego klocka :D Koniec jest taki, że jak już było za długo i mały nie wychodził został zastosowany próżnociąg tzw.vacum. Polega to na tym że taka przyssawka została doczepiona do główki małego i tak został wyciągnięty o godzinie 1 w nocy w sobotę. Podsumowując mój wywód-syn ma niesamowite szczęście, że jest zdrowy. Musieliśmy robić 3 razy usg głowy zobaczyć czy nie ma jakiś uszkodzeń lub krwiaków po tej przyssawce. Różni lekarze z którymi rozmawiałam kręcili głowami, że było tyle czekania a nie zrobiona cesarka, którą sama już bym wolała. Nie mam jakiejś traumy po porodzie, żeby nie było, ale nie wiem jak by było jakby mały miał jakieś uszkodzenia....

Rodziłam rok temu drugie dziecko w mińskim szpitalu, była to sobota. Miałam poród wywoływany, po terminie, rozwarcie w połowie pełne, ale akcji porodowej brak. Wchodziłam na salę zaraz po jednej dziewczynie, prócz mnie były jeszcze dwa porody. Rodziłam razem z mężem, a Pani położna cały czas monitorowała poród czyli obowiązkowe ktg, ciśnienie, podłączenie wenflona, podanie oxytocyny, badanie rozwarcia, podanie czopków rozkurczowych, wszystko na bieżąco było wpisywane w komputer. Potem przyszła położna z ginekologiem i zapytali się czy przebić pęcherz, bo to przyspieszy akcję porodową. Zgodziłam się. Wszyscy byli mili, uprzejmi, nie czułam się źle traktowana, nikt na mnie nie krzyczał, ani źle się nie odnosił, ani do mnie i ani do męża. Poród trwał niecałe 2 godziny od wejścia na salę porodową. A było to w południe, więc zaraz po porodzie zjadłam obiad przyniesiony przez salową.
Ale warunki są tragiczne. Mam porównanie do innego szpitala, w którym rodziłam pierwsze dziecko (wg inne województwo).
Już na oddziale noworodkowym także nie narzekałam na opiekę. Bardzo interesowali się pacjentkami, pielęgniarki bardzo starały się pomóc młodym mamom, często przychodziły w nocy jak i w dzień. Wiadomo, z niektórymi było "ciężko" i to one twierdziły, że jest coś nie tak... Jednej nie chcieli wypisać z noworodkiem do domu, bo nie przystawiała dziecka do piersi tylko wymuszała na pielęgniarkach dokarmianie sztuczną mieszanką. Kazała zabierać dziecko na noc, bo ona "zmęczona"...jak inne matki zresztą... Pamiętam jak ordynator przeprowadził z nią rozmowę. To było piękne i mądre co jej powiedział. Tylko szkoda, że takim pustakom nic nie trafia do głowy.
Polecam mińską porodówkę - personel. Tylko ostrzegam przed kabinami prysznicowymi oraz toaletami - PRL i grzybica.