Mińsk wolny od Tuska

Informacja publiczna

– Przez całe swoje rządy Platforma Obywatelska utrudniała dostęp do informacji publicznej. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wymierzył 10 tys. zł grzywny premierowi Donaldowi Tuskowi za niewykonanie wyroku nakazującego udostępnić raport o CBA z 2007 roku. O wgląd zabiegał prawnik Piotr Brzozowski. Gdy mu odmówiono, odwołał się do sądu, który nakazał ponownie zbadać sprawę i zdecydować o udostępnieniu dokumentu. Nowej decyzji w terminie nie wydano i sąd ukarał premiera grzywną. Jak się okazało raport z grudnia 2007 roku został zniszczony.

Aby nie przegrać sprawy przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka rząd chciał szybko załatać lukę w ustawie o dostępie do informacji publicznej. Kontrowersyjne zapisy w ustawie przygotowane przez MSWiA dotyczyły ograniczeń informacji, które miały objąć m.in. stanowiska, opinie, instrukcje lub analizy w procesie komercjalizacji czy prywatyzacji mienia Skarbu Państwa lub gmin, a także postępowań przed sądami, trybunałami i innymi organami orzekającymi, z udziałem Rzeczypospolitej Polskiej, Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego.

Według projektu ustawy ograniczeniom podlegać także miały instrukcje negocjacyjne na arenie międzynarodowej. Ograniczenia do projektu wprowadzono w ostatniej chwili, bez konsultacji z organizacjami pozarządowymi. Według organizacji pozarządowych zapisy, które zamierzał wprowadzić rząd, były niezgodne z konstytucją. Zmiany w projekcie nastąpiły po tym jak premier Donald Tusk przegrał sprawę kasacyjną przed Naczelnym Sądem Administracyjnym o odmowę ujawnienia jego polecenia rozpoczynającego działanie tzw. tarczy antykorupcyjnej.

Jak ciężko otrzymać było dostęp do informacji publicznej można było przekonać się w warszawskim ratuszu, który odmawiał podania informacji kto z kim podpisuje umowy o dzieło i umowy zlecenie, mimo wyroku Stołecznego Sądu Okręgowego. Urzędnicy nie chcieli zdradzić tej informacji, a tylko w 2010 roku urząd miasta podpisał 14 tysięcy takich dokumentów na ponad 31 milionów złotych. Podobnie było w Katowicach, a śląscy urzędnicy zasłaniali się ustawą o ochronie danych osobowych.

Również Kancelaria Prezydenta odmówiła ujawnienia ekspertyz w sprawie ustawy ograniczającej składki do Otwartych Funduszy Emerytalnych. Kancelarię Bronisława Komorowskiego zaskarżyła do sądu fundacja Leszka Balcerowicza. Prezydent przegrał kolejne rozprawy i odwołał się do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

– Pod koniec 2010 roku do dziennikarzy „Pulsu Biznesu” dotarły informacje, że na zwrotach najatrakcyjniejszych nieruchomości warszawskich, zabranych tzw. dekretem Bieruta, najwięcej zyskiwali często nie prawowici spadkobiercy poszkodowanych przedwojennych właścicieli, lecz zorganizowane grupy osób skupujące roszczenia reprywatyzacyjne za bezcen. W niektórych przypadkach zwracane były nie tylko działki, ale też wybudowane na nich kamienice, choć te w czasie wojny miały zostać doszczętnie zniszczone. Informacje te łatwo byłoby zweryfikować za pomocą urzędników stołecznego Ratusza, jednak łamali oni ustawę o dostępie do informacji publicznych utrudniając dziennikarzom uzyskanie potrzebnych danych.
– Platforma Obywatelska przyjęła poprawkę do ustawy o dostępie do informacji publicznej, którą przygotował senator Marek Rocki. Według niej możliwe się stało ograniczenie prawa do informacji publicznej ze względu na „ochronę ważnego interesu gospodarczego państwa” w dwóch przypadkach – gdy osłabiałoby to pozycję państwa w negocjacjach np. umów międzynarodowych lub w ramach Unii Europejskiej oraz by chronić interesy majątkowe państwa w postępowaniach przed sądami czy trybunałami. Takie brzmienie ustawy sprawia, że władza otrzymała furtkę do tego, by po prostu odmówić dostępu do informacji. Przeciwko tej poprawce protestowały organizacje pozarządowe, w tym m.in. Helsińska Fundacja Praw Człowieka.

– Sekcja Krajowa NSZZ „Solidarność” Pracowników Skarbowych (SK) poprosiła Ministra Finansów w czerwcu 2011 roku m.in. o protokoły oraz nagrania dźwiękowe z narad kierownictwa Ministerstwa Finansów przeprowadzanych w 2011 roku. Minister Finansów uznał, że ta informacja publiczna jest informacją przetworzoną i pomimo wyrażenia przez SK swojego stanowiska umorzył postępowanie. SK złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, lecz Minister podtrzymał swoją decyzję kolejną decyzją. Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z 11 stycznia 2012 roku, uchylił obie zaskarżone decyzje Ministra. Minister złożył skargę kasacyjną, która została oddalona przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Po otrzymaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy od SK Minister Finansów wydał w grudniu 2012 roku decyzję utrzymującą w mocy swoje listopadowe rozstrzygnięcie. SK złożyła kolejną skargę do WSA w Warszawie, który wyrokiem z 12 czerwca 2013 roku, uchylił dwie decyzje Ministra i wyrok stał się prawomocny. Od złożenia wniosku upłynęło dwa lata, trzy miesiące oraz dziesięć dni, gdy Minister przystąpił do wykonania wyroku sądowego. Udostępnił jednak protokoły w taki sposób, że nic z nich nie wynikało, ocenzurowane zostały napisem: „Treść nie stanowi informacji publicznej”. Czyżby na posiedzeniach w Ministerstwie Finansów rozmawiano o prywatnych sprawach?

– Kancelaria premier Ewy Kopacz odmówiła ujawnienia opinii publicznej raportu z kontroli w ZUS. Oficjalnie nie wiadomo jaki był szczegółowy zakres kontroli i co podczas niej wykryto. Nieoficjalnie mówiło się, że kontrola wykazała poważne nieprawidłowości w funkcjonowaniu i kosztach obsługi systemu informatycznego ZUS w latach 2008-2013, czyli w okresie rządów PO-PSL.

– Ministerstwo Skarbu Państwa zniszczyło księgi wejść i wyjść do budynku resortu sprzed 2013 roku. Zgodnie z procedurami w Ministerstwie Skarbu tzw. księga wejść i wyjść po roku jest niszczona. W innych resortach, np. w Ministerstwach Spraw Zagranicznych i Rolnictwa informacje o odwiedzających przechowywane były przez dziesięć lat. Z kolei np. w Prokuraturze Okręgowej w Warszawie przez pięć lat. W resorcie skarbu od 2008 roku w ogóle nie było papierowych ksiąg wejść i wyjść, działał za to elektroniczny system rejestracji gości. Informacje znajdujące się w bazie po roku kasowane były automatycznie. Często księga wejść i wyjść to istotny dowód w postępowaniu karnym. Może niezaprzeczalnie wskazywać, że ktoś, kto jest obiektem zainteresowania organów ścigania, kontaktował się z danym urzędnikiem.
http://www.grzechy-platformy.org/informacja-publiczna/

Herr Tusk na tropie polskości…

Wreszcie maska opadła i Polacy zobaczyli prawdziwego Niemca, który kolejny raz ujawnił swoją nienawiść do polskości. "Polskość to nienormalność – takie skojarzenie narzuca mi się z bolesną uporczywością, kiedy tylko dotykam tego niechcianego tematu" – napisał Tusk w czasach, gdy jeszcze nie zastanawiano się, kim był agent Stasi o pseudonimie „Oscar”.

Polskość różni się tym od niemieckości, że to co w Niemczech normalne – w Polsce staje się nienormalne i z czym każdy prawdziwy Niemiec będzie walczyć – do ostatniego Polaka. Zatem najlepiej dla Niemców będzie, gdy Polacy przestaną się rodzić. Co innego potomkowie bolszewików i folksdojczów: każdy Niemiec wie, że w Polsce żyją nie tylko potomkowie bolszewików ale i folksdojczów – zdolni do sprzedania Polski za niemiecki order. Bo dzisiaj, po ponad 76 latach po przegranej wojnie to Niemcy rozdają ordery w Europie.

Szczególnym ulubieńcem Niemców jest zatem ten, kto zasługuje na niemiecki order. Warto przypomnieć słowa dekorowanych przez Niemców „Polaków”, wypowiedzianych po akcie dekoracji. Ale także słowa tych, który pracują nad tym, by otrzymać order za zasługi dla niemieckiej Rzeszy. Po wiernopoddańczych słowach Radka Sikorskiego (b. ministra spraw zagranicznych III RP !) - w grobie przewrócili się wszyscy byli dyplomaci Rzeczypospolitej, a jeszcze żyjący zastanawiają się jak taka antypolska kanalia mogła zostać szefem polskiej dyplomacji:

"Prawdopodobnie będę pierwszym ministrem spraw zagranicznych, który tak mówi, ale to powiem: mniej się obawiam niemieckiej siły niż zaczynam bać się niemieckiej bezczynności.[…..] Istnieje zapotrzebowanie na niemieckie przywództwo - jednak wystarczą same aluzje do (rzekomych) dążeń Niemiec do hegemonii, aby wielu Europejczyków było zaniepokojonych, a nawet reagowało histerycznie. Historyczny sejsmograf wciąż działa, w Anglii ze skłonnością do prastarych stereotypów, podobnie jak we Francji, gdzie niemiecką politykę antykryzysową utożsamia się z dążeniem do hegemonii, opartej na przewadze gospodarczej"

Na spotkaniu z mieszkańcami Nakła nad Notecią razem z Radkiem - tą antypolską kanalią a zarazem mudżahedinem, który deklarował dorżnięcie watah - pojawił się niemiecki pieszczoch Donald Tusk . Herr Tusk – urodzony w rodzinie, gdzie mówiono po niemiecku a dziadek służył w Wehrmachcie – nie ukrywał, że martwi go udręka polskich kobiet, które urodziły dzieci. „Macierzyństwo to „udręka na najbliższe 20 lat życia” mówił o polskich matkach nominat Angeli Merkel. Któż jak nie Herr Tusk może uchronić polskie kobiety przed macierzyństwem - wprowadzając np. obowiązkową aborcję?

Herr Tusk nie odważył by się takich słów wypowiedzieć w swojej prawdziwej ojczyźnie, w której niemieckim kobietom przysługiwał od 1938 roku order Mutterkreuz – za urodzenie jak największej liczby „prawdziwych” Niemców, zaś polityka prorodzinna jest oczkiem w głowie każdego, niemieckiego rządu po II WŚ!

Ale to co w Niemczech jest normalnością – w Polsce jest nienormalne. Nienormalne jest 500+ na każde dziecko, które Herr Tusk niechybnie zlikwiduje, gdy zostanie gubernatorem Polski. Herr Tusk zlikwiduje też krzyże, które nie powinny wisieć w szkołach i urzędach ze względu na „szacunek dla innych”. Niemiecki polityk doskonale wie, że krzyż związany jest z polskością, a polskość która jest nienormalnością obraża zatem wszystkich, którzy walczą z polskością! Nienormalne jest też polskie becikowe, 300+, i 13. emerytura. Tylko niemiecki nominat Donald Tusk może przywrócić w Polsce normalność!

Atak Tuska na Kościół, polską rodzinę, na polskie dzieci i emerytów - na dręczone polskie kobiety, które zamiast pracować przy zbiorze szparagów u niemieckiego bauera, wychowują dzieci – to nic nowego. Już Szwedzi, Adolf Hitler i Józef Stalin wiedzieli, że pokonanie Polski jest niemożliwe bez germanizacji i rusyfikacji - bez zniszczenia wszystkiego, co polskie. Tusk nie bez przyczyny likwidował polskie przedsiębiorstwa, sprzedawał je za pół darmo lub rujnował - jak stocznie. Teraz przyszedł czas na likwidację Kościoła i polskich rodzin - przez "ratunek" polskich kobiet od udręki wychowywania dzieci.

Jeszcze przed ucieczką z Polski, a przed „reformą emerytalną” Herr Tusk przekonywał koalicyjne PSL, że „dla państwa najtańsza jest rodzina bez dzieci”. Ale wtedy nikt nie zrozumiał, że Herr Tusk uciekając z Polski pod spódnicę Angeli Merkel miał na myśli państwo niemieckie. To dla państwa niemieckiego najtańsza będzie taka Polska, gdzie w polskich rodzinach nie będą się rodzić dzieci, a Polacy wymrą – nie doczekując emerytury. I bynajmniej nie chodzi tu tylko o „czystość rasową”…


Źródło: https://niepoprawni.pl/blog/kapitan-nemo/herr-tusk-na...

©: autor tekstu w serwisie Niepoprawni.pl | Dziękujemy! :).