Dane pedofilów i gwałcicieli pochodzących z Mińska

(bp) Jan Piotrowski - przełożony księdza gwałciciela.
12-letnia dziewczynka była przez 1,5 roku gwałcona i okaleczana przez księdza wikarego Kamila N., który prowadził spotkania koła biblijnego dla dzieci. "Raz po prostu mnie podniósł i posadził jakby na sobie – opowiada Marianna. I tak co piątek, przez półtora roku. Mówił, że tylko do tego się nadaje, i groził, że ją zabije." - zeznaje poszkodowana / za onet.pl. Po tych wydarzeniach Kamil N. został przeniesiony do innej parafii. Sprawa po raz pierwszy trafiła do prokuratury w 2015 r. w Miechowie. Ta prokuratura jednak po roku ją umorzyła, nie ustalając sprawcy.
Ordynariuszem diecezji kieleckiej jest od 2014.10.11 biskup Jan Piotrowski. W sprawie oskarżonego, podległego sobie księdza, nie poczynił żadnych kroków zaradczych; mało tego, do marca 2021 r., ks. Kamil N. organizował nawet pielgrzymki dla młodzieży na Jasną Górę. Piotrowski tłumaczy swój brak reakcji tym, że ksiądz N. nie został nigdy oskarżonym przez prokuraturę - czyli sprytnie wykorzystuje skandaliczną decyzję prokuratury w Miechowie z 2015 r.
Obecnie sprawa toczy się od nowa i do zeznań 12-letniej (wówczas) gwałconej dziewczynki dochodzą nowe zeznania kolejnej osoby, która zgłosiła się jako także molestowana przez księdza Kamila N. - podległego biskupowi Janowi Piotrowskiemu.
.
Podstawa prawna do oskarżenia bp Jana Piotrowskiego o współpracę z gwałcicielem:
Art. 18. K.K. Pomocnictwo
(Formy zjawiskowe czynu karalnego)
§ 3. Odpowiada za pomocnictwo, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności dostarczając narzędzie, środek przewozu, udzielając rady lub informacji; odpowiada za pomocnictwo także ten, kto wbrew prawnemu, szczególnemu obowiązkowi niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego swoim zaniechaniem ułatwia innej osobie jego popełnienie.
Art. 239. K.K. Poplecznictwo
§ 1. Kto utrudnia lub udaremnia postępowanie karne, pomagając sprawcy przestępstwa, w tym i przestępstwa skarbowego uniknąć odpowiedzialności karnej, w szczególności kto sprawcę ukrywa, zaciera ślady przestępstwa, w tym i przestępstwa skarbowego albo odbywa za skazanego karę, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. https://wiadomosci.onet.pl/kraj/nastolatka-oskarzyla-ksie...

TEOK były z założenia zakładane przez jednostki pionu IV SB na każdego duchownego, łącznie z zakonnikami i alumnami wyższych seminariów duchownych, były formą permanentnej inwigilacji księży. TEOK miał zawierać „[…] wszystkie materiały dotyczące […] osoby [duchownego] i całokształtu działalności”. TEOK składały się z dwóch części. W części I TEOK gromadzono dokumenty dotyczące personaliów duchownego – kwestionariusz personalny, karty sprawdzeniowe zawierające informacje z kartotek SB, wzory pisma maszynowego z maszyn należących do duchownego i znajdujących się w jego dyspozycji, kopię ankiety personalnej z dokumentacji dotyczącej wystawienia dowodu tożsamości, a także wykaz TW i KO w otoczeniu poddanego inwigilacji księdza. Część II TEOK zawierała materiały operacyjne dotyczące inwigilowanego duchownego, w tym tzw. arkusz kronikarski bieżących materiałów operacyjnych (formularz z chronologicznym wyciągiem z materiałów operacyjnych dotyczących inwigilowanego), zawierający informacje przedstawiające „[…] osobowość i tryb życia [duchownego], stosunek do władz państwowych i przejawy wrogiej działalności”, arkusz kronikarski z dokumentów „W” (chronologiczne streszczenie potajemnie skopiowanej bądź skonfiskowanej korespondencji), PT (chronologiczne streszczenie zawartości stenogramów z podsłuchu telefonicznego), PP (chronologiczne streszczenie stenogramów z podsłuchu pokojowego), Biura/pionu „B” (chronologiczne streszczenie komunikatów z obserwacji osoby inwigilowanej), oraz wszelkie inne materiały operacyjne, w szczególności doniesienia agenturalne. TEOK były rejestrowane w Biurze „C” MSW, ewidencjonowane w Wydziałach „C” komend wojewódzkich MO/WUSW i Referatach ds. Bezpieczeństwa komend powiatowych MO/RUSW (w tych ostatnich tylko w postaci skorowidza alfabetycznego), przy czym Biuro „C” MSW prowadziło kartotekę wszystkich duchownych w PRL. TEOK były oznaczane odrębnym numerem rejestracyjnym, właściwym dla ewidencji księży. Kartoteka TEOK w Biurze „C” MSW zawiera informacje o danych personalnych duchownego, miejscu zamieszkania, stanowisku sprawowanym w Kościele, studiach wyższych, stopniu naukowym, cechach osobistych, wyjazdach zagranicznych, karach sądowych, administracyjnych i kościelnych, ewentualnej rezygnacji ze stanu duchownego, śmierci, a także informacje operacyjne dot. działalności inwigilowanego duchownego, „negatywnych wystąpieniach” etc. W przypadku, gdy SB w trakcie inwigilacji w ramach TEOK uzyskała informacje będące podstawą do założenia SOR, TEOK włączano do akt SOR jako jej część pierwszą, po zakończeniu sprawy operacyjnej TEOK wyłączano z jej akt, w samej TEOK miał pozostawać wyciąg z materiałów operacyjnych zgromadzonych w trakcie prowadzenia zakończonej SOR. W przypadku uzyskania o inwigilowanym duchownym informacji wymagających wszczęcia SOS, inwigilację wg zasad właściwych dla SOS prowadzono w ramach TEOK, bez wydzielania osobnej dokumentacji. TEOK archiwizowano po śmierci lub wystąpieniu ze stanu duchownego inwigilowanego księdza. W TEOK nie umieszczano informacji o działalności agenturalnej księży pozyskanych do współpracy z SB, akta księży-informatorów SB zachowane są osobno, były prowadzone zgodnie z zasadami tworzenia akt agenturalnych (teczka personalna TW, teczka pracy TW, etc.).
https://inwentarz.ipn.gov.pl/slownik?znak=T#219