Agenci UB i SB w strukturach SLD

Zaczynam nowy wątek jak w temacie.
Na początek Jolanta Małgorzata Lange, wcześniej po mężu Gontarczyk
Temat gorący, ze względu na ostatnie ustalenia.

Według dokumentów wywiadu (Dep. I) MSW PRL została zwerbowana do współpracy ze Służbą Bezpieczeństwa w Łodzi jako tajny współpracownik w 1977 (jej mąż w 1974). Wyniki śledztwa prowadzonego przez Instytut Pamięci Narodowej w latach 2001–2005 wykazały, że oboje przebywając w latach 80. XX w. w RFN działali jako agenci wywiadu SB, realizując zadania pod przykryciem dla XI Wydziału (zajmującego się zwalczaniem dywersji ideologicznej) I Departamentu MSW – Jolanta Gontarczyk jako TW „Panna”, zaś Andrzej Gontarczyk jako TW „Yon”. Ich zadaniem miało być rozbicie środowiska działaczy „Solidarności” w RFN, zaś po poznaniu ks. Blachnickiego zajmowali się jego inwigilacją oraz infiltracją ruchu ChSWN. W kwietniu 1988 zostali ostrzeżeni o ich zdemaskowaniu, po czym zbiegli z Niemiec[10]. W tym samym roku wobec obojga niemiecka prokuratura prowadziła postępowanie podejrzewając ich o szpiegostwo, a po nagłym wyjeździe Gontarczyków do ich mieszkania, w którym pozostawili rzeczy osobiste, wkroczyli funkcjonariusze niemieckiego kontrwywiadu z Federalnego Urzędu Ochrony Konstytucji.

Pierwsze informacje medialne wiążące Jolantę Gontarczyk działającą w polityce z wcześniejszą agentką PRL pojawiły się w 1999 roku[19]. Sekretarz generalny SLD Krzysztof Janik stwierdził wówczas w wywiadzie dla „Gazety Wyborczej”, że przeszłość Joli Gontarczyk jest wewnętrzną sprawą Joli Gontarczyk. Po publikacji tygodnika „Wprost” w 2005 opisującej agenturalną działalność małżeństwa, odeszła z zajmowanego stanowiska w MSWiA. Postanowieniem z 6 lipca 2006 prokurator Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Katowicach wobec braku danych dostatecznie uzasadniających popełnienie przestępstwa zostało umorzone śledztwo w sprawie zabójstwa ks. Franciszka Blachnickiego przez funkcjonariuszy państwa komunistycznego poprzez podanie mu trucizny. W toku tego postępowania Jolanta i Andrzej Gontarczykowie przyznali się do współpracy z SB. Ustalenia prokuratury wykazały, że oboje działali w celu rozbicia polskiego środowiska emigracyjnego w RFN, a ich działania doprowadziły do upadku finansowego drukarni w Carlsbergu. Ostatecznie 14 marca 2023 roku w wyniku śledztwa IPN ustalono, że ksiądz Blachnicki został zamordowany, a głównymi podejrzanymi jest małżeństwo Gontarczyków (Wikipedia)

https://pl.wikipedia.org/wiki/Jolanta_Lange
https://niezalezna.pl/478226-ksiadz-blachnicki-zosta...

Discussion:
rozszerzona lista członków PZPR w PiS


1. Andrzej Lepper- Wicepremier Rządu IV RP - wieloletni członek i
działacz PZPR. Skazany ponadto prawomocnymi wyrokami za przestępstwa
pospolite!

2. Andrzej Kryże - Wiceminister Sprawiedliwości IVRP- członek PZPR do
jej końca. Skazywał w stanie wojennym. Skazał między innymi Bronisława
Komorowskiego z PO za udział w manifestacji na warszawskim Placu
Zwycięstwa w rocznicę odzyskania niepodległości. W uzasadnieniu wyroku
pan Kryże napisał m.in., że `demonstracyjnie okazywali lekceważenie dla
narodu polskiego, twierdząc m.in., że nie jest on narodem wolnym i
niepodległym'. Kryże jako przewodniczący Wydziału IV Sądu Okręgowego w
Warszawie organizował też usuwanie sędziów wydających łagodne wyroki
wobec działaczy podziemnej opozycji - po objęciu przez niego
kierownictwa Wydziału, część pracujących w nim sędziów odeszła, a
orzecznictwo w stosunku do działaczy podziemnej opozycji uległo
zaostrzeniu. Ps. W tym czasie nasz strugany `bohater opozycji' Premier
Jarosław Kaczyński spokojnie pracował sobie w Ośrodku Badań Społecznych
Region Mazowsze, a jego braciszek Lech niewiele wcześniej spokojnie
obronił pracę doktorską z marksistowskiego prawa pracy obficie odwołując
się przy tym do Lenina.

3. Zbigniew Wasserman - Minister koordynator ds. służb specjalnych IV
RP. PRL-owski prokurator od lat 70-tych.W krakowskiej prokuraturze
prowadził kilka śledztw przeciwko działaczom Niezależnego Zrzeszenia
Studentów. W PRL `szuja' i `prokurator' znaczyły to samo.

4. Wojciech Jasiński- Minister Skarbu IV RP- członek PZPR w latach 1976
- 1981, szef Wydziału Spraw Wewnętrznych w Płockim Urzędzie Miasta,
przybudówki SB, co ciekawe, w czasie debaty sejmowej, indagowany na
okoliczność przynależności do PZPR Jasiński nie przyznał się do tego, a
w jego życiorysie zaprezentowanym posłom nie było na ten temat ani słowa.

5. Andrzej Aumiller- Minister Budownictwa IV RP- zasłużony komunista,
wieloletni członek PZPR, a następnie i Unii Pracy. Przyjmuje zapisy na 3
mln mieszkań Kaczyńskiego i gruszki na wierzbie.

6. Anna Kalata - Minister Pracy i Polityki Społecznej IV RP. Członek
PZPR jak i SLD.

7. Zbigniew Graczyk- Wiceminister Gospodarki Morskiej IV RP - przez 20
lat należał do PZPR, będąc między innymi członkiem jej Komitetu
Wojewódzkiego w Szczecinie. Był również w kierownictwie nomenklaturowej
spółki Interster, która była folwarkiem partyjnych dygnitarzy, m. in.
Sekuły i Rakowskiego.

8. Marek Grabowski - Wiceminister Zdrowia IV RP(członek PZPR i SLD)
dzięki rekomendacji SLD był zastępcą głównego inspektora sanitarnego w
rządach Leszka Millera i Marka Belki. Premier powołał go na stanowisko
wbrew wcześniejszym zapowiedziom polityków PiS, że w rządzie nie będzie
osób rekomendowanych na publiczne funkcje przez SLD

9. Ewa Sowińska- Rzecznik Praw Dziecka IV RP. W latach 1977-1980
należała do PZPR.

10. Krzysztof Zaręba - Wiceminister Środowiska IV RP, były członek PZPR,
a w rządzie Leszka Millera główny inspektor ochrony danych osobowych.
Premier powołał go na stanowisko wbrew wcześniejszym zapowiedziom
polityków PiS, że w rządzie nie będzie osób rekomendowanych na publiczne
funkcje przez SLD.

11. Bogusław Kowalski Wiceminister Transportu IV RP. W latach 80 członek
PRON. Figuruje w materiałach służb specjalnych PRL jako tajny
współpracownik o kryptonimach `Mieczysław' i `Przemek'. Z dokumentów SB
znajdujących się w IPN wynika, że w styczniu 1988 roku Kowalski został
zarejestrowany w dzienniku rejestracyjnym jako TW `Mieczysław' pod
numerem 54803.

12. Bogdan Socha -Wiceminister Pracy i Polityki Społecznej IV RP - był
do samego końca członkiem PZPR. Pracował w Komitecie ds. Młodzieży i
Kultury Fizycznej, kierowanym przez Aleksandra Kwaśniewskiego. Był
organizatorem kampanii prezydenckiej Kwaśniewskiego - został wtedy
szefem słynnego autobusu `Kwach'. Po udanej kampanii Socha przez dwa
lata pracował w pałacu prezydenckim.

13. Romuald Poliński- kolejny Wiceminister Pracy i Polityki Społecznej
IV RP. Przez wiele lat członek PZPR, a w rządach SLD doradcą ministrów
Kołodki i Belki. Premier powołał go na stanowisko wbrew wcześniejszym
zapowiedziom polityków PiS, że w rządzie nie będzie osób rekomendowanych
na publiczne funkcje przez SLD.

14. Maciej Łopiński - Rzecznik Prezydenta IV RP - w okresie 1975 -
grudzień 1981 należał do PZPR i pracował na nomenklaturowym stanowisku
sekretarza redakcji gdańskiego tygodnika `Czas', klasycznego pisma
partyjnego `po linii i na bazie' (szefostwo z PZPR-owskiej nomenklatury,
cenzura, wytyczne z KW itd.).

15. Krzysztof Śniegocki, Sędzia Trybunału Stanu IV RP wybrany jako
kandydat PiS i LPR. W latach 80. jako radca ministerstwa rolnictwa
aktywnie występował w sądzie pracy przeciwko wyrzuconemu z pracy za
działalność związkową działaczowi `Solidarności'.

16. Ryszard Siewierski- Zastępca Komendanta Głównego Policji IV RP-
członek PZPR do końca (1990). W latach 1987-1990 był zastępcą szefa
Rejonowego Urzędu Spraw Wewnętrznych w Jeleniej Górze ds.
polityczno-wychowawczych, był klasycznym oficerem politycznym,
krzewiącym socjalizm wśród milicjantów i sprawdzającym czy nie chodzą do
kościoła lub nie mają kumpli w opozycji.

17. Karol Karski (PiS) obecnie radykalny przewodniczący komisji IV RP
ds. zmian w ustawie lustracyjnej. Aparatczyk władz centralnych
socjalistycznego ZSP na Wydziale Prawa i Administracji UW. Pod koniec
lat 80 startował z poparcia PRON (organizacji utworzonej przez PZPR w
stanie wojennym) w wyreżyserowanych i sfałszowanych przez komunistów
wyborach do rad narodowych. Wtedy kiedy wszyscy przyzwoici ludzie wybory
bojkotowali. Był jednym z tych ludzi którzy tworzyli ówczesny PRL i
ochoczo opluwał na uczelni solidarnościowy NZS.

18. Stanisław Kostrzewski, od 25.02.2006 skarbnik PiS - był aktywnym
członkiem PZPR do końca jej działalności. Żeby było ciekawiej - od
31.12.2005 jest wiceprezesem Banku Ochrony Środowiska i nie ma tu
żadnego konfliktu interesów lub niejasności.

19. Henryk Biegalski, nominowany i odwołany z funkcji szefa Centralnego
Zarządu Służby Więziennej IV RP, od 1969 r. do końca lat 80. był
członkiem PZPR. Od marca 1982 r. należał do Komisji Bezpieczeństwa i
Ładu Publicznego KW PZPR w Gdańsku.

20. Jerzy Bahr, 19.05.2006 mianowany ambasadorem RP w Moskwie - w latach
1976 - 1980 w randze I sekretarza pracował w Ambasadzie PRL w
Bukareszcie (sekretarz ds. prasowych). Do stanu wojennego był członkiem
PZPR. Za prezydentury Kwaśniewskiego był po Siwcu (od marca 2005) szefem
BBN i członkiem RBN.

21. Krzysztof Czabański, mianowany 01.07.2006 na prezesa Polskiego Radia
S.A. - były dziennikarz m.in. `Sztandaru Młodych' i `Zarzewia'. W latach
1967-1980 należał do PZPR.

22. Stanisław Podlewski, mianowany 17.07.2006 dyrektorem departamentu
rybołówstwa w ministerstwie rolnictwa - należał do PZPR do końca jej
istnienia.

23. Marcin Wolski, 21.07.2006 mianowany został dyrektorem I programu PR
- od 1975 roku do końca był w PZPR, będąc m.in. sekretarzem POP w PR.

24. Tomasz Gąska, mianowany 25.07.2006 nowym wiceprezesem Radia PiK z
nadania PiS - były PZPR-owski aparatczyk, który strzegł linii partii i
bronił stanu wojennego. Był członkiem PZPR, sekretarzem Podstawowej
Organizacji Partyjnej w tygodniku `Fakty' i zastępcą redaktora
naczelnego tej gazety od 1979 roku, przez stan wojenny, aż do upadku
komunizmu, odznaczony medalem im. Janka Krasickiego. Używając pseudonimu
Tomasz Hellen pisał m.in. peany na temat WRON, a w tekście `Jaka może
być partia' nawoływał do odrodzenia w PZPR `ducha leninowskich zasad'.

25. Jan Sulmicki, kandydat na prezesa Narodowego Banku Polskiego,
zgłoszony 11.12.2006 przez Kaczyńskiego - były aktywista PZPR w SGPiS
(obecnie SGH), także w stanie wojennym. 14.12.2006 zrezygnował z
kandydowania z "powodów rodzinnych".

26. Maciej Giertych były członek PRON i Rady Konsultacyjnej przy gen
Jaruzelskim poparł dekret o wprowadzeniu stanu wojennego i delegalizację
Solidarności. Wiosną 1989 roku brał udział w obradach "Okrągłego Stołu"
jako doradca Gen. Jaruzelskiego.
Nigdy nie został zarejestrowany jako Tajny Współpracownik, ponieważ SB
uznała, że jest wystarczająco przydatny jako współpracownik zupełnie
jawny. Patriotyczny Ruch Odrodzenia Narodowego (PRON) - organizacja
polityczna utworzona w okresie stanu wojennego przez PZPR i
podporządkowane jej stronnictwa polityczne oraz organizacje katolickie w
celu propagandowego wykazania poparcia społeczeństwa dla polityki
partii, a w szczególności wprowadzenia stanu wojennego.

27. Ryszard Bender także członek PRON i poseł na Sejm PRL. Vice-prezes
PZKS, które oficjalnie poparło wprowadzenie stanu wojennego w
1981.Obecnie senator LPR.

28. Janusz Maksymiuk z Samoobrony, negocjował z PiSem jak mówi J.
Kaczyński `najlepszą od 17 lat koalicję rządową' .W PZPR od 1975 do
końca. Umieszczony na liście krajowej PZPR w wyborach '89 obok takich
tuzów jak Kiszczak, Kania, Florian Siwicki, Rakowski. TW "Roman".
Figuruje w kartotece ogólnoinformacyjnej wydz. II BEiA UOP.
zarejestrowany pod nr 46734 dnia 15.07.83 przez Pion VI RUSW Oleśnica.
Nr archiwalny 60430/I, nr mikrofilmu 60430/1. Miejsce archiwizacji WEiA
del. UOP we Wrocławiu. Data zaprzestania kontaktów 27.09.89.

29. Stanisław Łyżwiński, wiceprzewodniczący Samoobrony. W czasach PRL
był członkiem ZSL, w III RP zaangażował się w działalność powiatowej
organizacji SLD. Świadomy i tajny współpracownik SB.

30. Bolesław Borysiuk wybrany do KRRiT za zgodą Kaczyńskich. Był
strażnikiem "jedynie słusznej linii Roberta Kwiatkowskiego", przez lata
prezesa TVP z ramienia SLD i jednego z czarnych bohaterów afery Rywina .
Do PZPR należał od 1971 r. `Bolek nie jest lubiany, silne poparcie ma
tylko wśród byłych aktywistów PZPR i SLD, szczególnie tych z frakcji
Millera'

31. Irena Okrągła, powołana 01.12.2005 przez ministra Ziobro na
stanowisko zastępcy prokuratora generalnego. W 1985 r., pełniąc funkcję
wiceszefowej Prokuratury Rejonowej w Sopocie, podjęła decyzję o
aresztowaniu Jarosława Malca, działacza opozycji, zatrzymanego przez
milicję w czasie rozlepiania plakatów nawołujących do bojkotu wyborów do
Sejmu.

32. Wiesław Jan Kurowski, członek Rady Politycznej PiS - tajny
współpracownik `Sławek', `Radosław', `Jacek'. Na stronie PiS pan
Kurowski nie figuruje na liście członków Rady, ale - co ciekawe - w
wersji angielskiej strony dalej jest jej członkiem.

(c) KOPIOWAĆ, UŚWIADAMIAĆ, POKAZYWAĆ, PLAKATOWAĆ!


patriota_polski, 02.09.2007 09:59


http://wiadomosci.onet.pl/1,15,11,34016173,92524460,4080...

PRZYPOMINAMY, kim jest agentka SB, która niszczyła ks. Blachnickiego! "Panna" dostała 2 mln złotych od Trzaskowskiego

Ks. Franciszek Blachnicki został zamordowany. Pozyskane dowody i nowe zeznania świadków pozwalają stwierdzić, że był kolejną ofiarą systemu komunistycznego – powiedział minister sprawiedliwości Zbigniew Ziobro. Prowadzone od 2020 r. śledztwo doprowadziło do ustalenia, że ks. Franciszek Blachnicki został otruty. Prezes IPN Karol Nawrocki przekazał, że w najbliższe otoczenie Blachnickiego wysłano „dwójkę agentów komunistycznych służb, którzy mieli ostateczni zniszczyć księdza”. Portal wPolityce.pl przypomina, kim jest agentka SB, która niszczyła ks. Blachnickiego.
Kim jest Jolanta Lange?
Jolanta Lange „Panna” obecnie jest wiceprezesem Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego Pro Humanum i w opasce Solidarności uczy tolerancji i równości. Co wiemy o jej mrocznej przeszłości? Lange w latach osiemdziesiątych jako Jolanta Gontarczyk udawała przy ks. Franciszku Blachnickim zagorzałą katoliczkę i działaczkę Solidarności. Była tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa - dołączyła do swojego męża Andrzeja Gontarczyka w 1977 roku, mężczyzna został zwerbowany w 1974 roku.

Andrzej Gontarczyk posługiwał się pseudonimem „Yon”, a Jolanta - „Panna”. Oboje byli aktywnymi działaczami łódzkich struktur „Solidarności”. W kwietniu 1982 roku państwo Gontarczykowie zostali pozyskani do współpracy z wywiadem PRL. Po odpowiednim przeszkoleniu agenci zostali przerzuceni do Republiki Federalnej Niemiec. Na polecenie polskiego wywiadu na początku 1984 roku Gontarczykowie nawiązali kontakt z ks. Franciszkiem Blachnickim. Zdobyli jego zaufanie i zamieszkali w Carlsbergu, gdzie ks. Blachnicki utworzył Międzynarodowe Centrum Ruchu Światło-Życie. W 1985 roku Jolanta Gontarczyk została wybrana prezesem Chrześcijańskiej Służby Wyzwolenia Narodów. Od 1 lutego 1986 roku Jolanta Gontarczyk pełniła również funkcję dyrektora Maximilianum - wydawnictwa oazowego założonego przez ks. Blachnickiego w Carlsbergu. Andrzej Gontarczyk zaś sprawował nadzór nad drukarnią Wydawnictwa.

Ks. Blachnicki przez dłuższy czas otrzymywał sygnały o agenturalnej działalności Gontarczyków i w 1987 r., krótko po tym, jak poinformował o tym Gontarczyków, zmarł.

Wówczas jako przyczynę śmierci wskazano zator płucny.

Czym zajmowała się Lange już w wolnej Polsce? Po 1989 r. zaangażowała się w działalność proaborcyjną i feministyczną. W 1998 została radną sejmiku woj. mazowieckiego z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej, a po 2001 r., za rządów Leszka Millera, powołano ją na zastępcę dyrektora Departamentu Administracji Publicznej, jednej z najważniejszych struktur MSWiA. Gdy IPN rozpoczął swoje śledztwo, zwolniono ją z ministerstwa. Potem, już jako Jolanta Lange, pojawiła się jako prezes Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego Pro Humanum.

Była agentka SB w jednym szeregu z Trzaskowskim
Warto też przypomnieć, że Jolanta Lange (kiedyś Gontarczyk) zajmuje się dziś… walką z dyskryminacją. Ramię w ramię z prezydentem Warszawy Rafałem Trzaskowskim występowała w 2019 roku podczas Warszawskich Dni Różnorodności.

https://wpolityce.pl/historia/638212-kim-jest-agent...

Oczywiście ze wiem, ale ty widzę nie wiesz, to cię uświadomię.

Ochotnika do Auschwitz oskarżał mjr Czesław Łapiński. Jego przypadek jest szczególnie odrażający. Przed zgłoszeniem się na ochotnika do Ludowego Wojska Polskiego zapisał wspaniałą kartę konspiracyjną. Już od jesieni 1939 roku był członkiem Polskiej Ludowej Akcji Niepodległościowej (PLAN), później pracował w wywiadzie ZWZ-AK. Gdy wybuchło Powstanie Warszawskie dowodził kompanią AK na Ochocie i 2 sierpnia został ranny w rękę. Po upadku powstania walczył w partyzantce na Zamojszczyźnie.

W LWP został skierowany do pracy w sądownictwie wojskowym. Komunistyczna władza miała do niego pełne zaufanie, o czym świadczą kolejne awanse z Wydziału do Spraw Doraźnych Sądu Okręgowego na Białostocczyźnie na szefa Prokuratur Wojskowych Rejonowych w Łodzi i wreszcie w Warszawie. Łapiński uczestniczył w tzw. sądach doraźnych, w których regularnie zapadały wyroki śmierci na żołnierzy wyklętych.
Przed przeniesieniem do Warszawy oskarżał m.in. w procesie dowódcy Konspiracyjnego Wojska Polskiego kpt. Stanisława Sojczyńskiego ps. Warszyc. Oficer został skazany i rozstrzelany wraz z pięcioma podkomendnymi 17 lutego 1947 roku, tuż przed ogłoszeniem amnestii.

31 stycznia 2001 roku IPN wszczął śledztwo ws. zbrodniczej działalności Łapińskiego. Zgromadzono 18 tomów akt i przesłuchano żyjących świadków, w tym wdowę po Pileckim. W listopadzie 2002 roku powstał akt oskarżenia, ale do skazania nie doszło. Prokurator, do końca cieszący się wysoką emeryturą, zmarł na raka w warszawskim Centrum Onkologii mieszczącym się przy ulicy Rotmistrza Witolda Pileckiego...

W zaparte

Łapiński do końca przekonywał, że podczas procesu miał związane ręce, gdyż śledztwo nadzorował zastępca Naczelnego Prokuratora Wojskowego do spraw szczególnych ppłk Henryk Podlaski. Twierdził, że Podlaski i Naczelny Prokurator Wojskowy gen. bryg. Stanisław Zarako-Zarakowski wezwali go do siebie i przekazali „wytyczne oskarżenia”. Mieli przy tym obiecywać, że żaden wyrok śmierci w tej sprawie nie zostanie wykonany.

Cień na te twierdzenia rzucają wspomnienia córki rotmistrza, Zofii Pileckiej-Optułowicz. „Prokurator był wyjątkowo zajadły, zarówno na rozprawie, jak i później. Po wyroku mama poszła do Łapińskiego z prośbą o pomoc. Wtedy powiedział jej: »Pani mąż to wrzód na ciele Polski Ludowej, który trzeba wyciąć«” – opowiadała.
W przypadku Zarakowskiego sprawiedliwość w III RP skończyła się na degradacji, choć już słynna Komisja Mazura powołana po śmierci Bolesława Bieruta i działająca w okresie destalinizacji obciążyła go odpowiedzialnością za wiele czynów związanych z nadużyciem władzy.

Podobnie jak Łapiński, również przewodniczący składu sędziowskiego w procesie Pileckiego podpłk Jan Hryckowian służył wcześniej w AK. Zajmował się m.in. organizacją oddziałów partyzanckich na Podhalu. Od sierpnia 1941 do stycznia 1945 dowodził batalionem, którego jednym z celów było niszczenie niemieckich obiektów telekomunikacyjnych w Krakowie. Dowództwo odznaczyło go Krzyżem Walecznych za udział w akcji na niemiecki transport kolejowy oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Kilkanaście ofiar na sumieniu

Po wejściu do Polski Armii Czerwonej Hryckowian, jak napisał w życiorysie, „natychmiast i z nieprzymuszonej woli” zgłosił się do LWP, gdzie przydzielono go do korpusu oficerów służby sprawiedliwości. Jako sędzia orzekał Najwyższym Sądzie Wojskowym. Skazał na śmierć co najmniej 16 oficerów AK oraz Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość. Zmarł w 1975 roku, nie ponosząc odpowiedzialności za swoje winy.

Do składu sędziowskiego wyznaczono również kpt. Józefa Badeckiego, zawodowego prawnika, który podczas kampanii wrześniowej dowodził plutonem w batalionie marszowym 5 Pułku Strzelców Podhalańskich. Podczas okupacji przebywał m.in. w Lublinie. Tam po „wyzwoleniu” miasta przez Armię Czerwoną został zmobilizowany do Wojska Polskiego i również podjął służbę w korpusie sprawiedliwości.

W okresie stalinizmu Badecki orzekł co najmniej 29 kar śmierci. Do jego ofiar należał też m.in. mjr Hieronim Dekutowski „Zapora”, cichociemny, legendarny dowódca oddziałów partyzanckich AK, DSZ i Zrzeszenia WiN. Władysław Siła–Nowicki, oskarżony w procesie „Zaporczyków” wskazywał, że Badecki „znany jest z bardzo uprzejmego prowadzenia rozpraw i bardzo surowych wyroków”. „Sędzia Badecki, zimny morderca był cały czas bardzo grzeczny. Od początku zresztą wszyscy byliśmy dla niego morituri” – odnotował. Jeden z najkrwawszych sędziów wojskowych zmarł 15 lipca 1982 roku.
Ławnikiem był Stefan Nowacki, funkcjonariusz Informacji Wojskowej. Obecność tylko jednego sędziego z tą funkcją była niezgodna z prawem, które przewidywało, że podczas rozprawy powinno być dwóch ławników. Protokolantem był natomiast Ryszard Czarkowski, który przekonywał po 1989 roku, że procesu „grupy szpiegowskiej Pileckiego” nie pamięta, gdyż po pobycie w czasie wojny w niemieckim obozie zagłady w Treblince zachorował na psychozę poobozową.

Zbrodniarze II instancji

Zbrodniarze z Najwyższego Sądu Wojskowego utrzymali z kolei wyrok na rtm. Pileckiego w mocy. Prezydent Bolesław Bierut nie skorzystał z prawa łaski. W składzie sędziowskim znalazł się płk. Kazimierz Drohomirecki, który w 1943 roku wstąpił ochotniczo do Wojska Polskiego w ZSRR. Służył jako oficer śledczy i sędzia Sądu Polowego. W PRL odpowiadał za śmierć wielu żołnierzy wyklętych, m.in. Tadeusza Pleśniaka „Żbika”. Zmarł w 1953 roku.

Wyrok podpisali również por. Jerzy Kwiatkowski i mjr Leo Hochberg. O „dorobku” tego drugiego świadczy fakt, że wspomniana Komisja Mazura sugerowała, by obniżyć mu m.in. stopień wojskowy do kapitana oraz zakazać piastować żadnych stanowisk publicznych. Pochodzenia żydowskiego był również mjr Rubin Szwajg z Naczelnej Prokuratury Wojskowej. Kilka miesięcy po śmierci Pileckiego wyjechał do Izraela, gdzie w 1992 roku zmarł nie niepokojony przez nikogo w wieku 94 lat.

W składzie NSW był również podpłk Roman Kryże. Podczas kampanii wrześniowej służył on jako oficer 65 Pułku Piechoty. 18 września dostał się do niemieckiej niewoli, w której przebywał aż do lutego 1945 roku. Po oswobodzeniu walczył na Pomorzu.

Po wojnie całą swoją chwalebną historię zniszczył, stając się jednym z najkrwawszych stalinowskich sędziów. Mówiono o nim „sądzi Kryże, będą krzyże” oraz że „ma swój prywatny cmentarz na Służewcu (pochowano tam wiele ofiar mordów sądowych w PRL – przyp. red.)”. Władysław Siła-Nowicki używał z kolei określenia „ukryżować”. Podobnie jak wiele jego ofiar, Kryże spoczął w kwaterze Ł, czyli na „Łączce” na Powązkach. W odróżnieniu od pomordowanych żołnierzy wyklętych jego grób nie był anonimową zbiorową mogiłą.
Kat z Mokotowa

Katem rtm. Witolda Pileckiego był st. sierż. Piotr Śmietański. W dokumentach funkcjonował jako „dowódca plutonu egzekucyjnego”, ale egzekucje wykonywał sam, strzelając w tył głowy. Do ofiar „Kata z Mokotowa” należą m.in. Hieronim Dekutowski „Zapora”, kpt. Stanisław Łukasik „Ryś”, Roman Groński „Żbik” i Arkadiusz Wasilewski „Biały”. Choć był ledwo piśmienny, zarabiał znacznie więcej niż przykładowo nauczyciele. Za egzekucję brał 1000 zł, podczas gdy pensja nauczycieli wynosiła sześćset zł. Według ustaleń IPN zmarł w 1950 roku na gruźlicę.

Historyk, publicysta TVP i prezes Fundacji „Łączka” Tadeusz M. Płużański, syn Tadeusza Płużańskiego, dotarł do Ryszarda Mońki, zastępcy naczelnika mokotowskiego więzienia Alojzego Grabickiego, który nadzorował egzekucję rtm. Pileckiego przeprowadzoną 25 maja 1948 roku.

– Między godz. 21 i 21.30 do mojego gabinetu zgłosiło się czterech panów, dwóch w mundurach wojskowych, dwóch po cywilnemu. Byli z bezpieki. Na polecenie prokuratora rozkazałem doprowadzenie Pileckiego na miejsce straceń. To był mały, oddzielnie stojący budynek za X pawilonem. Widziałem, jak prowadzili Pileckiego pod ręce, a on poprosił ich, żeby go puścili, bo chce iść sam. Weszli do środka, ja zostałem na zewnątrz. Słyszałem jeden strzał – relacjonował Mońko, emeryt z kilkutysięczną emeryturą.

Wyrok skazujący Witolda Pileckiego został unieważniony w 1990 roku przez Sąd Najwyższy. W 2006 roku rotmistrz został pośmiertnie odznaczony Orderem Orła Białego, w 2013 roku – awansowany do stopnia pułkownika. Jego szczątków do dziś nie udało się zidentyfikować.