WIWAT PAD2020

W oczekiwaniu na śnieg i nie tracąc dyżurnego długopisu z oczu A. Duda padł na kolana, tak manipuluje społeczeństwo wiarą. Wszystko po wyborach wraca do normy. https://mazgula.pl/aktualnosci/duda-znowu-na-kola...
ednak zacznę od początku.

W PiS-ie obowiązuje porządek postępowania organizacyjnego w sprawie wyprodukowania problemu. Problem produkuje się w sposób ciągły dla utrzymywania społeczeństwa w gotowości do aktywnej walki z wrogami ludu oraz na doraźne zapotrzebowanie, na przykład wyborcze.

Najpierw definiuje się problem i zatwierdza go prezes. Wszystko dalej jest proste i zawsze podlega takiemu samemu tokowi postępowania, który widzę tak:

1) Podnoszenie alarmu z powodu problemu, że to nie Polskie, niezgodne z chrześcijańską tradycją, dziedzictwem narodowym, ochroną życia i zawsze wbrew rodzinie.

2) Organizacja ataku propagandowego w tym tonie i straszenie ludzi zabraniem przywilejów, Żydami, Niemcami, komunistami, ubekami, ideologią LGBT, eutanazją i wszystkim, co tylko da się do tego przykleić.

3) W następnym kroku następuje faza szczucia, aby sam strach nie czuł się osamotniony i dorabianie historii. Wymyśla się powiązania rodzinne i towarzyskie, fakty, których nigdy nie było i narzuca się ogólnospołeczną dyskusję we wszystkich mediach. Kiedy jakieś medium nie podlega jeszcze wpływom jedynie słusznej partii i tak musi się odnosić do sprawy, która jest właśnie dyskutowana w przestrzeni publicznej. Kolejne PiS-szczujnie produkują programy publicystyczne, występy pseudo naukowców i ludzi swojego PiS-kościoła jako autorytetów oburzonych.

4) Naturalną koleją spraw staje się podział społeczny na tych, którzy są za — tych chwali aparat agresji propagandowej i kościół i na tych, którzy bezczelnie atakują Polskę i nasze rodziny.

5) Po tym następuje faza oceny skuteczności, w której sprawdza się ludzi dyskutujących na ulicach i bada opinię publiczną, czy problem został skutecznie rozwiązany. Jeśli nie, kontynuuje się działania szczucia i straszenia społeczeństwa nie przebierając w środkach i za publiczne pieniądze. Czasem trzeba tu jeszcze kogoś przestraszyć indywidualnie, wysłać posłuszną policję, jakiegoś prokuratorskiego pieska władzy albo obrazić całą grupę społeczną – nie ma problemu, może to zrobić nawet prezes w Sejmie. Najczęściej jednak robiła to dyżurna idiotka K. Pawłowicz albo J. Brudziński, a teraz do tej roli urósł K. Bortniczuk i J. Kowalski. Ponadto, po takim działaniu widać determinację władzy i rangę problemu.

6) Po zadowalających wynikach następuje meldunek do prezesa, którego formułę nie raz słyszeliśmy: „Panie Prezesie — melduje wykonanie zadania”.

7) Na koniec następuje faza dziękczynna za okazane łaski Boże i rozwiązanie problemu po myśli wodza. Najczęściej u oligarchy T. Rydzyka albo na „faszystowskiej górze”.
Ten algorytm jest uniwersalny dla postępowania aparatu PiS.

Kiedy obserwuję zdjęcie modlącego się Andrzeja Dudę mam odruch wymiotny.

Po pierwsze wiem, że to ostatnia faza manipulacji władzy, a po drugie, jest to pokaz propagandowej, udawanej wiary dziękczynnej za kolejne wsparcie bogu, który najbardziej upodobał sobie PiS.
Naród parafialny widzi ten pokaz pojednania i wie, co jest dobre dla narodu wychowanego na chrześcijańskich tradycjach i wierze naszych ojców.

Tymczasem modlitwa normalnego człowieka powinna mieć charakter intymnej, indywidualnej i duchowej rozmowy z własnym sumieniem o błędach, troskach i kłopotach, o chwale i wstydzie.

Fotografowanie się w takiej pozycji przez pożal się Boże – prezydenta narodu jest tylko zabiegiem propagandowym. Modlić się można wszędzie i najmniej potrzebne są do tego kamery. Chyba że nie o to chodzi. To tak, jakby ktoś dla akceptacji społecznej transmitował swój sex, albo moment zadawania sobie śmierci. On jednak nie ma zahamowań. Tak bardzo manipuluje, gra i kłamie, że właśnie podczas fotografowania odwołuje się do swojej rozmowy z Bogiem o czynach haniebnych i brudnych, że obawiam się następnego zdjęcia o wyrzucaniu z siebie innych nieczystości.

Tymczasem widać, że wszystko po wyborach wraca do normy. W oczekiwaniu na śnieg, nie tracąc dyżurnego długopisu z oczu A. Duda manipuluje społeczeństwo wiarą.
Odrażająca podróbka poważnego człowieka, bo na pewno nie męża stanu.

Tymczasem wydłuża się moment postawienia go przed sądem za ośmieszanie Konstytucji, zawłaszczenie kraju dla jednej partii i zniszczenie kraju.
Adam Mazguła

nasi dyplomaci

Cała rozmowa Andrzeja Dudy z rosyjskim youtuberem. Tłumaczenie na język polski
Andrzej Duda: Halo? Panie sekretarzu generalny?

Youtuber: Witam. Dzień dobry, panie prezydencie.

Dzień dobry.

Więc najpierw chcę pogratulować panu imponującego zwycięstwa.

Dziękuję bardzo, ekscelencjo, dziękuję bardzo.

Wie pan, że Polska wniosła ogromny wkład.

Staramy się robić, co w naszej mocy (śmiech).

(śmiech) Więc gdzie Pan teraz jest?

Gdzie ja teraz jestem?

Tak.

W centralnej części Polski. Podróżuję.

Okej. Jak sobie radzicie z koronawirusem?

Koronawirus jest pod kontrolą w Polsce. Nie jest, to nie jest... nie jesteśmy w bardzo złej sytuacji. Jest całkiem, jest, jest... jest całkiem dobrze.

Okej, mam nadzieję, że to nie wpłynęło na wasze wybory.

Nasze wybory? Nie, nie, nie, nie, nie było, nie było, nie, nie, nie ma zagrożenia dla wyborów i żadnego wpływu.

Wiemy, że sytuacja u waszego sąsiada, na Ukrainie, jest teraz naprawdę straszna, więc jesteśmy zaniepokojeni.

Tak, jest trudna sytuacja, tak, wiemy o tym. Mieliśmy tylko 38 tysięcy przypadków w Polsce. Ale nasza populacja wynosi 38 milionów, więc liczba, liczba przypadków nie jest zbyt duża. Tylko sto. 1576 osób umarło podczas całej pandemii (prezydent pomylił się na początku, mówiąc "sto", czyli "one hundred", nie poprawił się, lecz kontynuował rozmowę - red.).

Więc jak pan myśli, kto jest głównym źródłem?

Głównym źródłem koronawirusa?

Tak, w waszym przypadku.

Trudno powiedzieć. To może być, to może być Ukraina, bo mamy w naszym kraju wielu ludzi z Ukrainy. Więc to może być Ukraina, ale tutaj nie ma aż tak wielu przypadków. Tak że wszystko, co mogę powiedzieć, to że ta sytuacja jest pod kontrolą.

Okej, zatem proszę pozwolić, że pogratuluję panu drugiego zwycięstwa.

Dziękuję bardzo. Dziękuję bardzo, ekscelencjo.

Wie pan, że prezydent Tusk dał mi pewien prezent z waszego kraju o nazwie Żubrówka.

(śmiech)

To bardzo mocny trunek. Wie pan, dlaczego go wspominam? Ponieważ rozmawiałem z nim wczoraj, a on wyraził obawę, że będziecie dyskryminować prawa osób LGBT. Mam nadzieję, że to nieprawda.

Ekscelencjo, ja ich nie dyskryminuję. Mam ogromny szacunek dla każdego człowieka.

Nie wiem, dlaczego tak się o to niepokoił.

Ponieważ podczas naszej kampanii, kampanii prezydenckiej, była silna dyskusja na temat ruchu LGBT oraz na temat adopcji i małżeństw osób tej samej płci.

Nie wiem, dlaczego tak bardzo się martwił. Pewnie jest też (śmiech) jednym z nich.

Nie, nie lubi mnie. (śmiech) Jest mi przykro.

Donald martwi się też, że stosunki z Unią Europejską i Niemcami pogarszają się. Dlatego do mnie zadzwonił.

Ohhhh.

Tak przy okazji, wciąż pan walczy. Podziwiam pana zwycięstwa nad niektórymi pomnikami w Polsce. To bardzo trudna walka.

Tak, to było bardzo trudne. Tak, to prawda.

Miałem na myśli, że walczy pan dużo z pomnikami Armii Czerwonej w Polsce.

Nie. Nie. Z niewieloma. Nie.

Ale z niektórymi.

Mieliśmy kilka przypadków, ale - ale tylko kilka. Nie, to nie jest bardzo, to nie jest bardzo intensywny problem.

Słyszałem, że ma pan kłopoty z panem Putinem.

Rozmawialiśmy o historii, tak, z panem Putinem… ponieważ oskarżył nas, że rozpoczęliśmy drugą wojnę światową, tak (śmiech).

Tak, wiem, ale powinien pan wiedzieć, że Rosja także miała duży udział w zwycięstwie.

Tak, wiem to bardzo dobrze. Problem w tym, że oni także okupowali nasz kraj podczas drugiej wojny światowej (śmiech).

To dobry sposób by walczyć z pomnikami... i z Ukrainą też. Była sprawa Lwowa i pozostałych miast.

Tak, bo to jest - to jest, wie pan - to jest różnica w - mogę powiedzieć - zrozumieniu lub czytaniu historii. Bo oni, Rosjanie, oni, oni, oni, oni myślą, że to była życzliwa obecność. (śmiech) A my to nazywamy okupacją.

Więc nie chcecie zabrać z powrotem terenów Ukrainy? Myślę, że jest wiele osób, które będą pana wspierać.

Na Ukrainie?

Tak, chodzi mi o Lwów i wiele innych.

Przepraszam?

Chodzi mi o Lwów i wiele innych. Lwów i wiele innych miast.

Nie, to jest Ukraina!

Dobrze, bo ja wiem o tym i nie ma żadnego...

Nie, nie, nie, nie, nie, nie, nie ma o tym w Polsce żadnej dyskusji. Nie, to jest... teraz to jest część Ukrainy i to jest koniec.

Okej. (śmiech)

Nie, nie, nie, że nie ma - to nie jest - to nie jest przedmiot dyskusji politycznej w Polsce. Nie, nie, nie, nie, nie, nie mówimy o tym. Nie.

Okej.

Nie ma politycznej, nie ma politycznej władzy w Polsce, która miałaby taką propozycję. Nie.

Okej, gdy ponownie zadzwonię do prezydenta Zełenskiego, powiem mu o tym i się ucieszy.

Mamy bardzo dobre stosunki z Ukrainą. Wspieramy ich.

Zełenski to dobry człowiek?

Moim zdaniem tak.

Przy okazji. Miałem taką sytuację. Pana rywal, pan Trzaskowski zadzwonił do mnie wczoraj i poprosił, by mu pogratulować zwycięstwa i zapewnił mnie, że wygrał. I niestety mu pogratulowałem.

Tak?

Tak.

(śmiech) Kiedy to się stało?

Wieczorem waszego czasu.

Dziwne.

Pewnie był pijany.

To dziwne.

Tak.

Jestem zaskoczony.

Niebywałe.

Mam ponad 1 procent więcej poparcia niż on. Około, około pół miliona wyborców. Więcej, więcej poparło mnie.

Ale on powiedział, że próbował pan oszukiwać, a on wygrał i zapobiegł...

Nie, nie, nie.

Okej, mam nadzieję, że wszystko będzie w porządku z Polską i naszą współpracą. I mam nadzieję, że wszystko jest w porządku z pańską współpracą z panem Trumpem.

Wszystko jest w porządku. Panie sekretarzu generalny, czekam na oficjalne wyniki wyborów.

Okej.

Myślę, że za godzinę ogłoszą te oficjalne wyniki.

Okej.

I myślę, że za godzinę będziemy mieli oficjalne wyniki, końcowe wyniki.

Czy prezydent Trump już panu pogratulował?

Nie zadzwonił do mnie, ale może zamiast tego wysłał list. Nie jestem pewien, bo nie jestem teraz w Warszawie.

Wiem, że macie silną współpracę w ramach NATO.

Tak, mamy dobre stosunki. Tak.

Tak czy inaczej, chciałbym jeszcze raz panu pogratulować, panie prezydencie.

Dziękuję bardzo, panie sekretarzu, dziękuję bardzo.

Po prostu proszę się cieszyć. (śmiech)

Dziękuję bardzo.

Mam nadzieje, że nie spędzi pan wieczora bez żubrówki.

(śmiech) Dziękuję bardzo. Dziękuję bardzo.

Dziękuję, dziękuję, do widzenia.

Dziękuję bardzo.

Dziękuję, do widzenia.

Do widzenia.

Autor:tłumaczenie: Gabriela Sieczkowska