WIWAT PAD2020

Niewygodne fakty Pana Dariusza

W latach 1962–1973 należał do Związku Młodzieży Socjalistycznej, a od 1964 do 1973 był członkiem Zrzeszenia Studentów Polskich, sprawując funkcję wiceprzewodniczącego Rady Uczelnianej ZSP SGPiS. W latach 1966–1990 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[1]. W 1968 został członkiem egzekutywy podstawowej organizacji partyjnej przy Wydziale Handlu Zagranicznego SGPiS, a od 1972 do 1976 był II sekretarzem POP na tym wydziale[1]. W latach 1979–1985 wchodził w skład egzekutywy komitetu uczelnianego PZPR w SGPiS, a od 1981 do 1985 pełnił funkcję jego I sekretarza[1][2]. Od 1987 do 1990 uczestniczył w pracach Komisji ds. Reformy Gospodarczej, a w latach 1988–1989 był członkiem zespołu doradców ekonomicznych prezesa Rady Ministrów. W wyborach parlamentarnych w 1989 bez powodzenia ubiegał się o mandat senatora w województwie warszawskim.

Na przełomie lat 80. i 90. był jednym z członków rady nadzorczej FOZZ. W latach 1991–1995 pracował w Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ w Genewie jako szef sekcji krajów Europy Środkowej i Wschodniej. Od 1994 do 1997 zasiadał w Radzie Strategii Gospodarczej przy Radzie Ministrów. Od grudnia 1995 do października 1997 zajmował stanowisko ministra spraw zagranicznych, od 1998 do 2004 zasiadał w Radzie Polityki Pieniężnej I kadencji. Od maja 2003 do września 2005 pełnił funkcję rektora Wyższej Szkoły Handlu i Prawa im. Ryszarda Łazarskiego w Warszawie.


https://pl.wikipedia.org/wiki/Dariusz_Rosati