skąd się wzięło chrześcijaństwo

O czym 90% katolików nie wie. Krótka Historia Kościoła.
”II wiek - Rzymski filozof Celsus poświadcza fałszowanie pism chrześcijańskich, mówiąc o rewizjonistach: „przerabiali Pisma Święte z ich pierwotnej postaci i usunęli wszystko, co pozwalało im na odparcie skierowanych przeciwko nim zarzutów.”
- Uczeni wykazali, ze wszystkie cztery uznane przez Kościół Ewangelie zostały przerobione i poprawione.
III wiek. Aż do III wieku wyznawcy chrystianizmu nie słyszeli o wieczystym dziewictwie Maryji. Ewangelia Mateusza informuje, iż Jozef „nie zbliżał się do Maryji, aż porodziła syna”.”Zbliżenie sie” oznacza w Biblii małżeńskie współżycie.
(Fakt współżycia Józefa z Maryja po narodzinach Jezusa będzie oczywisty dla każdego, komu kościelne dogmaty nie zakazują logicznego wnioskowania.)
312 r. Bitwa pod mostem mulwijskim – Chrześcijaństwo staje się jedną z religii państwowych Rzymu. Powstanie Instytucji Kościoła Katolickiego. Początek prześladowania i mordowania przedstawicieli innych wyznań.
319 r. Cesarz Konstantyn ustanowił prawo zwalniające kler od płacenia podatków i służby w armii.
321 r. Cesarz Konstantyn nakazuje święcić niedziele zamiast dotychczasowej soboty.
325 r. Cesarz Konstantyn na soborze nicejskim ustanawia kanon pisma „świętego” i „dwójce świętą” awansując Jezusa do miana Boga. Jezus z Betlejem ma zastąpić dotychczas czczonego Mitre.
-Narodziny Boga Mitry przypadające na dzień 25 grudnia, staja się datą przyjścia na świat Jezusa.
-Wniebowzięcie Mitry w okresie równonocy wiosennej staje się chrześcijańskim świętem Wielkanocy.
-W Rzymie na Wzgórzach Watykańskich, chrześcijanie przejmują świętą grotę Mitry, czyniąc z niej siedzibie Kościoła katolickiego
-Występowanie wyraźnych podobieństw do mitryzmu, ojcowie chrześcijaństwa tłumaczą działalnością diabla.
330 r. Wprowadzenie zwyczaju czczenia zmarłych („świętych”) i ich relikwii
355 r. Biskupi zostają uwolnieni spod nadzoru sądów świeckich.
360 r. Wprowadzenie zwyczaju czczenia aniołów
381r. Do obowiązującej dotychczas konstantynowskiej „Dwójcy Świętej” cesarz Teodozjusz dołączył trzecia osobę tzw.”Ducha Świętego”. Działo się to na soborze w Konstantynopolu
391 r. W Aleksandrii Chrześcijanie spalili największą na Ziemi bibliotekę, w której przechowywano około 700 000 starożytnych zwojów. Zamknięto starożytne akademie, skończyło się nauczanie kogokolwiek poza murami kościołów.
431r. Wyrażenie „Xristo Tokos” – Matka Chrystusa – zostało zastąpione na „Teo Tokos” – Boga Rodzica.
539 r. Ustanowiono władze papieży oraz ofiarę mszy świętej
- Na soborze w Macon biskupi glosowali nad problemem, czy kobiety maja dusze.
593 r. Papież Grzegorz I wprowadził wiarę w czyściec, dla uzdrowienia finansów kurii rzymskiej poprzez sprzedaż odpustów od kar czyśćcowych.
600 r. Wprowadzono łacinę do liturgii.
715 r. Wprowadzono modlitwy do Marii Panny oraz świętych.
726 r. W Rzymie zaczęto czcić obrazy.
- Kościół rzymski z Dziesięciu Boskich Przykazań usunął drugie, które brzmi:
”Nie uczynisz sobie obrazu rytego ani żadnej podobizny tego, co jest na niebie w górze i co na ziemi nisko, ani z tych rzeczy, które są w wodach pod ziemia. Nie będziesz się im kłaniał ani służył”.
- Otwarło to drogę do handlu obrazami, szkaplerzami, krzyżami, posagami itp. Przykazań jednak musiało pozostać dziesięć. Podzielił wiec kościół ostatnie przykazanie, mówiące o niepożądaniu ani żony, ani osła, ani wolu, na dwie części i odtąd katolicy mają też Dziesięć Przykazań, tak jak i Żydzi.
783 r. Nastał zwyczaj całowania nóg papieża.
813 r. Ustanowiono Święto Wniebowzięcia Maryji
993 r. Papież Leon III zaczął kanonizować zmarłych.
X wiek – Cala Europa znalazła się pod panowaniem Kosciola.Zalamuje się aktywność na polu medycyny, techniki, nauki, edukacji, sztuki i handlu. Rozpoczyna się mroczny okres w historii Europy.
1000 r. Ustanowiono Uroczystość Wszystkich Świętych i Dzień Zadusznych.
1015 r. Wprowadzono celibat dla duchownych, aby rozwiązać problem przejmowania spadków przez ich rodziny .(Przedtem duchowni mieli zony i dzieci).
1077 r. Papież Grzegorz VII ustanowił „klątwę”
1095 r. Papież Urban II wezwał rycerzy Europy do zjednoczenia i marszu na Jerozolimę. Zainicjował w ten sposób pierwsza wyprawę krzyżową.
Papież ogłosił, iż „Wyklęty będzie ten, kto powstrzyma swój miecz przed rozlewem krwi”.
1099 r. Masakra Muzułmanów i Żydów w Jerozolimie. Kronikarz Rajmund pisał:
”Na ulicach leżały sterty Głów, rak i stop. Jedni zginęli od strzałów lub zrzucono ich z wież; inni torturowani przez kilka dni zostali w końcu żywcem spaleni. To był prawdziwy, zdumiewający wyrok Boga nakazujący, aby miejsce to wypełnione było krwią niewiernych.”
XII wiek – Uczony i filozof, święty Tomasz z Akwinu głosił, ze zwierzęta nie maja życia po śmierci ani wrodzonych praw, oraz ze „przez nieodwołalny nakaz Stwórcy ich Zycie i śmierć należą do nas”.
1116 r. Sobór Laterański ustanowił spowiedź „na ucho”. Taka forma spowiedzi pozwalała na sprawowanie większej kontroli nad ludźmi, oraz na „wywiad środowiskowy”.
1140 r. Ułożono i przyjęto 7 sakramentów świętych.
1204 r. Zaczęła działać Święta Inkwizycja. Słudzy kościoła zamęczyli i spalili żywcem miliony ludzi. Spalanie ludzi, praktykowane w XX wieku przez nazistów, po raz pierwszy zastosowane było na skale masowa przez chrześcijańską inkwizycje.
Majątki „heretyków” przejmowane były przez kościół i inkwizytorów. Jak na ironie inkwizytorzy wybierani byli najczęściej spośród dominikanów i franciszkanów, którzy ślubowali życie w ubóstwie…
-Nawet w XXI w Watykan nie dopuszcza nikogo do archiwów dotyczących inkwizycji.
”Encyklopedia katolicka” twierdzi,iż inkwizycja „dużo zdziałała dla rozwoju cywilizacji”.
1208 r. Papież Innocenty III zaoferował każdemu, kto chwyci za bron, oprócz boskiego zbawienia, również ziemie i majątek heretyków. Rozpoczęła się Krucjata Albigenska, której celem było wymordowanie Katarów. Szacuje się, ze Krucjata Albigenska pochłonęła milion istnień ludzkich, i dotknęła większą część populacji południowej Francji. Przeor, dowodzący wojskami krucjaty, gdy mu się skarżono, ze trudno jest odróżnić wiernych od heretyków, odpowiedział: „Zabijać wszystkich. Bóg ich odróżni”.
- Papież Innocenty III twierdzi: „Każdy kto próbuje stworzyć własny wizerunek Boga niezgodny z dogmatem Kościoła musi być bez litości spalony”.
1229 r. Papież Grzegorz IX zakazał czytania Biblii pod sankcja kar inkwizycyjnych.
1231 r. Nakaz papieski zalecał palenie heretyków na stosie. Pod względem technicznym pozwalało to uniknąć rozpryskiwania się krwi.
1252 r. Tortury zostają prawnie dozwolone przez Kościół (zostały ustanowione przez papieża Innocentego IV)
- Tortury obejmowały : łamanie na kole, wieszanie za ręce z ciężarami u nóg, ściskanie czułych części ciała, sadzanie na gorących węglach lub żelazie, wyłamywanie stawów, gotowanie żywcem itp. Była to „ludzka” – jak zapewnia kościół – metoda badan.
-Na narzędziach tortur umieszczano motto: „Chwała niech będzie panu”…
1263 r. Zatwierdzono przyjmowanie komunii pod jedna postacią.
1264 r. Ustanowiono uroczystość Bożego Ciała.
1275 r. Pojawiły się dyskusje na temat płacenia daniny. W odpowiedzi papież ekskomunikował cale miasto, Florencje.
XIV wiek Wybucha epidemia czarnej śmierci, Kościół wyjaśniał, ze winę za ten stan rzeczy ponoszą Żydzi, zachęcając przy tym do napaści na nich.
1311 r. Papież Klemens V jako pierwszy ukoronował się potrójną korona władcy.
1326 r. Niezgodność przesadnie bogatej organizacji Kościoła z głoszonymi przez nią ideami Jezusa Chrystusa ,doprowadziła do ogłoszenia bulli papieskiej „inter nonnullos”, w której uważano za herezje twierdzenia, jakoby Jezus i Jego apostołowie nie posiadali żadnej własności w postaci dóbr materialnych.
1378-1417 r. Dochodzi do tzw. „Wielkiej Schizmy”. Władza jest podzielona miedzy dwóch papieży – jednego urzędującego w Rzymie,
drugiego w Avignon. Spory nie dotyczyły religii, ale polityki i władzy
1450-1750 r. Okres polowania na czarownice. Straszliwymi torturami zamęczono setki tysięcy kobiet posądzanych o czary.
- Dzieci można było również oskarżać o czary: dziewczynki po ukończeniu 9,5 lat, chłopców po ukończeniu 10 lat. Młodsze dzieci torturowano w celu uzyskania zeznań obciążających rodziców. W procesach o czary brane były pod uwagę „zeznania” dwulatków
-Tortury obejmowały : łamanie kołem, wieszanie za ręce, biczowanie, przypiekanie, gotowanie w oleju, wbijanie kolców w oczy,
wyrywanie obcęgami piersi i narządów płciowych.
1484 r. Papież Innocenty VIII oficjalnie nakazał palenie na stosach kotów domowych razem z czarownicami. Zwyczaj ten był praktykowany przez trwający setki lat okres polowań na czarownice.
- Wiara, ze zwierzęta są pośrednikami diabla, doprowadziła do załamania się naturalnej kontroli liczebności populacji gryzoni. Celem ataku gorliwych chrześcijan najczęściej były koty, wilki, węże, lisy, i białe koguty. Ponieważ wiele z tych zwierząt polowało na roznoszące choroby gryzonie, ich eliminacja wzmogła wybuchy epidemii.
1492 r. Kolumb odkrył Amerykę . Inkwizycja szybko postępuje śladami odkrywców.
1493 r. Bulla papieska uprawomocniła deklaracje wojny przeciwko wszystkim narodom w Ameryce Południowej, które odmówiły przyjęcia chrześcijaństwa.
- Rozpoczęła się kolejna bestialska rzeź w imię Boga.Wbijano ciężarne kobiety na pale, ćwiartowano żywcem indiańskie niemowlęta, przywiązywano ofiary do luf armatnich i puszczano je z dymem, rozrywano ludzi przy pomocy koni, mordowano, gwałcono, ucinano ręce, nosy, wargi, piersi.
-Jezuita Jose de Anchieta, twierdził:”Miecz i żelazny pręt to najlepsi kaznodzieje”. Ten oto barbarzyńca, został beatyfikowali w 1980 r. przez papieża, który nazywał go „apostołem Brazylii, wzorem dla całej generacji misjonarzy”. Bandyta, który w bestialski sposób unicestwił tysiące ludzkich istnień, uznany został za świętego…
- Gdy katoliccy „misjonarze” zawitali do Meksyku, żyło tam około 11 milionów Indian, a po stu latach już tylko 1,5 miliona. Słowo Boże zawiezione w tamte rejony „pięknie zaowocowało”.
- Podczas pobytu na tamtych ziemiach, papież nazwał ta zbrodnie przeciwko ludzkości „dziełem ewangelizacji i pokoju”.
1563 r. Ustalono, ze tradycja Kościoła jest ważniejszym źródłem objawienia od Słowa Bożego.
1572. We Francji 24 sierpnia zamordowano 10 000 protestantów. Papież Grzegorz XIII napisał potem do króla Francji Karola IX: „Cieszymy się razem z tobą, ze z Boska pomocą uwolniłeś świat od tych podłych heretyków”
1543 r. Kopernik publikuje teorie heliocentryczna.Jego dzieło trafia na kościelny indeks ksiąg zakazanych i pozostaje tam aż do 19 wieku. (Czyli az do 19 wieku kościół uznaje, iż ziemia tkwi nieruchomo w centrum Wszechświata).
1584 r. Giordano Bruno twierdzi iż gwiazdy są innymi Słońcami, wokół których mogą krążyć inne planety, a na nich żyć inne istoty. Za swoje poglądy zostaje spalony żywcem na stosie. Egzekucje opóźniono o dwa lata z rozkazu papieża Klemensa VIII. Papieżowi zależało, by stos na Campo dei Fiori stal się jedna z atrakcji dla pielgrzymów.
1633 r. Galileusz próbuje rozpowszechniać teorie heliocentryczna. Zostaje zatrzymany przez Inkwizycje i pod groźbą tortur zmuszony do odwołania swych poglądów. Inkwizycja skazuje go na dożywotni areszt domowy.
- Poglądy świętego Augustyna odzwierciedlały „naukowe” podejście Kościoła do świata: „Jest to niemożliwe, aby po przeciwnej stronie Ziemi znajdowali się ludzie, gdyż w Piśmie Świętym nie ma wzmianki o takim rodzie wśród potomków Adama.”
1854 r. Wprowadzono dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryji Panny.
1855 r. Sprzeciw Kościoła wobec Konstytucji Stanów Zjednoczonych. Kościół głosił iż „wolność to bluźnierstwo, wolność to odwodzenie innych od prawdziwego Boga. Wolność to mówienie kłamstw w imię Boga”.
1870 r. Wprowadzono dogmat o nieomylności papieża.
-Początek XX wieku – Papież Leon XIII nadal udowadnia, ze najwyższa kara daje si uzasadnić następująco: „Kara śmierci jest niezbędnym i skutecznym środkiem dla osiągnięcia celu Kościoła, gdy buntownicy wystąpią przeciw niemu i narusza jedność duchowa”.
1917 r. Tortury były prawnie dozwolone przez Kościół od roku 1252, w którym zostały ustanowione przez papieża Innocentego IV, aż do roku 1917,
w którym to zaczął obowiązywać nowy Codex Juris Canonici.
1931 r. Papież Pius XI wydaje encyklikę „Non abbiamo bisogno”, w której jest mowa o wdzięczności kościoła dla faszyzmu za zlikwidowanie wroga – socjalizmu.
1933 r. Hitler oświadczył, ze w chrześcijaństwie widzi „niezachwiany fundament moralności; dlatego „obowiązkiem naszym jest utrzymanie i rozwijanie
przyjaznych stosunków ze Stolica Apostolska”. W czasie II Wojny Światowej papież Pius XII przyjmował na codziennych audiencjach niemieckich zbrodniarzy wojennych, udzielając im błogosławieństwa.
1950 r. W petycji do Watykanu, katolicy proszą o dogmatyzacje fizycznego wniebowzięcia Maryji. W odpowiedzi Watykan uchwala dogmat o wniebowzięciu Najświętszej Maryji Panny (w Ewangeliach nie ma słowa o tym).
1965 r. Dopiero w 1965 roku kościół unieważnił potępienie Galileusza.
1968 r. Papież Paweł VI ogłasza encyklikę „Humanae vitae”, z której skutkami rodziny katolickie borykają się do dzisiaj. Jedynymi środkami regulacji urodzin dopuszczonymi przez kościół pozostaje wstrzemięźliwość płciowa i metoda kalendarzyka, a każdy stosunek płciowy ma mieć na celu poczęcie życia. Encyklika papieska nie przeszkadza jednak Watykanowi na posiadanie udziałów i czerpanie zysków z produktów firmy „Instituto Farmacologico Serono”, która wypuszcza na rynek niezwykle dochodowy środek antykoncepcyjny o nazwie „luteolas”.
1971 r. FBI wpada na trop sfałszowanych przez nowojorskich gangsterów papierów wartościowych na sumę 14 milionów dolarów.
Odbiorca okazuje się Bank Watykański. FBI ustala ze był to zabieg próbny przed docelowa operacja na kwotę 1 miliarda dolarów.
1977 r. Papież Paweł VI wyjaśnia, ze kobieta ma zakazany wstęp do kapłaństwa, ponieważ „nasz Pan był mężczyzną”.
1978 r. Papieżem zostaje Albino Luciani , człowiek niezwykle skromny, postępowy i uwielbiany przez masy , którego pontyfikat trwał tylko 33 dni. Zgadzał się na stosowanie środków antykoncepcyjnych, dopuszczał kapłaństwo kobiet, sprzeciwiał się celibatowi. Postanawia zniszczyć mafijne struktury watykańskich finansów, a następnie oczyścić Watykan i Kościół z oszustów i aferzystów. Sporządza listę 121 purpuratów watykańskich do natychmiastowego zdymisjonowania. Tuz przed rozpoczęciem zaplanowanych czystek umiera 28 września po „zjedzeniu niestrawnego posiłku” (zostaje otruty). Nie przeprowadzono sekcji zwłok. Jego testament ginie w tajemniczych okolicznościach.” https://tamar102a.blogspot.com/2015/08/o-czym-90-katolikow-ni...

Jezus Chrystus jako syn boga, to postać fikcyjna nigdy nie istniał – Ostatnio przeczytałem o badaniach Llogariego Pujola – katalońskiego biblisty i badacza tekstów staroegipskich, byłego księdza, który studiował teologię na uniwersytecie w Strasburgu. Napisał książkę „Jezus, 3000 lat przed Chrystusem. Faraon zwany Jezusem?, w której dowodzi, iż życie Jezusa Chrystusa opisane w Ewangeliach jest repliką wcześniejszych o 3000 lat pism egipskich mówiących o faraonie. Jako dowód podaje między innymi następujące zbieżności:

Faraona w starożytnym Egipcie uważano za syna boga, był człowiekiem, a zarazem bogiem jak Jezus. Jego matce zwiastowano boskie poczęcie, tak jak potem poczęcie Jezusa. Faraon był pośrednikiem między ludźmi a Bogiem, zmartwychwstał i wstąpił do nieba.

Modlitwa „Ojcze Nasz”, którą według tradycji chrześcijańskiej ułożył Jezus, jest prawie jednakowa z „Modlitwą ślepca”, która znajduje się w tekście egipskim z 1000 roku przed Chrystusem.
Tekst egipski (w języku demotycznym) z 550 r. przed Chrystusem, „Opowieść Satmiego”, mówi: „Cień boga pojawił się przed Mahitusket i oznajmił jej: Będziesz miała syna, którego będą zwać Si-Osiris?”. W tłumaczeniu Mahitusket znaczy „Łaski pełna”. A Si-Osiris znaczy „syn boga”, czyli syn Ozyrysa.

W mitologii egipskiej Set chce zabić dziecko imieniem Horus. Jego matka Izyda ucieka, więc z nim. Tak jak Święta Rodzina (WP: wymyślona rodzina) ucieka do Egiptu.
Egipcjanie uważali mirrę, kadzidło i złoto za emanacje boga Ra: złoto było jego ciałem, kadzidło jego zapachem, a mirra jego nasieniem. Obraz uczty, który znajduje się on na grobie egipskim w Paheri (1500 lat przed Chrystusem). Przedstawia zamienienie wody w wino przez faraona (jest tam sześć dzbanów, w cudzie, jakiego dokonał Jezus, jest też sześć dzbanów. Teologowie ciągle zadają sobie pytanie, dlaczego sześć (Llogari Pujol twierdzi, że dlatego, iż skopiowano opowieść egipską).

Bóg Sobek, o czym opowiadają „Teksty z piramid”, z 3000 roku przed Chrystusem rozmnożył chleb i ryby i rozdał ludziom na brzegu jeziora Faiun. Następnie chodzi po wodach tego jeziora. (Na gotyckich malowidłach przedstawiających cudowny połów ryb przez apostołów można się dopatrzyć, że te ryby to specjalny gatunek żyjący tylko w Nilu).



Ozyrys, bóg zboża, umierający, co roku, pozwalał Egipcjanom żywić się swoim ciałem (chlebem). W „Tekstach z piramid” zwany jest także „panem wina”. Ozyrys daje Izydzie do picia z kielicha swoją krew, by pamiętała o nim po jego śmierci.



Horus został zrodzony z dziewicy – Jezus został zrodzony z dziewicy
Przybranym ojcem Horusa był Seb lub Seph – Przybranym ojcem Jezusa jest Joseph (Józef). Horus miał królewski rodowód. – Jezus miał królewski rodowód.
Narodzinom Horusa towarzyszyły solarne bóstwa [star gazers] które podążały za gwiazdą Syriusza przynosząc dary – Narodzinom Jezusa towarzyszyło trzech mędrców [Zoroastrian star gazers], którzy podążali za „gwiazdą na wschodzie” niosąc dary.
Narodziny Horusa były obwieszczone przez anioły. – Narodziny Jezusa były obwieszczone przez anioły.
Herut próbował zamordować niemowlę Horusa. – Herod zamordował każdego pierworodnego próbując zabić Jezusa (przyszłego mesjasza).
Horus był ochrzczony przez chrzciciela Anupa nad rzeką w wieku 30 lat – Chrystus był ochrzczony przez Jana chrzciciela nad rzeką w wieku 30 lat.
Horus opiera się pokusie złego Suta (Sut był prekursorem hebrajskiego Szatana) na wysokiej górze – Jezus opiera się pokusie szatana na wysokiej górze.
Horus miał 12 uczni – Jezus miał 12 uczni.
Horus dokonywał cudów jak chodzenie po wodzie i uzdrawianie chorych – Jezus dokonywał cudów jak chodzenie po wodzie i uzdrawianie chorych.
Horus wskrzesił z martwych swego Ojca Ozyrysa [Osiris] – Jezus wskrzesił z martwych Łazarza(Lazarus). Warto zwrócić uwagę na to że Lasarus to zdrobnienie Elasarus – końcówka „us” jest zromanizowana. Imie Elasar(us) jest wywiedzione od ?El-Asar?, imieniem tym obdarzano Ozyrysa.
Horus był pochowany i zmartwychwstał w mieście Anu. Miejsce Bethany wspominane przez św. Jana pochodzi od 2ch słów „Bet” i „Anu”, które należy tłumaczyć „Dom Anu”.
Horus był ukrzyżowany – Jezus był ukrzyżowany.
Horusowi towarzyszy 2 złodziei przy ukrzyżowaniu – Jezus został ukrzyżowany z dwoma łotrami.
Horus był pochowany w grobowcu Anu – Jezus został pochowany w grobowcu w Bethany.
Horus zmartwychwstał po 3 dniach – Jezus Zmartwychwstał po 3 dniach.
Zmartwychwstanie Horusa było obwieszczone przez 3 kobiety – Zmartwychwstanie Jezusa było obwieszczone przez 3 kobiety.
Horusowi nadano tytuł KRST co oznacza pomazaniec – Jezusowi nadano tytuł Chrystus[Christos] co oznacza pomazaniec.
W tekstach historycznych z tamtych czasów niby życia Jezusa nie ma żadnej wzmianki o Jezusie. Nie ma tez wzmianki o trzęsieniu ziemi po jego śmierci ani o zaćmieniu słońca, które miało mieć miejsce po śmierci Jezusa. To, co można znaleźć to tylko fałszerstwa chrześcijańskich kopistów, którzy próbowali do tekstów Flawiusza wklejać nieudolnie zresztą zapiski o Jezusie. Jezus jest bogiem solarnym podobnie jak dziesiątki przed nim, zwróćmy uwagę jak często w kościele mówi się że Bóg to światłość lub światło, A monstrancja to wypisz wymaluj słońce jest tak dlatego że skopiowano wierzenia Egipcjan. Jezus Chrystus to postać całkowicie zmyślona, podobnie jak inni Bogowie przed nim. Czy ma ktoś jeszcze jakieś wątpliwości że nowa religia to plagiat wierzeń egipskich. Ktoś powie to przypadek !? Raczej nie za dużo podobieństw. Historię o Jezusie nawet nie zmyślone ale skopiowano to co wcześniej zmyślili Egipcjanie. https://globalna.info/2020/07/01/czy-jezus-chrystus-... kim mowa powiecie wiadomo to Jezus Chrystus. Niestety błąd to opowieść o Apoloniuszu z Tiany
Ważniejsze bóstwa solarne:
aztecki Huitzilopochtli
babiloński Szamasz
bałtycka Saule
celtycki Lug
egipski Re (Ra) lub Amon-Re (Amon-Ra), Aton
grecki Apollo i Helios, którego kult przetrwał po części w kulcie świętego Eliasza
indoirański Mitra
indyjski Surja i Sawitri
inkaski Inti
japońska Amaterasu
rzymski Sol
słowiański Swaróg (WP: i syn Swarożyc niosący tarczę Słońce wykutą przez Swaroga)

Co każdy katolik (i nie tylko) wiedzieć powinien:
II wiek - Rzymski filozof Celsus poświadcza fałszowanie pism chrześcijańskich, mówiąc o rewizjonistach: „przerabiali Pisma Święte z ich pierwotnej postaci i usunęli wszystko, co pozwalało im na odparcie skierowanych przeciwko nim zarzutów.”
Późniejsze badania wykazały ponad wszelką wątpliwość, że wszystkie cztery uznane przez Kościół Ewangelie były wielokrotnie przerabione i poprawiane.
III wiek - Aż dotąd wśród wyznawców chrystianizmu nie pojawiały się twierdzenia o wieczystym dziewictwie ("niepokalaniu") Maryi. Ewangelia Mateusza informuje, iż Józef „nie zbliżał się do Maryi, póki nie porodziła syna”. Określenie "zbliżyć się” oznacza w Biblii obcowanie płciowe.
312 - Bitwa pod mostem mulwijskim. Chrześcijaństwo staje się jedną z religii państwowych Rzymu - co uznaje się za datę powstania kościoła o charakterze instytucjonalnym. Początek prześladowań i mordowania przedstawicieli innych wyznań.
319 - Cesarz Konstantyn ustanawia prawo zwalniające chrześcijańskich kapłanów od płacenia podatków i służby w armii.
321 - Konstantyn nakazuje święcić niedziele zamiast sobót.
325 - Konstantyn na soborze nicejskim ustanawia kanon "świętych pism" oraz „święty duumwirat” awansując Jezusa do miana boga. Jezus z Betlejem ma zastąpić czczonego dotychczas Mitrę.
Narodziny Mitry, celebrowane 25 grudnia, stają się datą przyjścia na świat Jezusa. Natomiast wniebowzięcie Mitry w okresie równonocy wiosennej staje się chrześcijańskim świętem Wielkanocy.
W Rzymie, na Wzgórzu Watykańskim, chrześcijanie przejmują świętą grotę Mitry, czyniąc z niej główne miejsce kultu swego kościoła. Występowanie wyraźnych podobieństw do mitraizmu ojcowie chrześcijaństwa wyjaśniają działaniami diabla.
330 - Oddawanie czci nieżyjącym „świętym” oraz związanym z nimi relikwiom.
355 - Zwolnienie biskupów spod jurysdykcji sądów świeckich.
360 - Wprowadzenie zwyczaju oddawania czci aniołom.
381 - Do obowiązującej dotychczas konstantyńskiej „Dwójcy Świętej” cesarz Teodozjusz na soborze w Konstantynopolu dołącza trzecie bóstwo - tzw.”Ducha Świętego”.
391 - W Aleksandrii chrześcijańscy fanatycy puszczają z dymem największą na Ziemi bibliotekę, w której przechowywano około 700 tysięcy starożytnych zwojów. Zamknięto starożytne akademie, skończyło się nauczanie kogokolwiek poza murami kościołów.
431 - Wyrażenie „Xristo Tokos” – Matka Chrystusa – zostaje zastąpione przez „Teo Tokos” – Bogarodzica.
539 - Zostaje ustanowiona władza papieska. Na soborze w Macon biskupi deliberują nad tym, czy kobiety maja dusze.
593 - Papież Grzegorz I wprowadza oficjalnie pojęcie czyśćca, w celu uzdrowienia finansów kurii rzymskiej poprzez sprzedaż odpustów od kar czyśćcowych.
600 - Językiem liturgii staje się łacina.
715 - Wprowadzono modlitwy do Marii Panny oraz świętych.
726 - W Rzymie zaczęto czcić obrazy. Kościół usunął drugie z przykazań, które brzmiało:
”Nie uczynisz sobie obrazu rytego ani żadnej podobizny tego, co jest na niebie w górze i co na ziemi nisko, ani tych rzeczy, które są w wodach pod ziemią. Nie będziesz się im kłaniał ani służył”.
Otworzyło to drogę do handlu obrazami, krzyżami, posążkami itp. Przykazań jednak musiało pozostać dziesięć. Podzielono zatem ostatnie przykazanie na dwie odrębne części.
783 - Pojawia się zwyczaj całowania nóg papieża.
993 - Papież Leon III inicjuje kanonizowanie zasłużonych dla zmarłych.
X wiek – Władza Kościoła obejmuje praktycznie całą Europę. Zahamowuje to rózne rodzaje aktywności na polu medycyny, techniki, nauki, edukacji, sztuki i handlu. Rozpoczyna się mroczny okres w historii Europy, określany jako "ciemne wieki".
1000 - Oficjalne ustanowienie nowych ceremonii i obrzędów związanych z Dniem Wszystkich Świętych oraz Dniem Zadusznym.
1015 - Wprowadzono celibat dla duchownych, aby rozwiązać problem przejmowania spadków przez ich rodziny.
1077 - Papież Grzegorz VII wprowadza zwyczaj nakładania „klątw”.
1095 - Papież Urban II wzywa rycerzy Europy do zjednoczenia i marszu na Jerozolimę inicjując pierwszą wyprawę krzyżową.
Ogłasza, iż „wyklęty będzie ten, kto powstrzyma swój miecz przed rozlewem krwi”.
1099 - Masakra Mahometan i Żydów w Jerozolimie. W kronice Rajmunda czytamy: ”Na ulicach poniewierały się sterty głów, rąk i stóp. Jedni zginęli od strzał lub zrzucono ich z wież; inni - torturowani przez kilka dni - zostali w końcu żywcem spaleni. Bóg sprawił, że miejsce to wypełnione zostało krwią niewiernych.”
XII wiek – Święty Tomasz z Akwinu ogłasza, że zwierzęta nie mają życia po śmierci ani żadnych należnych im praw, oraz że „przez nieodwołalny nakaz Stwórcy ich życie i śmierć należą do nas”.
1116 - Sobór Laterański ustanawia spowiedź „uszną”. Taka forma spowiedzi pozwala na sprawowanie większej kontroli nad ludźmi, oraz na swoisty wywiad środowiskowy.
1140 - Ułożono i zaczęto stosować siedem sakramentów.
1204 - Zaczyna działać Święta Inkwizycja. Słudzy Kościoła przez stulecia zamęczyli i spalili żywcem miliony ludzi. Majątki „heretyków” przejmowane były przez kościół i inkwizytorów. Jak na ironię, inkwizytorzy wybierani byli najczęściej spośród dominikanów i franciszkanów, którzy ślubowali życie w ubóstwie… Nawet w XXI wieku Watykan nie dopuszcza nikogo do archiwów dotyczących inkwizycji.
”Encyklopedia katolicka” twierdzi, iż inkwizycja „dużo zdziałała dla rozwoju cywilizacji”.
1208 - Papież Innocenty III oferuje każdemu, kto chwyci za broń, oprócz boskiego zbawienia, również ziemie i majątek heretyków. Rozpoczyna się wieloletnia krucjata przeciw albigensom. Jej celem jest wyniszczenie "herezji katarów", których główną zbrodnią było traktowanie zaleceń ewangelicznych zbyt dosłownie oraz krytyka rozwiązłości i chciwości katolickich duchownych. Szacuje sie, że ta krucjata pochłonęła ponad milion istnień ludzkich pośród populacji południowej Francji. Szymonowi de Montfort dowodzącemu wojskami krucjaty, przypisuje się sławetne powiedzenie po zdobyciu jednego z obleganych miast, gdy jego kompanów niepokoiła możliwość pomyłek: „Zabijajcie wszystkich. Bóg rozpozna swoich”. Innocenty III wydaje zalecenie: „Każdy kto próbuje stworzyć własny wizerunek Boga niezgodny z dogmatem Kościoła musi zostać bez litości pochłonięty przez ogień”.
1229 - Papież Grzegorz IX zakazuje czytania Biblii pod sankcją kar inkwizycyjnych.
1231 - Nakaz papieski zaleca palenie heretyków na stosie. Pod względem technicznym pozwala to uniknąć dosłownie pojmowanego rozlewu krwi.
1252 - Tortury zostają formalnie i w majestacie prawa usankcjonowane przez Kościół (wcześniej zostaly ustanowione przez papieża Innocentego IV).
Tortury obejmowały : łamanie na kole, wieszanie za ręce z ciężarami u nóg, ściskanie najbardziej wrażliwych części ciała, sadzanie na gorących węglach lub żelazie, wyłamywanie stawów, gotowanie żywcem, itp. Była to „ludzka” – jak zapewnia kościół – metoda wnikliwych inwestygacji czyli przesłuchań.
Na narzędziach tortur umieszczano motto: „Chwała niech będzie Panu”…
1263 - Zatwierdzono przyjmowanie komunii pod jedną postacią (już bez wina - co obniżało koszty).
1264 - Ustanowiono uroczystość Bożego Ciała.
1275 - Pojawiają się niestosowne dyskusje na temat wysokości danin na rzecz papiestwa. W odpowiedzi papież ekskomunikuje całe miasto - Florencję.
XIV wiek - Wybucha epidemia czarnej śmierci, Kościół utrzymuje, że winę za ten stan rzeczy ponoszą Żydzi, zachęcając przy tym do napaści na nich.
1311 - Papież Klemens V jako pierwszy dekoruje się potrójną koroną.
1326 - Niezgodność praktyk gromadzenia dóbr przez Kościół z głoszonymi przezeń przekazami ewangelicznymi doprowadza do buntów i ogłoszenia bulli papieskiej „inter nonnullos”, w której uznano za herezję twierdzenia, jakoby Jezus i Jego apostołowie nie posiadali żadnej własności w postaci dóbr materialnych.
1378-1417 - Dochodzi do tzw. „Wielkiej Schizmy”. Pretensje do pełni władzy rości sobie jednoczesnie dwóch papieży – jeden urzęduje w Rzymie, drugi w Avignon. Spory nie dotyczą kwestii religijnych, a czysto politycznych.
1450-1750 - Okres polowania na czarownice. Straszliwymi torturami zamęczono setki tysięcy kobiet posądzanych o czary.
O czary oskarżać można było również dzieci: dziewczynki po ukończeniu 9 lat i 6 miesięcy, chłopców po ukończeniu 10 roku życia. Młodsze dzieci torturowano w celu uzyskania zeznań obciążających rodziców. W procesach o czary brane były pod uwagę „zeznania” dwulatków.
Tortury obejmowały: łamanie kołem, wieszanie za ręce, biczowanie, przypiekanie, gotowanie w oleju, wbijanie kolców w oczy, wyrywanie obcęgami piersi i narządów płciowych.
1484 - Papież Innocenty VIII oficjalnie nakazał palenie na stosach kotów domowych razem z ich opiekunkami, którym przypisywano paranie się czarami. Zwyczaj ten był praktykowany przez trwający setki lat okres polowań na czarownice.
Wiara, że zwierzęta sa pośrednikami diabła, doprowadziła do załamania się naturalnej kontroli liczebności populacji gryzoni. Celem ataku gorliwych chrześcijan najczęściej były koty, wilki, węże, lisy oraz białe koguty. Ponieważ wiele z tych zwierząt polowało na roznoszące choroby gryzonie, ich eliminacja przyczyniła się do wybuchów epidemii wielu chorób zakaźnych.
1492 - Kolumb odkrywa Amerykę. Inkwizycja szybko postępuje śladami odkrywców.
1493 - Bulla papieska uprawomocnia deklaracje wojny przeciwko wszystkim rdzennym plemionom Ameryki Południowej, które odmawiają przyjęcia chrześcijaństwa.
Rozpoczyna się kolejna bestialska rzeź w imię Boga. Ciężarne kobiety nabijane są na pale, indiańskie niemowlęta ćwiartowane żywcem, liczne ofiary przywiązuje się do luf armatnich i pali żywcem, ich wioski puszczane są z dymem. Rozrywa się ludzi przy pomocy koni, morduje w sposób bestialsko prosty lub poddaje wyrafinowanym torturom, gwałci, obcina ręce, nosy, wargi, piersi.
Jezuita Jose de Anchieta głosi: ”Miecz i żelazny pręt to najlepsi kaznodzieje”. Ten barbarzyńca zostaje beatyfikowany w roku 1980 przez papieża Jana Pawła II, który nazywa go „apostołem Brazylii, wzorem dla całej generacji misjonarzy”. Masowy morderca, który w bestialski sposób unicestwił tysiące ludzkich istnień, uznany zostaje za świętego…
Gdy katoliccy „misjonarze” pojawili się na terytoriach dzisiejszego Meksyku, żyło tam około 11 milionów Indian, a po stu latach już tylko 1,5 miliona. Słowo Boże rzeczywiście w tamtych regionach „pięknie zaowocowało”...
Podczas swojej wizyty w Meksyku papież Jan Paweł II nazwał te zbrodnie przeciwko ludzkości „dziełem ewangelizacji i pokoju”.
1563 - Ustalono, że tradycja Kościoła jest ważniejszym źródłem objawienia od Słowa Bożego.
1572 - We Francji 24 sierpnia zamordowano 10 000 protestantów. Papież Grzegorz XIII napisał potem do króla Francji Karola IX: „Radujemy się wraz z tobą, że z pomocą Boga uwolniłeś świat od tych podłych heretyków”.
1543 - Kopernik publikuje traktat zawierający teorię heliocentryczną. Jego dzieło trafia na kościelny indeks ksiąg zakazanych i pozostaje tam aż do XIX wieku. Aż do tego czasu kościół uznaje, iż Ziemia tkwi nieruchomo w centrum Wszechświata.
1584 - Giordano Bruno stwierdza, iż gwiazdy są innymi słońcami, wokół których mogą krążyć inne planety, a na nich żyć inne istoty. Za swoje poglądy zostaje spalony żywcem na stosie. Egzekucję opóźniono o dwa lata z rozkazu papieża Klemensa VIII. Papieżowi zależało, by stos na Campo dei Fiori stal się jedna z atrakcji dla pielgrzymów.
1633 - Galileusz próbuje rozpowszechniać teorię heliocentryczną. Uwięziony przez Inkwizycję, groźbą tortur zmuszony zostaje do odwołania swych pogladów. Inkwizycja skazuje go na dożywotni areszt domowy.
Poglądy świętego Augustyna odzwierciedlały „naukowe” podejście Kościoła do świata: „Jest to niemożliwe, aby po przeciwnej stronie Ziemi znajdowali się ludzie, gdyż w Piśmie Świętym nie ma wzmianki o takim rodzie wśród potomków Adama.”
1854 - Wprowadzony zostaje dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryji Panny.
1855 - Sprzeciw Kościoła wobec Konstytucji Stanów Zjednoczonych. Kościół głosił, iż: „Wolność to bluźnierstwo, wolność to odwodzenie innych od prawdziwego Boga. Wolność to głoszenie kłamstw w imię Boga”.
1870 - Wprowadzono dogmat o nieomylności papieża.
- Początek XX wieku – Papież Leon XIII utrzymuje, że karę pozbawienia życia można uzasadnić następująco: „Kara śmierci jest niezbędnym i skutecznym środkiem dla osiągnięcia celu Kościoła, gdy buntownicy wystąpią przeciw niemu i narusza jedność duchowa”.
1917 - Zaczyna obowiązywać nowy Codex Juris Canonici. Aż do tego czasu tortury były prawnie dozwolone przez Kościół od roku 1252, w którym zostały usankcjonowane przez papieża Innocentego IV.
1931 - Papież Pius XI wydaje encyklikę „Non abbiamo bisogno”, w której jest mowa o wdzięczności kościoła dla faszyzmu za jego dążenie do zniszczenia największego wspólnego wroga – socjalizmu.
1933 - Hitler oświadcza, że w chrześcijaństwie widzi „niezachwiany fundament moralności; dlatego „obowiązkiem naszym jest utrzymanie i rozwijanie przyjaznych stosunków ze Stolicą Apostolską”. W czasie II Wojny Światowej papież Pius XII przyjmował na codziennych audiencjach niemieckich zbrodniarzy wojennych, udzielając im błogosławieństwa.
1950 - W petycji do Watykanu, katolicy proszą o dogmatyzację idei fizycznego wniebowzięcia Maryi. W odpowiedzi Watykan uchwala dogmat o wniebowzięciu Najświętszej Marii Panny (w Ewangeliach nie ma o tym ani słowa).
1965 - Dopiero teraz kościół unieważnia potępienie Galileusza.
1968 - Papież Paweł VI ogłasza encyklikę „Humanae vitae”, z której skutkami rodziny katolickie borykają sie do dzisiaj. Jedynymi środkami regulacji urodzin dopuszczonymi przez kościół pozostaje wstrzemięźliwość płciowa i metoda kalendarzyka, a każdy stosunek płciowy ma mieć na celu poczęcie. Encyklika papieska nie przeszkadza jednak Watykanowi w posiadaniu udziałów i czerpaniu zysków z produktów firmy „Instituto Farmacologico Serono”, która wypuszcza na rynek niezwykle dochodowy środek antykoncepcyjny o nazwie „Luteolas”.
1971 - FBI wpada na trop fałszowania przez nowojorskich gangsterów papierów wartościowych na sumę 14 milionów dolarów. Odbiorcą okazuje sie Bank Watykański. FBI ustala, że to zabieg próbny przed docelową operacją na kwotę miliarda dolarów.
1977 - Papież Paweł VI tłumaczy, że kobieta ma zakazany wstęp do kapłaństwa, ponieważ „nasz Pan był mężczyzną”.
1978 - Papieżem zostaje Albino Luciani, człowiek niezwykle skromny, postępowy i uwielbiany przez masy. Jest zwolennikiem stosowania środków antykoncepcyjnych, kapłaństwa kobiet oraz zniesienia celibatu. Postanawia zniszczyć mafijne struktury watykańskich finansów, a następnie oczyścić Watykan i Kościół z oszustów i aferzystów. Sporządza listę 121 purpuratów watykańskich do natychmiastowego zdymisjonowania. Niestety, tuż po jej przygotowaniu, 28 września po „zjedzeniu niestrawnego posiłku” umiera (prawdopodobnie zostaje otruty). Nie przeprowadzono sekcji zwłok. Jego pontyfikat trwał tylko 33 dni, a testament i niemal wszystkie zapiski zniknęły.

Cel: zniszczyć Kościół! Jak komuniści walczyli z ludźmi wierzącymi

Kuria krakowska była jedną z najsilniejszych, najbardziej zwartych i najbardziej opozycyjnie nastawionych wobec komunistów metropolii w Polsce. Dlatego bezpieka musiała ją zniszczyć – mówi dr hab. Filip Musiał, Dyrektor Oddziału IPN w Krakowie.

26 stycznia obchodziliśmy 63. rocznicę procesu kurii krakowskiej. Czy istniały jakiekolwiek różnice między pokazowymi procesami w ZSRR a pokazowymi procesami w PRL?

Nie było żadnych różnic. Pokazowe procesy w „ludowej” Polsce były organizowane na wzór tych w ZSRS. Ich celem nie było wymierzenie sprawiedliwości, tylko realizacja propagandowego celu, który przyświecał partii komunistycznej. Jeśli spojrzymy na postępowania trybunałów komunistycznych, to zobaczymy, jak wyglądała ówczesna ścieżka spraw politycznych począwszy od zatrzymania opozycjonisty, działacza niepodległościowego aż do jego skazania. Była ona podporządkowana przede wszystkim rygorom propagandowym. Wyrok sądowy nie miał ukarać rzekomego sprawcy, tylko odpowiednio oddziaływać na opinię publiczną. Poza tym pozwalał on na legitymizację władzy komunistycznej, jako władzy działającej w sposób zgodny z prawem i delegitymizację opozycjonistów, działaczy niepodległościowych, partyzantów zbrojnego podziemia, duchownych katolickich, których przedstawiano jako bandytów, szpiegów i reakcjonistów.

Dlaczego kuria krakowska była dla komunistów aż tak niebezpiecznym przeciwnikiem?

Moim zdaniem z dwóch powodów. Po pierwsze ówczesna działalność kurii przez wiele lat wiązała się z osobą kard. Adama Stefana Sapiehy. Cieszył się on olbrzymią sympatią społeczną i ogromnym mirem wśród wiernych. Przydomek, który zyskał on podczas II Wojny Światowej, czyli „Książę Niezłomny” był wyrazem uwielbienia krakowian dla metropolity oraz bardzo ważnym sygnałem dla komunistów. Sygnałem, który mówił, że mają oni do czynienia z hierarchą, który nie będzie poddawał się naciskom. Po drugie: jeśli spojrzymy na działania komunistów, które miały zniszczyć Kościół katolicki, to w szerszej perspektywie zauważymy, że chcieli osiągnąć to poprzez zrujnowanie jego symboliki. Dlatego w czasie procesów pokazowych należało całkowicie i nieodwołalnie skompromitować postacie, które były ważne dla wiernych. Pod koniec lat 40. ówczesny minister bezpieczeństwa publicznego wydał niejawny dokument skierowany do szefów Wojewódzkich Urzędów Bezpieczeństwa Publicznego. Nakazywał w nim organizowanie co najmniej jednego procesu pokazowego wymierzonego w duchownych katolickich w każdym województwie. Było to przygotowanie pola przed decydującym atakiem na Kościół.

Kuria krakowska była jedną z najsilniejszych, najbardziej zwartych i najbardziej opozycyjnie nastawionych wobec komunistów metropolii w Polsce. Dlatego bezpieka chciała ją zniszczyć.

Jak wyglądał „dobór” ławy oskarżonych?

W przypadku procesu kurii krakowskiej tzw. trzonem ludzi realizujących rzeczywistą działalność o charakterze opozycyjnym byli ks. Józef Lelito, Michał Kowalik i Edward Chachlica. Byli oni w czasie wojny związani z Narodową Organizacją Wojskową, zaś po wojnie tworzyli w Małopolsce sieć tzw. punktów informacyjnych. W ramach swojej działalności zbierali informacje o sytuacji w komunistycznej Polsce, które następnie były wysyłane na Zachód. Ze względu na obowiązującą w PRL-u cenzurę i „przegląd” korespondencji listy spisywano tajnopisami, co dawało komunistom pretekst do oskarżenia o szpiegostwo. Gdy dzisiaj przyglądamy się temu, jakie treści były wysyłane zagranicę, to widzimy, że były to wiadomości, które dziś można przeczytać w gazecie. W komunistycznej Polsce potraktowano je jako raporty szpiegowskie. Pretekstem do poszerzenia ławy oskarżonych były częste wizyty ks. Lelity w kurii krakowskiej. Wikary z Rabki przyjeżdżał tam w sprawach służbowych w zastępstwie swojego proboszcza i spotykał się z kurialnymi notariuszami: ks. Witem Brzyckim i ks. Janem Pochopieniem. Kontakty te zostały ocenione przez komunistyczną bezpiekę jako kontakty o charakterze szpiegowskim a księża Brzycki i Pochopień „stali się” elementami siatki wywiadowczej ks. Lelity – szpiega zachodnich imperialistów. Ławę oskarżonych uzupełniono jeszcze o przyjaciela ks. Lelity, drugiego wikarego z Rabki, czyli ks. Franciszka Szymonka oraz o Stefanię Rospond, która była potrzebna z dwóch powodów. Po pierwsze: ze względu na nazwisko zbieżne z nazwiskiem krakowskiego biskupa Stanisława Rosponda. Po drugie: była ona zaangażowana w działalność kongregacji „Żywego Różańca Dziewcząt”, przez co można było uderzyć w organizacje katolickie działające wśród młodzieży. Zatem tzw. proces kurii krakowskiej był w istocie sprawą ks. Józefa Lelity, do którego sztucznie dołączono kurialnych notariuszy – po to, by osiągnąć efekt propagandowy.

W trakcie procesu krakowskiego oprócz oskarżeń o szpiegostwo padły również zarzuty o dążenie do „trzeciej wojny światowej”.

Był to element, który krył się za tzw. niejawną częścią rozprawy. Zdając sobie sprawę z miałkości materiału dowodowego, z tego że „raporty” wysyłane na Zachód nie zawierały żadnych tajemnic, próbowano budować propagandowy spektakl. Komuniści usiłowali pokazać, że „działalność szpiegowska” jest związana z dążeniem do kolejnej wojny przez „imperialistów amerykańskich”. Najważniejszym, moim zdaniem, elementem propagandowej mistyfikacji w procesie były „łupy” zdobyte podczas rewizji w kurii. Komuniści skonfiskowali wówczas prywatne przedmioty pochodzące z kolekcji przedwojennych rodów arystokratycznych spokrewnionych z kardynałem Sapiehą. Były tam przedmioty codziennego użytku oraz przedmioty o wartości muzealnej. Stanowiły one doskonałą oprawę sali sądowej, która miała przekonać Polaków, że Kościół gromadzi dobra i bogaci się kosztem wiernych.

W trakcie procesu oskarżeni próbowali kluczyć i mylić tropy. Czy udało im się zmylić śledczych?

Niestety nie. Oskarżeni starali się wskazywać, że robili rzeczy błahe. Edward Chachlica w sposób niezwykle zdecydowany odrzucał wszystkie stawiane mu zarzuty i podkreślał zgodnie z prawdą, że to co robił nie było szpiegostwem. Nie miało to jednak żadnego znaczenia, ponieważ procesy pokazowe miały odgórnie ustalony scenariusz. Zgromadzony materiał dowodowy w połączeniu z zastraszeniem oskarżonych wystarczyły do skazania. Ks. Lelito był szantażowany przez komunistów tym, że jeśli nie przyzna się do szpiegostwa, to zostanie skazany z dekretu sierpniowego za współpracę z okupantem niemieckim. Dla człowieka, który w czasie wojny działał w podziemiu niepodległościowym było to realną groźbą, wiążącą się z hańbą. Dlatego właśnie duchowny postanowił przyznać się na sali rozpraw do stawianych zarzutów. Musimy też pamiętać, że gdy oskarżeni starali się kluczyć podczas rozprawy, to sędziowie żądali odczytywania ich protokołów zeznań sporządzonych w trakcie śledztwa. Protokoły te były wówczas uznawane za wyjaśnienia złożone przed sądem.

Wiemy, że oskarżeni byli poddawani torturom psychicznym. Czy bezpieka stosowała wobec nich również przemoc fizyczną?

Część oskarżonych była bita, przypalana papierosami i sadzana na tzw. „palu Andersa”, czyli nodze odwróconego taboretu. Po ogłoszeniu wyroku znęcanie się nie ustało. Opisał je Edward Chachlica. Skazani na karę śmierci Chachlica, Kowalik i zapewne ks. Lelito zanim dowiedzieli się, że wyrok został zmieniony na dożywotnie więzienie byli kilkakrotnie wyprowadzani na pozorowane egzekucje, co miało ich jeszcze bardziej złamać psychicznie.

Dlaczego komuniści ostatecznie odstąpili od wykonania wyroków śmierci Edwardowi Chachlicy, Michałowi Kowalikowi i ks. Józefowi Lelito? Zgodnie z sowiecką praktyką proces pokazowy powinien zakończyć się przynajmniej jedną śmiercią oskarżonego.

W tej sprawie nie mamy żadnych jednoznacznych danych źródłowych. Być może uznano, że sam proces spełnił swoją rolę. Pamiętajmy, że niedługo po jego zakończeniu wprowadzono dekret o obsadzie stanowisk kościelnych, który miał ograniczyć suwerenność polityki personalnej Kościoła. Być może uznano, że wykonanie tych wyroków jest także z politycznego punktu widzenia niecelowe tym bardziej, że skazanych bardzo długo trzymano na tzw. „bloku śmierci”. Dopiero latem 1953 roku dowiedzieli się oni, że zamieniono im karę na dożywotnie więzienie. Kluczowe jednak wydaje się to, że w marcu 1953 r. zmarł Józef Stalin, a w bloku sowieckim rozpoczął się proces „odwilży”.

Koniec procesu nie oznaczał zakończenia propagandowej mistyfikacji. Po procesie polscy literaci ogłosili rezolucję potępiającą skazanych. Czym była ta rezolucja?

Po procesach pokazowych mieliśmy do czynienia z różnymi formami „potwierdzania słuszności wyroków sądowych”. Realizowano je w bardzo różnym zakresie. Czasem były to tzw. masówki w zakładach pracy, czasem listy otwarte różnych środowisk. Miały one podkreślać, że władza ludowa postąpiła słusznie „uderzając w zdrajców narodu”. Musimy pamiętać, że taki był cel procesów pokazowych. Nie chodziło o uderzenie w konkretnego oskarżonego, tylko o przekonanie jak największej liczby osób do „odwróconej rzeczywistości”. „Rzeczywistości”, w której ludzie działający w imię polskiej niepodległości i wiary katolickiej byli nazywani zdrajcami i sprzedawczykami.

Czy po roku 1953 obserwowaliśmy kolejne procesy pokazowe przeciwko Kościołowi, duchownym i zwykłym katolikom?

Kulminacja nacisku na Kościół to jesień 1953 roku. Jest to swoisty paradoks: w bloku wschodnim obserwujemy odwilż a jednocześnie ma miejsce punkt przesilenia, czyli apogeum represji przeciwko Kościołowi. Bardzo ważnym wydarzeniem tamtego czasu jest proces biskupa kieleckiego Czesława Kaczmarka, który rozgrywa się we wrześniu 1953 roku. Późniejszy sprzeciw kard. Stefana Wyszyńskiego wobec potępienia ordynariusza kieleckiego powoduje, że władza komunistyczna podejmuje decyzję o internowaniu Prymasa. Musimy mieć świadomość, że czas internowania kard. Wyszyńskiego, to okres w którym opór ze strony Kościoła wobec zawłaszczania przez komunistów wszystkich sfer życia przenosi się na poziom parafii. To właśnie tam jest wówczas dostrzegalna prawdziwa siła Kościoła.

autor: Tomasz Kolanek

Katarzyna Ewa Respondek

Historia, która nigdy nie powinna zostać zapomniana.
Wiek Siedemnasty - XVII - Lata 1601-1700
XVII wiek - w miasteczku Vardo w Norwegii w XVII wieku spalono na stosie około 80 domniemanych czarownic oskarżonych o kontakty z diabłem.
XVII w. - Eskalacja polskich procesów o czary przypada na ten wiek kontrreformacji. W samej Wielkopolsce i w okolicach stosy płonęły często w Rydzynie, Tomyślu, Bedlewie, Opalenicy, Srocku, Trzemesznie, Witkowie, Wągrowcu, Poznaniu, Zbąszyniu.
1611 r. – Synod w Tyrnau: „Wszelka złość jest mała wobec złości kobiety. Lepsza jest bezbożność mężczyzny niż dobroczynność kobiety”. – synod pod kierownictwem kardynała Forgatsa i w obecności nuncjusza papieskiego.
1614 rok - polskie ukazało się tłumaczenie podręcznika inkwizycji „Młot na czarownice", dokonane przez Stanisława Ząbkowica z Krakowa. Tłumaczenie to było szeroko znane, a księża chętnie i masowo się nim posługiwali w kazaniach.
1615 r. - Trybunał inkwizycyjny zabrania głoszenia naukowej teorii heliocentrycznej Mikołaja Kopernika. Utrzymuje, że ziemia jest płaska i stanowi centrum Wszechświata wokół którego wszystko krąży.
1616 r. — spalenie znachorki Reginy ze Stawiszyna, za czary i leczenie ludzi z chorób oraz wyznawanie dawnych bogów słowiańskich.
1619 rok - Wolde Albrechts nazwana później „Grubą” Wolde Albrechts to zielarka i wróżbiarka, która 28 lipca została 1619 roku została aresztowana. 18 sierpnia 1619 roku została oskarżona o czary i kontakty seksualne z diabłem. Podczas procesu, na torturach musiała wyznać, iż wspólnie z Sydonią von Bork i z pomocą diabła uśmierciły marianowskiego pastora i furtiana. W pobliżu Marianowa, nieopodal wsi Wierzchowo, znajduje się Diabelska Góra. To na jej szczycie, 9 października 1619 roku żywcem spłonęła na stosie Wolde Albrechts z Brzeziny, samotna matka nieślubnego dziecka. Dokumentacja z tej rozprawy o czary ma ponad tysiąc stron!
1620 rok - Sydonia von Borck (ur. 1545, Strzmiele, w zamku "Wilcze Gniazdo") pomorska szlachcianka, torturami zmuszona do przyznania się do winy, ścięta i spalona na stosie jako jasnowidząca czarownica i medium obcujące ze złymi duchami w 1620 roku za to, że zajmowała się zielarstwem. Większość z jej przepowiedni i klątw, w tym na rodzinę książąt pomorskich się sprawdzało, co przysparzało jej wielu wrogów.
1620 r. — szantaż wobec pewnego mieszczanina z Kalisza, że jeśli w ciągu 2 tygodni nie przejdzie z protestantyzmu na katolicyzm zostanie wygnany z miasta.
1627 rok - Kathariny Henoth, skazana w Kolonii za czary na spalenie na stosie. Wyrok wykonano.
1628 r. - Skazany na śmierć za czary w Bambergu Johannes Junius opuchniętymi po torturach palcami pisał do swojej córki w pożegnalnym liście z więzienia: „Dobranoc, moja kochana córko. Jestem niewinny. Byłem torturowany i muszę umrzeć. Możesz mi wierzyć: jestem niewinny. W tym więzieniu ludzie są torturowani, aż wyznają rzeczy, które nigdy nie miały miejsca. Gdy zostaliśmy sami w celi, kat namawiał mnie do wyznania prawdy lub wymyślenia czegoś, bym mógł uniknąć dalszych tortur. Miałbym wyznać, że jestem czarownikiem. Miałbym zaprzeczyć Bogu – nie zrobiłem tego nigdy w swoim życiu”.
1631 rok - w Rheinbach w Niemczech spalono żywcem 130 czarownic.
1633 r. - Trybunał inkwizycyjny skazuje 70-letniego naukowca, astronoma i przyrodnika Galileusza za to, iż głosił zasady heliocentryzmu rzekomo nie potrafiąc ich udowodnić. Gdyby nie zawarta z Inkwizycją ugoda polegająca na publicznym wyrecytowaniu formuły odwołującej i przeklinającej swoje "błędy", zostałby skazany na spalenie żywcem na katolickim stosie. Galileusz do końca życia znajdował się pod nadzorem katolickiej Inkwizycji.
1648 r. - Na fali antysemityzmu, wymordowano w Polsce około 200.000 Żydów. Tak, dwieście tysięcy wyznawców religii Mojżeszowej i narodowości żydowskiej! Był to taki jednorazowy mord czyszczący Polskę z Żydów, taki Holocaust o którym historia nie powinna zapominać.
1649 rok - W Aachen w Niemczech 13-letnia Cyganki została zamordowana za wróżenie, czyli za uprawianie czarów. Zabijanie wróżących Cyganek rzadko odnotowywano w kronikach.
1650 r. - W Nowej Anglii prawnie zakazano noszenia ubrań z "krótkimi rękawami, gdyż mogłyby zostać odsłonięte nagie ramiona". Chrześcijanie zaczęli uważać, że wszystko, co zwraca uwagę na świat fizyczny jest bezbożne.
1651-1652 rok - na stosach spłonęło około 250 kobiet, na terenie samego Księstwa Nyskiego czyli w Jeseníku (Jesionik), Nysie i innych miejscowościach tego księstwa. Księstwo Nyskie (niem. Fürstentum Neisse, czes. Nisské knížectví) to biskupie księstwo feudalne na Dolnym Śląsku z ośrodkiem w Nysie. Pokazuje to ilość palonych czarownic rocznie na około 125 w regionach wielkości Księstwa Nyskiego.
1652 r. - Opalenicki sąd miejski uznał Maruszę Staszkową z Jastrzębnik za czarownicę i skazał na spalenie na stosie.
1660 r. - to kolejne procesy czarownic, a spalone żywcem na stosie zostają: Ewa Kałuszyna, Dorota Mielkowa, Jadwiga Rybaczka, Katarzyna Moskwina, Agnieszka Odrobina.
1664-1669 rok - stracono poprzez spalenie żywcem na stosie 39 osób oskarżonych o czary w Kolsku (Śląsk) i w najbliższej okolicy. Wiedźmy na nocne sabaty, który odbywały się na pobliskiej świętej dla rodzimej wiary Słowian Górze Lipce dojeżdżały na koniach, nie na miotłach. Sabatowy grajek relacjonował, że w pląsach brało udział kilkaset osób, jednka nie wszystkie znał.
1670 rok - Barbara Królka, mieszkanka Wizny lub najbliższych okolic, oskarżona o bycie czarownicą i spalona na stosie przez tamtejszego burmistrza dekretem sądu wójtowskiego zapisanym w łomżyńskiej księdze miejskiej z roku 1670 nr 15 fol. 143-144. Barbara Królka była oskarżona o rzucenie czarów na poborcę ziemi wiskiej, Wacława Jeziorkowskiego i jego rodzinę. Przypisywano jej: oczarowanie Zygmunta Augusta, spowodowanie śmierci królowych: Elżbiety Habsburżanki (1545) i Barbary Radziwiłłówny (1551) oraz przyniesienie do Łomży morowej zarazy, która w 1624 roku w ciągu 2 miesięcy spowodowała śmierć 5021 mieszkańców.
1672 r. – W Wittenberdze ukazuje się rozprawa zatytułowana „Femina non Est homo”. „Była to ta sama dekada, kiedy w tej samej Wittenberdze dysputowano temat „Możliwości, że wielbłąd rzeczywiście może przejść przez ucho igielne” i opublikowano „Naukowo-przyrodniczą rozprawę na temat łez czarownic”.
1678 r. – Arcybiskup Salzburga kazał osobiście spalić 97 kobiet, jakoby odpowiedzialne były za zarazę bydła.
1681 rok - w tym roku odbyło się w Zbąszyniu na Wielkopolsce posiedzenie sądu, w trakcie którego kilkunastu osobom, miedzy innymi Krystynie Flanderce ze Starej Kramnicy i Jadwidze Ciemnej z Pierszyna zarzucano udział w sabacie czarownic na Łysej Górze, jak również to "że przyczynili narodowi wiele szkód w bydle i koniach oraz za pomocą czarów swoich robili żywe koniki polne z koniczyny". Oskarżone oczywiście spalono żywcem na stosach.
1690 - lincz oskarżonych o czary w Gnieźnie, których sąd chciał uniewinnić. Wściekli wyznawcy katolicyzmu doprowadzili do rozruchów, gdy sąd odmówił skazania oskarżanych o czary. Ludność podburzona przez księży doprowadziła do rozruchów oraz samosądów, zarówno na oskarżonych jak i ich rodzinach.
1700 rok - Reginę Frakową postawiono przed sądem w Obrażejowicach, bo „zbierała coś, a potem bydło chorowało”, a sąsiad widział, jak „nago, tylko w koszulce przez swój ogród biegła bardzo prędko do swojej chałupy”.
1701 rok - spalono żywcem na stosie najsłynniejszą czarownicę ze Słupska Trinę Papisten, znaną z nazwiska po drugim mężu jako Katarzyna Zimmermann.
1771 rok - w Brześciu Kujawskim, Zofia Marchewka, polska kobieta, uznana za czarownicę, skazana została na spłonięcie na stosie. W 1771 roku została oskarżona przez ustosunkowanego mieszkańca Brześcia, Kwiatkowskiego, o rzucenie uroku na jego żonę, zamordowana na stosie po dwóch seriach tortur.
1775 r. - W Polsce w Doruchowie k. Ostrzeszowa odbył się proces 14-tu czarownic. Trzy z nich zmarły zakatowane podczas bestialskich tortur, resztę zaś spalono na stosie w obecności kilku tysięcy bezmyślnych katolickich gapiów. Szczegółową relację naocznego świadka tego procesu oraz tortur i egzekucji tych niewinnych kobiet (takiego określenia wobec nich używał w swojej relacji autor) wydrukowano w 1835 roku w gazecie "Przyjaciel Ludu" (nr 16, 17 i 18). Józef Siemek w książce "Śladami Klątwy" informuje, iż "wiadomość o tej zbrodni zmobilizowała, co śmielsze i uczciwsze umysły do walki z pokutującymi tak długo upiorami średniowiecza. W wyniku tego na najbliższym Sejmie w roku 1776 podjęta została uchwała, która zabraniała sądom stosować tortury i rozpatrywać sprawy o czary".
1776 rok - uchwałą Sejmu zniesiono w Polsce tortury i karę śmierci za czary, a właściwie zakazano rozpatrywać spraw o czary.
1811 r. - Ostatni na dzisiejszych ziemiach polskich (jednocześnie ostatni w Europie) przypadek spalenia domniemanej czarownicy na stosie miał miejsce w miejscowości Reszel na Warmii 21 sierpnia 1811 roku na terenie ówczesnego Królestwa Prus włądanego przez Zakon Niemiecki NMP (Maryji). Ofiarą zbrodni kaolickiej religii była Barbara Zdunk. Przed spaleniem skazaną duszono i podtapiano. Miała rzekomo czarami wywołać pożar na zamku. Inkwizycja w Polsce trwała najdłużej w Europie, skoro ostatnią spaloną czarownicą, w swej istocie SŁowianką, rodzimowierczą Poganką, była Polka. O czary były oskarżane głównie osoby potajemnie wyznające tradycje dawnej wiary, wiary ojców!
1832 r. – Grzegorz XVI uznaje wolność sumienia za „szaleństwo”. (Podobne są w tej kwestii poglądy Leona XIII).
1836 r. - Grzegorz XVI w nowym wydaniu indeksu ksiąg zakazanych uzależnia czytanie Biblii w językach narodowych od zgody katolickiej Inkwizycji. Zakaz obowiązywał do 1897 r.
1846 r. - 1 czerwca wydano zakaz wstępu do watykańskiego archiwum nawet kardynałom, bez specjalnego zezwolenia papieża.