Relacje polsko-ukraińskie czyli Lachy i Chachoły

Potomkowie Polaków giną za Ukrainę. Ich rodziny proszą o pomoc
Trzeba mieć świadomość, że wśród walczących na froncie obywateli Ukrainy są również osoby polskiego pochodzenia. Wielu z nich poległo. Nikt nie prowadził nigdy żadnych statystyk, nie możemy określić, o ilu osobach mówimy – powiedziała w rozmowie z PAP radca ambasady Joanna Jurewicz.

Jurewicz zwraca też uwagę na to, że wiele rodzin przybyłych na spotkanie wspomniało, że w ich domach obchodzi się podwójne święta – katolickie i prawosławne.

– Oficjalne dane na temat Polaków na Ukrainie nie odzwierciedlają faktycznej liczby rodzin mieszanych, które pielęgnują przekazywane im przez dziadków polskie tradycje – dodała.

Spis powszechny z 2001 roku wskazuje, że na całej Ukrainie zamieszkuje około 150 tys. osób narodowości polskiej, ale według wielu działaczy polonijnych oraz Kościoła rzymskokatolickiego na Ukrainie te dane są mocno zaniżone.

Modlitwę za poległych odmówił proboszcz z parafii św. Mikołaja w Kijowie, ksiądz Andrzej Rak.

– Oddanie swojego życia za inną osobę to przejaw największej miłości. Taką śmiercią giną żołnierze umierający w obronie swojego kraju. Maryja sama była matką, która miała świadomość ofiary swojego syna, Jezusa Chrystusa. Módlmy się do niej. Ona bardzo dobrze rozumie wszystkie matki, które straciły swoje dzieci – zaznaczył ks. Rak.

Wśród rodzin zaproszonych na spotkanie była m.in. Nina, matka Ihora Branowyckiego, rozstrzelanego w niewoli obrońcy donieckiego lotniska, Jadwiga Łozińska, której syn zaginął podczas bitwy pod Iłowajskiem, Iryna Kamińska, matka Aminy Okujewej, walczącej z Rosją żołnierki pochodzącej z polsko-czeczeńskej rodziny oraz Olha i Wasyl Isykowie. https://belsat.eu/pl/news/potomkowie-polakow-gin...

Oleksandr Zinchenko:

W polskim Instytucie Pamięci Narodowej płacz i lament:
„Ukraina jest jedynym krajem na świecie, który nam to zabrania!”

Mowa o moratorium na prowadzane w Ukrainie przez IPN jakichkolwiek poszukiwawczych, ekshumacyjnych i innych prac w ramach Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy o ochronie miejsc pamięci i spoczynku ofiar wojny i represji politycznych:

„Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Ukrainy, zwane dalej Umawiającymi się Stronami.
Zgodnie z dążeniem swoich narodów do godnego uczczenia miejsc pamięci i spoczynku osób poległych i pomordowanych zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i Ukrainy na skutek wojen i represji politycznych..."

http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp&hellip...
" https://zakon.rada.gov.ua/laws/show/616_014

Polska przez wielu lat ignorowała swoje zobowiązania wynikające z tej umowy.
Fala aktów wandalizmu w odniesieniu do ukraińskich miejsc pamięci w Polsce była inspirowana przez agentów rosyjskich w 2014 roku, ale te akty wandalizmu nie były obiektem śledztwa polskiej policji w celu wyjawienia sprawców, władze polskie nie odnowiły żadnego ze zniszczonych pomników (co było uzgodnione w umowie z 1994 roku), mało tego - akty wandalizmu nie były nawet moralnie potępione jako czyny niegodziwe.

Ponadto - zarówno polski Instytut Pamięci Narodowej jak i Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego „błogosławiły” wandalizm ultraprawicowych radykałów, którzy zniszczyli pomnik w Hruszowicach.
Podczas tej akcji zbezczeszczono państwowe godło Ukrainy - co z punktu widzenia ukraińskiego prawa jest kryminalnym przestępstwem.

Ale ukraińskie prawo, oczywiście w Polsce działać nie może. Czemuś jednak nikomu w Polsce nie przyszło do głowy przeprosić choćby za zbezczeszczenie ukraińskich symboli państwowych.

W Ukrainie, w kwestii wszystkich czterech aktów wandalizmu w miejscach polskiej pamięci prowadzono efektywne śledztwa, podejrzani w serii epizodów aresztowani, wszystkie te akty wandalizmu były jednoznacznie potępione, poczynając od samorządów lokalnych, kończąc na Prezydencie Ukrainy.

Więc dosyć płakać!
Po prostu zacznijcie uczciwie wykonywać swoje zobowiązania zawarte w umowie z 1994 roku!

Bo coś tej umowy nie dotrzymują, swoich zobowiązań w kwestii odbudowy polskiego wojskowego cmentarza na Łyczakowie tez nie dotrzymują...

Polska jest w stanie wypełnić swoje zobowiązania wobec Ukrainy?
Czy tylko ślimaczyć się będziecie?

https://www.facebook.com/oleksandr.zinchenko/posts/2413...

Zanurzmy się w przeszłość... dla naszych prawaków

Koniec września 1939 roku - Lwów „wyzwalają” spod „polskiego jarzma” przeklęci sąsiedzi ze wschodu - moskiewska orda, nazywająca siebie w tym okresie dziejowym ZSRR (dalej nazywana Sowietami).

„Wyzwoliciele”, jak sami twierdzą, „przyszli z pomocą bratniemu ukraińskiemu narodowi, kładąc kres burżuazyjnemu polskiemu uciskowi”. Jeszcze nie tak dawno w sowieckiej propagandzie Polska była faszystowska - ale w tamtym momencie to określenie nie mogło być użyte - faszyści i naziści byli wtedy przyjaciółmi Stalina, więc Polska była natenczas „burżuazyjna”, a nie „faszystowska”.

We Lwowie jest wtedy wiele polskich pomników, miedzy innymi pomnik Jana III Sobieskiego. Przyjrzyjmy się jego losom podczas wojny. To taki papierek lakmusowy do pomiaru poziomu standardów.

Niemal każde dziecko w Polsce „wie”, że „banderowcy” nienawidzili wszystkiego co polskie - ten pomnik (i wiele innych) powinien być w takim razie jak najszybciej przez nich zniszczony – jeżeli nie jawnie, to przez zainspirowanie „spontanicznych” działań gniewnego ludu. Co byłoby tym łatwiejsze i bezpieczniejsze, że sowieci w swojej propagandzie odwoływali sie do sprawiedliwości dziejowej i głośno krzyczeli o końcu polskiego panowania na ukraińskiej ziemi.

Co było dalej? Przychodzi czerwiec 1941 roku. Rozpoczyna się wojna niemiecko-sowiecka. Do miasta wkraczają oddziały niemieckie. Pojawia się tymczasowa ukraińska władza - banderowcy proklamują niepodległość. Niemcy szybko odpowiadają represjami, aresztując niemal cały nowopowstały rząd oraz Stepana Banderę, przebywającego wówczas w Krakowie. Jest jednak kilka dni wojennego chaosu, nacjonaliści mają pełną możliwość działania i względną przychylność niemieckich władz wojskowych (do Lwowa nie dociera jeszcze cały aparat represyjno administracyjny z gestapo na czele, jeszcze nie wiadomo, jaka będzie polityka Niemiec wobec Ukrainy)...

Nacjonaliści nienawidzą wszystkiego co polskie i nie likwidują śladów polskości? Ani wtedy, ani przez następne lata? Mieli przecież niejedną ku temu okazję! https://dobry-duch.blogspot.com/2019/02/jak-ukraincy-wymazali-...

Trzy miesiące temu, polski historyk, profesor Jan Żaryn, senator PiS (!) w jednym z wywiadów stwierdził:

"Ukraina nie chce należeć do rzymskiej cywilizacji. Zachowuje się jak barbarzyńca w sprawach pamięci historycznej . Rozwiązanie konfliktu jest po stronie ukraińskiej. Ona ma w rękach klucz do tego, czy chce być z Polską i z polską kulturą".

W tych samych dniach wypowiedział również takie słowa:

"Strona polska czyni wszystko, by ucywilizować naród ukraiński – strona ukraińska robi wszystko, żeby od tej cywilizacji europejskiej odchodzić...

witłana Driuk, znana pod pseudonimem „Wietierok”, w siłach zbrojnych tzw. Donieckiej Republiki Ludowej zrobiła prawdziwą karierę: od sanitariuszki po dowódcę sztabu pułku.

Swietłana była prawdziwą gwiazdą – w tzw. Ługańskiej Republice Ludowej nakręcono o niej pierwszy długometrażowy film „Opołczenoczka”. Tytuł oznacza w dowolnym tłumaczeniu „członkini pospolitego ruszenia” lub „ochotniczka”. Nakręcony przez rosyjskiego reżysera film opowiada historię heroicznej obrony Donbasu przed „faszystami” z Kijowa.

Według rosyjskiej propagandy w Donbasie z ukraińską armią miało walczyć właśnie „pospolite ruszenie” złożone z miejscowych. Tymczasem Driuk, która była pierwowzorem głównej bohaterki filmu, dziś opowiada, że w Donbasie służą Rosjanie, jedynie udających miejscowych. https://belsat.eu/pl/news/legendarna-czolgistka-...

Według dziennikarzy kobieta miała zakochać się w oficerze ukraińskiego wywiadu. Oszukała swoich kolegów z pułku mówiąc, że wyjeżdża na leczenie do rosyjskiego Rostowa nad Donem. Po drodze zabrała teczkę zawierającą dokumenty potwierdzające udział Rosjan w walkach w Donbasie, np. fakt dostarczania do Donbasu najnowszego rosyjskiego wyposażenia wojskowego. Ponadto dzięki uzyskanym od niej informacjom, ukraińscy dywersanci mieli zniszczyć osiem czołgów należących do „separatystów”. Ukraińcy ewakuowali także z Doniecka dwójkę jej dzieci – co było jednym z warunków współpracy.

Na antenie telewizji 1+1 Switłana powiedziała o przygotowanej procedurze uzupełniania miejscowych jednostek żołnierzami z Rosji. Według jej relacji w każdym pułku znajduje się pełna dokumentacja przygotowana zawczasu dla rosyjskich żołnierzy, którzy mają być tu przysłani w kilka godzin po rozpoczęciu działań bojowych. Wszyscy oni po przybyciu mają otrzymać fałszywe dokumenty potwierdzające donbaskie pochodzenie. I z każdego pułku tzw. Donieckiej Republiki Ludowej mają powstać trzy złożone głównie z Rosjan.