Podstawówki w Mińsku a lekcje religi

o co tyle krzyku?ja też dałem swojej córce wybór i ona wybrała prawosławie- po mamie.Sama wybrała sobie imię do chrztu kiedy miała 5 lat. Po lekcjach religii w 1 i 2 klasie podstawówki córka została ateistką.Teraz w gimnazjum chodzi na religię bo i tak nie ma co w tym czasie robić ze sobą.
Aigmat- nie ja wymyśliłem słowo klenczony-Określa się tak ludzi którzy nie kierują sie prawem tylko zrobią wszystko żeby przypodobać się klerowi(nawet jeśli kler ich o to nie prosi)
monia24-masz rację z tymi katechetami- miałem okazję brać udział w przygotowaniach do bardzo wielu komunii i zawsze podziwiałem oddanie i pracę katechetów.Potem całą śmietankę spijał ksiądz proboszcz i to jego dzieci pamiętają że im dał pierwszą komunię ale nie pamiętają ciężkiej pracy katechety.Drugą sprawą jest to że te dzieci nie rozumieją tego w czym biorą udział. Bo niby skąd mają wiedzieć co to nie pożąda żony bliźniego swego ani żadne rzeczy która jego jest..... żona należy do rzeczy męża? albo nie cudzołóż-nie sypiaj w nie swoim łóżku?Te dzieci myślą o prezentach i to nie ich wina -tak je nauczono...
Akacja niebieska.nie martw się tą cała religią bo twoje dziecko nie pierwsze w takiej sytuacji. Ja tłumaczyłem swojej córce że ateiści żyją w zgodzie z sumieniem-nie muszą wtedy jak katolicy spowiadać się z grzechów ,które wyzerowanie są po każdej spowiedzi.Naucz swoje dziecko bronić przed głupimi pytaniami o wyznanie.Mi w szkole było prościej ponieważ wtedy na religię chodziło się gdzieś na salę katechezy i szkoła nie żyła jak dziś gdzie od początku drugiej klasy cały rok kręci się wokół komunii

Ka_p_pa czy troszke nie przesadzasz? To chyba nie jest nic dziwnego że dwoje wierzących ludzi wychowuje tak swoje dziecko. Czy to jest tresura? Dziwne byłoby gdyby rodzice szli do kościoła i nie prowadzili tam swojego dziecka zostawiając mu swobodę wiary. Ważnym czynnikiem decydującym o tym czy ktoś wierzy w Boga czy nie jest tradycja, przykład z domu, to jak rodzice wyrażają się w domu o kościele, czy modlą się. Rzadko dzieje się tak, że z domu w którym na poważnie podchodzi się do wiary, wychodzą ateistyczne dziec, jakiekolwiek wyznanie by to nie byłoi. Wiadomo, nie można nikogo kijem do kościoła zaganiać, ale należy tak jak lucjola napisała tłumaczyć dzieciom że istnieją ludzie o różnych poglądach i że nalezy się wzajemnie szanować. Wydaje mi się że największy problem mają ludzie którzy niby są wierzący, jajko w kościele poświęcą, na Pasterkę pójdą, ale w niedzielę to ich w kościele nie widać a przy Swiątecznym stole robią najazd na księży. Jakie z takiej rodziny będą dzieci- ateiści czy może wielcy przeciwnicy kościoła? Frustracje rodzą się moim zdaniem ze sprzeczności, np gdy dziecku mówi się że ma wierzyć ale samemu przykładem to się nie świeci.
A wracając do tematu: jeśli rodzic nie chce by dziecko uczęszczało na religię, uważa że z tych zajęć nic nie wyniesie albo że będą dla dziecka źródłem nieprzyjemności to niech załatwi dziecku dobrą książkę albo pobyt na szkolnej świetlicy i problem z głowy. Niestety, trzeba dostosować się do większości. Jeśli jedna osoba z klasy na lekcje nie chce uczęsżczać to nikt pod jedną osobę planu połowie wszystkich klas nie zmieni.

aigmad :
Ka_p_pa czy troszke nie przesadzasz? To chyba nie jest nic dziwnego że dwoje wierzących ludzi wychowuje tak swoje dziecko. Czy to jest tresura? Dziwne byłoby gdyby rodzice szli do kościoła i nie prowadzili tam swojego dziecka zostawiając mu swobodę wiary.

kappa:Nie pozostawianie swobody wyboru to przymus. Przyuczanie do określonych zachowań dzieci, które z racji niedojrzałości nie rozumieją sensu tych zachowań to tresura.

aigmad:
Rzadko dzieje się tak, że z domu w którym na poważnie podchodzi się do wiary, wychodzą ateistyczne dziec, jakiekolwiek wyznanie by to nie byłoi.

kappa: a cóż to znaczy poważnie podchodzić do wiary?? W Polsce "poważnie podchodzi do wiary", czyli bierze aktywnie udział w mszach 40 procent społeczeństwa i to wg optymistycznych obliczeń samego kościoła. 95 procent katolików to mit powielany w celu osiągnięcia określonych korzyści finansowych.

aigmad:
Wiadomo, nie można nikogo kijem do kościoła zaganiać, ale należy tak jak lucjola napisała tłumaczyć dzieciom że istnieją ludzie o różnych poglądach i że nalezy się wzajemnie szanować.A wracając do tematu: jeśli rodzic nie chce by dziecko uczęszczało na religię, uważa że z tych zajęć nic nie wyniesie albo że będą dla dziecka źródłem nieprzyjemności to niech załatwi dziecku dobrą książkę albo pobyt na szkolnej świetlicy i problem z głowy. Niestety, trzeba dostosować się do większości.

kappa: oczekuję więcej szacunku ze strony katolików dla tej 60-cio procentowej większości, która nie traktuje religii poważnie. To, że na religię nie chodzą tylko pojedyncze dzieci nie jest wynikiem religijności społeczeństwa, ale podłego szantażu emocjonalnego i zastraszenia. Religia w szkole jest pogwałceniem zasady rozdziału kościoła od państwa i prawa do milczenia w kwestii własnego światopoglądu. Tu pogwałcenia wyjątkowo wrednego, gdyż wymagającego deklaracji negatywnej.