Początek Roku Szkolnego

Takie zadanie, od wielu lat zlecane jest uczniom. Dzięki temu uczą się historii własnej rodziny, chronologii i zdają sobie sprawę z upływu czasu.

Czemu rodzice zaczęli protestować?
Trudno na pierwszy rzut oka znaleźć coś negatywnego w tym zadaniu domowym. Od dawien dawna dzieci w szkole podstawowej wspólnie z rodzicami przygotowują drzewo, co w namacalny sposób pokazuje im, jak liczną mają rodzinę, uczy powiązań rodzinnych, historii kraju, jak i najzwyczajniej w świecie cierpliwości i wytrwałości, bo zdobycie wszystkich potrzebnych informacji to czasem ogromne wyzwanie.

Z reguły nikt się nie sprzeciwia, bo to bardzo ciekawa idea, szansa na wspólnie spędzony czas i poznawanie historii rodziny. Tyle że w dzisiejszych czasach tworzenie drzewa genealogicznego dla niektórych to jednak powód do oburzenia.

W jednej z podwarszawskich podstawówek w czasie zebrania z rodzicami doszło do ostrej wymiany zdań. Trzy mamy, które dowiedziały się o zadaniu zleconym dzieciom, zaprotestowały, bo uznały, że jest to krzywdzące dla tych, których rodzice są rozwiedzeni. Argumentowały to tym, że nie utrzymują kontaktu z byłymi mężami i nie zamierzają dzwonić do nich z prośbą o zdjęcia ich przodków, by uzupełnić tę część drzewa genealogicznego. Wywołało to dyskusje wśród pozostałych rodziców, którzy postanowili dać kilka dobrych rad rozwiedzionym mamom, ale to jeszcze bardziej zirytowało kobiety.

Oto efekt dzisiejszych czasów?
Trzeba przyznać, że temat dość trudny i niestety coraz bardziej powszechny, bo rozwodów w Polsce przybywa i statystyki dowodzą, że coraz więcej osób postanawia rozstać się z partnerem. Nie zmienia to jednak faktu, że dla dobra dziecka, małżonkowie powinni nawet po rozwodzie utrzymywać dobre relacje i kontaktować się w sprawie dziecka. Tworzenie takiego drzewa genealogicznego to także, o czym nie można zapominać, praca domowa dziecka, które ma otrzymać wsparcie rodzica w poszukiwaniu przodków, a nie scedować obowiązek wykonania na rodziciela. Rozwiązaniem problemu byłoby przygotowanie swojej części pracy z dzieckiem i poproszenie o uzupełnienie pustego miejsca byłego małżonka, który mógłby to zrobić np. w czasie wspólnie spędzanego weekendu. Takie poszukiwanie korzeni scala rodzinę, umacnia więzi, co dla dziecka rozwodników ma niebagatelne znaczenie i powinno tym bardziej być w pełni wykorzystane przez byłych małżonków.

Wszystko to kwestia dobrych chęci
Po dość burzliwej dyskusji dwie mamy zostały przekonane, że ich dziecko może współpracować przy tworzeniu drzewa z każdym z rodziców osobno, natomiast ostatnia z mam uznała, że jej dziecko wykona tylko połowę drzewa i nie powinno być z tego powodu w żaden sposób rozliczane przez nauczycielkę.

Tak proste zadanie okazuje się budzić coraz większe emocje wśród rodziców, głównie ze względu na to, że coraz więcej rodzin żyje w wolnych związkach. Dla samotnych rodziców przygotowanie takiego drzewa też może okazać się nie lada problemem. Gdy rodzice wiążą się z kolejnymi partnerami i pojawia się przyrodnie rodzeństwo, wykonanie zadania może nastręczać problemy, no bo jak pomieścić wszystkich i czy byłe i obecne żony mają być obok siebie? Pominięcie ich nie jest możliwe, bo jak wkleić zdjęcie przyrodniej siostry, a pominąć jej mamę, czy tatę?

Walory takiego zadania domowego są bezsprzeczne, więc warto jednak na spokojnie ustalić jak rozwiązać problem i postarać się, by każde dziecko mogło stworzyć taką pamiątkę. Czasem wystarczy odrobina dobrych chęci. http://mamadu.pl/133879,na-zebraniu-szkolnym-do...

Tracie Harris - Indoktrynacja dzieci. Napisy PL https://youtu.be/xMB0m-jLWPs
Religie istnieją dzięki indoktrynacji dzieci. Kto traktowałby poważnie ‘święte’ księgi i dogmaty, gdyby poznał je jako dorosły? Nic dziwnego, że kościoły przywiązują wielką wagę do katechezy, wykorzystują do tego publiczne szkoły lub indoktrynują podczas nabożeństw, zjazdów i zlotów, ponadto rodzice wpajają doktryny w domu. Dzieci i osoby w trudnej sytuacji życiowej są najbardziej podatne na indoktrynację.
Niektórzy chrześcijanie widzą zagrożenie np. w wydrążonej dyni podczas Halloween, demonizują gry komputerowe i muzykę rockową, lecz nie zauważają zła w swojej religii. Czasem 8-9 letnie dzieci muszą zapoznawać się z tekstami Starego Testamentu - w ten sposób oswajają się z okrucieństwem i absurdami Biblii.
Treść ST jest niezrozumiała lub bulwersująca nawet dla dorosłych. W niektórych społecznościach proces indoktrynacji przybiera formę intensywnej tresury i programowania umysłu. Wpojone wierzenia i dogmaty przeczą rzeczywistości, powodują zaburzenia emocjonalne i dysonans poznawczy. Wiele osób czuje ustawiczny lęk lub dyskomfort, gdyż nie dorasta do nierealnego i nieosiągalnego wzorca moralności - mitycznego Chrystusa. W umysłach chrześcijan trwa wyimaginowana walka między bogiem a szatanem o ich duszę i zbawienie. Uwolnienie się od przekonania, że za wszystkim stoi bóg lub szatan (użyteczne słowa wytrychy), jest bardzo trudne. Odkąd człowiek wymyślił boga, stał się jego niewolnikiem.
Według chrześcijańskiej teologii człowiek z natury jest zły, upadły i grzeszny, a ci, którzy nie wierzą w boga i Jezusa, są godni pożałowania i skazani na potępienie. To uwłaczające i niesprawiedliwe - prawie wszyscy ludzie są bardziej etyczni niż Biblia i przedstawiony w niej bóg.
Jakie wartości moralne proponuje Biblia?
Zgwałcona musi zostać żoną gwałciciela (Pwt 22,28-29), należy zabić geja (Kpł 20,13), człowieka pracującego w sobotę (Lb 15,32-36), krnąbrnego syna (Pwt 21,18-21) i dziewczynę, jeśli ktoś uzna, że podczas nocy poślubnej nie była dziewicą (Pwt 22,20-21). To tylko kilka przykładów. Chrześcijanie twierdzą, że tego rodzaju surowe prawa były przeznaczone dla Żydów i wynikały z ówczesnych realiów (bóg musiał dostosować się do ówczesnej rzeczywistości?), zatem dlaczego wciąż potępiają homoseksualizm? Religie monoteistyczne mają wręcz obsesję na punkcie seksu. Duchowni demonizują homoseksualizm i masturbację, wmawiają młodym ludziom, że wszelkie pozamałżeńskie zachowania seksualne są ciężkim grzechem, w ten sposób wywołują w nich poczucie winy i niską samoocenę. Hipokryzję i absurd tych ‘pobożnych nauk' podkreśla ‘moralność’ wielu duchownych, postaci biblijnych (1 Sm 27,8-11) i ich boga (Wj 12,29-30; Wj 21,20-21; Kpł 25,44-45; Lb 31,7-18; Pwt 20,10-16).
Indoktrynacja wypacza sposób postrzegania świata. Ludzie wychowani w religijnych rodzinach często mają problem z racjonalną i obiektywną oceną rzeczywistości. Według fundamentalistów świat jest czarno-biały, wszystko może być tylko dobre lub złe, będziesz zbawiony lub potępiony, możesz służyć tylko bogu lub diabłu i nie ma innych możliwości.
Ten infantylny, prymitywny światopogląd jest wciąż wpajany dzieciom i młodzieży. Wielu wierzących ma wrażenie, że nie lubi swego życia i świata, lecz w rzeczywistości nie akceptują wpojonej im koncepcji wszechświata, w którym niepodzielnie panuje biblijny bóg.
Chrześcijanie uważają, że każdy człowiek ma wolny wybór, jednocześnie straszą piekłem i bożym gniewem; twierdzą, że ewangelia w Nowym Testamencie jest pełna empatii i miłości wobec ludzi, lecz Jezus na kartach Biblii tworzy antagonizmy (Mt 10,34-37) i grozi piekłem (Mt 13,40-42; Mt 25,41-46; Mk 9,43-48).
Niektóre kościoły łagodzą doktrynę piekła, inne propagują wersję hardcore. Straszenie dzieci demonami i piekłem jest okrutne i odrażające. Nie wierzę w boga i piekło, lecz ludzie, którzy wpajają dzieciom jego istnienie, powinni trafiać tam jako pierwsi.