Nasze regionalizmy - Wschodnie Mazowsze

Jakie różnice widzicie między nami a mieszkańcami innych regionów?

Mamy coś swojego, niepowtarzalnego?

Słowa (czy też powiedzonka), gesty, zwyczaje, muzyka, kuchnia, kultura

Ja sam na codzień używam słowa "wraz" w znaczeniu innym niż jest przyjęte to w reszcie kraju np. "a ty wraz nic nie rozumiesz" czyli "wraz"=nadal. Ogólnie w Polsce słowo "wraz" oznacza razem z czymś, łączenie czegoś i w tym kontekście się go używa. Do niedawna nie zdawałem sobie z tego sprawy że słowo "wraz" to nasz regionalizm. Pierwsza zauważyła to moja żona, która pochodzi z południa Polski ;)

konioju, czy wujoju, to tylko na Mazowszu i też już rzadko spotykane.
A z tym "wraz" to jakoś się nie spotkałem, albo nie tego rejestruję.

Czy u nasz są jakieś regionalizmy? Zamiast siedzieć przed komputerem poczytaj ksiażkę na dworzu! ;-)

Strasznie mnie razi używanie w Mazowieckim na dworzu zamiast na dworze

A ja nie słyszałem tych zwrotów o których Ty piszesz i wcale to nie oznacza że ich nie ma.

To może stwórzmy mapkę wyrazów.

Móje wraz funkcjonuje w
Królewcu, Karolinie, Dłużce, Wólce Mińskiej, Arynowie, Niedziałce czyli na północ od Mińska.
Myślę że jest dość powszechnie używanym zwrotem.

C43, a w Rzeszowie będą Cię raziły "na polu", "cygarety" i "podświetlanie" czajnika?

ty Lajtrze...po tym określeniu wiedziałem że kłócący się na krakowskim rynku są z Mińska.

Gdy spotykamy się rodziną u teściów na Podkarpaciu to jak idziemy na dymka to teść mówi "idziemy na pole", ja myślę "na dwór" a szwagier który pochodzi z Siemianowic Śląskich "na plac" ;)

Lajtry z Kościelnej ;)

Tak z Kościelnej,...przypomniały mi się nazwy miejscowe, Iarkucek, Bidula, Bidulina, Jarząbek, Zatorze, Górka Pawełka itp też fajne i bardzo charakterystyczne

Lajtrze? Kim jest lajter, bo pierwsze słyszę taki zwrot.

Na wschodnim Mazowszu, czyli tzw. Mazowszu Leśnym, funkcjonowały niegdyś dwie gwary: gwara liwska i gwara czerska. Charakteryzowały się one naleciałościami z gwar podlaskich i poleskich. Stąd właśnie "konioju", "wołoju", "kotoju". Choć na całym Mazowszu można to usłyszeć, ponieważ przesiedleńcy zza Buga, którzy osiedlili się na Mazowszu, posługiwali się kiedyś dialektem północnokresowym (za wyjątkiem gwary wileńskiej i laudańskiej), mocno spokrewniony z dialektem mazowieckim.

Jak pisał Kolberg w dziele o Mazowszu Leśnym, czyli tym naszym, "chłopy pod Mińskiem postawniejsze i dorodniejsze są, niźli chłopy spod Garwolina". Bardzo w pamięci zapadł mi ten fragment :)

http://bc.mbpradom.pl/dlibra/docmetadata?id=9042&...

Cała książka o naszej okolicy. Trzeba mieć program, żeby to odczytać.

Jeszcze jeden fragment zacytuję, bo warto :)

"U włościan spod Radzymina, Mińska, Jadowa, przeważa na głowie włos jasny. Twarz jest u nich niezbyt płaską, nos mierny, wzrost mężczyzn dochodzi nierzadko do 170 cm. i wyżej. Fizycznie są sliniejszy i żywsi od chłopa podlaskiego. Kobiety także więcej niż Podlasianki ożywione i rozmowne, są też bardziej pracowitsze i bardziej w gospodarstwie zabiegliwe."

Ah te baby, ożywione i rozmowne hehe ;)

gwara liwska-przykłady: podmurówka-fundament, kapka-kropelka, na przybość – na bosaka,lichy- mizerny, oblekać- ubierać, potoknąć-opłukać, tyłować-cofać się, zemścić-przeklinać.

Oprócz "wraz" istnieje "weź" np. weź idź, weź daj, weź powiedz.

Sharex jeśli nie wiesz kim jest obywatel Lajter to co najmniej dziwne. Toż to żywy pomnik mińskiej kultury chodnikowej. Bohater wielopokoleniowych już opowieści, zapewne również ulicznej poezji. To nie człowiek to symbol. Występował niegdyś w trzech osobach dziś spotykamy już tylko 2/3 słynnego klanu. Dawniej straszono nim dzieci. Trochę to nasz miński Boruta, lub Rokita. Ma ogromne zasługi w podtrzymaniu rodzimego przemysłu spirytusowego i przetwórstwa tworzyw sztucznych. Posiada duszę naukowca, jako prekursor destylacji denaturatu za pomocą chleba. Człowiek, raczej ludzie potrafiący wytrzymać wiele godzin w ekstremalnie niskich temperaturach przy pomocy eliksiru powszechnie stosowanego przez nieuświadomionych w chłodnicach aut. Można długo wymieniać i ciężko do końca scharakteryzować to zjawisko. To legenda i tyle

Dorzucę mazowieckie " przeźroczysty" i okołomińskie "oddolibi" ( odrodzi, odżyje)

Serio, nic mi to nie mówi. Może to nie moje lata były. Jestem stąd, moja rodzina też w 5/6 z Mazowsza, ale w ogóle gdyby nie Ty, to bym nie wiedział, że taki Wielki Człowiek spacerował po naszym mieście :D

Przypomniało mi się dzieciństwo. Określenie "Ty lajtrze" , "Ty lajtrówo" to była okrutna zniewaga grożąca solówą w parku. Będąc w szkole podstawowej (SP nr 3) często można było je usłyszeć a Lajtra zobaczyć na żywo jak coś tacha ze sobą do skupu na Przemysłową (do tzw. szmaciarni). Może niezbyt miło jest naśmiewać się z czyjejś biedy cz patologii ale to taki nasz miński folklor, no i wspomnienia z tym związane ;)

Te "wraz" to funkcjonuje, sam używam i ludzie ode mnie też. Jest też często spotykane np. "dochtor" zamiast "doktor" albo "przeciąganie" w wymowie "i" np. "jidziem", "stojim". I w ogóle ucinanie końcówek przy czasownikach w liczbie mnogiej ("robim", "pijem" itd.) Z tym się spotykam na co dzień. Oraz tak zwane "akcenty warsiaskie" typu Lublyn, lystwa itp. Dodatkowo, odmiana przymiotników w sposób następujący: np. Jankowską > Jankowskie, jedną > jedne itd. Plus te naleciałości typu kotoju, psoju, śwagroju itd.

Słyszę to codziennie, nawet sam tak czasem mówię. Warto moim zdaniem to "kultywować" w pewien sposób.