Mińsk wolny od Tuska

Donald Tusk

Kiedy zagłębić się w dokonania Donalda Tuska, okazuje się, że nie był on tak pracowity jak przedstawiały to media, łamał też obietnice o oszczędnościach w administracji rządowej i hojnie rozdawał nagrody:

– W 2008 roku Donald Tusk odbył służbową podróż do Peru, która trwała sześć dni. W podróż z premierem udała się jego żona, a z sześciu dni jako ściśle roboczy zaplanowano tylko jeden. W programie były takie atrakcje jak degustacja win świata w najsłynniejszej winnicy Chile Concha y Toro oraz wyprawa do najsłynniejszego miasta Inków, położonego w Andach Machu Picchu. Za podróż Donalda Tuska i jego małżonki, której koszt oszacowano na co najmniej 1,5 mln złotych zapłacili podatnicy.

– Donald Tusk nie ukrywał, że weekendy spędzał w rodzinnym Gdańsku. Jego współpracownicy utrzymywali jednak, że do domu lata rejsowymi samolotami. Jak się okazało skorzystał z lotów rejsowych tylko kilka razy, a w okresie od stycznia do października 2008 roku Donald Tusk skorzystał z samolotu rządowego 26 razy by polecieć na weekend do Gdańska. Jak wyliczyli w późniejszych latach dziennikarze, Donald Tusk od listopada 2007 roku do marca 2011 roku leciał rządowymi samolotami z Warszawy do Gdańska lub z Gdańska do Warszawy 175 razy. Na tej samej trasie zarezerwował 110 biletów rejsowymi samolotami, czasami na te same dni, gdy ostatecznie leciał samolotem rządowym. Większość z tych lotów odbywała się w weekendy.

W sumie Donald Tusk odbył co najmniej 285 podróży do i z domu, czyli średnio prawie siedem razy w ciągu miesiąca. Korzystając tak często z rządowych maszyn, premier łamał własne obietnice z expose z 2007 roku i początku kadencji o obcinaniu przywilejów władzy. Loty premiera Donalda Tuska do domu kosztowały ponad 6 mln złotych. Roboczy tydzień Donalda Tuska często trwał od poniedziałku po południu do piątkowego wczesnego popołudnia, a zdarzały się dni kiedy Donald Tusk leciał do Trójmiasta już w czwartek.

– W styczniu 2012 roku Donald Tusk przebywał z rodziną na urlopie we włoskich Dolomitach. Przerwał na jeden dzień urlop aby wrócić do kraju. Wybrał jednak podróż rządowym samolotem, którego koszt za godzinę lotu wynosił 36 tys. zł, zamiast rejsowego lotu, za który zapłaciłby kilkaset złotych.

– Również syn Donalda Tuska, Michał Tusk, odbył podróż na koszt podatników, na światowy kongres na temat kolei dużych prędkości, który odbył się w Chinach. Miał tam pojechać jako laureat konkursu „Człowiek roku – przyjaciel kolei” organizowanego przez PKP – Polskie Linie Kolejowe, które również zapłaciły za przelot. Okazało się, że Michał Tusk był jedynie nominowany, a nie został laureatem.

– Znane jest upodobanie Donalda Tuska do gry w piłkę, czasem zaniedbywał przez to obowiązki służbowe. W marcu 2009 roku W czasie kiedy posłowie dyskutowali o raporcie rządu dotyczącym budżetu państwa, szef rządu Donald Tusk grał w piłkę z Romanem Koseckim, Grzegorzem Schetyną i Tomaszem Arabskim, szefem Kancelarii Premiera. Panowie tłumaczyli później, że nie wiedzieli o czwartkowych głosowaniach, byli przekonani, że odbędą się one w piątek, a czwartkowe wieczory premier zwyczajowo poświęcał na dbanie o kondycję.

Podobnie było w 2010 roku, gdy Donald Tusk nie znalazł czasu, by wziąć udział w głosowaniach nad dodatkiem dla emerytów, ponieważ grał wtedy w piłkę m.in. z ówczesnym szefem klubu PO Grzegorzem Schetyną. Platforma Obywatelska przegłosowała wtedy odrzucenie ustawy o jednorazowym dodatku dla tych osób, których świadczenia są niższe niż 1400 złotych brutto. Gdyby uchwalono te przepisy, to starsi ludzie co roku jesienią dostaliby od 200 do 700 zł, w zależności od wysokości ich świadczeń.
– Jak ujawnił dziennik Fakt premier Donald Tusk na towarzyskie granie w piłkę jeździł orszakiem rządowych limuzyn. W jednej limuzynie jeździli ochroniarze, w kolejnej sam Donald Tusk, a w trzeciej podwożeni gracze.

– Mecze premiera Donalda Tuska ochraniał policyjny śmigłowiec. Jak podał „Super Express” helikopter kilkakrotnie oblatywał teren nad boiskiem, zanim politycy PO wybiegli na murawę. Sytuacja powtarzała się w każdy wtorek i czwartek. Godzina lotu śmigłowca, to ok. 4 tysięcy złotych. Oznacza to, że miesięcznie śmigłowiec wylatywał w związku z hobby premiera ok. 16 tys. zł.

– Dodatkowo w środowe przedpołudnia Donald Tusk grał w tenisa razem ze swoimi współpracownikami, m.in. Pawłem Grasiem, Igorem Ostachowiczem i szefem gabinetu premiera Łukaszem Broniewskim.

– Donald Tusk kilka dni po zaprzysiężeniu na drugą kadencję rządu dał nagrody, średnio po 12 500 zł, 11 ministrom i wiceministrom. Na premie otrzymali m.in. rzecznik rządu Paweł Graś i PR-owiec Donalda Tuska Igor Ostachowicz. Centrum Informacyjne Rządu tłumaczyło, że nagrody przyznane kilka dni po zaprzysiężeniu „mają ze swej istoty charakter uznaniowy i uzależnione są od oceny wyników pracy”. W sumie Donald Tusk jako premier ministrom i wiceministrom przyznał 125 nagród w łącznej kwocie 416 800 złotych. W pierwszym roku urzędowania premie otrzymali wszyscy ministrowie i wiceministrowie, średnio po tysiąc złotych. Dodatkowo na koniec 2008 roku premier wyróżnił jeszcze osiem osób i dał im po 8 625 zł. W 2009 roku premie otrzymało 11 ministrów i wiceministrów, średnio po 10 tys. zł.
http://www.grzechy-platformy.org/donald-tusk/

Znaną książkę Aleksandra Bocheńskiego Dzieje głupoty w Polsce można teraz bez większego trudu uzupełnić rozdziałem o głupocie rządów Prawa i Sprawiedliwości. A przykładów tej głupoty jest mnóstwo. Chociażby, z dziedziny grubego politycznego kalibru, wejście w konflikt z Unią Europejską i jej członkowskimi krajami, albo zrażenie sobie polityczne administracji USA – tradycyjnego sojusznika Polski. Ze spraw mniejszego kalibru można wymienić Patryka Jakiego projekt, aby karnie prześladować obcokrajowców za oszczerstwa pod adresem narodu polskiego; nawiasem mówiąc :czy pan Jaki, zanim w „nagrodę” wyeksportowano go do Parlamentu Europejskiego, zainteresował się statystyką polskich szuj, które pomagały hitlerowskim Niemcom w zbrodni ludobójstwa Żydów? Albo, czyż nie jest dowodem braku rozsądku prowadzona pod patronatem prezesa Kaczyńskiego a pod wodzą Zbigniewa Ziobry totalna destrukcja praworządności,? Albo na przykład powierzanie całych resortów tak oryginalnym „ekspertom” jak panowie Gliński, Macierewicz, Jurgiel, Szyszko, Czarnek lub tenże Ziobro? Albo sponsorowane przez samego pana Marka Suskiego bardzo intelektualistyczne koncepcje politycznego podboju amerykańskiej stacji telewizyjnej TVN, lub pomysłu odbudowy Pałacu Saskiego w Warszawie?? Wreszcie - zadłużanie kraju wysoce kosztownymi zakupami uzbrojenia (samoloty, czołgi) w dalekich i stosujących nie-metryczny system miar USA zamiast w pobliskich krajach Unii Europejskiej. Listę grzechów głupoty można by mnożyć. Zapłacą za ich popełnienie nie pisowskie „tłuste koty” ale my, podatnicy.

Będzie fajna Polska



Tyle niepotrzebnych słów krytyki, wręcz jadu, spadło w ostatnich dniach na Donalda Tuska. To jest coś co musi budzić w europejskiej części polskiego społeczeństwa zrozumiałe oburzenie, wręcz wściekłość. W momencie, gdy autorytaryzm wali do drzwi łapami PiS-u, jest jeszcze niedouczona część Polaków, którzy wyzywają europejskiego namiestnika od najgorszych. Tak się nie godzi, to hańba, ponieważ on tu jest po to, byśmy wyszli z pieczary polskości i stali się częścią liberalnej, wolnej Europy, a nie zaściankowego grajdoła. Warto przy tym zwrócić uwagę na to, że Donald Tusk od razu udowodnił, jak wielką ma przewagą intelektualną nad swoimi konkurentami czy kolegami z opozycji. Cóż bowiem znaczy w porównaniu z nim Szymon Hołownia, potrafiący jedynie ośmieszać się w mediach społecznościowych: utyskiwać, narzekać, a nawet jęczeć. Cóż znaczy krzykliwy Borys Budka, który poza budowaniem mitycznej koalicji 276 doprowadził jedynie do tego, że nowoczesną, europejską partię wyprzedził konferansjer, znany z wygłaszania nudnych skeczów. Nie najlepiej to świadczy co prawda o części wyborców Platformy, którzy dali się zwieść tej mętnej ideologii Hołowni, w której ambona miała współistnieć z LGBTQ+. Ale na szczęście wracają do Partii Matki.


Jak teraz wygląda Rafał Trzaskowski, który jeszcze miesiąc temu snuł plany wielkiej młodzieżowej rewolty w sercu uniwersyteckiego kampusu. Najpierw wystraszony, a teraz już pogodzony, przyłączył się do Donalda Tuska, bo ten bez owijania w bawełnę pokazał swoim wyborcom i całej Polsce jak ma być. Wszystko i wszyscy co pisowskie zasługuje na potępienie. Pogarda jest uczuciem, które dodaje Platformie i jej wyborcom dumy i wyższości nad motłochem. Wyzywanie i obrażanie są przejawami najwyższej europejskiej kultury bycia i życia. Barbaryzacja polskiej polityki staje się kluczem do historycznego zwycięstwa Europy i Niemiec nad Polską – katolicką, wsteczną, nieudaczną i prostacką. Tylko Donald Tusk wie, jak wywołać najgorsze emocje, jak wzbudzić nieokiełznaną nienawiść do nierozgarniętych wyborców prawicy, do ich guru Jarosława Kaczyńskiego.


Nie ma nikogo innego, kto tak do perfekcji opanowałby szerzenia zła, kłamstwa i politycznego cynizmu. W tym Donalda Tuska nikt nie zastąpi, cała ta jego sejmowa ferajna to mięczaki i zwykli krzykacze. Nareszcie wyborcy Platformy zostali wyrwani z okopów, z tego okropnego letargu, w którym tkwili przez 6 lat. Znowu mają to wspaniałe, niczym nieograniczone poczucie wyższości nad prostaczkami. Już nikt w żadnej korporacji ani na uczelni nie wychyli się ze swoimi kaczystowskimi poglądami, bo gorzko tego pożałuje. On o to zadba. I co najistotniejsze, cofnie wreszcie te wszystkie Baltic Pipe, Trójmorza i inne bzdety, dzięki czemu Angela Merkel, albo już jej następca, wybaczą Polakom w imieniu Niemiec i całej postępowej Unii tę niebywałą naszą arogancję, za co dostaniemy w nagrodę - demokratyczną, liberalną i apolityczną rurą - gaz z Rosji, której Tusk (Rosji oczywiście), jak wiadomo, się nie kłania. Będzie w końcu fajna Polska.


Opublikowano: 22 lipca 2021, 06:21

https://www.salon24.pl/u/benevolus/1152393,bedzie-faj...