Mińsk Mazowiecki Miastem LGBT

Tolerancjoniści z klubu LGBT drwią z religijnych przekonań zespołu muzycznego

„Jednemu z członków zespołu we śnie ukazał się Pan Jezus i zabronił mu grać dla nas coverów Madonny” – szydzą w facebookowym wpisie na oficjalnym profilu pracownicy poznańskiego, tęczowego klubu HAH. Zespół Recover zrezygnował bowiem z wzięcia udziału w imprezie „Tęczowe wesele”, podczas której członkowie społeczności LGBT mieli zawierać ze sobą „śluby”. „Nie możemy przyklaskiwać temu, że ludzie (których mamy kochać) robią rzeczy, które prowadzą ich na śmierć” – tłumaczy członek zespołu.

Poznański klub HAH, mieszczący się przy ul. Małe Garbary to jeden z kilku lokali znanej polskiej sieci klubów LGBT+. Podobne znajdują się również we Wrocławiu, Sopocie i Katowicach. Ich właścicielem jest 36-letni Jakub Wilczyński, który swą karierę biznesową rozpoczynał od otwarcia w Poznaniu „ze swoim ekschłopakiem”, w wieku 18 lat, sex shopu, a w 2005 roku otworzył w stolicy Wielkopolski swój pierwszy klub LGBT, funkcjonujący wówczas pod nazwą „Klub Ludzi Tolerancyjnych – Hallo! Cafe”. Obecnie Wilczyński jest właścicielem kilkunastu biznesów i stworzył w Poznaniu małe imperium gastronomiczne z takimi restauracjami, jak: „Pierożek i Kompocik”, „Mamma Wilda”, „Rynek 57” oraz z klubami: „Twoja Stara” czy „Havana u Na Na” na czele. Jednak to sieć tęczowych dyskotek HAH jest jego oczkiem w głowie. Poznański klub HaH każdego roku bierze udział w festiwalu Poznań Pride Week, którego zwieńczeniem jest kontrowersyjny Marsz Równości.

Na dzisiejszy piątek w poznańskim klubie HaH zaplanowano imprezę „Tęczowe wesele". „Najseksowniejsza drag queen Lelita Petit poprowadzi dla Was wyjątkową ceremonię ślubów, podczas której będziecie mogli powiedzieć sobie sakramentalne TAK” – pisali organizatorzy imprezy. Całą nocną zabawę miał swym występem uświetnić również poznański zespół weselny Recover.

Członkowie pięcioosobowego zespołu, mimo, że początkowo zgodzili się zagrać, na tydzień przed całym przedsięwzięciem postanowili wycofać się z udziału w „Tęczowym weselu”. W przesłanym do właściciela klubu wyjaśnieniu, zespół powoływał się na własne przekonania religijne i wyznawane wartości chrześcijańskie. „My wiemy, że ludzie są wartościowi, ale rzeczy które robią - niekoniecznie są właściwe - i nam chodzi o te rzeczy, a nie o ludzi, którzy są cenni” – napisali muzycy, przytaczając dalej cytat z Listu do Koryntian, mówiący o tym, że „mężczyźni współżyjący ze sobą nie odziedziczą królestwa Bożego”.

Przedstawiciel zespołu wyraził też ubolewanie, że pierwotnie Recover zgodził się na występ, by następnie się z niego wycofać i przeprosił za to zamieszanie właściciela klubu HAH. „Wolę jednak to niż wystąpić przeciwko mojemu Bogu” – kontynuował swą argumentację członek Recover. I wyjaśniał: „Kilka dni temu mieliśmy inną perspektywę, bo myśleliśmy że pojawiając się tam będziemy mogli komuś pomóc, ale to było naiwne. Opamiętaliśmy się... To nierealne... Z takiego położenia (grając na scenie) nie ma takiej możliwości”.

Wyjaśnienia te jednak absolutnie nie spotkały się z choćby namiastką zrozumienia ze strony tęczowych tolerancjonistów z klubu HAH. W sposób prześmiewczy ustosunkowali się oni do nich na własnym profilu w social mediach, pisząc o zespole Recover: „Choć byliśmy umówieni od miesiąca i zespół wiedział od początku, że jesteśmy LGBT+ (i hetero-friendly), to na ostatniej prostej jednemu z członków zespołu we śnie ukazał się Pan Jezus i zabronił mu grać dla nas coverów Madonny”. Padło też oczywiście klasyczne oskarżenie o tzw.” homofobię”. Cóż, jak to zwykle bywa pod tęczową flagą – tolerancja to nam, ale nie my.



ren/ epoznan, Facebook
https://www.fronda.pl/a/tolerancjonisci-z-klubu-lgbt...

Marlena i Angelika na „ślubnym” kobiercu. „Wyciskające łzy” opowieści Gazety Wyborczej

„Wprawdzie polskie przepisy nie zezwalają na ślub osób tej samej płci, ale mieszkanki Świdnicy znalazły wyjście prawne, zbliżone w statusie do ślubu cywilnego. Poza tym wszystko było jak zawsze – białe sukienki, obrączki i łzy szczęścia rodziców. No i wesele do białego rana” – taką narrację proponuje Gazeta Wyborcza w jednym z najnowszych tekstów na temat polskiego systemu prawnego, „opresyjnego” wobec „osób LGBT”.

Teksty o dwóch przypadkach par homoseksualnych opublikowane niedawno w lokalnych wydaniach Wyborczej.pl czyta się niemalże jak mini-opowiadania. I to takie, które w zamyśle redakcji mają… „wyciskać łzy”. Pierwsza historia opowiada o perypetiach Marleny i Angeliki, które poznały się, gdy ta pierwsza była nauczycielką, a druga praktykantką w szkole. Angelika miała wówczas chłopaka i nie przypuszczała, że strzała homoseksualnego Kupidyna ugodzi ją w serce. Natomiast Marlena, jak pisze Wyborcza, odkryła „swoją tożsamość” już jako nastolatka.

„Ślub” przed… notariuszem
Po serii coming outów wśród bliskich Angelika przekonała się, że otacza ją wyłącznie atmosfera „wsparcia” i akceptacji. „Nie zdarzyło się, by ktoś mnie odrzucił. Nawet mój tato wycierał łzy wzruszenia na ślubie” – wyznaje. Ale jak doszło do „ślubu” obu niewiast? Otóż, po pięciu latach bycia ze sobą postawiły zawrzeć jakiegoś rodzaju umowę cywilną, której Gazeta nie zdradza szczegółów, dowiadujemy się wszakże że notariusz, który podpisał się pod umową zgodził się wziąć udział w osobliwej ceremonii „na jednej z podświdnickich wsi”…

„Ślub był w stylu amerykańskim. Tak jak sobie wymarzyły. Goście utworzyli szpaler, a one stały pośrodku w białych sukienkach. Przed notariuszką wygłosiły słowa przysięgi i podpisały dokumenty” – czytamy w GW, która nie kończy na tym historii dwóch lesbijek (opisując ich zgodny związek i zmaganie się z przypadkami „homofobii”), ale my skończmy.

Dwóch lekarzy z Bydgoszczy

Drugi przypadek opisany w ramach nieustającej kampanii na rzecz ideologii LGBT przez Gazetę Wyborczą, to podobny „ślub” Macieja i Mateusza – dwóch lekarzy z Bydgoszczy, którzy zasłynęli wspólną rozbieraną sesją do kalendarza LGBT. Tym razem dowiadujemy się, że chodzi o tzw. ślub humanistyczny, a więc ateistyczną formę parodii obrzędów religijnych.

Jak dowiadujemy się z opowieści lewicowego medium, najpierw doszło do „zaślubin” symbolicznych, a następnie obaj panowie udali się do Szkocji, by „zalegalizować” swój związek. I w tym przypadku otrzymujemy narrację mającą oswoić czytelników ze „ślubami” homoseksualnymi i wkomponować je w zwyczajny krajobraz relacji międzyludzkich. Tak więc dowiadujemy się, że ojciec jednego z doktorów początkowo był przeciwny, lecz potem zaakceptował jego partnera, a nawet „podarował ślubne obrączki”, a na „weselnej” zabawie „goście raczyli się jego nalewkami”.

Nie obeszło się oczywiście bez utyskiwania na „nieludzki” system prawny, który został porównany do „gorzkości w beczce miodu”. „Boli mnie, że w Polsce formalnie nadal jesteśmy dla siebie obcymi facetami. Mam jednak nadzieję, że kiedyś to się zmieni” – powiedział Maciej, który jest znanym ginekologiem, położnikiem i adiunktem w Collegium Medicum w Bydgoszczy.

Oczywiście, tego typu narracja to nic dziwnego w wykonaniu Gazety Wyborczej, niepokojący jednak pozostaje fakt opisywanych reakcji społecznych, po których widać, że ideologia LGBT przyswoiła się już w Polsce na tyle, że zwyczajnej wielkości wesela odbywają się i, jak można wnosić z ilości gości (w przypadku dwóch lekarzy było to około 80 osób), większości znajomych owych par homoseksualnych nie przeszkadza fakt, że biorą udział w parodii ślubu, po czym świętują początek wspólnej „nowej drogi” w grzechu swoich bliskich. O ile możemy traktować miarodajnie rewelacje GW, to zbliżamy się do niebezpiecznej granicy, po której jest już tylko równia pochyła.



Źródło: wyborcza.pl

FO
https://pch24.pl/marlena-i-angelika-na-slubnym-...