Chcieliśmy komunę ... mamy :)

Jerzy Gogół
17pio usgod1edz0. ·
PAŃSTWA TOTALITARNE NIE SĄ ORYGINALNE I PODLEGAJĄ IDENTYCZNYM PROCESOM SPOŁECZNYM. TYLKO NAIWNI
WIERZĄ , ŻE MOŻNA TO ZMIENIĆ W DEMOKRATYCZNYCH WYBORACH.
Wszystkich ich łączy podobna droga do fizycznego likwidowania przedstawicieli opozycji lub niezależnych dziennikarzy piszących krytycznie o reżimie. Decyzje o fizycznej likwidacji przeciwników nie zapadają z dnia na dzień. To jest proces społeczny jaki realizuje szeroko rozumiana władza totalitarna. Zwykle zaczyna się od coraz brutalniejszych ataków słownych na forum parlamentu a następnie dokonuje się medialnego linczu na wybranej osobie, która odgrywa ważną rolę w gronie opozycji. Kolejnym etapem jest eskalowanie atmosfery strachu wobec obywateli , które kończą się grzywnami, mandatami a w końcowej fazie przeszukiwaniami i aresztowaniami.
Likwidacji podlega niezawisłość sądów i wdraża się ręczne sterowanie prokuraturą . Jeśli te metody nie działają zaczyna się nacisk na służby specjalne i w publicznych wystąpieniach premiera, ministrów i innych członków rządu artykułowany jest pogląd o zagrożeniu interesów państwa i wyraźne wskazanie wrogów. W przypadku Polski w tej roli pojawia się UE i Niemcy a wrogiem wewnętrznym ,bez względu na wiek, jest lewactwo , środowisko LGBT, demokraci , intelektualiści i artyści i przede wszystkim dziennikarze. W kolejce stoją sędziowie, adwokaci, nauczyciele i lekarze. To te grupy społeczne są nośnikiem haseł wolnościowych oraz demokratycznych i stanowią nośnik wskazujący społeczeństwu , że prawa człowieka są zagrożone a podziały społeczne niszczą fundamenty państwa.
Sygnały o dojrzewaniu władzy do ostatecznych rozstrzygnięć z opozycjonistami dużo wcześniej pojawiają się w wystąpieniach przywódców państwowych . Jeśli prześledzimy wystąpienia publiczne Gomułki, Gierka, Jaroszewicza łatwo zauważyć, że w miarę umacniania się opozycji dojrzewali do likwidacji fizycznej opozycji i dosyć czytelne artykułowali to w przemówieniach.
Pierwsze sygnały, które wywołują niepokój pojawiły się w orędziu byłej premier Beaty Szydło oraz agresywnej reakcji prezesa Jarosława Kaczyńskiego na sesjach parlamentu i na tak zwanych miesięcznicach. Towarzyszyły temu agresywne wystąpienia ministrów i wiceministrów ważnych resortów oraz byłego ministra Macierewicza. Korzystano z każdej okazji aby demonstrować lojalność i siłę formacji zbrojnych oraz ich dyspozycyjność wobec władzy aby zastraszyć społeczeństwo. Tu kolejne etapy typowe dla państw totalitarnych jak również doskonalenie i wyposażanie w coraz lepszy sprzęt do tłumienia protestów społecznych.
Wszyscy zadajemy sobie pytanie czy czarne scenariusze się spełnią , których uwieńczeniem może być tragedia wielu opozycjonistów i ich rodzin. Czy niedługo podporządkowane władzy sądy będą ferować wyroki długoletniego więzienia dla opozycjonistów, czy znowu będą ginąć ludzie w tajemniczych okolicznościach ? Wystąpienia władzy są niepokojące i raczej wskazują na chęć konfrontacji niż dialogu społecznego. Tak też ustawiane są ideologicznie prawicowe elity polityczne przy pomocy telewizji , która staje się tubą propagandową kształtującą nastroje społeczne. Radykalizm znajduje też poparcie w części administracji kościoła katolickiego . Powoływane są armie katolickie z różańcem w ręku ale kształtowane na wzór ugrupowań militarnych bowiem komendy baczność i spocznij towarzyszą ich spotkaniom.
Zmiany w prawie umacniają i dają kolejne prawa resortom siłowym a niezliczona liczba sił specjalnych realizuje w coraz większym zakresie zadania polityczne kosztem interesów gospodarczych i walki przeciw zagrożeniom zewnętrznym . Ich dyspozycyjność stoi w wyraźnej sprzeczności z postanowieniami konstytucji a co ważniejsze zamiast chronić prawa obywateli i je wzmacniać chronią wyłącznie władzę.
Państwa totalitarne nie są oryginalne i warto o tym pamiętać, co adresuje do posłów opozycji, aby bacznie śledzili bieg wydarzeń politycznych i stanowione prawo , które już aktualnie umożliwia na znaczne ograniczenie swobód i co ważniejsze praw obywateli. Stan wyjątkowo już wprowadzono. Jedno jest pewne, że wszystkie reżimy padają a ich przywódcy zwykle odpowiadają karnie a jeśli odbywa się to w drodze zmian rewolucyjnych ich los staje się przesądzony.