Wybory Prezydenta

@Postów: 765
Zolnierz Sobota, 8 lutego 2020 • 15:52:44
+2
+
-
Kumak. Skoro tak lekko przychodzi Ci POwielanie karykatur osmieszajacych krzyż
polecam film https://krytykapolityczna.pl/kultura/historia/terry-jones-z...
Jednym z ulubionych wcieleń Jonesa jest rola Mandy z Żywotu Briana – matki Briana Cohena (granego przez Grahama Chapmana). Brian to młody pechowiec, który urodził się tego samego dnia co Jezus Chrystus, do tego w sąsiedniej stajence, przez co jest ciągle mylony z mesjaszem. W jednej ze scen matka Briana wychyla się przez okno i wrzeszczy do zgromadzonego na ulicy tłumu: „To nie żaden mesjasz, tylko bardzo niegrzeczny chłopak”.Żywot Briana według Monty Pythona to reżyserski debiut Jonesa. Film powstał w 1979 roku i niemal od dnia premiery wywoływał protesty grup chrześcijańskich, oskarżenia o bluźnierstwo, w Irlandii i Norwegii zś zakazano jego rozpowszechniania. Jak jednak wkrótce Jones i pozostali Pythoni mieli się przekonać, popularność filmu okazała się silniejsza niż jego krytycy.

Terry Jones pasjonował się historią, miał nawet na koncie publikacje z tej dziedziny. Badacze Biblii od dawna wiedzą, że pod pozorami komedii Żywot Briana zawiera cenne informacje na temat prawdziwych dziejów Jezusa. Historia Briana pokazała, że Jezus – do którego film odwołuje się bezpośrednio zaledwie dwukrotnie – był również Żydem z pierwszego wieku naszej ery, ze schyłkowego okresu Drugiej Świątyni, a najlepiej go można zrozumieć w kontekście jego własnej epoki i społeczeństwa.WYPRZEDZAJĄC EPOKĘ
Niezależnie od ostrego jak brzytwa humoru, w Żywocie Briana znajdziemy spostrzeżenia na temat polityki starożytnego Rzymu wobec Judei, a także zjadliwe komentarze o zagrożeniach związanych z masowymi ruchami i nieodłącznej słabości każdej wiary czy ideologii, która odrzuca krytyczne myślenie.

W 2014 roku na londyńskim King’s College odbyła się międzynarodowa konferencja, podczas której Żywot Briana posłużył do zilustrowania tezy, że biblijne przypowieści o Jezusie są wciąż czytane, słuchane i cenione przez rozmaite środowiska. Konferencja zaowocowała fascynującym opracowaniem Jezus i Brian pod redakcją historyczki badającej dzieje Jezusa, Joan E. Taylor.

Odwołania do Żywotu Briana pojawiają się także regularnie na zajęciach z teologii w kinie, które prowadzę na Uniwersytecie Concordia w Montrealu. Moi studenci są zróżnicowani pod względem religijnym i niemal wszyscy urodzili się ćwierć wieku po premierze filmu. Mimo to konsekwentnie wymieniają dzieło Pythonów wśród ulubionych tytułów omawianych na zajęciach.

Żywot Briana z powodzeniem udowadnia, że mimo braku budżetu czy efektów specjalnych, jakimi dysponowały produkcje w rodzaju Pasji w reżyserii Mela Gibsona, ta pozornie obrazoburcza parodia „biografii Jezusa” – film o Chrystusie jako postaci historycznej – okazuje się wierniejsza historii pod względem merytorycznym.WYPRZEDZAJĄC EPOKĘ
Niezależnie od ostrego jak brzytwa humoru, w Żywocie Briana znajdziemy spostrzeżenia na temat polityki starożytnego Rzymu wobec Judei, a także zjadliwe komentarze o zagrożeniach związanych z masowymi ruchami i nieodłącznej słabości każdej wiary czy ideologii, która odrzuca krytyczne myślenie.

W 2014 roku na londyńskim King’s College odbyła się międzynarodowa konferencja, podczas której Żywot Briana posłużył do zilustrowania tezy, że biblijne przypowieści o Jezusie są wciąż czytane, słuchane i cenione przez rozmaite środowiska. Konferencja zaowocowała fascynującym opracowaniem Jezus i Brian pod redakcją historyczki badającej dzieje Jezusa, Joan E. Taylor.

Odwołania do Żywotu Briana pojawiają się także regularnie na zajęciach z teologii w kinie, które prowadzę na Uniwersytecie Concordia w Montrealu. Moi studenci są zróżnicowani pod względem religijnym i niemal wszyscy urodzili się ćwierć wieku po premierze filmu. Mimo to konsekwentnie wymieniają dzieło Pythonów wśród ulubionych tytułów omawianych na zajęciach.

Żywot Briana z powodzeniem udowadnia, że mimo braku budżetu czy efektów specjalnych, jakimi dysponowały produkcje w rodzaju Pasji w reżyserii Mela Gibsona, ta pozornie obrazoburcza parodia „biografii Jezusa” – film o Chrystusie jako postaci historycznej – okazuje się wierniejsza historii pod względem merytorycznym.
https://krytykapolityczna.pl/kultura/historia/terry-jones-z...

Premier Morawiecki spotkał się z panią Danielą. „Za jej życiem skrywa się okrutna historia”

Premier Mateusz Morawiecki zamieścił na Facebooku relację ze spotkania z Danielą Sową, która – jak opisuje szef rządu – w 1962 roku zasiadała na ławie oskarżonych razem z płk. Andrzejem Kiszką ps. „Dąb” – jednym z najdłużej walczących Żołnierzy Niezłomnych.
ak czytamy we wpisie premiera Morawieckiego, do spotkania z Danielą Sową doszło w sobotę „poza oficjalnymi aktywnościami”.

„Była tak poruszająca, że musiałem nieco zebrać myśli, ale na zawsze zostanie w mojej pamięci jako przykład brutalnego wpływu historii na los jednostki. Za życiem Pani Danieli skrywa się bowiem okrutna historia” – opowiada premier.

Jak tłumaczy, pani Daniela w 1962 roku siedziała na tej samej ławie oskarżonych co płk Andrzej Kiszka ps. „Dąb” – jeden z najdłużej walczących Żołnierzy Niezłomnych.

„Andrzej Kiszka w konspiracji walczył od 1941 roku. Po wkroczeniu armii sowieckiej »Dąb« podjął się misji rozpracowania działań Milicji Obywatelskiej. Utrzymywał kontakt z partyzantami z oddziału por. Józefa Zadzierskiego »Wołyniaka«. Ujawnił się na mocy amnestii w 1947 roku. Następnie, uciekając przed sowieckimi służbami, dołączył do oddziału Adama Kusza »Garbatego«. Cudem wyrwał się z obławy. Od 1953 roku przez całe 9 lat ukrywał się w zbudowanym przez siebie bunkrze leśnym. Po odkryciu kryjówki »Dąb« został skazany na dożywocie. W końcu w sierpniu 1971 r. został warunkowo zwolniony. W III RP wniósł sprawę o rehabilitację. Ale sędziowie nie uznali za zasadne, aby odwołać wyrok komunistycznego państwa z początku lat 60” – napisał Morawiecki.
https://www.tvp.info/46569749/premier-morawiecki-sp...