"Wolność nie jest nam dana raz na zawsze"

Jak skłócić społeczeństwo i po co ? Jak skłócić społeczeństwo? Jak podzielić naród?

26 stycznia 2018
Dziel i rządź. Komu tylko władza w głowie, ten zawsze dzieli. Najważniejsze zaś, żeby podzielić oponentów. Wtedy zwolennicy nie czują się zagrożeni, a jednocześnie są pełni uznania i wdzięczni za osłabienie tych „złych”. Dla dyktatora i jego zwolenników podział na dobrych i złych jest oczywisty.

Divide et impera (bo tak dziel i rządź głosili starożytni Rzymianie) szczególnie dobrze przyjmuje się w czasach, kiedy przeciwko dyktaturze stają środowiska przesiąknięte duchem wolności. Tyran przeciwko tyranowi ma podobne narzędzia działania. Ale społeczeństwo różnobarwne, szanujące różnice i się nimi cieszące nie jest w stanie oprzeć się knowaniom dyktatury. Wystarczy odebrać ludziom radość z różnic i kazać im w tych różnicach dopatrywać się wrogości. Pretekstu do wzajemnego zwalczania się. To powód, dla którego w Polsce, na Węgrzech, w Rosji, na Białorusi czy w Turcji opozycja nie ma szerokiego poparcia społecznego.

Problem nie leży w sprzeciwie wobec dyktatury – ten jest zazwyczaj realny – ale w pokazaniu społeczeństwu, że nie ma alternatywy. Propaganda dyktatury podrzuca tematy, które w sposób oczywisty skłócą opozycję. Bo przecież opozycja wolnościowa musi być zróżnicowana. A kiedy już wszyscy ze wszystkimi się pokłócą, wystarczy pokazać społeczeństwu – widzicie? My jesteśmy silni, idziemy własną drogą, realizujemy nasze projekty i dajemy Wam poczucie bezpieczeństwa. A oni? Kłócą się o detale, o sprawy, które Was w ogóle nie obchodzą. Oddalibyście im władzę? A właściwie to komu? Przecież tam nie ma żadnej siły…

Ten sam mechanizm działa na płaszczyźnie międzynarodowej. Kiedy po najcięższej i najokrutniejszej wojnie w drugiej połowie XX wieku światli Europejczycy postanowili zapobiec kolejnej hekatombie, podjęli projekt integracji europejskiej. W XXI wieku mocno już zintegrowana Europa przeszkadzała aspirującemu do roli przywódcy supermocarstwa nowemu prezydentowi Rosji. Kto zajrzy w dostępne gdzieniegdzie listy organizacji wspieranych przez rosyjskie fundusze rządowe, znajdzie tam organizacje z wielu krajów europejskich, również z Polski. A działania tych organizacji nigdy nie są pro-państwowe ani pro-demokratyczne. To potwierdza, że Rosja nadal realizuje swoją odwieczną zasadę sojuszu ekstremów. Nieważne, czy na lewo, czy na prawo. Ważne, żeby daleko od centrum. Tutaj warto kierować wsparcie.

Na fali działalności ekstremów dochodzą do władzy siły, które niekoniecznie same są ekstremami. Ale na tle ekstremów ich antydemokratyczne i antywolnościowe postulaty i projekty wyglądają nieco mniej strasznie. I społeczeństwo to kupuje.

A dlaczego o tym wszystkim piszę? Czy chcę zarzucić komuś chodzenie na garnuszku Kremla? Albo skłócanie opozycji? Nie. Nie jestem dziennikarzem śledczym, nie zbieram dowodów, ani nie stawiam zarzutów. Ale wiem, że „nie ma dymu bez ognia”, oraz że „po owocach ich poznacie”. A na koniec pamiętam łacińskie „pro qui bono” (dla czyjego dobra), które pozwala odszukać sprawcę według korzyści, kiedy nie mamy dowodów.

Poparcie społeczne dla opozycji w Polsce spada. Ruchy społeczne i obywatelskie tracą impet. Społeczeństwo ogarnia frustracja i marazm. Na tym tle siła rządząca wzmacnia swoje poparcie i utrwala pozycję. Europa już nie jest tak zdecydowana na dalszą integrację. Pojawiają się podziały i spory. I są w Unii Europejskiej państwa, które zdecydowanie wzmacniają tendencje odśrodkowe. A pozycja przetargowa Rosji się umacnia.

Dzielmy się dalej, kłóćmy i spierajmy. Oskarżajmy jeden drugiego. Walczmy o nierealne dzisiaj projekty i oskarżajmy się o zbyt mały radykalizm. I koniecznie podkreślajmy różnice poglądów, zapominając o wspólnocie celów. Wiecie, kto zaciera rączki? Nie, nie straszę. Staram się realnie widzieć i poddaję pod rozwagę. http://mateuszkijowski.naczatach.pl/2018/01/26/jak-sklocic-spolecz...

POLITYKA przeanalizowała ponad 100 tomów akt w sprawie katastrofy smoleńskiej zgromadzonych przez sądy i prokuraturę.
Jedną z najważniejszych osób, których odpowiedzialność za przygotowanie wizyty nigdy nie została do końca wyjaśniona, jest Jacek Sasin.
Sasin do polityki wszedł 17 lat temu, gdy władzę w Warszawie sprawował PiS.
Zaczął skromnie, od kierowania Urzędem Stanu Cywilnego, który podlegał prezydentowi stolicy Lechowi Kaczyńskiemu.
Stanowisko zawdzięczał znajomości z Elżbietą Jakubiak, późniejszą szefową gabinetu prezydenta i minister sportu w rządzie Jarosława Kaczyńskiego.
Od tamtego momentu jego kariera potoczyła się szybko.
Po roku Sasin był wiceburmistrzem Śródmieścia, największej stołecznej dzielnicy, którą kierował wówczas Mariusz Błaszczak, dziś szef MON i wiceprezes PiS.
TO SASIN WRAZ Z KANCELARIĄ PREZYDENTA LECHA KACZYŃSKIEGO,PRZYGOTOWYWALI LOT DO SMOLEŃSKA I TO ONI SĄ ODPOWIEDZIALNI ZA KATASTROFĘ SMOLEŃSKĄ!!!
Kancelaria Prezydenta Lecha Kaczyńskiego
Szefowie Kancelarii Prezydenta
Andrzej Urbański – szef Kancelarii i sekretarz stanu od 23 grudnia 2005 do 2 czerwca 2006
Aleksander Szczygło – szef Kancelarii i sekretarz stanu od 2 sierpnia 2006 do 7 lutego 2007
Robert Draba – p.o. szefa Kancelarii od 2 czerwca 2006 do 2 sierpnia 2006 i od 7 lutego 2007 do 29 listopada 2007
Anna Fotyga – szefowa Kancelarii od 29 listopada 2007 do 20 sierpnia 2008
Piotr Kownacki – szef Kancelarii i sekretarz stanu od 4 września 2008 do 27 lipca 2009; (od 20 sierpnia 2008 do 4 września 2008 p.o. szefa Kancelarii)
Władysław Stasiak – szef Kancelarii Prezydenta i sekretarz stanu od 27 lipca 2009 do 10 kwietnia 2010; (od 15 stycznia 2009 do 27 lipca 2009 zastępca szefa Kancelarii i sekretarz stanu, od 19 listopada 2007 do 15 stycznia 2009 szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego)
Jacek Michałowski – p.o. szefa Kancelarii Prezydenta od 10 kwietnia 2010
Zastępcy szefa Kancelarii Prezydenta
Jacek Sasin – zastępca szefa Kancelarii Prezydenta i sekretarz stanu od 26 listopada 2009 do 6 lipca 2010; (od 12 grudnia 2007 do 26 listopada 2009 doradca Prezydenta RP, od 15 lutego 2007 do 29 listopada 2007 wojewoda mazowiecki, od 10 stycznia 2006 do 15 lutego 2007 wicewojewoda mazowiecki)
Robert Draba – zastępca szefa Kancelarii od 2 sierpnia 2006 do 9 lipca 2008
Piotr Kownacki – zastępca szefa Kancelarii od 9 lipca 2008 do 4 września 2008
Władysław Stasiak – zastępca szefa Kancelarii i sekretarz stanu od 15 stycznia 2009 do 27 lipca 2009; (od 19 listopada 2007 do 15 stycznia 2009 szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego)
Szefowie Gabinetu Prezydenta
Elżbieta Jakubiak – od 23 grudnia 2005 do 23 lipca 2007
Maciej Łopiński – od 23 lipca 2007 do 6 lipca 2010
Rzecznicy Prezydenta
Maciej Łopiński – sekretarz stanu od 23 grudnia 2005, Rzecznik Prezydenta RP od 23 grudnia 2005 do 23 lipca 2007
Michał Kamiński – sekretarz stanu ds. polityki medialnej i Rzecznik Prezydenta RP od 23 lipca 2007 do 16 kwietnia 2009
Sekretarze stanu
Maciej Łopiński – sekretarz stanu od 23 grudnia 2005 do 6 lipca 2010
Małgorzata Bochenek – sekretarz stanu ds. współpracy ze służbami odpowiadającymi za bezpieczeństwo państwa od 4 grudnia 2007 do 6 lipca 2010
Robert Draba – sekretarz stanu ds. prawnych od 28 grudnia 2005 do 9 lipca 2008
Ryszard Legutko – sekretarz stanu ds. kultury, dziedzictwa narodowego i nauki od 4 grudnia 2007 do 16 kwietnia 2009
Ewa Junczyk-Ziomecka – sekretarz stanu ds. społecznych od 23 kwietnia 2008 do 24 lutego 2010
Paweł Wypych – sekretarz stanu ds. społecznych od 30 kwietnia 2009 do 10 kwietnia 2010
Podsekretarze stanu
Andrzej Duda – podsekretarz stanu od 16 stycznia 2008 do 6 lipca 2010
Bożena Borys-Szopa – podsekretarz stanu od 21 września 2009 do 6 lipca 2010
Andrzej Krawczyk – podsekretarz stanu ds. międzynarodowych od 19 stycznia 2006 do 7 lutego 2007
Lena Dąbkowska-Cichocka – podsekretarz stanu ds. kultury, dziedzictwa narodowego i nauki od 28 grudnia 2005 do 29 października 2007
Małgorzata Bochenek – podsekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta ds. współpracy ze służbami odpowiadającymi za bezpieczeństwo państwa od 16 stycznia 2006 do 4 grudnia 2007
Ewa Junczyk-Ziomecka – podsekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta ds. społecznych od 19 stycznia 2006 do 23 kwietnia 2008
Mariusz Handzlik – podsekretarz stanu ds. międzynarodowych od 9 października 2008 do 10 kwietnia 2010
Doradcy Prezydenta
Doradcy Etatowi
Andrzej Urbański – doradca prezydenta od 9 października 2006 do 28 lutego 2007
Artur Piłka – doradca prezydenta ds. sportu od października 2006 do 8 lipca 2007
Nelli Rokita – doradca prezydenta ds. kobiet od 14 września 2007 do 8 listopada 2007
Lena Dąbkowska-Cichocka – doradca prezydenta ds. kultury, dziedzictwa narodowego i nauki od 29 października 2007 do 8 listopada 2007
Andrzej Stelmachowski – doradca prezydenta ds. Polonii od lutego 2007 do 6 kwietnia 2009
Paweł Wypych – doradca prezydenta ds. pracy i polityki społecznej od 11 grudnia 2007 do 30 kwietnia 2009
Bożena Borys-Szopa – doradca prezydenta ds. społecznych i kontaktów z partnerami społecznymi oraz prawa pracy i bhp od 1 listopada 2008 do 21 września 2009
Jacek Sasin – doradca prezydenta od 12 grudnia 2007 do 26 listopada 2009
Jan Olszewski – doradca prezydenta ds. politycznych od 10 kwietnia 2006 do 6 lipca 2010
Tomasz Zdrojewski – doradca prezydenta ds. zdrowia od kwietnia 2006 do 6 lipca 2010
Andrzej Klarkowski – doradca prezydenta, przedstawiciel prezydenta w Radzie CBOS od kwietnia/maja 2006 do 6 lipca 2010
Danuta Wawrzynkiewicz – doradca prezydenta ds. finansów publicznych, przedstawicielka Prezydenta w KNF od 1 lutego 2007 do 6 lipca 2010
Tomasz Żukowski – doradca prezydenta od stycznia 2008 do 10 kwietnia 2010
Andrzej Zybertowicz – doradca prezydenta ds. bezpieczeństwa państwa od stycznia 2008 do 6 lipca 2010
Jan Krzysztof Ardanowski – doradca prezydenta ds. wsi i rolnictwa od stycznia 2008 do 6 lipca 2010
Anna Gręziak – doradca prezydenta od czerwca 2008 do 6 lipca 2010
Marek Surmacz – doradca prezydenta ds. bezpieczeństwa od 1 sierpnia 2008 do 6 lipca 2010
Michał Dworczyk – doradca prezydenta od lipca/sierpnia 2009 do 6 lipca 2010
Tadeusz Wrona – doradca prezydenta od 1 lutego 2010 do 6 lipca 2010
Doradcy Społeczni
Adam Glapiński – doradca społeczny prezydenta ds. ekonomicznych od 5 lutego 2009 do 17 lutego 2010
Michał Kleiber – doradca społeczny prezydenta ds. kontaktów z nauką od 19 stycznia 2006 do 6 lipca 2010
Wojciech Szczurek – doradca społeczny prezydenta ds. samorządu od 16 marca 2006 do 6 lipca 2010
Marek A. Cichocki – doradca społeczny prezydenta od 11 stycznia 2007 do 6 lipca 2010
Ryszard Bugaj – doradca społeczny prezydenta ds. ekonomicznych od 5 lutego 2009 do 6 lipca 2010
Rady przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej
Rada do spraw Edukacji i Badań Naukowych przy Prezydencie RP
Jerzy Białas
Jerzy Błażejowski
Adam Budnikowski
Katarzyna Chałasińska-Macukow
Andrzej Eliasz
Michał Kleiber
Andrzej Koźmiński
Włodzimierz Kurnik
Tadeusz Luty
Bronisław Marciniak
Karol Musioł
Kazimierz Stępień
Alojzy Szymański
Antoni Tajduś
Stanisław Wilk
Edmund Wnuk-Lipiński
Rada do spraw Kombatantów przy Prezydencie RP
Edmund Baranowski
Czesław Cywiński
Lena Dąbkowska-Cichocka
Bolesław Hozakowski
Marian Kazubski
Jerzy Lachowicz
Władysław Matkowski
Jan Ołdakowski
Zbigniew Ścibor-Rylski
Jerzy Woźniak
Wiesław Wysocki
Rada do spraw Wsi i Rolnictwa przy Prezydencie RP
Jan Krzysztof Ardanowski, Przewodniczący Rady
Jerzy Chróścikowski
Andrzej Czyżewski
Mirosław Drygas
Barbara Fedyszak-Radziejowska
Jan Górecki
Zdzisława Hołubowska
Robert Jakubiec
Adam Jarubas
Józef Kania
Andrzej Kowalski
Alina Kozińska-Bałdyga
Jan Kuś
Mariusz Poznański
Jerzy Zająkała
Katarzyna Zawalińska

https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kraj/2110525,...