"Wolność nie jest nam dana raz na zawsze"

Krysztopa: Głupie państwa, w końcu zostaniecie skorupkami wypełnionymi treścią FB, Google i TT

Co we współczesnym świecie decyduje o jego kształcie? Oczywiście informacja. A ta w coraz mniejszym stopniu przepływa przez takie kanały jak papierowa prasa, radio, a nawet telewizja. Jedynym istotnym kanałem, w jakim będzie się to odbywało, jakkolwiek, ani prasa ani telewizja nie znikną, będzie internet. A najszerszym kanałem internetu będą media społecznościowe.
Te zdobyły sobie zasięgi upewniając użytkowników w przekonaniu, że są obiektywnymi narzędziami, jak firmy telekomunikacyjne. Tyle że po tym, jak namówiły miliardy osób do założenia sobie telefonów, zaczęły wyłączać rozmowy tym, których treści rozmów im się z powodów ideologicznych nie podobają, a samą treść, z czego nie wszyscy zdają sobie sprawę, uznały za swoją własność. I tak scenariusz powieści Orwella "1984" zaczął stawać się rzeczywistością.

Dziś koncerny prowadzące media społecznościowe otwarcie przyznają się do manipulowania opinią publiczną, jak Facebook przed referendum aborcyjnym w Irlandii, podsłuchiwania prywatnych rozmów jak Google , bez podania przyczyn banują dowolne profile konserwatywne, a szumnie ogłoszona ścieżka odwoławcza, we współpracy z ministerstwem cyfryzacji (a miałem okazję śledzić proces odwoławczy w przypadku zbanowanego bez podania przyczyn tuż przed wyborami popularnego profilu "Którędy na Lemingrad" prowadzi do odpowiedzi, którą można z grubsza streścić "no tak, nie podamy przyczyn, ale sprawdziliśmy ponownie i profil nie jest zgodny z naszymi standardami" czyli "nie mamy pana płaszcza i co nam pan zrobi".

Wczoraj media obiegła informacja o usunięciu z YouTube rozmowy Pawła Lisickiego z Markiem Miśko. Rozmowy z serii "Wierzę", tym razem o LGBT w kontekście nauczania Kościoła. W nagraniu miała mieć miejsce "mowa nienawiści". Pomimo usilnych starań, trudno mi sobie wyobrazić red. Lisickiego jako nienawistnika. W oczywisty sposób pojęcie "mowy nienawiści jest jednostronnym narzędziem, mającym służyć wycinaniu z przestrzeni publicznej opinii konserwatywnych.

Koncerny prowadzące media społecznościowe, otwarcie wspierające m.in. ideologię LGBT, zbudowały już sobie interfejsy do sterowania opinią publiczną, a opinia publiczna to silnik demokracji w państwach demokratycznych. Trzeba zmienić wynik referendum aborcyjnego w Irlandii? Bardzo proszę, koncern od mediów społecznościowych naciska kilka guzików i zmienia wynik referendum. Trzeba zmienić niewygodnego premiera? Nie ma sprawy, administrator naciska kilka guzików i zmienia premiera. Potrzebny jest konkretny wynik wyborów? Da się zrobić.

Obudźcie się głupie państwa, bo ktoś Wam wchodzi poważnie w szkodę. To, że politycy są najczęściej w tyle nie znając się na "technicznych nowinkach", nie zmienia faktu, że po pierwsze płacimy Wam za to, że nas chronicie, również za to, że chronicie naszą wolność słowa, a po drugie, jeśli nie ruszycie zadków, a suwerenność ma różne aspekty, niedługo zostaną z Was skorupki, wypełnione treścią, którą zażyczy tam sobie umieścić Google, Facebook, czy Twitter.
https://www.tysol.pl/a35304-Krysztopa-Glupie-panstw...

Oczyszczalnia Czajka w Warszawie kosztowała więcej niż strategiczny gazoport w Świnoujściu!

Oczyszczalnia Czajka w Warszawie uchodzi za jedną z najdroższych oczyszczalni świata. Trwająca w latach 2008 - 2012 inwestycja, która polegała na przebudowie i modernizacji istniejącej już oczyszczalni na Białołęce, pochłonęła blisko 3,7 mld zł. Z przetargiem na jej budowę wiążą się kontrowersje, bowiem odrzucona została oferta o kilkadziesiąt procent tańsza, od tej która wygrała. W efekcie budowa "Czajki" w Warszawie pochłonęła więcej środków, niż budowa strategicznego dla Polski gazoportu w Świnoujściu!

Fakty są takie, że oczyszczalnia "Czajka" wraz z infrastrukturą towarzyszącą była (obok II linii metra) największą inwestycją infrastrukturalną w Warszawie. Jej realizacja składała się z kilku elementów: rozbudowy już istniejącej oczyszczalni ścieków na Białołęce, budowy spalarni osadów oraz systemu przesyłu ścieków. Koszt wyniósł prawie 3,7 mld zł.
Koszty mogły być niższe, jednak w toku trwania postępowania przetargowego zdyskwalifikowana została oferta konsorcjum firm, które chciały zrealizować inwestycję za cenę niemal dwukrotnie mniejszą od tej, którą zaoferował zwycięzca przetargu. Powodem odrzucenia tańszej oferty miały być błędy w dostarczonej dokumentacji. Konsorcjum zadeklarowało, iż jest skłonne poprawić wszystko to, do czego Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Warszawie miało zastrzeżenia, nie zmieniając przy tym ceny. Deklaracja ta pozostała jednak bez odpowiedzi ze strony władz miasta, które zgodnie z prawem musiały tę ofertę odrzucić.

Efekt był taki, że budowa "Czajki" pochłonęła prawie 3,7 mld zł i w ostatecznym rozrachunku okazała się być droższa od budowy strategicznie ważnego dla Polski gazoportu w Świnoujściu, na którego realizację wydano łącznie 3,638 mld zł.

76 lat temu AK rozgromiła oddziały UPA, które podjęły próbę zdobycia Przebraża

Do decydującego szturmu na Przebraże, który nastąpił 30 sierpnia 1943 roku, przygotowywali się Ukraińcy niezwykle starannie, ściągając ok. 3 tys. doborowych rezunów z okolic Lwowa, a co najmniej drugie tyle liczyć miały miejscowe sotnie UPA – takie liczby podał Władysław Filar, który siły ukraińskie ocenia więc na ok 6 tys. uzbrojonych ludzi oraz drugie tyle siekierników – okolicznych chłopów wyposażonych w widły i siekiery, których zadaniem było dokończenie dzieła zniszczenia i rozprawienie się z cywilami. Wyższe liczby podaje dowódca samoobrony Przebraża Henryk Cybulski, który napisał:

„Na kilka dni przed napadem przybyło w okolice Rudnik około czterech tysięcy banderowców, ściągniętych z okolic Lwowa. Były to doborowe sotnie, zaprawione już w rzeziach na Ukrainie. Dołączyło do nich sześć tysięcy miejscowych rezunów, uzbrojonych w broń ręczną i maszynową. Grupę pomocniczą stanowili siekiernicy i ciury taborowe, razem około dziesięciu tysięcy. Banderowcy zarekwirowali w całej okolicy setki furmanek, aby po zwycięskiej bitwie wywieźć na nich dobytek z Przebraża.”



Ukraińcy długo bili głową w mur, nie mogąc złamać obrony załogi Przebraża. Tymczasem przez Błota Warchańskie w kierunku na Hermanówkę przekradł się oddział z Przebraża, liczący 120 żołnierzy piechoty i 30 jeźdźców (ze zwiadu konnego), który to oddział wraz z partyzantami wykonał uderzenie na tyły zgrupowania UPA. W szeregach ukraińskich nastąpiło zamieszanie, które wykorzystali obrońcy Przebraża, przechodząc do generalnego kontrataku. Ukraińcy rzucili się do panicznej ucieczki, pozostawiając na placu boju setki zabitych i ogromną ilość sprzętu. W pościgu wziął też udział przybyły na miejsce oddział Odcinka „Koło”.

11 lipca 2015 roku w miejscu, gdzie niegdyś była wieś Przebraże, a dziś jest wieś Hajowe, odsłonięto pomnik „ku czci 2 tysięcy Ukraińców”, którzy w sierpniu 1943 roku zginęli z rąk „polskich szowinistów" czytaj Ak.

A dzisiaj PiS wspomaga potomków banderowców miliardowymi pożyczkami, gdy banderowcy plują na groby Polskie i wylewają hektolitry pomyj na Polaków maszerując po Polskich ulicach, oraz domagają się ziem Polskich, od Białegostoku po Kraków.

https://www.magnapolonia.org/76-lat-temu-ak-rozgromila-oddz... (link is external)


Źródło: https://niepoprawni.pl/blog/jestem-jakim-jestem/76-la...

©: autor tekstu w serwisie Niepoprawni.pl | Dziękujemy! :).

Mocne słowa Dulkiewicz na Westerplatte. Mówiła o "wojnie rządzących ze społeczeństwem"
Każda bowiem wojna, wojna państwa z państwem, wojna rządzących ze społeczeństwem, wojna jednej władzy z drugą, wojna na froncie różnic światopoglądowych, wyznania czy koloru skóry, każda wojna jest zła – mówiła Dulkiewicz o wzajemnym szacunku mimo różnic dzielących społeczeństwa.
pewnym momencie swojego wystąpienia Aleksandra Dulkiewicz nawiązała do czasów współczesnych. Mówiła o budowaniu ponadnarodowej, europejskiej wspólnoty. Skrytykowała tych, którzy stoją na drodze integracji.

– Ci, którzy kwestionują zjednoczenie europejskie i demontują wolnościową demokrację, sprzyjają powrotowi stref wpływów i prymatu silniejszego. Tam, gdzie zaczyna brakować praw i tłumi się wolność, tam prędzej czy później pojawia się przemoc w życiu publicznym – podkreślała.

Piotr Borys
@piotr_borys
4.45 #Westerplatte 80 rocznica wybuchu II Wojny Światowej - Jesteśmy, pamiętamy ❗️

Osadzony film
107
04:53 - 1 wrz 2019
Twitter Ads - informacje i Polityka prywatności
Ludzie o tym mówią: 38


W obchodach 80. rocznicy wybuchu II wojny światowej wzięły udział najważniejsze osoby w państwie oraz zaproszeni goście. Na Westerplatte przyjechali m.in. premier Mateusz Morawiecki, marszałek Senatu Stanisław Karczewski, wicepremier Piotr Gliński, szef MON Mariusz Błaszczak, prezydent Gdańska Aleksandra Dulkiewicz, a także Grzegorz Schetyna czy Frans Timmermans.
Znajdź nas na Znajdź nas na instagramie
Oceń ten artykuł:

Zobacz także:

Klub to nie ściany, to ludzie wierni sobie. O ratowaniu najstarszego klubu bokserskiego w Polsce

Wystawiasz ogłoszenie, a kurierzy o nie walczą. Oto jak skutecznie obniżyć koszty transportu

Zwróć na to uwagę kupując polisę. Ubezpieczenia na życie mogą się bardzo różnić

Tu panują zasady jak w prawdziwym ośrodku szkoleniowym

Morawiecki na Westerplatte: trzeba domagać się prawdy i...

"Chylę czoła przed ofiarami ataku na Wieluń". Prezydent Niemiec...

Miał być wieczór w Warszawie, był poranek na polu golfowym....
Reklama


REDAKCJA POLECA...

"Szczecin pęka ze śmiechu". PiS pochwalił się lodołamaczem, którego...

"Mama wzięła koc z kanapy, wibrator wypadł jej pod nogi". 11 żenujących historii...

To prawdziwy powód nieobecności Trumpa. Bosacki: Huragan to tylko...

Tusk zwrócił uwagę na fakt, który daje nadzieję opozycji. PiS nie może być pewne...

"Chylę czoła przed ofiarami ataku na Wieluń". Prezydent Niemiec prosił po polsku o...

Zastępca Trumpa to też niezły numer. Nigdy nie siądzie obok obcej kobiety, a to nie...

Trump odwołał wizytę w Polsce ze względu na huragan na Florydzie. Ale poleciał...

Ten Golf jest szybszy niż supersamochody sprzed lat. I wciąż ma wszystkie swoje...
Recommendations dostarczone przez plista
ZOBACZ TAKŻE: Aleksandra Dulkiewicz•Historia•II wojna światowa•story•Gdańsk
PODZIEL SIĘ NA FB [1684]  TWEETNIJ

Ile Niemcy zarobiły na II wojnie światowej?

III Rzesza w czasie II wojny światowej zdobyła i zabezpieczyła majątek, który stał się podstawą potęgi gospodarczej powojennych Niemiec. Tym bardziej powinniśmy domagać się od nich odszkodowań za II wojnę światową.

Niemieccy historycy sztuki już przed wojną przygotowywali szczegółowe spisy dzieł sztuki w polskich kolekcjach. Obejmowały one nie tylko zabytki z muzeów i bibliotek, ale także pałaców, dworów i mieszkań prywatnych. Stały się one podstawą niemieckiej grabieży w okupowanej Polsce, którą realizowały wyspecjalizowane niemieckie instytucje, wśród których było podległe SS Towarzystwo Badawcze nad Pradziejami Niemieckiej Spuścizny Duchowej, Główny Urząd Powierniczy Wschód oraz dziesiątki niemieckich wyspecjalizowanych zespołów, złożonych z rzeczoznawców, ekspertów, kustoszy. Ich działalność była koordynowana przez Pełnomocnika do Spraw Rejestracji i Zabezpieczenia Dzieł Sztuki i Zabytków Kultury dr. Kajetana Mühlmanna.

Aby zrealizować cel, Niemcy utworzyli w Generalnym Gubernatorstwie sieć magazynów (w Warszawie znajdowały się one w Muzeum Narodowym w Wilanowie natomiast w Krakowie, w budynku Biblioteki Jagiellońskiej), gdzie były przechowywane zagrabione dzieła sztuki. W ten sposób do Niemiec wywieziono najcenniejsze skarby polskiej kultury, w tym m.in. Ołtarz Wita Stwosza z Kościoła Mariackiego w Krakowie, obrazy Rafaela, Leonarda da Vinci, Rembrandta i innych wielkich mistrzów. Niemcy wywieźli także zbiory Muzeum Narodowego, Muzeum Wojska, warszawskiej „Zachęty” oraz eksponaty z wielu innych polskich muzeów. Niemiecka grabież dotyczyła również polskich bibliotek i archiwów, z których masowo wywożono zbiory specjalnymi transportami. W czerwcu 1941 r., gdy Niemcy zaatakowały Związek Sowiecki, w ich ręce wpadły także zbiory z polskich muzeów i bibliotek na Kresach, których nie zdążyli wcześniej obrabować komuniści. W ten sposób w ręce Niemców trafiły niezwykle cenne kolekcje Lubomirskich i Czartoryskich zagrabione ze Lwowa.

W końcu 1942 r. gubernator Hans Frank meldował do Berlina o „zabezpieczeniu” 90 proc. polskich zbiorów sztuki i kolekcji. W połowie 1943 r. niemiecki plan kradzieży w swoich głównych założeniach był w zasadzie zrealizowany. Koordynujący jego realizację dr Mühlmann przedstawił Hermanowi Göringowi 80-stronicowy raport wraz z dokumentacją zagrabionych w Polsce dzieł sztuki. Można jedynie próbować sobie wyobrazić, jak wielka była ich wartość rynkowa. Wiele ze skradzionych w Polsce dzieł sztuki zostało później przez Niemców nielegalnie sprzedanych, ale wiele z nich nadal znajduje się w prywatnych niemieckich kolekcjach, należących do spadkobierców tych, którzy byli panami okupowanej Polski.

Grabież złota, finansów, dzieł sztuki i wszelkich dobór w okupowanych krajach była bogactwem, o jakim Niemcy mogli tylko pomarzyć przed wybuchem wojny. Zanim się ona dla nich definitywnie zakończyła, lwia jego część została w różnej formie przekazana za granice Rzeszy, by móc być wykorzystana z pożytkiem dla Niemiec w przyszłości.

Transfer ukradzionego bogactwa

Gdy jesienią 1944 r. było już jasne, że wojna jest przez Niemicy przegrana, elity III Rzeszy zaczęły myśleć o tym, jak zabezpieczyć, chociaż w części, skradzione w czasie wojny bogactwo. Wprawdzie spora część niemieckich rezerw finansowych i złota została już wcześniej wytransferowana do Szwajcarii i innych krajów, które nie brały udziału w wojnie, ale teraz zaczął liczyć się już czas. Trzeba było podjąć działania, które mogły zadecydować o przyszłości powojennych Niemiec.

10 sierpnia 1944 r. w hotelu Maison Rouge w Strasburgu odbyło się spotkanie niemieckich przedsiębiorców i finansistów z wysokimi funkcjonariuszami SS i Kancelarii III Rzeszy. Inicjatorem wspomnianego spotkania był sam szef Kancelarii Rzeszy Martin Bormann. Był też inny powód, dla którego Bormann był organizatorem tego tajemniczego spotkania. To on faktycznie rządził powstałą w 1933 r. Fundacją Gospodarki Niemiec im. Adolfa Hitlera, zrzeszającą niemieckich przemysłowców i finansistów, którzy od początku popierali reżim narodowosocjalistyczny. Oprócz tego, że Fundacja Bormanna zrzeszała najważniejszych ludzi niemieckiej gospodarki, to miała też dziesiątki zaufanych ludzi za granicą, co właśnie w tej chwili mogło być na wagę złota. W każdym razie przygotowaniami do konferencji zajmowała się wyłącznie SS, dbając o to, aby odbyła się ona w jak największej tajemnicy.

http://www.bezc.pl/artykul/317/ile-niemcy-zarobil...

Ile Niemcy powinni zapłacić Polsce za wojnę?




Podczas II wojny światowej Niemcy zagrabiły Polsce prawie 139 ton złota. Zasadność tych roszczeń potwierdziła powołana 27 września 1946 roku przez rządy USA, Wielkiej Brytanii i Francji Komisja Trójstronna dla Restytucji Złota Monetarnego z siedzibą w Brukseli.
Grabież polskich dóbr kultury w czasie II wojny światowej – zorganizowany i uprzednio zaplanowany rabunek polskich dóbr kultury
prowadzony w latach 1939–1945 naterytorium państwowym Rzeczypospolitej Polskiej. Grabież rozpoczęła się wkrótce poagresji niemiecko-sowieckiej na Polskę. Działalność rabunkowa była organizowana i przeprowadzana głównie przez III Rzeszę, jednak ZSRR zagrabił również znaczącą część dzieł kultury i sztuki państwa polskiego i jego obywateli.
W 1945 Rząd RP na uchodźstwie opublikował The Nazi Kultur in Poland, pierwszy raport dotyczący grabieży dóbr kultury na terytorium RP okupowanym przez III Rzeszę.
Według prof. Jana Pruszyńskiegoszacunkowa wartość rynkowa dzieł sztuki zrabowanych przez Niemców i Rosjan w Polsce w latach 1939–1945 wynosi 30 mld dolarów.
Przygotowania do grabieży dóbr kultury rozpoczęte zostały w Niemczech jeszcze przed wybuchem działań wojennych i agresją na Polskę w 1939. Plan systematycznej grabieży państwowych i prywatnych zbiorów sztuki, których spisy zostały sporządzone przez niemieckich historyków sztuki na podstawie naukowych kontaktów przedwojennych i częstych wizyt w muzeach i kolekcjach polskich, został zrealizowany poprzez powołanie kilku organizacji, które 1 września 1939 przekroczyły granice Polski razem z regularną armią niemiecką.
Po zakończeniu kampanii wrześniowejgrabież dzieł sztuki, konfiskat oraz tysięcy zwykłych rabunków (dokonywanych odrębnie przez wojsko i funkcjonariuszy nazistowskich) została usankcjonowana odpowiednimi przepisami prawnymi okupanta, łamiącymi ustalenia IV konwencji haskiej (1907)zakazującej takich praktyk. Grabież ta była realizowana przez specjalnie utworzone do tego celu organy.
W 1946 Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze uznał proceder grabieży dóbr kulturalnych, majątku i niszczenie skarbów kultury narodowej za jedną ze zbrodni niemieckich w okupowanej w latach 1939-1945 Polsce.
Pod koniec okupacji, w czasie wycofywania się z Polski armii niemieckiej (ponoszącej dotkliwe porażki militarne na froncie wschodnim), konfiskaty te przybrały postać masowej grabieży.
Polska nie zarejestrowała w ONZ zrzeczenia się odszkodowań od Niemiec. Panuje powszechne przekonanie, że w 1953 roku Polska zrzekła się od Niemiec reparacji wojennych. Tymczasem tak niej jest.
Dokumenty i deklaracje władz PRL były publikowane w różnych zbiorach. Okazuje się jednak, że zabrakło dokumentu najważniejszego, czyli zrzeczenia się odszkodowań, potwierdzonego przez ONZ. Przyznała to samo Biuro Spraw Prawnych Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Fakt ten teoretycznie otwiera drogę dochodzenia przez Polskę odszkodowań wojennych od Niemiec. Jaka kwota wchodziłaby w grę?
Niemcy winni Polakom 845 miliardów za II Wojnę ŚwiatowąObliczenia dotyczące strat materialnych poniesionych w latach 1939-45 przygotowało po wojnie Biuro Odszkodowań Wojennych przy Prezydium Rady Ministrów RP. Łączną wartość strat materialnych, które poniosła Polska z powodu III Rzeszy, oszacowano na 258 miliardów złotych z sierpnia 1939 roku – równowartość 49 miliardów ówczesnych dolarów amerykańskich. Według Zarządu Rezerw Federalnych USA kwota 49 miliardów dolarów z sierpnia 1939 r. odpowiadała w sierpniu 2014 r. kwocie 845 miliardom dolarów. Takie nominalne zwielokrotnienie wynika tylko ze skumulowanej inflacji, bez oprocentowania za zwłokę..
Przy obecnym kursie walutowym to kwota 2,738 biliona złotych.
Co dalej? Najpierw warto zaproponować negocjacje. Pozycja Niemiec ani w negocjacjach, ani przed Międzynarodowym Trybunałem Sprawiedliwości nie byłaby mocna.

http://pressmania.pl/ile-niemcy-powinni-zaplacic-po...