Początek Roku Szkolnego

Kiedy w Polsce edukacją młodzieży zajmuje się homofob, transfob i seksista (a to wszystko w jednym Czarnku!), w niedalekiej Szkocji wprowadzono wytyczne wskazujące nauczycielom i nauczycielkom jak zadbać o komfort i bezpieczeństwo osób trans w szkole. Szkocki Dyrektoriat ds. Edukacji mówi jasno: każdy i każda osoba trans już od etapu szkoły podstawowej ma pełne prawo do wsparcia i szacunku. W jaki sposób zapewnić im to wsparcie? Propozycji jest kilka, a wśród nich:

zwracanie się do osób ich imieniem i używanymi zaimkami zarówno przez nauczycieli/lki, jak i osoby uczniowskie
umożliwienie korzystania z toalet odpowiadających tożsamości płciowej osoby
edukacja personelu szkolnego w temacie transpłciowości
i przede wszystkim postawienie w centrum zainteresowania samej osoby niecispłciowej - zapewnienie jej o wsparciu, proponowanie rozwiązań, sprawdzanie czy obecne rozwiązania są dla osoby wystarczające czy może potrzebuje innego rodzaju pomocy, kontakt z rodzicami osoby i aktywne reagowanie na dokuczanie czy przemoc ze strony innych osób uczniowskich.

Te propozycje mogą wydawać się wielu z nas oczywistością - jednak w polskich realiach nabierają rangi czegoś niemożliwego. Kilka miesięcy temu społecznością LGBT+ wstrząsneła sprawa nagonki na transpłciową uczennicę jednej ze szkół w Podkowie Leśnej. Pisałyśmy wtedy o wzorowej reakcji Artur Tusiński, Burmistrz Miasta Ogrodu Podkowa Leśna który stanął w obronie krzywdzonego dziecka.

Takich spraw, bardziej lub mniej medialnych, jest jednak dużo więcej. Młode osoby transpłciowe i niebinarne często muszą mierzyć się z nieprzychylną czy wprost wrogą postawą nie tylko rodziców, ale też nauczycieli i nauczycielek, nierzadko zasłaniających się przepisami prawa przed korzystaniem chociażby z imienia czy zaimków, których używają osoby. Nie ma w polskim prawie przepisu, który zakazuje bycia dobrym człowiekiem dla drugiego człowieka - używanie właściwiego imienia i zaimków, reagowanie na przemoc rówieśniczą o podłożu transfobicznym, edukowanie kadry nauczycielskiej ale też rodziców potrafi uratować życie młodej osoby niecispłciowej.

Wierzymy, że często brak reakcji wynika ze strachu i niewiedzy, i że by doszło do zmiany, potrzeba rzetelnej edukacji. Szkocja dobrze to rozumie: jako pierwszy kraj na świecie wprowadziła obowiązkowe elementy edukacji na temat osób LGBT+ do podstawy programowej. I chociaż nie jesteśmy Ministerstwo Edukacji i Nauki, chcemy dołożyć swoją cegiełkę do szerzenia wiedzy i wykonać kawałek pracy, której minister Przemysław Czarnek nie chce się podjąć. W komentarzu znajdziecie link do książeczek Orientuj się!, które pomogą Wam rozwiać część wątpliwości i odpowiedzieć na wiele mitów i pytań - możecie podesłać je znajomym osobom, nie tylko pracującym z dziećmi i młodzieżą, lub wydrukować sobie własny egzemplarz by zawsze mieć pod ręką sprawdzone informacje.

można tak szczypnąć sailora i żollnierza corki? oczywiście prawacką lapą?
O "prowokowaniu" mówi też pani od polskiego w szkole Zuzi. W czerwcu Zuzia, tak jak kilka innych koleżanek z jej klasy przyszła do szkoły w szortach. Spodenki nie były bardzo krótkie, ot zwykłe sportowe ubranie. Wychodząc w tłumie ze szkolnej szatni, poczuła uszczypnięcie w pośladek, potem następne. Odwróciła się, zobaczyła Antka, kolegę z równoległej klasy. Nie zareagowała. Nie umiała.

Opowiedziała o zdarzeniu przyjaciółce, ta innym. Okazało się, że kilka dziewczyn też poczuło ten dotyk, niektórym nawet chłopiec włożył rękę pod bieliznę. Zmobilizowały się, w piątkę poszły do wychowawczyni.

- Ubieracie się jak panienki lekkich obyczajów, to czego się dziwicie. Trzeba się nosić skromniej, to nie będzie takich sytuacji. Co ten biedny chłopak ma zrobić, jak wszędzie widzi gołe uda? - powiedziała nauczycielka z ponad 30-letnim stażem do swoich wychowanek.

Dziewczynki, nie rozpraszajcie chłopców. Rozumiem, że jest gorąco, ale pomyślcie o swoich kolegach

- śmiał się z nich tubalnie pan od historii tego samego dnia.

Zareagowała mama jednej z uczennic, zażądała rozmowy z rodzicami Antka i z wychowawczynią. Spotkanie zorganizowane w gabinecie dyrektora nie przebiegło w pokojowej atmosferze.

- Dziewczyny są dziś okropne, same się proszą o kłopoty. Prawie wszystkie się malują, wyglądają na o 10 lat starsze, niż są w rzeczywistości - krzyczała matka chłopca. - A potem każda niewinna! https://www.onet.pl/styl-zycia/onetkobieta/jak-wyc...