Mińsk wolny od Tuska

Tusk nie nosi melonika i nie trzyma w ustach cygara, ale jest w nim więcej z Egona Olsena niż w oryginale



Nawet gdyby wolnosądowi komsomolcy chcieli stworzyć Sondergerichty i z lubością w nich orzekać, w Unii Europejskiej nie jest to jednak możliwe.

Ludowe powiedzonko mówi, że pies, który dużo szczeka, daje mało mleka (czy jakoś tak – uwaga dla Borysa Budki, który nigdy nie „czyta” żartów). Ze strony Donalda Tuska i jego najzacieklejszych komsomolców płynie wielka rzeka gróźb, że konieczna i pewna jest zemsta na obecnie rządzących, a nawet na każdym, kto wykazuje choćby cień sympatii do nich.

Od półtora roku Donald Tusk na spotkaniach i w mediach przygotowuje swoich zwolenników do „ludowej sprawiedliwości”. Konsekwencją tego mają być represje, samosądy, „komisje krzywd” (pomysł Rafała Trzaskowskiego z kampanii prezydenckiej w 2020 r.), procesy pokazowe, łącznie z jakąś formą powtórki z Trybunału Norymberskiego (proces brzeski to przy tym pestka) oraz coś w rodzaju gułagu (Bereza Kartuska to przy tym pryszcz).

Można przeczytać między wierszami i usłyszeć między szeptami, że nie byłoby źle, gdyby sytuacja wymknęła się spod kontroli, a wtedy mogłoby się zdarzyć nawet coś w rodzaju powtórki z Nocy św. Bartłomieja (z 23 na 24 sierpnia 1572 r.), nocy długich noży w czerwcu 1934 r. w Niemczech, czy pacyfikacji Wandei (w latach 1793-1794) bądź czerwonego terroru od lipca do września 1918 r. w Rosji.

Klimat odwetu i zemsty od lat buduje idol i oficjalny patron PO - Lech Wałęsa. To on nawoływał do wyrzucania ludzi obecnej władzy przez okna. Także wywodzący się z PO prezydent Bronisław Komorowski nawoływał do „walenia dechą” politycznych przeciwników. 2 kwietnia 2017 r. szef Klubu Parlamentarnego PO Sławomir Neumann (w programie Bogdana Rymanowskiego „Jeden na jeden”) zaproponował rozwiązanie problemów z PiS „bejsbolem”. Bardziej łaskawy był Rafał Trzaskowski, który „tylko” kazał się pakować dziennikarzom TVP, zapowiadając likwidację TVP Info, „Wiadomości” i publicystyki.

Wszystkim, którzy podnieśli swoje łapska na święty ład, w którym rządzić może tylko Tusk z przydupasami należy te łapska odrąbać. W stylu, w jakim Józef Cyrankiewicz chciał odrąbywać ręce powstańcom Poznańskiego Czerwca 1956 r. i tym, którzy ich wspierali. Nie ma żadnej przesady w tym, że takie metody już przerabiano: na początku lat 30. w Niemczech.

Donald Tusk nadał scenariuszowi zemsty i odwetu nową dynamikę, a jego spotkania ze zwolennikami pokazują, że i oni dojrzeli do Nocy św. Bartłomieja. Lud platformerski pod wodzą Tuska dojrzał do tego, co stało się z jakobinami podczas rewolucji francuskiej. Najpierw tylko straszyli rządzących żyrondystów (konserwatystów, przedstawicieli inteligencji i burżuazji, którzy początkowo byli prawym skrzydłem jakobinów), potem ich masowo aresztowali, a wreszcie brutalnie się z nimi rozprawili, wielu po prostu pozbawiając głów.

Jak już się Tusk&Co. ponadymali i nacieszyli (niczym niejaki Kuklinowski pod Częstochową, gdy dopadł Kmicica) tym, co złego zrobią z podludźmi z wrażej partii i wszystkimi, którzy tego robić nie chcą, można się zastanowić, co takie komunikaty oznaczają, czyli czy krowa, która dużo ryczy – gryzie (znowu ukryty komunikat dla Borysa Budki). Otóż wszystko wskazuje na to, że ani szczekający pies nie daje mleka, ani rycząca krowa nie gryzie (chwyta pan, panie Budka?).

Oni (Tusk & Co.) mogliby być oczywiście zdolni do tego, czym straszą, tylko musieliby stwarzać choć cień legalności (taki powiedzmy długości Plancka, czyli 1,6 razy 10 do potęgi minus 35 metra). Ale nie mają i mieć nie będą, nawet gdyby wolnosądowi komsomolcy chcieli stworzyć Sondergerichty i z lubością w nich orzekać. W Unii Europejskiej, mimo że prywatnie nie przeszkadzałoby to w sporej liczbie stolic oraz w samej Brukseli, nie jest to możliwe. Chyba nawet nie jest możliwa powtórka z procesu brzeskiego.

W praktyce nie chodzi o to, co jest możliwe, tylko o to, czy gdy się dostatecznie długo szczuje, znajdzie się odpowiednia liczba tych, którym można wskazać konkretne cele do zagryzienia i oni ruszą, żeby zagryźć. A może nawet wystarczy szczerzyć kły i toczyć pianę z pyska (pardon: buźki), żeby zastraszyć i sterroryzować. Tylko do tego nie wystarczy mieć ochotników. Trzeba jeszcze mieć pomysł i zdolności organizacyjno-logistyczne. A przy całej słownej i mimicznej oraz gestykulacyjnej wściekliźnie ochotników oraz tych, którzy ich nakręcają, to mimo wszystko gang Olsena.

Gdyby szukać czegoś, co w stu procentach udało się Tuskowi & Co, gdy mieli okazję się wykazać i stało za nimi państwo, to niczego takiego się nie znajdzie. Oni oczywiście chcieliby, żeby choć raz im się coś udało, czyli z tym terrorem, zemstą i odwetem. Jakieś prawdopodobieństwo istnieje i nie można tego całkiem ignorować, jednak najważniejszą cechą tych ludzi oraz ich lidera jest nieudolność. Nieudolność przebijająca nawet gang Olsena. Tusk nie nosi wprawdzie melonika i nie trzyma w ustach cygara, ale jest w nim więcej z Egona Olsena niż w oryginale.
https://wpolityce.pl/polityka/632867-w-tusku-jest-w...

Tusk obiecuje „naprawę krzywd” funkcjonariuszom PRL. Polacy zdradzili, co o tym myślą

56 proc. Polaków opowiada się za pozostawieniem emerytur byłych funkcjonariuszy służb PRL na obniżonym poziomie. Donald Tusk tymczasem obiecuje byłym funkcjonariuszom „naprawienie krzywd”.

Pod koniec stycznia Donald Tusk spotkał się ze swoimi sympatykami w Siedlcach, gdzie głos zabrał mężczyzna przedstawiający się jako były pracownik „policji politycznej”. Mężczyzna pytał lidera Platformy Obywatelskiej czy jego partia złagodzi skutki ustawy, za pomocą której Prawo i Sprawiedliwość obniżyło uposażenia i emerytury byłych funkcjonariuszy służb PRL.

- „Mam 2160 złotych emerytury po 54 latach. Czy to jest ta sprawiedliwość społeczna?”

- pytał były funkcjonariusz.

Donald Tusk zapewnił, że nad rozwiązaniem pracują obecnie Andrzej Rozenek i Tomasz Siemoniak.

- „Krzywdy na pewno zostaną naprawione”

- oświadczył.

Zaznaczył przy tym, że popiera ideę wyrównania emerytur między katami a ofiarami.

Teraz na zlecenie portalu wPolityce.pl pracownia Social Changes sprawdziła, co o obietnicy lidera Platformy Obywatelskiej myślą Polacy. Respondentom zadano następujące pytanie:

- „Czy popierasz pozostawienie na obniżonym poziomie emerytur byłych funkcjonariuszy SB i innych PRL-owskich służb lub struktur siłowych?”.

Twierdząco odpowiedziało aż 56 proc. uczestników badania. Jedynie 21 proc. ankietowanych stwierdziło, że należy odejść od wprowadzonej przez Zjednoczoną Prawicę obniżki. Zdania na ten temat nie ma 23 proc. ankietowanych.

- „Badanie potwierdza, że spór historyczny dotyczący PRL został w Polsce rozstrzygnięty, i społeczeństwo jednoznacznie sprzeciwia się podtrzymywaniu przywilejów ludzi zaangażowanych w komunistyczny aparat przemocy”
https://www.fronda.pl/a/Tusk-obiecuje-naprawe-krzywd...

Cenckiewicz: Jedno zdjęcie, a tyle historii wyborców Donalda Tuska

Wielka mistrzyni fotografii – Ruth Bernhard, powiedziała kiedyś, że „jeżeli nie jesteś zdolny widzieć więcej ponadto co widzialne, nie możesz zobaczyć niczego”. Przypomniałem sobie o jej słowach, kiedy na stronie internetowej „Tygodnika Siedleckiego” zobaczyłem jedną fotografię, tę ze spotkania Donalda Tuska w Siedlcach (24 stycznia br.).

Fotografia niemal artystyczna. Cztery osoby, kobieta i trzech mężczyzn na krzesełkach tworzących małą trybunkę usytuowaną bezpośrednio przy niewielkim „kwadracie” na którym w Sali Białej Miejskiego Ośrodka Kultury w Siedlcach wystąpił Tusk. Każda z postaci w innej pozycji, bo nie wszyscy pozują do wspólnej fotografii.
Funkcjonariusze SB: „Ci ludzie nikomu nie wyrządzili krzywdy”

Wybaczcie Czytelnicy, że nie zacznę od pani, ale od znanego już nam „pana Janka”. Wiadomo, że najbardziej „profesjonalny” na fotografii jest por. Jan Orzyłowski, były ZOMO-wiec i funkcjonariusz siedleckiej SB, który siedzi wygodnie i pozuje uśmiechnięty do zdjęcia patrząc wprost w obiektyw aparatu. Sprawia wrażenie „szefa” grupy „czworga”. Pisałem już o nim na tych łamach, choć skromny tekścik „Pan Jan z SB – siedlecki zwolennik Donalda Tuska” uruchomił taką falę informacji i wiedzy, że można byłoby o nim, jego rodzinie i aktywności zawodowej w Siedlcach napisać większą rozprawkę. Wspomnę jedynie, że „Pan Jan z Siedlec” został w 1990 r. negatywnie zweryfikowany przez Wojewódzką Komisję Kwalifikacyjną ds. byłych funkcjonariuszy SB województwa siedleckiego. Próbował zostać policjantem, ale Wysoka Komisja uznała w lipcu 1990 r., że posiada on „mierne predyspozycje do pracy w policji” a ponadto nawet w środowisku resortu miał „ujemną opinię”, „negatywną ocenę moralną” i był „podejrzewany o przyjmowanie korzyści majątkowych”. Orzyłowski próbował protestować.

Jeszcze w lipcu 1990 r. wspólnie z negatywnie zweryfikowanymi kolegami z SB napisał list do ministra Krzysztofa Kozłowskiego, w którym protestował używając przedziwnych argumentów: „zdecydowana negatywna ocena funkcjonariuszy Wydziału IV została dokonana przez pryzmat tragicznego losu ks. Jerzego Popiełuszki, spowodowanego przestępczym działaniem grupki pracowników MSW w 1984 roku, a nie ich działalnością osobistą – ci ludzie nikomu nie wyrządzili krzywdy” (sic!). Minister i siedlecka Komisja uznała – słusznie – że ta argumentacja jedynie potwierdza prawidłowość negatywnej oceny Orzyłowskiego. Jest to zapiekły komunista, którego dawne ideologiczne zacietrzewienie wyniesione z SB i wyartykułowane tak wyraźnie w zachowanej w IPN rozprawie magisterskiej o walce resortu bezpieczeństwa z „reakcyjnym podziemiem zbrojnym wywodzącym się z AK, WiN i NSZ” w powiecie mińskim, nie ustało po 1989 r. i kazało mu się politycznie związać z SLD. Kiedy zaś postkomuniści przestali się politycznie liczyć, Orzyłowski został zwolennikiem Platformy Obywatelskiej (czemu wyraźnie dał wyraz podczas spotkania z Tuskiem).
Fani Donalda Tuska - technicy z SB

Dyskutując z Tuskiem w Siedlcach, w pewnym momencie Jan Orzyłowski wskazał na swoich kolegów po lewej i prawej stronie jako towarzyszy wspólnej emeryckiej niedoli „oczywiście represjonowanych” ustawą dezubekizacyjną przez PiS. Represjonowanych do tego stopnia, że w ogóle nie zależy im na tak niskiej emeryturze. Spojrzenie na zdjęcie i obejrzenie filmików z siedleckiego spotkania z Tuskiem wiele mi podpowiedziało… Podobny styl – uczesani w przedziałki, sweterki w serek, koszula, jeansy, chinosy i charakterystyczne dla ludzi dawnego resortu skórzane saszetki z paskiem. Daj Boże, by tak wyglądał emeryt, zwłaszcza ten z „Solidarności”, którego bezpieka represjonowała, internowała a nierzadko zniszczyła życie.

W każdym razie dwaj panowie wokół „pana Jana z Siedlec” to niżsi rangą funkcjonariusze SB ujęci zresztą w katalogach funkcjonariuszy bezpieczeństwa na stronie internetowej IPN.
Na fotografii, po lewej od Orzyłowskiego, nieco z profilu spoglądający w obiektyw, widoczny jest chorąży Zbigniew Mackiewicz (rocznik 1956), absolwent Technikum Elektronicznego w Siedlcach i student studiów prawniczych na Uniwersytecie Warszawskim, ZSMP-owiec i partyjniak, w latach 1979-1983 milicjant z Wydziału Łączności, w okresie 1983-1990 funkcjonariusz SB w Wydziale Zabezpieczenia Operacyjnego w WUSW w Siedlcach, gdzie kierował sekcją „T” zyskując uznanie przełożonych za współpracę z jednostkami operacyjnymi bezpieki.
Pracę w „organach” podjął – jak pisał w 1979 r. – z „własnych przekonań oraz zamiłowania do tego zawodu”. Jego Facebook (nieco zakonspirowany), poza typowym dla SB-eków linkowaniem stron w rodzaju „Federacja Stowarzyszeń Służb Mundurowych RP – NiezaSŁUŻYLIŚMY” i polubień wynurzeń posła Andrzeja Rozenka (który wraz z Tomaszem Siemoniakiem, jak zaznaczył Tusk, ministrem z jego rządu, przygotowuje ustawę naprawiającą krzywdy esbeków), zawiera dwie ważne fotografie z okresu pracy w SB, podobne do tych które znam z akt siedleckiej bezpieki (charakterystyczny zaczes i spory zarost pod nosem), a które ostatecznie celnie zidentyfikowały fana Platformy z bezpieki.
Pan po prawej z kolei, z pozoru niezainteresowany wspólnym zdjęciem i specjalnie patrzący gdzieś dalej, a na spotkaniu z Tuskiem nieco chłodny i bezmimiczny, to chor. sztabowy Jerzy Łopaciuk (rocznik 1946) – ideowiec, ZMS-wiec i PZPR-owiec, weteran SB, który wprawdzie zaczął służbę w 1972 r. w MO (chciał w ten sposób – jak pisał w podaniu z 1972 r. – zapewnić „obywatelom spokojne życie i pracę”), ale już od 1974 r. pracował w esbeckim Wydziale „W” (obserwacja), a od 1975 r. do 1982 r. w Wydziale „T” (technika), a w latach 1982-1990 w Wydziale Zabezpieczenia Operacyjnego w WUSW w Siedlcach (na etacie kapitana), gdzie przeszedł dwa kursy specjalistyczne (technika operacyjna i kurs w Departamencie Techniki MSW).
Uśmiechnięta pani Wandzia

Czas więc na koleżankę tej resortowej ekipy, która tak entuzjastycznie oklaskiwała Tuska, zwłaszcza po tym jak zapowiedział „naprawienie krzywd” wyrządzonych rzekomo byłym bezpieczniakom. Prawie na wszystkich zdjęciach jest uśmiechnięta. Na tym wyjątkowym, również. Początkowo pomyślałem, że to żona któregoś z panów na czteroosobowej trybunce. Nic bardziej mylnego.
To Wanda Potapko (rocznik 1952) – aptekarka, politycznie zaangażowana fanka Adama Mazguły (tego od „dochowania kultury” w stanie wojennym), koleżanka wieloletniego radnego SLD i funkcjonariusza siedleckiej SB w latach 1976-1990 kpt. Zbigniewa Piwońskiego (wart odrębnego tekstu!), nienawidząca prawicy siedlecka radna Platformy Obywatelskiej w kadencji 2006-2010 (dublerka Andrzeja Filipka, którego mandat wygasł), która w ostatnich wyborach samorządowych bezskutecznie próbowała zdobyć mandat radnej z list lewicowo-postkomunistycznego Komitetu „Lepsze Siedlce” (z tej samej listy kandydował znany nam już por. Jan Orzyłowski i wspomniany kpt. Zbigniew Piwoński).
A poza tym… żona Romana Potapko (rocznik 1952) – tajnego współpracownika Departamentu V MSW/Wydziału V WUSW w Siedlcach o ps. „Tadeusz”, którego doniesienia i akta zachowały się w IPN.
Postscriptum

Jednak najsmutniejsze w całej tej w gruncie rzeczy okropnej historii wymiany uprzejmości między esbekami a liderem Platformy Obywatelskiej jest jeszcze coś innego. Chodzi nie tylko o to, że zaangażowany w PRL w trójmiejski ruch antykomunistyczny Tusk, zaciągnął publicznie wobec ludzi bezpieki zobowiązanie polityczno-finansowe o „naprawie krzywd”. Przeglądając fotografie z siedleckiego spotkania Donald Tuska zauważyłem postać Marka Białego – bohatera siedleckiej „Solidarności”, organizatora pomocy represjonowanym, kolportera podziemnych wydawnictw, w pierwszych dniach stanu wojennego skazanego na sześć tygodni aresztu za noszenie znaczka „Solidarności”, działacza podziemia solidarnościowego, rozpracowywanego i inwigilowanego przez siedlecką SB, w 1986 r. aresztowanego i skazanego przez Sąd Rejonowy w Siedlcach na 10 miesięcy więzienia...
I byłbym zapomniał: Marek Biały był członkiem Wojewódzkiej Komisji Kwalifikacyjnej ds. byłych funkcjonariuszy SB województwa siedleckiego. To przed nim spowiadali się w 1990 r. Orzyłowski, Mackiewicz, Łopaciuk… Dziś wspólnie w Sali Białej Miejskiego Ośrodka Kultury w Siedlcach oklaskiwali Donalda Tuska, kiedy zapowiadał przywrócenie przywilejów emerytalnych ludziom bezpieki.
https://i.pl/cenckiewicz-jedno-zdjecie-a-ty...

Jak górnicy strzelali do Tuska

Tusk Donald, niemiecki europolityk urodzony w Danzig, pruskim mieście pod polskim zaborem, pełniący swego czasu urząd premiera PRL II, liberalny demokrata (marksista-spinellista), to ten męczennik za sprawę, do którego strzelali górnicy w Jastrzębiu w czasach pisowskiej dyktatury. Również liniowa redaktorka szmatławca GW, Wielowieyska Dominika (taka karykatura Leni

Riefenstahl

z czasów demokracji narodowo-socjalistycznej w latach III Rzeszy) uważa, że strzelanie do górników to pisowskie kłamstwo, bo było inaczej. No czyli Tusk został ostrzelany przez faszystowskich górników z broni gładko lufowej. Tak chyba było naprawdę, skoro tak gładko, jakby z nut, teraz opowiada o tych wydarzeniach – widocznie musiał nieźle oberwać w pałę. Może dlatego jest taki blady i wygląda

jak śmierć

na chorągwi. Pinokio jest jako europolityk, wyróżniany przez Merkel Angelę, znaną również jako IM Erika z charytatywnej enerdowskiej ludowej policji politycznej STASI, znanym kłamcą. Teraz prezentuje się jako ofiara polskiego apartheidu i zapowiada falę procesów przed Volksgericht przeciwko zbrodniarzom z PiS po wygranej (w totka?). Są tacy, co mówią, że w tym celu reaktywuje Auschwitz!

Jan Bogatko

Ps.: Lewackie partie, do jakich można śmiało zaliczyć Totalnych, uprawiają po mistrzowsku marksistowską propagandę. To broń szybkiego rażenia wszystkich komunistów z New Religion. Nakaz działania jest prosty: kłamać w dzień, kłamać w nocy. Mają oni swe przekaziory, z TVN i GW na czele. Na kłamstwie tym opiera się ubecko-esbecki elektorat Tuska i lewicy. To powiązania między nimi zapewniły im władzę i bogactwo w terenie; to oni chcą teraz powrotu na parkiet. Jest ich bardzo dużo; czworaczy chłam to połowa mieszkańców Polski. Dowodem na to jest brak dekomunizacji i reprywatyzacji w Polsce. Zaraz po 1989 roku wydawało się przez chwilę, że do nich dojdzie. Nadzieje okazały się płonne.

https://wpolityce.pl/polityka/633048-tusk-mowil-ze-... is external)

https://tvn24.pl/katowice/bili-na-oslep-zaatako... is external)

https://tvn24.pl/katowice/bili-na-oslep-zaatako... is external)

https://wyborcza.pl/7,75968,26265620,pod-rzadami-p... is external)

https://wiadomosci.dziennik.pl/wydarzenia/galeria/481959,star... is external)

https://wiadomosci.dziennik.pl/wydarzenia/galeria/481959,star... is external)
https://niepoprawni.pl/blog/jan-bogatko/jak-gornicy-s...

"i nikomu nie wolno się z tego śmiać"

Strzelanie do górników za rządów PO? Niewiarygodna reakcja Leszczyny: W Polsce takich słów nie wolno wypowiadać. To byli chuligani

„Tak jak nie wolno było wmówić ludziom, że był zamach smoleński, tak nie wolno mówić, że za PO strzelano do górników, bo to jest po prostu nieprawda” - powiedziała w rozmowie z Radiem Zet posłanka Koalicji Obywatelskiej Izabela Leszczyna.
Platforma nie lubi, gdy mówi się o strzelaniu do górników

W zeszłym tygodniu przed Jastrzębską Spółką Węglową odbyła się konferencja prasowa posła Grzegorza Matusiaka z górnikami, którzy zostali poważnie ranni podczas protestów w 2015 r. Parlamentarzysta PiS zapowiadał wówczas pozew pod adresem przewodniczącego PO Donalda Tuska, który utrzymuje, że za rządów jego partii żaden górnik nie został ranny.

Z kolei wczoraj posłowie PiS i przedstawiciele JSW otworzyli w Sejmie wystawę przypominającą o wydarzeniach sprzed ośmiu lat. Wystawa nie spodobała się politykom PO. O „pisowskiej hucpie” mówił poseł Marcin Kierwiński. Nie mniej nerwowo zareagowała dziś jego partyjna koleżanka Izabela Leszczyna, która była gościem redaktora Bogdana Rymanowskiego w Radiu Zet.

Wie pan, że ja myślałam, jak pani Witek zaczęła mówić o tych górnikach, że chodzi o górników z Kopalni „Wujek”, że chodzi o stan wojenny. Jakim prawem w ogóle mówią o tym, że jakaś banda bandytów wtedy wdarła się do protestu górniczego i zaczęła niszczyć mienie publiczne i policja zareagowała tak, jak musi reagować, kiedy dzieją się takie rzeczy?

— mówiła posłanka KO.

Czy pan wie, że prokuratura zarządzana przez pana Zbigniewa Ziobrę wydała już naprawdę ostateczny wyrok w tej sprawie, umorzyła tę sprawę

— wskazała.

Powtórzę jeszcze raz. Do górników strajkujących, być może słusznie, dołączyli się zwyczajni chuligani

— podkreśliła Leszczyna.

Chuligani, którzy wyrywali płyty chodnikowe i rzucali w budynek. Naprawdę, chce pan, żeby polska policja nie reagowała w takich momentach?

— powtórzyła pytanie.
„W Polsce takich słów nie wolno wypowiadać”

Prowadzący zwrócił uwagę, że wicepremier Jacek Sasin opublikował wczoraj spot, „w którym zbija obrazki z interwencji policji ze słowami Donalda Tuska, który twierdzi, że mówienie, iż PO strzelała do górników to kłamstwo”.

Jest kłamcą Sasin. Tak, to kłamstwo. Policja nie strzelała wtedy do górników, tylko to byli chuligani, powtórzę jeszcze raz…

— powiedziała była wiceminister finansów.

Ale niektórzy górnicy byli ranni tam. Może przez przypadek?

— dopytywał Rymanowski.

Panie redaktorze, proszę się nie wpisywać w tę obrzydliwą pisowską propagandę. Jak pan może powtarzać takie bzdury, że za Platformy Obywatelskiej ktoś strzelał go górników? W Polsce takich słów nie wolno wypowiadać, do górników strzelali komuniści

— emocjonowała się Izabela Leszczyna.

Jestem tu emocjonalna, ponieważ kłamstwa pisowskie i to, co oni robią z umysłami ludzi, którzy nie pamiętają 2015 r., bo mamy dzisiaj 2022, dorośli dziś ludzie byli wtedy dziećmi. Nie wolno tego robić, tak jak nie wolno było wmówić ludziom, że był zamach smoleński, tak nie wolno mówić, że za PO strzelano do górników, bo to jest po prostu nieprawda

— podkreśliła rozmówczyni Radia Zet.
Spadek poparcia KO na Śląsku

Bardzo interesująca była w tym kontekście wypowiedź byłej wiceminister finansów o poparciu dla Koalicji Obywatelskiej na Śląsku. Choć w województwie śląskim ugrupowanie zdobyło w ostatnich wyborach parlamentarnych 30,09 proc. głosów, teraz jego poparcie zmalało do 19 proc. - wynika z analizy IBRiS dla Radia Zet. Tym samym Śląsk dołączył do regionów o najniższym poparciu dla KO. Czy poseł Izabela Leszczyna skojarzyła w jakikolwiek sposób tę informację z tym, co nazywa „obrzydliwą pisowską propagandą” i „kłamstwem”? Ależ skąd!

To wynik tzw. casusu Kałuży – straciliśmy woj. śląskie i nasi wyborcy mieli do nas o to – słusznie – pretensję i żal. Zastanawiam się, czy nie jest tak, że zła sytuacja w woj. śląskim i mnóstwo niezałatwionych spraw nie jest widziana przez wyborców w taki sposób, że PO znów współrządzi Śląskiem, czyli to oni są wszystkiemu winni

— stwierdziła rozmówczyni Radia Zet.

Leszczyna zapewniła zwolenników, że Platforma odbuduje swoją reputację na Śląsku.

W imieniu posła Saługi i przewodniczącego Budki: bierzemy się bardzo, bardzo ostro do pracy

— zadeklarowała.

Pani poseł Leszczyna może próbować zaklinać rzeczywistość, ale wielu Polaków i Ślązaków pamięta o wydarzeniach przed JSW.
https://wpolityce.pl/polityka/633447-strzelanie-do-...