Marsz w obronie św. Jana Pawła II

Lewica bije na alarm: wkrótce projekt Ordo Iuris zakazujący okaleczania nieletnich w imię „zmiany płci”

„Więzienie za korektę płci” – takim tytułem straszy w środę czytelników liberalna „Rzeczpospolita”. Chodzi o przygotowywany przez instytut Ordo Iuris projekt zakazujący trwałego okaleczania nieletnich zmagających się z zaburzeniami tożsamości płciowej.

„Trzy lata więzienia groziłoby za wykonywanie zabiegów i innych czynności medycznych związanych z korektą płci u osób poniżej 18. roku życia” – czytamy na portalu rp.pl. Słowo „korekta” oznacza według Słownika Języka Polskiego „usuwanie usterek, zmienianie czegoś celem poprawy” bądź też „zabieg medyczny poprawiający wygląd” (inne definicje są już całkowicie odległe). Zatem w liberalno-lewicowej nowomowie nieodwracalne okaleczanie organów determinujących płeć biologiczną oraz faszerowanie dzieci hormonami zrównane zostało już z „poprawianiem” rzęs albo też ust.

„Tego typu terapie dokonuje się u osób transpłciowych, czyli takich, których płeć odczuwana różni się od biologicznej. W ich zakres wchodzi terapia hormonalna i interwencje chirurgiczne. W Polsce za zgodą rodziców można przeprowadzać je u osób niepełnoletnich, co jest zgodne z zaleceniami wielu specjalistów. Ich zdaniem proces korekty płci trzeba zacząć jak najwcześniej, bo w okresie dojrzewania następują zmiany w organizmie, które później trudno poddają się modyfikacji” – wyjaśnia swym czytelnikom „Rzeczpospolita”.
Innymi słowy, celownik genderowego lobby wymierzony jest w dzieci i osoby dorastające, przeżywające w związku z okresem dojrzewania różnego rodzaju emocjonalne rozchwiania, a czasem zaburzenia. Oblicze „przemysłu” trudniącego się nakłanianiem dzieci i młodzieży do hormonalnej i chirurgicznej „zmiany płci” nakreślił w jednym ze swych najnowszych komentarzy mecenas Jerzy Kwaśniewski.



Zagubieni ofiarami manipulacji

„Kolejne osoby opowiadają naszym prawnikom o tym, że jako nastolatkowie trafili na internetowe fora, gdzie usilnie namawiano ich do przyjmowania hormonów, zmiany płci w dokumentach czy do nieodwracalnych operacji, bezpowrotnie usuwających narządy płciowe. Młodzi i zagubieni ludzie byli mamieni obietnicą szczęścia, jakie będzie ich udziałem po uzgodnieniu płci fizycznej z odczuwaną. Nikt nie wspominał o skutkach ubocznych, o uzależnieniu od hormonów, o okaleczeniu i depresji…” – podkreślił prezes instytutu Ordo Iuris.

Jak opisał znany prawnik, środowiska „tranzycyjne” stręczą dzieciom konkretnych specjalistów przywdziewających lekarskie kitle – seksuologów, endokrynologów, psychologów i psychiatrów, którzy sporządzają odpowiednie opinie i wypisują recepty na hormonalne pseudoterapie. Niekiedy nawet sami uczestniczą w nielegalnym obrocie preparatami. „W ten sam sposób młodzi ludzie łatwo uzyskują zaświadczenia, które są przepustką do chirurgicznych operacji, jak usunięcie piersi (mastektomia), czy usunięcie męskich narządów płciowych” – napisał mecenas Kwaśniewski.

„Chociaż te koszmarne praktyki stały się źródłem stałego zarobkowania całej kasty specjalistów, nikt dotąd nie odpowiedział za trwałe okaleczanie młodych ludzi…” – podkreślił.

Niedawno znany seksuolog, a przy tym głośny niegdyś propagator swobody seksualnej, prof. Zbigniew Lew-Starowicz, stwierdził, że „czeka nas fala detranzycji”. Według danych, na które się powołał, „80 proc. osób po ukończeniu 18. roku życia porzuca pragnienie zmiany płci”. Wymieniony tu lekarz przyznał, iż „stale ma do czynienia ze złą diagnostyką takich osób”, które „często trafiają one na ludzi nakłaniających je do szybkiej tranzycji”.

W świecie zachodnim pojawiają się coraz wyraźniejsze tendencje do ukrócenia procederu okaleczania młodych ludzi – wskazuje prezes Ordo Iuris. Jak wymienia, Brytyjczycy przymierzają się do jednoznacznego zdefiniowania płci na podstawie tożsamości biologicznej człowieka. Tak zwanym tranzycjom przeciwstawiły się władze Szwecji i Finlandii, a także Francuska Akademia Medyczna oraz Hiszpańskie Towarzystwo Psychiatrii Dzieci i Młodzieży. „Już 14 stanów USA, w tym 10 od początku tego roku, zakazało przeprowadzania terapii hormonalnych i operacji chirurgicznych w ramach tranzycji u dzieci i młodzieży” – wymieniał mecenas Kwaśniewski.

„Tymczasem w Polsce genderowa propaganda trwa w najlepsze. Niedawno dowiedzieliśmy się, że władze Szczecina przekazały 30 tysięcy złotych na Stowarzyszenie Lambda Warszawa w ramach wsparcia młodzieży w rozpoczęciu tranzycji. Tydzień temu TVN wyemitował reportaż, który miał pokazać, że osoby z zaburzeniami tożsamości płciowej są w Polsce prześladowane, bo prawna zmiana płci jest zbyt skomplikowana i wymaga udziału sądu” – czytamy dalej w komentarzu.

Kampanii towarzysza konkretne polityczne postulaty. Krzysztof Śmiszek z Lewicy zapowiedział wniesienie projektu umożliwiającego nieletnim „zmianę płci” bez zgody rodziców.

„Aby postawić stanowczą tamę krzywdzeniu dzieci i młodzieży, prawnicy Ordo Iuris kończą pracę nad projektem ustawy zakazującej poddawania osób nieletnich hormonalnej i chirurgicznej kastracji, operacyjnemu okaleczeniu organów płciowych i innym zabiegom towarzyszącym zmianie płci. Dzięki decyzjom innych państw i wielu stanów USA, możemy korzystać z wypracowanych tam wzorców” – zapowiedział prezes Jerzy Kwaśniewski. Ordo Iuris szykuje też stanowisko dla Sądu Najwyższego, który rozpatrzy wkrótce prawne aspekty procedury „uzgodnienia płci”. Ekspertyzy polskiego instytutu w podobnych sprawach wędrują również do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu. Ten przyznał na początku kwietnia rację niemieckim sądom, które nie godziły się na wpisanie do aktów urodzenia fałszywej informacji o płci dziecka.
Zapobiec okaleczaniu dzieci

Projekt ustawy, który przygotowujemy, jest reakcją na dramatyczny wzrost liczby zabiegów, operacji tak zwanej zmiany płci – wyjaśnia w rozmowie z PCh24.pl adwokat Rafał Dorosiński, dyrektor Centrum Analiz Prawnych Instytutu Ordo Iuris. – Ten wzrost obserwujemy w świecie zachodnim, ten trend dotarł już także do Polski. Również tutaj stykamy się coraz częściej z przypadkami prób „zmiany płci” przez osoby nieletnie, przez dzieci. Nasz projekt ma na celu ochronę dzieci przed tego typu praktykami, opartymi na głęboko ideologicznym przeświadczeniu o tym, jakoby płeć była rzeczywistością płynną, zależną od naszych subiektywnych ocen, opinii, jakoby płeć była czymś, co możemy zmienić czy – jak mówią niektórzy – „skorygować” – dodaje.

Jak podkreśla nasz rozmówca, to czysto ideologiczne przeświadczenie niesie za sobą dramatyczne konsekwencje dla osób, które padają ofiarą tego typu przesądów. Chodzi przede wszystkim o dzieci, którym wmawia się, że „zmiana płci” jest rozwiązaniem problemów, które napotykają w odniesieniu do swej tożsamości. – Mówiąc wprost, kastracja czy amputacja piersi to nie wyjście z problemów, lecz droga do tragedii, droga do pozbawienia dziecka założenia w przyszłości rodziny. Tego rodzaju dramatom chcemy zapobiec – akcentuje prawnik.

Przygotowywany projekt ma uniemożliwiać dokonywanie zabiegów wchodzących w zakres szeroko pojmowanej „tranzycji”, w tym chirurgicznych i chemicznych.

Propozycja jest obecnie opracowywana i światło dzienne ujrzeć ma w czerwcu. Ordo Iuris równolegle opublikuje opracowanie prostujące mity i slogany propagandy transgenderowej wraz z poradnikiem dla dzieci, rodziców i nauczycieli.

– Każda ustawa, która ma ograniczyć jakiś zjawisko, zakazać jakichś działań, dla swej skuteczności powinna nieść za sobą pewną sankcję. Oczywiście w tym projekcie także sankcja będzie przewidziana. Natomiast nie będzie raczej odbiegała od standardów przyjętych w ustawie o zawodach lekarza i lekarza dentysty, w której to ustawie maksymalna kara wynosi 3 lata pozbawienia wolności. Raczej tej granicy przekraczać nie będziemy, więc trudno mówić tu o jakiejś nadzwyczajnej surowości czy braku proporcjonalności, niewspółmierności do czynu – zaznacza adwokat Rafał Dorosiński.

– Mówimy przecież o czymś, co skutkuje nieodwracalnymi konsekwencjami dla zdrowia dziecka. Mówimy o zabiegach polegających na zaburzeniu gospodarki hormonalnej młodej osoby; mówimy o zabiegach, które pozbawiają ją zdolności płodzenia. Mówimy o zabiegach, które polegają na amputacji całkowicie zdrowych części ciała – przypomina szef Centrum Analiz Prawnych Instytutu Ordo Iuris.

Źródła: rp.pl, OrdoIuris.pl, własne PCh24.pl
https://pch24.pl/lewica-bije-na-alarm-wkrotce-p...

Salonowa bolszewia marzy o Polsce bez katolików. Jak zrealizują swoje upiorne marzenia?

„Krytyka Polityczna” najwyraźniej przygotowuje się do ogólnopolskiego plebiscytu na najbardziej spektakularne samozaoranie. W nowym tekście, tym razem autorstwa niejakiej Pauliny Januszewskiej, pojawia się „świetlana” wizja Polski bez religii. W treści oczywiście nic nowego, ale trzeba przyznać, że natężenie typowo lewicowej naiwności i abstrahowania od faktów robi wrażenie.

Pani Januszewskiej podpadł pisarz Stefan Chwin, który na łamach „Gazety Wyborczej” odważył się wypowiedzieć kilka oczywistości na temat cywilizacyjnej roli religii katolickiej, twierdząc, że bez niej nie byłoby „etyki, moralności, sztuki i piękna”. Autorka tekstu 8 rzeczy, które zyskalibyśmy, gdyby jutro w Polsce zniknął katolicyzm rozpoczyna swój paszkwil apelem do „Gazety”, aby otworzyła na swych łamach „kącik katolicki”, gdzie umieści wszystkie „felietony uprzywilejowanych mężczyzn”, tak by ona – czytelniczka reprezentująca bardziej zaawansowany etap Rewolucji – mogła je en masse pominąć.

Gdyby przełożyć ów apel na mniej zawoalowaną mowę, brzmiałby mniej więcej tak: „Gazeto Wyborcza”, jak śmiesz publikować wywiad, w którym twój gość wyraził swoje zdanie?! Nie wstyd ci, że światło dzienne ujrzał materiał, w którym znany pisarz podejmuje REFLEKSJĘ na temat religijności? Weź się w garść, Gazeto, Rewolucja nie toleruje dialogu, niuansów i odmiennego zdania – Rewolucja to toporna siła moździerza, a kto szanuje przeciwnika, zginie!
Tekst pani Januszewskiej jest wręcz upstrzony minami rażącymi siłą samozaorania, których wystarczy tknąć, by spowodować detonację. Ot, choćby „uprzywilejowany mężczyzna” Chwin. Ciekaw jestem, jakimi przywilejami cieszy się znany pisarz. W każdym razie, jeżeli jakiś rodzaj dodatkowej estymy uprzedza jego osobę na salonach, to niechybnie jedynym powodem są jego talent i praca (tak, Towarzyszko, praca!), a nie… płeć.

Płakałabym po gotyckich katedrach dopiero wtedy, gdyby nie gwałcono w nich dzieci i płacono podatki – konstatuje autorka. Czy można w sposób bardziej „moździerzowy” rozgnieść w zarodku własną próbę namysłu nad dwiema ważnymi kwestiami: zbrodniami zboczeńców w sutannach i kwestią tego, czy społeczność Króla świata ma płacić podatki królom ziemskim (zresztą historycznie rzecz biorąc, często Kościół te podatki płacił, aby nie narazić się na podejrzenie o brak szacunku dla władzy świeckiej).

Dalej oczywiście musiała paść rytualna litania „zbrodni” Kościoła: palenie ateistów i kobiet na stosach, wojny religijne, inkwizycje, zakaz używania prezerwatyw podczas epidemii AIDS, a wreszcie potępienie dla aborcji przyczyniły się do śmierci setek tysięcy ludzi.

Skoro religia spowodowała wojny i palenie na stosie i dlatego należy ją wyrugować, to należałoby tak samo wyrugować władzę jako taką, ziemię i własność prywatną, złoża ropy, a na końcu najlepiej w ogóle ludzką naturę, bo przecież to wszystko również powodowało wojny i to w dużo większym stopniu, niż pobudki religijne. Ostatecznie będziemy musieli dojść do wniosku, że należy w ogóle zakazać człowieczeństwa, albo dokonać zbiorowego samobójstwa.

Jak absurdalne są wynurzenia pani Januszewskiej, pokazuje choćby oczywisty fakt, że najpotworniejsze totalitaryzmy naszych czasów były w swojej istocie ateistyczne, socjalistyczne i – dla uproszczenia, ale nie bez kozery, dodajmy – lewicowe. I to one pochłonęły (i do dziś pochłaniają) nie setki tysięcy, a dziesiątki milionów ofiar.

Ale na ich gruzach wyrosło coś, co można by określić jako „lewicę ślepego utopizmu”. Jest to konstrukt w najwyższym stopniu abstrakcyjny i tyleż emocjonalny. Gdy o niej myślimy, odzywają się miękkie dźwięki jej pieśni programowych, takich jak Imagine czy Heaven for Everyone. Niebo na ziemi, które ma zagwarantować mityczna „dobra wola” człowieka, który jest „z natury dobry”, tylko trzeba oddać mu przysługę na miarę wszech czasów i uwolnić go z więzów religijności. Lewackie totalitaryzmy zarżnęły niezliczone miliony ludzi, to my – lewacy pacyfistyczni – powiemy „nigdy więcej” i voilà – po problemie.

Takich uproszczeń mogą dokonywać jedynie naiwność i nienawiść. Naiwność wobec ludzkiej natury (o zwykłej ignorancji nie wspominając) i nienawiść do wszelkiej świętości, która mogłaby być zwierciadłem dla naszych wad i grzechów, narzucającym nam moralny imperatyw zmiany stylu życia.

Współczesna intelektualna lewica, gromadząca się wokół przyczółków rewolucyjnych w rodzaju „Krytyki Politycznej”, zdaje się mieć odpowiedź na wszystko. Tak prostą, że nieomal genialną: wszystko, co złe – to Kościół; wszystko, co dobre – to my. Gdyby życie mogłoby być tak nieskomplikowane!

Inna sprawa, że modernistyczny „odłam” katolicyzmu, który zdominował struktury Kościoła po Soborze Watykańskim II, bez zmrużenia oka podziela ową lewicową naiwność wobec ludzkiej natury. Jest to niestety jedna z głównych przyczyn, dla których właśnie po Soborze nastąpiło tak przerażające rozplenienie dewiacji i zbrodni seksualnych wśród homoseksualistów (i nie tylko) przyjmowanych do zreformowanych seminariów, gdzie ani dyscypliny, ani zdrowej doktryny i duchowości nie sposób już uświadczyć. Ale to są nasze „sprawy wewnętrzne”, natomiast każdy nieuprzedzony, również niewierzący, badacz (nie mylić z siepacz) może sięgnąć do literatury i samodzielnie wywnioskować, co należy do istoty katolicyzmu, a co jest jedynie przemijającą aberracją, tudzież skażeniem ludzkiej natury w danym momencie dziejów rzutującym na członków Kościoła, podobnie jak na członków każdej innej społeczności.

Po przeczytaniu kilku akapitów tekstu zamieszczonego w „Krytyce Politycznej” już można by sporządzić elaborat w odpowiedzi na wyssane z palca i zupełnie ahistoryczne zarzuty. Tymczasem przed nami jeszcze szumnie zapowiedziane w tytule TOP 8 proroczych rad dla Polaków! Pomińmy więc, jakże pasjonujący, wstęp i przejdźmy do właściwego moździerza.

A więc co według pani Januszewskiej mielibyśmy, gdyby z Polski zniknęła religia katolicka:

1. Mniej skrzywdzonych dzieci.

To prawda – gdyby Kościół powrócił do swej właściwej dyscypliny i wiary, to mielibyśmy mniej skrzywdzonych dzieci. Z tym że nie jest to argument przeciwko Kościołowi, a przeciwko liberalnej sekcie modernistów, czerpiących swoje wzory ze świata i z lewicowych myślicieli.

2. Porządną edukację seksualną zamiast lekcji religii.

Brawo! A wraz z nią jeszcze więcej rozwodów i nieszczęść (tfu! co ja piszę, wszak tylko religia sprowadza na dzieci i rodziców nieszczęścia), jeszcze więcej niechcianych ciąż, rozwiązłości i „konieczności” zabijania jeszcze większej ilości nienarodzonych dzieci. Wraz z nią mielibyśmy też piękny kolorowy świat, w którym gwałciciele ogłaszają, że są kobietami i tak nie tylko unikają gehenny więzienia, ale i trafiają do utrzymywanego przez podatników kurortu dla pań będących na bakier z prawem. Zamiast mężczyzn kształtujących swój charakter mielibyśmy bandę niezdolnych do odpowiedzialnej relacji samogwałcicieli… Proszę wybaczyć, ale, jak przekonuje autorka, w sprawianiu sobie przyjemności nie ma nic złego, o ile odbywa się to we właściwych warunkach i nie służy regulowaniu emocji.

3. Upadek patriarchatu.

Patriarchat – czyli system oparty na władzy odpowiedzialnych mężczyzn poświęcających się dla innych – upadł już dawno. Współczesnej kulturze i stosunkom społecznym, poza nielicznymi niszami, znacznie bliżej do matriarchatu, o czym autorka zapewne wie, ale czyniąc zadość obowiązującej agendzie musi przecież rżnąć głupa.

4. Więcej pieniędzy.

To argument tak absurdalny, że nawet nie wiadomo, jak na niego odpowiedzieć. Pomijając historyczny fakt, że to właśnie Kościół przyczynił się do rozwoju ekonomicznego ludzkości, to fakt wpłacania pieniędzy na poczet jego działalności w porównaniu z tym, ile pożera z naszych kieszeni lewicowy w swojej naturze i socjalistyczny aparat państwowy jest po prostu śmieszne.

5. Rozwiązanie problemu mieszkalnictwa.

Wow! Autorka się rozkręca. A chodzi oczywiście o konfiskatę ziem należących do Kościoła i rozdanie jej ludowi pracującemu miast i wsi. Potrzeba komentarza?

6. Mniej samobójstw, zaburzeń i chorób.

Dziwnym trafem największy odsetek tych problemów występuje w społeczeństwach ateistycznych, w których wobec tajemnicy życia i śmierci człowiek pozostaje całkowicie osamotniony.

7. Ochrona praw zwierząt i lepszy klimat.

O, czyli Kościół przyczynia się do „katastrofy klimatycznej”. Ciekawe.

8. Sądy zajmujące się tym, czym powinny.

Tu oczywiście musiało nastąpić rytualne pastwienie się nad sprawą jakiejś aborcjonistki, którą wymiar sprawiedliwości ośmielił się postawić przed sądem. Natomiast jak wyglądają „prawo i porządek” w wydaniu lewicy, to widzimy na całym świecie nie od dziś.

Powyższą listę przytaczam trochę w formie żartu, a na zawarte w niej tezy nie warto nawet obszerniej odpowiadać. Warto jednak zwrócić uwagę na kluczową cechę lewicowej postawy. W przypadku podobnych tyrad na temat rugowania religii odniesienie do bolszewizmu będzie istotne nie tylko w sferze sloganów, ale przede wszystkim w obszarze stosunku do cywilizacji. Ta bowiem nie powstaje w próżni, lecz wynika z ludzkiej natury, tak samo, jak wynika z niej potrzeba oddawania czci Stwórcy, czy też porządek społeczny, którego jednym z naturalnych (a nie „umowno-kulturowych”) gwarantów jest religia.

Jak bolszewia, depcząc brudnymi buciorami wszystko, co zbudowała ludzka cywilizacja, tak dzisiejsza lewica w swoich już nie tak umorusanych, a bardziej wysublimowanych sofizmatach, popada w takie samo barbarzyństwo i w taką samą negację ludzkiej natury; nie rozumiejąc przy tym, że zanegowanie podstawowej cechy człowieka, jaką jest religijność (stosunek istoty stworzonej do Stwórcy), oznacza upadek człowieczeństwa. I nawet jeżeli nie widać go w jednym indywiduum, czy w jednym pokoleniu, to jego skutki w sposób nieunikniony prowadzą do rozkładu społecznego, z którym mamy dziś powszechnie do czynienia.

W ostatniej zaś kwestii lewica dziwnym trafem nie ma do zaoferowania nic ponad tę utopijną radę: Bądź sobą i pozwól innym być sobą – buduj społeczeństwo powszechnej tolerancji [czyt. bezwzględnego wyeliminowania wszelkich śladów konserwatyzmu] i otwartości [znieczulicy na zło powodowane przez dewiacje seksualne], a jak czegoś ci zabraknie w pogoni za dobrobytem i przyjemnością, to nie martw się: zabierzemy innym i damy tobie!

Jak się kończy takie myślenie, wiemy z historii. Natomiast z jakich rozumnych pobudek współcześni utopiści próbują szukać nowych realizacji tych samych idei z kuźni marksizma-leninizma… trudno powiedzieć.
https://pch24.pl/salonowa-bolszewia-marzy-o-pol...