konstytucja w Mińsku Mazowieckim

Trzaskowski wprowadza "Kartę LGBT plus". "Zideologizowany program, sprzeczny z Konstytucją"
Po domaganiu się od szkół wprowadzenia indoktrynujących zajęć na temat tzw. mowy nienawiści, kolejnym kontrowersyjnym działaniem prezydenta Warszawy Rafała Trzaskowskiego jest podpisanie „Karty LGBT +”. Przedstawione w niej postulaty rozwiązania budzą poważne wątpliwości z punktu widzenia prawnego. Eksperci Ordo Iuris przygotowali analizę tego dokumentu, która została zaprezentowana na briefingu prasowym.

Karta nie jest aktem prawa miejscowego w rozumieniu Konstytucji RP, a jedynie deklaracją, zatem nie rodzi skutków prawnych dla mieszkańców Warszawy, ani dla jednostek organizacyjnych Urzędu Miasta. Znajdują się w niej liczne stwierdzenia wątpliwe pod względem ich zgodności z ustawą zasadniczą. Należy do nich m.in. sugerowanie potrzeby i możliwości instytucjonalizacji konkubinatów jednopłciowych.

Poważne zastrzeżenia prawne budzą też zawarte w Karcie propozycje rozwiązań dotyczące oświaty. Szczególnie kontrowersyjna jest idea wprowadzenia w szkołach tzw. edukacji antydyskryminacyjnej. Z dotychczasowych doświadczeń wynika, że tego typu programy niejednokrotnie stanowiły formę upowszechniania ideologii gender oraz indoktrynacji w duchu postulatów środowiska LGBT. Może to naruszać prawo rodziców do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami. Ponadto, władze samorządowe nie mają kompetencji do wprowadzania programów edukacyjnych i wychowawczych.

Wątpliwości nasuwa także założenie preferencyjnego traktowania przez władze Warszawy określonych podmiotów, które wspierają inicjatywy polityczne związanie z ruchem LGBT. Stanowiłoby to niedopuszczalne, motywowane ideologicznie premiowanie określonej grupy przedsiębiorców. Oprócz tego, władze stolicy zapowiadają uzależnianie współpracy miasta z podmiotami prywatnymi od akceptacji przez nie politycznych roszczeń środowiska LGBT.

Realizacja dokumentu wiązałaby się z gromadzeniem i przetwarzaniem przez Miasto Stołeczne Warszawa danych wrażliwych na temat preferencji seksualnych poszczególnych osób. Te informacje byłyby wykorzystywane do celów polityki miejskiej. Ponadto, gromadzone mogą być również dane na temat przekonań politycznych i religijnych osób, które nie zgadzają się z założeniami Karty LGBT+. Taka ingerencja w prywatną sferę życia mieszkańców Warszawy budzi wątpliwości w świetle obowiązującego w Unii Europejskiej Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO).

W Karcie znajdują się stwierdzenia nie poparte żadnymi badaniami, jak np. to, że, rzekomo, wśród mieszkańców Warszawy „nawet 200 tys. osób to członkowie społeczności LGBT+”. Według autorów dokumentu na dyskryminację narażeni mieliby być w szczególny sposób ludzie identyfikujący się ze środowiskiem LGBT. Tymczasem dane Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie pokazują, że w 2017 r. wśród 886 przestępstw motywowanych nienawiścią jedynie 5 było związane z orientacją seksualną ofiary.

„Ten dokument zawiera szereg wątpliwości prawnych i obaw z punktu widzenia porządku ustrojowego Rzeczypospolitej Polskiej, w tym praw i wolności obywatelskich zawartych w polskiej Konstytucji. Realizacja zawartych w nim postulatów nie stanowiłaby działania prorównościowego, gdyż doprowadziłaby do uprzywilejowania określonych grup według klucza ideologicznego. Z tego powodu będziemy kierować do prezydenta Rafała Trzaskowskiego apel o wycofanie swojego podpisu pod Kartą LGBT+” – powiedział Nikodem Bernaciak z Centrum Analiz Instytutu Ordo Iuris.

W Internecie dostępna jest przygotowana przez Ordo Iuris petycja do prezydenta Warszawy z apelem o wycofanie podpisu pod Kartą.

https://dorzeczy.pl/kraj/94350/Trzaskowski-wprowad...

Szach mat”
Należy pochylić czoła przed Panem Kaczyńskim jako wytrawnym politykiem. Po pierwsze nie premier, a On przedstawił nowy program socjalny. Spowoduje to, że część ludzi w zamian puści w niepamięć ostanie afery z wieżowcami, traktując go trochę jak Robin Hooda - „kradnie, no ale przecież się dzieli – nie jak poprzednicy”. Naprawdę politycznie szóstka z plusem.
Ogłoszona piątka priorytetów to też szach mat dla opozycji, która nie na programie się skupia, a na podziale wpływów w koalicji. Wykrzykiwanie tylko hasła „anty PiS” nie ma prawa się sprawdzić, to zrobiła już partia rządząca w 2015, ale wprowadzając socjał utrąciła ten argument. Ludzie niewiele zmienili się przez ponad 2000 lat nadal istnieje większość krzycząca „chleba i igrzysk” i to im wystarcza.
Premier Morawiecki twierdzi, że koszt postulatów tj.:
-od kwietnia odbudowanie połączeń autobusowych,
-od maja "trzynastka" dla emerytów w postaci najniższej emerytury - 1100 zł,
-od lipca 500 plus od pierwszego dziecka,
-brak podatku PIT dla pracowników przed ukończeniem 26. roku życia,
-obniżenie kosztów pracy przez co najmniej dwukrotne podniesienie kosztów uzyskania przychodu oraz obniżenie PIT-u dla wszystkich osób pracujących
to ok 40 mld zł, ja sądzę, że bliżej 50 mld i niebezpieczne zbliżenie do progu deficytowego, po przekroczeniu którego możemy mieć problemy jak Włosi czy Grecy przy każdym załamaniu rynku.
Kalendarium jest też rewelacyjne pomyślane, pierwszy postulat ma na celu przypomnienie młodych lat osobom pamiętającym jak dojeżdżali do szkoły PKS-em, w dodatku nic nie kosztuje. Z prostej przyczyny nie jest możliwe odbudowanie instytucji z udziałem samorządów w czasie nie krótszym niż kilka lat, ponadto bus czy autobus to 500 tys. nawet do 2 mln. więc ich po prostu nie stać, ale ustawa przejdzie przed wyborami do PE i będzie można pokazać „jesteśmy słowni”.
Majowy zastrzyk dla emerytów (i jak sądzę rencistów), a jest ich ok. 9 mln. (czyli wydatek 10 mld) zapewni PiS kolosalną przewagę 26 maja w wyborach europejskich, oczywiście prawdopodobnie będzie to „trzynastka” wypłacana od nowego roku, lub końcem tego, co da też dodatkowy elektorat w październiku.
Lipcowe rozszerzenie programu 500+ (czyli ok. 20 mld) moim zdaniem prawdopodobnie z przyczyn proceduralnych przesunie się na okres powakacyjny by miesiąc przed wyborami po prostu „kupić głosy”.
Podobnie z pozostałymi postulatami, które będą ewentualnie realizowane po rozpoznaniu jakie skutki dla budżetu będą miały te pierwsze, ale oczywiście padnie hasło przedwyborcze „pozwólcie nam to zrobić”.
Ergo – nieudolność programowa opozycji zapewni PiS przewagę w wyborach. Jeśli chodzi o te pierwsze (PE) to można się tu spodziewać w miarę równowagi sił, natomiast w przypadku Sejmu opozycja będzie musiała się męczyć by nie skończyło się większością konstytucyjną jak u Orbana.
Tak czy siak politycy PiS zapewnili byt partii na następne 10 lat, bo nawet zakładając, że przegrają to przy tak rozbudowanych wydatkach państwa nieunikniony jest problem przy każdym krachu gospodarczym więc problem np. podniesienia wtedy podatków spada na konkurentów, jeśli wygrają i to załamanie nastąpi za ich władzy rozpiszą przedterminowe wybory i tak ujma spadnie na opozycję, a oni spokojne wrócą do władzy po kolejnych 4 latach.
Choć każdemu życzę zdrowia, to wygląda, że dopiero upadek imperatora może zmienić coś na prawicy. Więc chyba muszę połazić po muzeach, usiąść nad katalogami obrazów by zebrać odpowiednią ilość na następne 4 lata.

Historii malarstwa c.d. - Henryk Siemiradzki

Przekop przez Mierzeję Wiślaną to chybiona inwestycja. Oto dlaczego
Przeciw inwestycji są ekolodzy, opozycja, większość ekspertów, Komisja Europejska i zdrowy rozsądek.

Masowa wycinka drzew na przestrzał od morza do Zalewu Wiślanego odbyła się w niecały tydzień.
Przekop przez Mierzeję Wiślaną jest jak kot Schrödingera – równocześnie jest i go nie ma. Na mierzei fizycznie widać plan, bo w ciągu niecałego tygodnia odbyła się masowa wycinka drzew na przestrzał od morza do Zalewu Wiślanego. Rząd chwali się projektem na lewo i prawo, odkąd doszedł do władzy, to oczko w głowie ministra gospodarki morskiej Marka Gróbarczyka (złośliwi mówią, że jego resort powstał tylko po to, by zbudować ten kanał). W końcu rzadko gdzie słupek wyznaczający przebieg inwestycji wbija w świetle kamer, tuż przed wyborami samorządowymi, sam prezes Kaczyński.

Formalnie inwestycji jednak nie ma. Nie ma wykonawcy, przetarg ledwo ruszył i już wiadomo, że się przeciągnie, nie ma zgody środowiskowej, nie ma wreszcie przekonującego kogoś poza zwolennikami rządu uzasadnienia, po co w ogóle ten kanał. Nie ma zresztą, nota bene, także wbitego przez prezesa słupka, bo krótko po ceremonii zmył go sztorm.

Ze strony rządowej w tym pośpiechu jest jednak pewna logika. Potężne wątpliwości co do wpływu inwestycji na środowisko, nie mówiąc nawet o zasadności biznesowej, mogą projekt zatrzymać, więc warto zrobić jak najwięcej jak najszybciej. Dla władzy przekop to obok Centralnego Portu Komunikacyjnego flagowa narodowa inwestycja.

Przekop Mierzei Wiślanej: dla Elbląga i bezpieczeństwa

Rząd tłumaczy, że projekt jest potrzebny z dwóch głównych powodów.

Po pierwsze, ma zapewnić dostęp do portu w Elblągu większym jednostkom. Obecnie sam port mógłby obsługiwać jednostki o nośności nawet do 4 tys. ton, ale w praktyce jest to niemożliwe w związku z ograniczeniami nałożonymi przez Rosję, która kontroluję Cieśninę Pilawską, jedyne połączenie Zalewu Wiślanego z Bałtykiem.

Polsko-rosyjska umowa z 2009 r. jest rzeczywiście skrajnie niekorzystna dla Polski. Rosja zezwoliła w niej na korzystanie z Cieśniny Pilawskiej jedynie statkom pod polską banderą, podczas gdy ogromna większość statków handlowych, nawet wykorzystywanych przez polskich armatorów, korzysta z tzw. wygodnych bander (np. Bahamów, Liberii czy Malty). Do tego z przejścia nie mogą korzystać statki niehandlowe (np. Straży Granicznej). Przepłynięcie wymaga zgłoszenia z wyprzedzeniem, w praktyce Rosja może w każdej chwili zamknąć cieśninę, a nawet jeśli tego nie zrobi, to umowa ogranicza maksymalne zanurzenie statków do 1,8 metra (choć do rosyjskiego portu wojennego w Piławie, czyli Bałtyjsku, mogą wchodzić znacznie większe jednostki). Połączenie tych czynników w praktyce odcina Elbląg od handlu morskiego.

Drugim powodem przywoływanym przez rząd jest bezpieczeństwo, co wiąże się przede wszystkim z zamknięciem Cieśniny Pilawskiej dla jednostek niehandlowych. Polska Marynarka, Straż Graniczna czy nawet policja nie mogą swobodnie przepływać między polskim Zalewem Wiślanym a wodami terytorialnymi na Bałtyku.

Krytyka projektu inspirowana Rosją?

Dzięki argumentowi bezpieczeństwa rządowi łatwo odrzucać krytykę przekopu twierdzeniem, że jest ona inspirowana przez Rosję. Nie da się wykluczyć, że częściowo nawet tak jest, bo utrata kontroli nad jedynym połączeniem zalewu i morza na pewno Moskwie na rękę nie jest. Do tego inwestycje na cele związane z bezpieczeństwem podlegają mniej rygorystycznym przepisom o zamówieniach publicznych i środowiskowych.

Równocześnie część krytyki projektu faktycznie jest przesadzona. Mieszkańcy Krynicy Morskiej nie stracą kontaktu z resztą kraju, a ruch turystyczny w niektórych portach przy Zalewie może wzrosnąć. Wbrew postulatom marszałka województwa pomorskiego budowa alternatywnej drogi wodnej do Elbląga przez Wisłę i Szkarpawę byłaby jeszcze droższa.

Zwolennicy budowy przekopu opierają się więc na faktach, ale tylko starannie wybranych. Pomijają bowiem całą litanię argumentów przeciwko budowie kanału i za potencjalnymi alternatywami.

Mierzeja Wiślana jak Rospuda i Puszcza Białowieska

Największym problemem z proponowanym przekopem mierzei jest jego oddziaływanie środowiskowe. Kanał ma przecinać Park Krajobrazowy Mierzeja Wiślana oraz wpływać na tereny Natura 2000. Opracowanie dotyczące skutków inwestycji już w 2016 r. przygotowało 16 organizacji środowiskowych, w tym Greenpeace – wylicza ono cały szereg negatywnych skutków, od wpływu na jakość wody w Zalewie Wiślanym po zniszczenie wydm, naturalnych siedlisk zwierząt czy przekształcenie linii brzegowej powodującej wtórne szkody.

Raport NGO-sów nie uwzględnia nawet tak oczywistych zmian, jak wycięcie drzew. Niedawna ekspresowa wycinka, prowadzona w eskorcie policji i firm ochroniarskich, objęła 10 tys. drzew na 25 hektarach parku krajobrazowego, choć w zasadzie nie wiadomo, na jakiej podstawie była prowadzona – nie ma bowiem nadal zgody środowiskowej na projekt. A jeśli rząd czuje potrzebę, by tak chronić inwestycję przed społeczeństwem, to samo w sobie jest to już problemem.

Krytycznie o przekopie wypowiadała się zresztą w połowie 2018 r. nawet Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Gdańsku. Krótko potem jej szefowa straciła stanowisko, a nowy dyrektor wydał już pozytywną opinię.

Niektóre z negatywnych skutków da się zminimalizować lub nawet im zapobiec poprzez staranne planowanie czy inżynierię środowiskową. Ale nie ulega wątpliwości, że projekt nieodwracalnie zmieni cenną przyrodę mierzei i zalewu. Zresztą wiadomo, że to właśnie kwestie środowiskowe są główną przyczyną krytyki ze strony Komisji Europejskiej, która ostatnio domagała się pilnego spotkania z władzami na temat kanału. Przekop na pewno może stać się kolejnym punktem zapalnym z Brukselą, porównywalnym z drogą przez Dolinę Rospudy czy wycinką Białowieży – i wydaje się, że Unia znów będzie musiała chronić polską przyrodę przed polskim rządem.

Przekop bez uzasadnienia rynkowego

Możliwości formalnego zablokowania przekopu kończą się w zasadzie na kwestiach środowiskowych. Bo to, że problem ma wątpliwe uzasadnienie rynkowe, raczej nie wstrzyma rządu. Unia nie dokłada do niego ani złotówki, więc niewiele może zrobić.

Trudno wytłumaczyć, po co rząd chce udostępnić port w Elblągu, skoro niedaleko znajdują się wielokrotnie większe, rozwijające się, inwestujące i znacznie lepiej skomunikowane kolejowo porty w Gdańsku i Gdyni. Oczywiste są lokalne powody polityczne, bo przekop przez mierzeję wraca przy każdych wyborach. Zabiega o niego szczególnie Jerzy Wilk, poseł PiS, a w latach 2013–14 prezydent Elbląga. Jednak z punktu widzenia rynkowego bardzo trudno będzie przekonać armatorów do korzystania z portu w Elblągu. Zresztą wystarczy spojrzeć na marginalną skalę przeładunków np. w Ustce czy Kołobrzegu, które przecież nie są ograniczone Cieśniną Pilawską. Armatorzy wolą duże porty, gdzie mogą wpływać dużymi statkami, bo jest to dla nich po prostu tańsze i łatwiejsze.

Przekop ma kosztować 880 mln zł, ale to nie obejmuje utrzymania szlaku, które będzie drogie, bo Zalew Wiślany jest płytki i bardzo zamulony. Nie brakuje też głosów, że kanał i tak będzie kosztował więcej.

Rząd te argumenty zbywa, ale rzeczywistość o sobie przypomina. Komisja Europejska i ekolodzy robią co mogą, by wyjaśnić wątpliwości środowiskowe, ale jeszcze większe problemy są z fizyczną budową. Choć PiS mówił o potrzebie budowy kanału od objęcia władzy, pierwszy przetarg ruszył dopiero na koniec 2018 r. Termin składania ofert, pierwotnie wyznaczony na marzec, już został przełożony na połowę kwietnia. Według „Gazety Wyborczej” wykonawcy chcą też więcej czasu na ewentualną budowę. Raczej nie ruszy ona przed wyborami, nawet w najbardziej optymistycznym dla rządu scenariuszu.

Wycięte na trasie kanału drzewa szybko nie odrosną, ale wciąż jest szansa, że na tym zakończy się ten szkodliwy projekt. https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/rynek/1783466...