Fajtłapy z partii PO-KO czyli POKO !!!!

Wiemy, kto wpłacał na fundusz wyborczy Platformy! Tusk nie dał ani grosza! "Największy przelew przyszedł na 43 tys. zł"

Fundusz wyborczy Platformy Obywatelskiej z 2015 r. wyszczególnia 2133 wpłaty (w sumie na 8 788 994,81 zł). Największy przelew przyszedł na 43 tys. zł. – informuje w sobotę TVP Info na swojej stronie.
Jak podał portal TVP Info, „Sławomir Neumann, Michał Szczerba czy Jan Grabiec wpłacali po ponad 20 tys. zł, obecni europosłowie Radosław Sikorski i Dariusz Rosati po 500 zł, a Donald Tusk nic”.

Poinformował, że „Fundusz wyborczy Platformy Obywatelskiej z 2015 r. wyszczególnia 2133 wpłaty (w sumie na 8 788 994,81 zł). Części z nich dokonywali czołowi politycy PO, a inne mało znani szerokiej opinii publicznej samorządowcy lub przedsiębiorcy”.

Żona Bartosza Arłukowicza (obecnego europosła PO, wcześniej polityka SLD) zleciła wówczas trzy przelewy na łączną kwotę 20 tys. zł.

Włodzimierz Cimoszewicz wpłacił w 2015 r. 5 tys. zł. Kolejne 2 tys. zł dołożył jego syn Tomasz (polityk Platformy, odszedł z partii w 2020 r.)

Największy przelew wyniósł wówczas 43750 zł i został zarejestrowany jako wpłata od Przemysława Termińskiego (były senator PO).

Bożena Bukiewicz (posłanka PO z Zielonej Góry) dołożyła 37 tys. zł, Stanisław Bisztyga (radny KO z sejmiku małopolskiego) 30 tys. zł, a Urszula Augustyn (posłanka PO z Tarnowa) dwa przelewy na łączą kwotę 35 tys. zł. 32 tys. zł wpłacili Maria Janyska (posłanka PO z Czarnkowa), a także Ludwik Dorn, który po odejściu z PiS liczył na karierę w Platformie – ale z list PO nie dostał się wówczas do Sejmu.
Kidawa-Błońska i mąż

Portal wskazuje, że „ze znanych nazwisk najwięcej dołożyła Małgorzata Kidawa-Błońska 35 tys. zł (oraz jej mąż – Jan, kolejne 10 tys. zł)”.

„Grosza” na partyjną kampanię nie żałowała również Izabela Leszczyna, która wpłaciła kolejno 10 tys. zł, 4,5 tys. zł oraz 20,5 tys. zł, co dało w sumie okrągłe 35 tys.

— zwraca uwagę portal TVP.info.

Bogdan Klich (były europoseł i minister obrony, a dziś senator PO) przekazał 15 tys., a jego ojciec Adam 30 tys. zł.

Po 23 tys. zł dorzucili Jagna Marczułajtis-Walczak, Sławomir Neumann i Marta Wcisło.

Nieco mniej dali Iwona Śledzińska-Katarasińska (21 tys. zł), Michał Szczerba (21 tys. zł), Marzena Okła-Drewnowicz (obecna wiceprzewodnicząca PO – 20 tys. zł), Jan Grabiec (obecny rzecznik PO – 20 tys. zł), Agnieszka Pomaska (14 tys. zł), Krzysztof Brejza (12 tys. zł)

Po 10 tys. zł wpłacili Grzegorz Schetyna (były szef PO) i Grzegorz Napieralski (poseł KO, wcześniej SLD).

Tysiąc mniej (9 tys. zł) przekazał na kampanię Platformy Obywatelskiej Michał Gramatyka (dziś poseł Polski 2050 Szymona Hołowni), a cztery tysiące mniej (6 tys. zł) Sławomir Nitras.

Róża Thun (dziś europosłanka Hołowni) wysłała jeden przelew – który na tle wielu kolegów i koleżanek wyglądał symboliczne – 1 tys. zł.

Po 500 zł dołożyli Radosław Sikorski (wieloletni szef MSZ w rządzie Donalda Tuska) i Jan Vincent-Rostowski (w latach 2007–2013 minister finansów).

Na liście wpłat na fundusz wyborczy nie ma takich nazwisk, jak Borys Budka, Ewa Kopacz czy Tomasz Siemoniak

— czytamy na stronie portalu.
https://wpolityce.pl/polityka/630047-wiemy-kto-wpla...

To mówię JA - Bogusław Grabowski!

No i wreszcie usłyszeliśmy zręby programu rządzenia przez PO i jej akolitów. Ekonomista i były członek Rady Polityki Pieniężnej oraz nowy ekonomiczny guru toatalnej opozycji Bogusław Grabowski chce: likwidacji bądź drastycznego ograniczenia programów socjalnych (500+, trzynastej i czternastej emerytury, itd), wydłużenia wieku emerytalnego, wprowadzenia Euro i sprywatyzowania niemal wszystkiego co zostało jeszcze polskie lub też ponownie wróciło w ręce polskie (także rozbicia koncernu PKN Orlen i wpuszczenia tam zagranicznych inwestorów) [1].

Nie mam zamiaru teraz oceniać jego merytorycznych propozycji, ale są one do znudzenia takie same: likwidować polską gospodarkę i zrezygnować z wszystkiego, co dobrego dla Polaków zrobił PiS; prywatyzować i sprzedawać niemal wszystko, co zostało w rękach polskich; maksymalnie wydłużać czas pracy; wejść do strefy Euro. Czyli w dużej mierze powrócić do dawnych postulatów PO oraz tego, co już było i doprowadziło Polskę do stanu gdzie o Polsce można było powiedzieć, że to "ch...j, dupa i kamieni kupa" oraz "państwo z dykty".

Natomiast chciałbym zwrócić uwagę na jedną z jego odpowiedzi na pytanie zadane przez dziennikarza z Radia ZET. Redaktor pytająco stwierdził: "Jeśli chodzi o inflację to przydałby się nam drugi program Balcerowicza". B. Grabowski w odpowiedzi oświadczył, że: "Plan Balcerowicza nie wpływał na inflację i przydałaby się nam druga kadencja Bogusława Grabowskiego w RPP" [1].

Jest to bardzo ciekawa wypowiedź i to podwójnie.

Po pierwsze. Stwierdzenie, że tzw. "Plan Balcerowicza" nie wpływał na inflację jest kuriozalne i świadczy o braku wiedzy Pana B. Grabowskiego. Przecież jednym z głównych celów owego planu miało być radykalne obniżenie inflacji, co w ostateczności i zupełnie niepotrzebnym ogromnym kosztem społecznym ostatecznie się udało. Czy nie jest to wpływ na inflację? A może ja czegoś nie rozumiem?

Po drugie i w sumie groteskowo śmieszne. Stwierdzenie, że dziś przydałaby się druga kadencja w RPP... Bogusława Grabowskiego świadczy o jakiejś megalomanii i mitomanii tegoż Pana. Biedaczek czuje się rozgoryczony, że już w tej radzie nie jest i zdaje się mówić: "JA - Bogusław Grabowski jestem ponad tym pisowskim plebsem, który nic nie rozumie a ja jestem najwyższych lotów ekonomistą". To urojone mniemanie o swojej wyższości jest powszechne wśród tzw. elit III RP, ale rzadko się zdarza żeby było to wyłożone "jak kawa na ławę". No cóż... można tylko się uśmiechnąć i zareagować politowaniem nad tym guru ekonomicznym totalnej opozycji.
https://www.salon24.pl/u/krzystofjaw/1276173,to-mowie...

Dlaczego Kopacz i Halicki nie poparli debaty o korupcji w PE? Byli też przeciwko potępieniu współpracy z Putinem

Za każdym razem, gdy wydaje się, że działania Parlamentu Europejskiego nie mogą już zaskoczyć bardziej, pojawiają się kolejne sytuacje przekraczające granice dotychczasowych przypuszczeń. Ujawienie gigantycznej korupcji z udziałem m.in. wiceprzewodniczącej PE wstrząsnęło opinią publiczną. Jeszcze bardziej wstrząsający jest jednak fakt, że ktoś z europosłów mógłby jawnie nie chcieć debaty na temat. A jednak! 4 osoby wstrzymały się od głosu. Wśród nich było trzech Polaków. Co ciekawe, te same osoby nie zdobyły się na potępienie działalności polityków europejskich skorumpowanych przez Gazprom. W takim momencie nie można pozwalać sobie na pomyłki. Każda decyzja musi być odczytywana wyjątkowo poważnie. A afera Katargate powinna skłonić opinię publiczną do wnikliwych analiz i patrzenia na szerokie konteksty. Zwłaszcza na trwający od 7 lat atak na Polskę.

W Parlamencie Europejskim odbyła się debata o „nowych wydarzeniach w zakresie zarzutów korupcji i zagranicznej ingerencji, w tym związanych z Marokiem, oraz potrzebie zwiększenia przejrzystości, rzetelności i odpowiedzialności w instytucjach europejskich”. Zanim do niej doszło, pomysł poddano głosowaniu. Organizację debaty poparło 385 europosłów, od głosu wstrzymało się czterech. Aż trzej wstrzymujący się to polscy europosłowie: Andrzej Halicki, Ewa Kopacz i Krzysztof Hetman. Gdy wybuchł skandal, Andrzej Halicki stwierdził, że „doszło do pomyłki, a cała trójka popiera organizację debaty”. Jeśli nawet proste głosowanie w tak oczywistej sprawie sprawia komuś tak wiele trudności, podstawowe pytania nasuwają się w sposób oczywisty. Bo jak można się pomylić, mając do dyspozycji trzy proste przyciski oznaczone dodatkowo graficznie? Bogdan Rzońca pokazał jak wygląda panel do głosowania w PE:
Kto nie chciał potępić korupcyjnej współpracy z Rosją?

Dodatkowe pytania budzą poprzednie głosowania. Zwłaszcza to, które miało miejsce w lutym 2022, a dotyczyło potępienia działań byłych polityków UE skorumpowanych przez rosyjskie koncerny. Europosłowie PiS (Witold Waszczykowski i Karol Karski) wraz z Assitą Kanko w imieniu Europejskich Konserwatystów i Reformatorów, złożyli wówczas wniosek mający potępić takie działania rosyjskich koncernów, prowadzące w konsekwencji do uzależniania Unii Europejskiej od współpracy energetycznej z Rosją. Sprawą oczywistą były rozległe wpływy Kremla, dysponującego sprawnym narzędziem szantażu. Polityków, którzy weszli w biznesowe deale z Rosją, a wcześniej sprawowali wysokie funkcje w swoich krajach, było wielu - m.in. byli kanclerze Niemiec i Austrii, Schroeder i Schuessel, byli premierzy Francji i Finlandii, Fillon i Lipponen, była minister spraw zagranicznych Austrii Kneissl, u której na weselu bawił się sam Putin. „Chcemy wezwać rząd niemiecki do zamrożenia wszystkich europejskich aktywów byłego kanclerza Niemiec Gerharda Schroedera, którego powołano niedawno do zarządu Gazpromu, jeżeli nie zrezygnuje ze wszystkich stanowisk w rosyjskich przedsiębiorstwach energetycznych” — napisano w poprawce. Jaka była odpowiedź europarlamentarzystów? Za przyjęciem głosowali europosłowie PiS. Większość deputowanych polskiej opozycji opowiedziała się przeciwko poprawce lub wstrzymała się od głosu. Na „nie: zagłosowali: Bartosz Arłukowicz, Jerzy Buzek, Jarosław Duda, Jarosław Kalinowski, Ewa Kopacz, Leszek Miller, Janina Ochojska, Róża Thun, Marek Belka, Robert Biedroń, Włodzimierz Cimoszewicz, Bogusław Liberadzki. Od głosu wstrzymali się: Magdalena Adamowicz, Tomasz Frankowski, Andrzej Halicki, Adam Jarubas, Janusz Lewandowski, Elżbieta Łukacijewska, Jan Olbrycht, Radosław Sikorski.
„Łapówkarze szkalujący Polskę”

Ciekawe, że niektóre nazwiska konsekwentnie się powtarzają. Tym razem jednak większość zreflektowała się i tylko 4 osoby nie wyraziły poparcia dla debaty o korupcji w PE. Tłumaczenia o pomyłce nie wypadają przekonująco.

Eurodeputowani PiS jednoznacznie wskazali, jaki był stosunek do Polski polityków unijnych zamieszanych w potężną korupcję. Eva Kaili wyjątkowo dobitnie oskarżała nasz kraj o brak praworządności. Nie wydaje się, że czerpała tę wiedzę z własnych, bezpośrednich obserwacji. Tym bardziej, że powtarzała frazy wielokrotnie suflowane przez polską opozycję. Czy robiła to bezinteresownie? Pytanie pozostaje otwarte. Afera korupcyjna zatacza szerokie kręgi i nie dotyczy wyłącznie byłej szefowej PE. Patryk Jaki w swoim wystąpieniu podczas debaty, wskazał, że atakowanie Polski mogło być zasłoną dymną do realizacji brudnych interesów.

Nie udawajcie, że to dotyczy tylko kilku osób, bo jedna z organizacji „No Peace Without Justice”, której sekretarz jest aresztowany teraz za korupcję, jest finansowana przez Unię Europejską, Francję i Niemcy. Jakimś dziwnym przypadkiem ta organizacja zajmowała się atakowaniem Polski. Być może po to, aby odwrócić uwagę i żebyście mogli sobie robić swoje interesy.

Co więcej, korupcja ta jest korupcją polityczną, to doprowadziło Europę do sytuacji, w której się dzisiaj znajdujemy. Występują tutaj socjaliści, których członkiem jest nadal Gerhard Schröder - największy symbol korupcji politycznej - skorumpowany przez Putina. Nic z tym nie robicie i będziecie wszystkich pouczali. Najpierw spojrzeć w lustro i zrobić z tym porządek. Bardzo dobrze by było, gdyście odpowiedzieli, co z finansowaniem tej organizacji przez Niemcy

— powiedział Patryk Jaki

Hipokryzję Parlamentu Europejskiego wypunktował także Dominik Tarczyński, wskazując że sprawa nie dotyczy wyłącznie Maroka i należy przyjrzeć się sprawom, które leżały w obszarze zainteresowań osób oskarżonych i aresztowanych. Zajmowały się sztuczną inteligencją, zajmowały kryptowalutami i Polską.

W raporcie organizacji Panzeriego, który obecnie znajduje się w więzieniu, mogliśmy przeczytać, że w Polsce rządzą „biali suprematyści”, „fanatyczni katolicy”. Na podstawie tych raportów Polska była atakowana w tej Izbie, nazywano nas nawet „faszystami”. Dlatego, że nie podobało się tutaj towarzystwu, jaki rząd w Polsce został wybrany. Polska to jest dumny naród. Ma prawo wybierać rządy takie, jakie uważa za stosowne. Dlatego nigdy nie pozwolimy, aby Polska była opluwana, szydzona, pomawiana, a tak się działo w tej Izbie. Nigdy nie pozwolimy na to, aby Polska była opluwana przez łapówkarzy z Brukseli

— mówił Tarczyński, podkreślając że nie ma zgody na to, by „Polska była opluwana przez łapówkarzy”, a jego partyjni koledzy będą żądać, by wszystkie rezolucje przeciwko Polsce zostały uchylone.

140

Za każdym razem, gdy wydaje się, że działania Parlamentu Europejskiego nie mogą już zaskoczyć bardziej, pojawiają się kolejne sytuacje przekraczające granice dotychczasowych przypuszczeń. Ujawienie gigantycznej korupcji z udziałem m.in. wiceprzewodniczącej PE wstrząsnęło opinią publiczną. Jeszcze bardziej wstrząsający jest jednak fakt, że ktoś z europosłów mógłby jawnie nie chcieć debaty na temat. A jednak! 4 osoby wstrzymały się od głosu. Wśród nich było trzech Polaków. Co ciekawe, te same osoby nie zdobyły się na potępienie działalności polityków europejskich skorumpowanych przez Gazprom. W takim momencie nie można pozwalać sobie na pomyłki. Każda decyzja musi być odczytywana wyjątkowo poważnie. A afera Katargate powinna skłonić opinię publiczną do wnikliwych analiz i patrzenia na szerokie konteksty. Zwłaszcza na trwający od 7 lat atak na Polskę.

W Parlamencie Europejskim odbyła się debata o „nowych wydarzeniach w zakresie zarzutów korupcji i zagranicznej ingerencji, w tym związanych z Marokiem, oraz potrzebie zwiększenia przejrzystości, rzetelności i odpowiedzialności w instytucjach europejskich”. Zanim do niej doszło, pomysł poddano głosowaniu. Organizację debaty poparło 385 europosłów, od głosu wstrzymało się czterech. Aż trzej wstrzymujący się to polscy europosłowie: Andrzej Halicki, Ewa Kopacz i Krzysztof Hetman. Gdy wybuchł skandal, Andrzej Halicki stwierdził, że „doszło do pomyłki, a cała trójka popiera organizację debaty”. Jeśli nawet proste głosowanie w tak oczywistej sprawie sprawia komuś tak wiele trudności, podstawowe pytania nasuwają się w sposób oczywisty. Bo jak można się pomylić, mając do dyspozycji trzy proste przyciski oznaczone dodatkowo graficznie? Bogdan Rzońca pokazał jak wygląda panel do głosowania w PE:

Kto nie chciał potępić korupcyjnej współpracy z Rosją?

Dodatkowe pytania budzą poprzednie głosowania. Zwłaszcza to, które miało miejsce w lutym 2022, a dotyczyło potępienia działań byłych polityków UE skorumpowanych przez rosyjskie koncerny. Europosłowie PiS (Witold Waszczykowski i Karol Karski) wraz z Assitą Kanko w imieniu Europejskich Konserwatystów i Reformatorów, złożyli wówczas wniosek mający potępić takie działania rosyjskich koncernów, prowadzące w konsekwencji do uzależniania Unii Europejskiej od współpracy energetycznej z Rosją. Sprawą oczywistą były rozległe wpływy Kremla, dysponującego sprawnym narzędziem szantażu. Polityków, którzy weszli w biznesowe deale z Rosją, a wcześniej sprawowali wysokie funkcje w swoich krajach, było wielu - m.in. byli kanclerze Niemiec i Austrii, Schroeder i Schuessel, byli premierzy Francji i Finlandii, Fillon i Lipponen, była minister spraw zagranicznych Austrii Kneissl, u której na weselu bawił się sam Putin. „Chcemy wezwać rząd niemiecki do zamrożenia wszystkich europejskich aktywów byłego kanclerza Niemiec Gerharda Schroedera, którego powołano niedawno do zarządu Gazpromu, jeżeli nie zrezygnuje ze wszystkich stanowisk w rosyjskich przedsiębiorstwach energetycznych” — napisano w poprawce. Jaka była odpowiedź europarlamentarzystów? Za przyjęciem głosowali europosłowie PiS. Większość deputowanych polskiej opozycji opowiedziała się przeciwko poprawce lub wstrzymała się od głosu. Na „nie: zagłosowali: Bartosz Arłukowicz, Jerzy Buzek, Jarosław Duda, Jarosław Kalinowski, Ewa Kopacz, Leszek Miller, Janina Ochojska, Róża Thun, Marek Belka, Robert Biedroń, Włodzimierz Cimoszewicz, Bogusław Liberadzki. Od głosu wstrzymali się: Magdalena Adamowicz, Tomasz Frankowski, Andrzej Halicki, Adam Jarubas, Janusz Lewandowski, Elżbieta Łukacijewska, Jan Olbrycht, Radosław Sikorski.

CZYTAJ WIĘCEJ: Marzena Nykiel: Dlaczego europosłowie opozycji nie potępili współpracy z Putinem? Czyje interesy chronią w obliczu zagrożenia wojną?
„Łapówkarze szkalujący Polskę”

Ciekawe, że niektóre nazwiska konsekwentnie się powtarzają. Tym razem jednak większość zreflektowała się i tylko 4 osoby nie wyraziły poparcia dla debaty o korupcji w PE. Tłumaczenia o pomyłce nie wypadają przekonująco.

Eurodeputowani PiS jednoznacznie wskazali, jaki był stosunek do Polski polityków unijnych zamieszanych w potężną korupcję. Eva Kaili wyjątkowo dobitnie oskarżała nasz kraj o brak praworządności. Nie wydaje się, że czerpała tę wiedzę z własnych, bezpośrednich obserwacji. Tym bardziej, że powtarzała frazy wielokrotnie suflowane przez polską opozycję. Czy robiła to bezinteresownie? Pytanie pozostaje otwarte. Afera korupcyjna zatacza szerokie kręgi i nie dotyczy wyłącznie byłej szefowej PE. Patryk Jaki w swoim wystąpieniu podczas debaty, wskazał, że atakowanie Polski mogło być zasłoną dymną do realizacji brudnych interesów.

Nie udawajcie, że to dotyczy tylko kilku osób, bo jedna z organizacji „No Peace Without Justice”, której sekretarz jest aresztowany teraz za korupcję, jest finansowana przez Unię Europejską, Francję i Niemcy. Jakimś dziwnym przypadkiem ta organizacja zajmowała się atakowaniem Polski. Być może po to, aby odwrócić uwagę i żebyście mogli sobie robić swoje interesy.

Co więcej, korupcja ta jest korupcją polityczną, to doprowadziło Europę do sytuacji, w której się dzisiaj znajdujemy. Występują tutaj socjaliści, których członkiem jest nadal Gerhard Schröder - największy symbol korupcji politycznej - skorumpowany przez Putina. Nic z tym nie robicie i będziecie wszystkich pouczali. Najpierw spojrzeć w lustro i zrobić z tym porządek. Bardzo dobrze by było, gdyście odpowiedzieli, co z finansowaniem tej organizacji przez Niemcy

— powiedział Patryk Jaki

Hipokryzję Parlamentu Europejskiego wypunktował także Dominik Tarczyński, wskazując że sprawa nie dotyczy wyłącznie Maroka i należy przyjrzeć się sprawom, które leżały w obszarze zainteresowań osób oskarżonych i aresztowanych. Zajmowały się sztuczną inteligencją, zajmowały kryptowalutami i Polską.

W raporcie organizacji Panzeriego, który obecnie znajduje się w więzieniu, mogliśmy przeczytać, że w Polsce rządzą „biali suprematyści”, „fanatyczni katolicy”. Na podstawie tych raportów Polska była atakowana w tej Izbie, nazywano nas nawet „faszystami”. Dlatego, że nie podobało się tutaj towarzystwu, jaki rząd w Polsce został wybrany. Polska to jest dumny naród. Ma prawo wybierać rządy takie, jakie uważa za stosowne. Dlatego nigdy nie pozwolimy, aby Polska była opluwana, szydzona, pomawiana, a tak się działo w tej Izbie. Nigdy nie pozwolimy na to, aby Polska była opluwana przez łapówkarzy z Brukseli

— mówił Tarczyński, podkreślając że nie ma zgody na to, by „Polska była opluwana przez łapówkarzy”, a jego partyjni koledzy będą żądać, by wszystkie rezolucje przeciwko Polsce zostały uchylone.

Ze strony unijnych oficjeli padło w tej debacie mnóstwo zapewnień o gotowości do działania i zdolności wyplenienia korupcji. Nie pierwszy i nie ostatni z pewnością raz. Najlepiej podsumowała to premier Beata Szydło w swoim wpisie na Twitterze:

W Parlamencie Europejskim debata o korupcji w… Parlamencie Europejskim. Dużo słów, ale mało refleksji z jak gigantyczną kompromitacją unijnych struktur mamy do czynienia. Ludzie, którzy rządzili w UE i pouczali Polskę o „praworządności” okazują się być prymitywnymi łapownikami

Parlament Europejski jest dziś chyba najbardziej skompromitowaną instytucją unijną. Katargate to jedna z wielu afer. Skoro udało się skorumpować tak czołowych polityków PE w sprawie Maroko, trudno łudzić się nadzieją, że w innych sprawach nie ulegali wpływom. Stara sprawdzona zasada „follow the money” po raz kolejny okazała się niezawodna. Należałoby więc prześwietlić wszystkie dotychczasowe głosowania, wszystkie wystąpienia i sprawdzić jakie miały skutki – polityczne i gospodarcze. Szczególną uwagą należałoby objąć polskich europosłów. Wiedza ta tłumaczy wszystko.
https://wpolityce.pl/polityka/630617-dlaczego-kopac...

W opozycji zapanowała panika, bo zamiast schować ekonomistę Grabowskiego pozwolono mu mówić i „wszystko w pi…u”



Duża część opozycji ma takie poglądy jak ekonomiści Balcerowicz i Grabowski, tylko nie wolno jej tego ujawnić przed wyborami.

Po opublikowaniu 9 grudnia 2022 r. w „Gazecie Wyborczej” rozmowy z ekonomistą Bogusławem Grabowskim jeszcze paniki nie było. Panika wybuchła dopiero 10 stycznia 2023 r., gdy w Radiu Zet (w rozmowie z Bogdanem Rymanowskim) Grabowski powiedział to, co wielu polityków opozycji, a szczególnie Platformy Obywatelskiej, myśli, tylko boją się powiedzieć. Skoro po tygodniu słowa Grabowskiego wciąż sieją panikę, zaczęto przestrzegać, że tak wyborów się nie wygra. A można wygrać kłamiąc bądź nie ujawniając zamiarów.

Zgodnie z pomysłem Izabeli Leszczyny o programie (zamiarach) najlepiej mówić dopiero po wyborach. I słusznie, bo po co ludzi przedwcześnie straszyć, jeśli można ich zaskoczyć później, czyli po wyborach. Wtedy mogą sobie reagować jak chcą, a nawet protestować. Kto by się zresztą tym przejmował, skoro – jak powiada Bogusław Grabowski – „Polacy się nie znają”. Grabowski się zna, podobnie jak Leszek Balcerowicz, a ponadto nie boi się wywalać prawdy na stół. Uważa, że nie będąc formalnie związany z żadną partią, nie musi oszukiwać. Z Balcerowiczem sytuacja jest bardziej skomplikowana, bo on był nawet szefem partii.

Okazało się, że opozycyjni politycy i pracownicy ich mediów woleliby, żeby Grabowski oszukiwał, gdyż jest w społeczeństwie zbyt kojarzony z Platformą i to, co mówi może być uznane za jej program. I faktycznie tak jego słowa zostały przyjęte. Aż sam Donald Tusk musiał się od niego odciąć, powołując się przy tym na wolność słowa.

Bogusław Grabowski wywalił na stół, że „należy wycofać bezskuteczne programy socjalne, np. 500 Plus dla najbogatszych. Natychmiast! (…) 13., 14. emerytura – to nie są emerytury. To trzeba włączyć do normalnych świadczeń”. Na pytanie Rymanowskiego, czy „Polski nie stać na tak rozbudowane programy socjalne, więc trzeba je ograniczyć”, Grabowski odpowiedział stanowczo – „tak”. „Opozycja powinna powiedzieć prawdę: bez dłuższej pracy Polaków nie jesteśmy w stanie utrzymać niepracujących emerytów w przyszłości” – chłostał prawdą ekonomista.

Grabowski wyjaśnił tym, co „się nie znają”, że „gospodarka musi być oparta na prywatnych podmiotach działających na rynku konkurencyjnym, a nie państwowych, upolitycznionych, działających w warunkach monopolu”. Dlatego nie widzi powodu, by „w długim okresie jakiekolwiek [firmy] były [państwowe]” Przecież „nawet firmy zbrojeniowe w USA są prywatne, lotniska, wiadukty i autostrady”. Dlatego „firmy paliwowe, energetyczne, porty, lotniska mają być prywatne?”. A „odkupienie PKP Energetyka to błąd” – mówił Grabowski.

Do przekonania, iż Polacy to głąby, które „nie mają pojęcia, o czym mówią”, przywiódł Grabowskiego wynik badania, w którym 64 proc. rodaków okazało się przeciwnych wprowadzeniu u nas waluty euro. Grabowski pojęcie ma, więc „jest za euro”. Bo to „przyniosłoby Polsce ogromne korzyści”, a nawet „bezpieczeństwo polityczne” – cokolwiek miałoby to znaczyć. Po co się jednak wyrywał z tym, że „opozycja ma dziś najlepszy program, jaki można sobie poprzeć”? No to sobie poparł, przez co naród uznał, że to, co Grabowski mówi, jest programem opozycji na rządzenie Polską. Dlatego zdenerwował się sam Donald Tusk. Bo po co się od razu rozbierać, jak można z tego zrobić przedstawienie i rozebrać się dopiero w finale, czyli już po wyborach.

Jeszcze na początku grudnia 2022 r. Bogusław Grabowski wiedział, co trzeba zrobić, tylko mu się nie chciało wszystkiego mówić. Wtedy był jeszcze dobry, gdyż skupił się na tym, jak zła jest obecna władza. I ku zadowoleniu opozycji porównał ją do tego, co się dzieje w Rosji. Pewnie brawo bił sam Donald Tusk, gdy w „Gazecie Wyborczej” przeczytał słowa Grabowskiego, jak to Jarosław Kaczyński zmienił ustrój na wschodni, cywilizacyjnie rzucamy kamieniami w dinozaury (razem z Ewą Kopacz), Polaków władza zdemoralizowała i przeniosła w czasie (w przeszłość), państwa nie ma, pieniędzy nie będzie, młodzi są w takiej czarnej …, że nawet nie chce im się protestować.

Bogusław Grabowski tak się rozochocił i podkręcił brawami oraz powszechnym uznaniem po stronie opozycji, że nie wytrzymał i miesiąc później zaczął mówić o przyszłości, czyli planach opozycji na rządzenie. I tego było już oczywiście za wiele, dlatego tym razem nie było braw, tylko gwizdy i wkurzenie. Wkurzył się nawet Donald Tusk, bo jak można ujawniać to, co może być ujawnione dopiero po wyborach. Polaków trzeba wziąć z zaskoczenia, a nie wywalać wszystko na stół.

Donald Tusk musiał po wielkiej wsypie Grabowskiego zaklinać się, że tym razem nie każe Polakom pracować do śmierci, 500+ utrzyma, a nawet nie sprzeda np. Lotosu, którą to firmę chciał sprzedawać w 2010 i 2011 r. choćby Rosjanom. Mimo wszystkich dementi i zaprzeczeń, opozycja, a szczególnie PO, boi się, że Polacy jednak „się znają” i nie wybiorą tych, którzy ich załatwią na cacy, tylko dopiero po wyborach. Wracając z Brukseli w 2021 r. Donald Tusk przywiózł z sobą misterny plan powrotu do władzy, a przez swoją zupełnie niepotrzebną szczerość Bogusław Grabowski sprawił, że z tym planem może być tak jak w filmie „Kiler-ów 2-óch”: „No i w pi…u. I wylądował. I cały misterny plan też w pi…u”.
https://wpolityce.pl/polityka/630396-zamiast-schowa...