Dane pedofilów i gwałcicieli pochodzących z Mińska

Dane są przedstawione na str 9 tego wątku przez michala1965
Gdybyś miał problemy ze znalezieniem


Do 40 proc. homoseksualistów to PEDOFILE. W mediach cisza…

Jak pokazują badania naukowców odsetek homoseksualistów, którzy są pedofilami dochodzi do 40 proc. I to oni – jako najgroźniejsi – znacznie częściej molestują dzieci niż tzw. pedofile heteroseksualni. TVN24 i Gazeta Wyborcza jednak o tym nie informują i to w chwili największej dyskusji o pedofilii.

Badania nad występowaniem pedofilii wśród gejów nie są obce naukowcom. Sprawą zajęli się m.in. dr Freund i dr Heasman z Clarke Institute of Psychiatry w Toronto. Badania przeprowadzone przez dr Freuda wykazały, że 34 proc. homoseksualistów to pedofile, według drugiego naukowca to 32 proc.


Co na to Adaś?

W 2007 roku ukazała się publikacja – Ryan C. W. Hall MD, Richard C. W Hall MD, PA, "A Profile of Pedophlia: Definition, Characteristics of Offenders, Recidivism, Treatment Outcomes and Forensic Issues". W pracy powołano się na wiele źródeł naukowych. Jej autorzy jasno wskazują, że odsetek homoseksualistów wśród pedofilów wynosi od 9 do 40proc.



We wnioskach publikacji autorzy dowodzą, że pedofile homoseksualni są groźniejsi niż heteroseksualni. Homoseksualni pedofile objęci badaniem molestowali średnio 10,7 dziecka i dokonali 53 aktów pedofilskich. Wskaźniki te wśród pedofilów heteroseksualnych wynoszą odpowiednio: 5,2 i 35. Z kolei wśród pedofilów biseksualnych wskaźniki te to: 27,3 i 120. Dane pochodzą z oświadczeń samych pedofilów.

Wywiad Kory dla tygodnika Wprost, w którym wyznała, że w dzieciństwie była molestowana przez księdza.

Ten ksiądz…
Był starym śmierdzącym człowiekiem, który wpychał mi jęzor do ust i gmerał w majtkach. Gdy wcześniej patrzyłam na niego na ulicy, nie wydawał mi się tak obrzydliwy, ale gdy zaczął się do mnie dobierać, już tak.

Ile miała pani lat?
Dziesięć, może jedenaście. To było po tym, jak wróciłam z sierocińca prowadzonego przez siostry zakonne. Trafiłam tam, mając cztery lata. Gdy mama zachorowała na gruźlicę, a ojciec nie dawał rady z wychowaniem dzieci. W domu dziecka spędziłam pięć lat i tak naprawdę to właśnie tam dostałam pierwszą lekcję uległości wobec nienormalnych zachowań księży. Pamiętam niedzielne poranki, gdy proboszcz przychodził na śniadanie. Zakonnicom się wydawało, że dzieci nic nie rozumieją, a one rozumieją, tylko inaczej. Obrazami, zapachami, szumami. W te poranki był szum kornetów, podniecone zakonnice biegające z góry na dół z dzbanuszkami śmietanki do kawy, zapach ciast. Gdy proboszcz wreszcie skończył śniadanie, rozpoczynało się spotkanie z dziećmi. Pod sutanną miał spodnie, a w tych spodniach cukierki w głębokich kieszeniach. Nie dawał nam ich sam. Dziewczynki musiały podchodzić po kolei i grzebać w tych kieszeniach, by znaleźć cukierka. A przy okazji grzebały wiadomo gdzie. Jak sobie przypominam te niedzielne poranki, to zalewa mnie krew. Zakonnice o wszystkim wiedziały, wszystko działo się na ich oczach. Były strażniczkami tego cichego szaleństwa, tej sparaliżowanej zgrozy.

To ten sam ksiądz, który karmił winogronami?
Nie. Ten od cukierków był w domu dziecka w Jordanowie, ten od winogron z mojej piosenki mieszkał w Krakowie przy ulicy, gdzie znajdowało się nasze mieszkanie. Wszyscy wiedzą, że jestem antyklerykalna. Dla mnie Kościół nie jest świętą krową, której nie można tknąć

Zabrał panią prosto z ulicy?
Myśmy wszyscy byli wtedy dziećmi ulicy. Bawiliśmy się całymi dniami na ulicach naszej dzielnicy, która wyglądała dokładnie tak jak w moim teledysku. Stare kamieniczki, ogrody okolone murami, przez które próbowaliśmy zaglądać ciekawi innego życia, innego świata. Ulubioną zabawą było podczepianie się do wozu poczty konnej. Samochód był wtedy rzadkością, gdy się pojawiał, potrafiliśmy godzinami go oglądać. Pochodziłam z bardzo biednego domu, wiadomo było, że wróciłam z sierocińca, półsierota, ojciec już nie żył, matka borykała się z piątką dzieci. Mieszkaliśmy w piwnicy. To charakterystyczne w zwierzeniach ofiar księży pedofilów, że zwykle są to dzieci właśnie z takich domów. Wielodzietnych, zaniedbanych. Oni dobrze wiedzą, kogo wybrać. Taką ofiarę łatwo wypatrzyć.

W piosence śpiewa pani: „Wybierał jedną jak owcę ze stada. Gdzie byłeś Ty, który wszystko widzisz i który patrzysz, patrzysz na nas z dala?". To żal do Boga?
Do Kościoła. Za to, że nie chce zwalczyć w sobie zła. Ostatnio papież Benedykt XVI powiedział, że nie czuje się odpowiedzialny za ekscesy pedofilskie, bo nie może być wszędzie. Oczywiście, nie może. Ale Kościół to przecież instytucja zhierarchizowana jak wojsko. Stopnie, awanse, wiadomo, kto komu podlega i przed kim drży. Tyle że w wojsku decyzję o wojnie podejmują generałowie i biorą za nią odpowiedzialność. A w Kościele takiej konsekwencji nie ma, co rodzi przyzwolenie na bezkarność. Jedyną karą za molestowanie, którego dopuszcza się ksiądz, jest przeniesienie go do innej parafii. Czy trzeba pytać, co ten ksiądz pedofil robi w nowej parafii? Przeniesienia powodują jedynie eskalację problemu, skutkiem są samobójstwa, kłopoty psychiczne ofiar, ucieczka przed życiem. Tylko dlatego, że ktoś nie potrafi zapiąć rozporka i że nie było nikogo, kto ten rozporek kazałby mu zapiąć. To wielka wina Kościoła. Tak wielka, że nie widzę już w Kościele dobroci. Widzę przemoc, wyłudzenie, majątek, pychę. To jest Kościół, który całkowicie zaparł się i zaprzepaścił naukę Jezusa.

Nie ma dobrych księży?
Pewnie są, ale dla mnie wyrażenie „dobry ksiądz" to oksymoron. Byłam ofiarą molestowania także przez mężczyzn z kręgu mojej rodziny, bo sadzanie na kolanach i opowieści o guziczkach rosnących pod bluzką to nie są normalne zachowania. Czym innym jednak jest spoufalanie się erotyczne z dzieckiem osoby świeckiej, a czym innym księdza. Pamiętam, że jako dziecko zastanawiałam się, czy zakonnice i księża sikają i robią kupę. Mnie się wydawało trywialne już to, że oni jedli, wkładali coś do ust, a co dopiero mówić o innych potrzebach? Gdy wychowuje się dziecko, stawiając duchownych na piedestale, to jest dla niego strasznym odkryciem, gdy ten półświęty okazuje się ciemną siłą. Dopóki Kościół nie zda sobie sprawy z tego, jaką robi krzywdę, i nie przyzna się do wyrządzonego zła, nic się nie zmieni.

Dlaczego dopiero teraz postanowiła pani wyśpiewać protest song przeciwko pedofilii w Kościele?
Dużo rzeczy otwierało się u mnie bardzo późno. Późno napisałam piosenkę o matce, za którą tęsknię, jakby umarła wczoraj, a nie ma jej już kilkadziesiąt lat. Intymne tematy trudno przełożyć na słowa. Sprawa molestowania przez księdza tkwiła we mnie jak „alien". To coś we mnie rosło, dojrzewało, aż przyszedł czas porodu, wyrzucenia z siebie. Tak, jak śpiewam: „Można długo milczeć, można długo. Na dno pamięci upychać obrazy. Zastanawiać się, kto był temu winny, i pytać: ojcze po trzykroć przedziwny”. Ten tekst zaczął nagle pisać się sam.

Przyniósł ulgę?
Nie rozpatruję tego w takich kategoriach. Uznałam, że to mój obowiązek społeczny. Posłużyłam się historią mojego dzieciństwa, by przestrzec innych przed podobnymi doświadczeniami, przede wszystkim uczulić rodziców.

A nagłośnienie sprawy pedofilii w Kościele miało wpływ na decyzję o napisaniu tej piosenki?
Oczywiście, tumult, który przetacza się przez świat w związku z ujawnianiem coraz to nowych przypadków pedofilii w Kościele, na pewno pomógł mi w otworzeniu się. Irlandia, Niemcy, Hiszpania, USA. Nagle ruszyła lawina. Pamiętam, jakie wrażenie zrobił na mnie irlandzki film Petera Mullana „Siostry magdalenki" o dziewczynach z marginesu przeżywających koszmar w domu dziecka prowadzonym przez siostry magdalenki. Przeżyłam to samo, tylko nie jako dorosła dziewczyna jak bohaterki Mullana, lecz jako dziecko. Zaczęłam zadawać sobie pytanie: jak wielką krzywdę można wyrządzić dziecku, skoro dorosłe kobiety udaje się tak dalece uprzedmiotowić? W Polsce temat molestowania w Kościele zaistniał w mediach, ale księża wciąż nie chcą go dostrzec. Politycy zresztą też nie podejmują tematu. Ba, rodzice ofiar potrafią bronić Kościoła, a nie własnych dzieci. Chcę przerwać to milczenie. Tylko że teledysk może wywołać skandal i wszyscy skupią się tylko na tym. Liczę na reakcję, nie chodzi o skandal w stylu pokazania majtek Dody. Ani o chwilowy szum czy nakręcenie koniunktury na nową płytę, co niektórzy pewnie będą próbowali mi zarzucić. Ta piosenka jest częścią nowej płyty, ale na razie nie wiem nawet, kiedy ta płyta się ukaże. Śpiewając „Zabawę w chowanego”, chcę wymieść spod dywanu temat, który wszyscy próbują skrzętnie ukryć. Gdy zrobiłam demo nagrania, mój menedżer Mateusz Labuda wziął je z sobą na wyjazd na narty i puścił wieczorem przyjaciołom. Jeden z nich, Bartek Ignaciuk, od razu powiedział, że chce do tego nakręcić film. Byliśmy wtedy po wstępnych rozmowach z punkowo-awangardową grupą Duńczyków, która miała robić klip. Zweryfikowaliśmy plany. Teledysk powstał w Polsce, nie epatuje nachalną publicystyką. Jest podskórnym oskarżeniem w stylu filmów Larsa von Triera. Twórcy teledysku nie wzięli ani złotówki honorarium artystycznego, bo uznali, że robią to dla sprawy.
https://www.wprost.pl/199301/Bylam-ofiara-ksiedza
Wszyscy wiedzą, że jestem antyklerykalna, że mój stosunek do Kościoła jest krytyczny. Dla mnie Kościół nie jest świętą krową, której nie można tknąć. Przeciwnie, gdy przyzwala na zło w imię szczytnych idei, to znaczy, że dopuszcza się najgorszego rodzaju hipokryzji. W piosence nazywam ją zabawą „w sekrety, ciuciubabkę i piekło, i niebo, głuchy telefon i ulubioną zabawę w chowanego”. Ja nie chcę być dłużej wśród tych, którzy w tej strasznej zabawie zasłaniają oczy.

Pedofile. Ilu wśród nich to geje, a ilu to księża?

Spore zainteresowanie - a czasem ostry sprzeciw - wzbudziła wypowiedź ks. prof. Dariusza Oko, który stwierdził, że na 1000 pedofilów 400 to geje, a 1 to ksiądz.

Świętym oburzeniem zareagowała Anna Grodzka. Oskarżyła o niedouczenie nawet nie samego ks. prof. Oko, ale... rzecznika praw dziecka Marka Michalaka, który winien był w jej oczach tego, że sprawował patronat honorowy nad imprezą, na której ks. prof. Oko wygłosił wspomniane słowa, czyli nad Targami Wydawców Katolickich.

Inni - całkiem słusznie - pytali o badania, potwierdzające wysoki odsetek homoseksualistów wśród pedofilów. Warto odpowiedzieć na to pytanie.

Niektóre wypowiedzi na ten temat, także kościelne, są ostrożne. - Nauka dopiero zaczyna badać to zagadnienie - powiedział amerykański psycholog, który pracował w ośrodku terapeutycznym dla duchownych pedofilów ks. Stephen Rosetti. (Było to podczas watykańskiego sympozjum na temat pedofilii wśród duchownych, które odbyło się w lutym ubiegłego roku. Przedstawione na nim referaty zostały wydane po polsku: Ku uzdrowieniu i odnowie, red. Ewa Zamorska-Przyłuska, WAM 2012)

Nie znaczy to jednak, że problem: „homoseksualizm a pedofilia” nie był w ogóle badany. Są prace naukowe, potwierdzające wysoki odsetek homoseksualistów wśród pedofilów.



Spore zainteresowanie - a czasem ostry sprzeciw - wzbudziła wypowiedź ks. prof. Dariusza Oko, który stwierdził, że na 1000 pedofilów 400 to geje, a 1 to ksiądz.

(przeczytaj TUTAJ)

Świętym oburzeniem zareagowała Anna Grodzka. Oskarżyła o niedouczenie nawet nie samego ks. prof. Oko, ale... rzecznika praw dziecka Marka Michalaka, który winien był w jej oczach tego, że sprawował patronat honorowy nad imprezą, na której ks. prof. Oko wygłosił wspomniane słowa, czyli nad Targami Wydawców Katolickich.

Inni - całkiem słusznie - pytali o badania, potwierdzające wysoki odsetek homoseksualistów wśród pedofilów. Warto odpowiedzieć na to pytanie.

Niektóre wypowiedzi na ten temat, także kościelne, są ostrożne. - Nauka dopiero zaczyna badać to zagadnienie - powiedział amerykański psycholog, który pracował w ośrodku terapeutycznym dla duchownych pedofilów ks. Stephen Rosetti. (Było to podczas watykańskiego sympozjum na temat pedofilii wśród duchownych, które odbyło się w lutym ubiegłego roku. Przedstawione na nim referaty zostały wydane po polsku: Ku uzdrowieniu i odnowie, red. Ewa Zamorska-Przyłuska, WAM 2012)

Nie znaczy to jednak, że problem: „homoseksualizm a pedofilia” nie był w ogóle badany. Są prace naukowe, potwierdzające wysoki odsetek homoseksualistów wśród pedofilów.

Ilu jest homoseksualistów wśród pedofilów?

Według jednej z publikacji, odsetek homoseksualistów wśród pedofilów wynosi od 9 do 40 proc. (Ryan C. W. Hall MD, Richard C. W Hall MD, PA, A Profile of Pedophlia: Definition, Characteristics of Offenders, Recidivism, Treatment Outcomes and Forensic Issues. Mayo Clinic Proceedings, April 2007, 82 (4): 457-471, przy czym jego autorzy powołują się na wiele innych źródeł naukowych). Z tej samej pracy wynika, że pedofile homoseksualni są groźniejsi niż heteroseksualni w tym sensie, że homoseksualni pedofile objęci badaniem molestowali średnio 10,7 dziecka i dokonali 53 aktów pedofilskich, podczas gdy wskaźniki te wśród pedofilów heteroseksualnych wynoszą odpowiednio: 5,2 i 35. Wśród pedofilów biseksualnych wskaźniki te wynoszą odpowiednio: 27,3 i 120. Cytowane dane pochodzą z oświadczeń samych pedofilów. Podobne studium, ale z zachowaniem anonimowości badanych, wykazało, że jest jeszcze gorzej: heteroseksualni pedofile molestowali średnio 19,8 dzieci i dokonali średnio po 23,2 akty pedofilskie, podczas gdy homoseksualni pedofile molestowali średnio aż 150,2 dzieci i popełnili średnio po 281,7 aktów pedofilskich.

Badania, pokazujące, jaki jest odsetek homoseksualistów wśród pedofilów wykonali też: dr Freund i dr Heasman z Clarke Institute of Psychiatry w Toronto. Wynik pierwszego z badaczy to 34 proc., drugiego - 32 proc. Lekarze ci we własnej praktyce zajmowali się 457 pedofilami. 36 proc. z nich okazało się być homoseksualistami. (Freund K. et al., Pedophilia e heterosexuality v. Homosexuality. J Sex & Martial Therapy, 1984; 10, 193-200). Trzeba dodać, że w badaniach tych przyjęto, że pedofil to osoba, która dokonała przestępstwa seksualnego na dziecku (czy dzieciach).

Trochę inny charakter miały kolejne badania, przeprowadzone przez tego samego dr. Freunda. Badał on mianowicie proporcje homo- i heteroseksualistów wśród pedofilów, rozumianych nie tylko jako sprawcy przestępstw seksualnych przeciw dzieciom, ale jako osoby, które popełniły takie przestępstwa, a ponadto wykazały skłonności seksualne względem dzieci. Sprawdzano to, badając klinicznie reakcje ich organizmów (przepływ krwi przez członek) na potencjalnie podniecające bodźce (obrazy). W ten sposób ustalono, że wśród pedofilów jeden homoseksualista przypada na 11 heteroseksualistów. Inaczej mówiąc, według tych badań, homoseksualiści to 9 proc. pedofilów. (Vide: Freund K, Watson RJ, The proportions of heterosexual and homosexual pedophiles among sex offenders against children: an exploratory study).

Cząstkowe, ale interesujące dla omawianego problemu informacje płyną także z innych prac.

Według jednej z nich, aż 86 proc. pedofilów, wykorzystujących seksualnie chłopców, deklaruje się jako homoseksualiści (W. D. Erickson, “Behavior Patterns of Child Molesters,” Archives of Sexual Behavior 17 (1988): s. 83.)

Według innej, 50 proc. przypadków molestowania dzieci przez przybranych rodziców w USA miało charakter homoseksualny. Ten sam wskaźnik w badaniach władz stanowych Illinois wynosił 34 proc. (Cameron P., Are Over A Third of Foster Parent Molestations Homosexual? Psychological Reports 2005;96:275-298.)

Z kolei według obszernego studium opracowanego na potrzeby episkopatu USA i obejmującego lata 1952-2002 (tzw. John Jay Report), aż 80,9 proc. ofiar molestowania nieletnich przez duchownych (księży i diakonów) było płci męskiej, co sugeruje, że duchowni sprawcy przejawili zachowania homoseksualne.

Homoseksualne molestowanie dzieci to nie tyko problem Zachodu. Według organizacji National Coalition for Child Rights, 23 proc. dorosłych Pakistańczyków jest dumnych z uprawiania seksu w układzie mężczyzna-chłopiec, a
11 proc. z nich nie widzi w tym nic złego. (Rajabali, Khan, Warraich, et al, 2008).

Według raportu rządowego Children’s Bureau, w całych Stanach Zjednoczonych w 2011 r. ujawniono 61.472 przestępstwa seksualne przeciw dzieciom. W tym samym roku, według statystyk ośrodka CARA, liczba doniesień do władz kościelnych w sprawie przestępstw seksualnych dokonanych przez osoby duchowne na nieletnich, wyniosła 21. Tylko 7 z nich uznano za wiarygodne. W dalszych rachunkach będziemy się posługiwać liczbą wszystkich doniesień, nie tylko tych wiarygodnych, ponieważ wspomniana wyżej ogólna liczba zgłoszonych przypadków przestępstw seksualnych na dzieciach w USA też obejmuje wszystkie doniesienia, bez rozróżniania na wiarygodne i niewiarygodne. Jeśli weźmie się to pod uwagę, okaże się, że 1 duchowny przypada na mniej więcej 3000 sprawców przestępstw seksualnych przeciw dzieciom w USA (0,034 proc.).

Zbliżony, choć nieco wyższy odsetek księży wśród pedofilów w USA podał w wywiadzie prasowym polski delegat na wspomniane już watykańskie sympozjum w sprawie pedofilii w Kościele bp Marian Rojek. Mówił on, że według statystyk, które podano podczas tego spotkania (zapewne z innego okresu niż rok 2010), około 0,05 proc. przypadków wykorzystywania seksualnego nieletnich w USA dotyczy duchowieństwa (czyli jeden ksiądz-pedofil przypada na 2000 pedofilów). „Podobne odsetki pokazują badania włoskie. Z kolei w Niemczech od 1995 do połowy 2012 r. odnotowano 210 tys. przypadków nadużyć wobec nieletnich. W tym konkretnie zaledwie 94 przypadki mają związek z Kościołem katolickim. Wychodzi na to, że 1 na 2000 przypadków molestowania w tym kraju dotyczy duchownego" - zauważył biskup Rojek w wywiadzie dla „Uważam Rze” (M. Majewski, Prawda i miłość lekarstwem na nadużycia, Wywiad z ks. bp. Marianem Rojkiem, Uważam Rze 20.02.2012, s. 60-62, 61.)