Odmowa chrztu i zaświadczenia do innego kościoła

temat dotyczy kwestii wiary i u mnie też do wiary się to odnosi.

Ale obserwując dyskusję dodam jeszcze coś z mojego punktu widzenia.

Jaki jest sens chrzczenia dziecka przez ateistę? Otóż według mnie jednak łatwiej żyć wierząc w coś. W pewnym wieku i z dosyć ciekawym bagażem doświadczeń stwierdzam, że cieszę się, że kiedy byłem mały chowano mnie po chrześcijańsku. Szczególnie na tym wczesnym, naiwnym dziecięcym etapie jest to religia wpajająca konkretne zasady, słuszne w ogólnych założeniach i tyle. Tak się potoczyło, że odszedłem od wiary i nie sądzę bym mógł do niej wrócić (może na starość, w myśl powiedzenia, że jak trwoga to do Boga- któż to wie). Jest wiele powodów. To nie znaczy, że żyję w sprzeczności z tym czym za młodu nasiąkła skorupka. Te zasady, odarte z otoczki prezentowanej dziś przez KK, która mnie w paru przypadkach totalnie drażni są słuszne i odpowiadają mi. Po prostu nie wierzę i już. Czasem zdarza się, że zazdroszczę ludziom wierzącym tego, że wierzą. Ale nie pstryknę palcami i nie zacznę. Nie chcę tej szansy pozbawiać moich dzieci.

@lumiere, nie mogę się z Tobą zgodzić. Uważam, że wychowam moje dzieci zgodnie z zasadami wiary chrześcijańskiej lepiej niż ponad połowa osób, które składają obietnice w każdą niedzielę. Możesz tego nie rozumieć, ale nie zakładaj, że to takie jasne. Przecież wiesz, że można wypunktować mnóstwo codziennych grzechów wśród chrześcijan, powtarzanych mimo postanowień poprawy. Ale to przecież niczemu nie służy. Świat nie jest czarny i biały, zimny i gorący. No właśnie nie. Na przykład to co napisałeś odnośnie spowiedzi. Zdajesz sobie sprawę jak znaczna część chrześcijan kompletnie nie rozumie sensu wyznania grzechów? Na pewno. Szarość chrześcijańska jest bardzo powszechna. Niestety. (i naprawdę tak uważam)

@millani - dziecko ma dwoje rodziców zazwyczaj. według mnie dojrzali ludzie robią tak: Mają dziecko, jedno wierzy, drugie już nie. Siadają, rozmawiają i podejmują świadomą decyzję ze wszystkimi konsekwencjami, a sam Kościół powinien się cieszyć, że taka rodzina (ten ateista) ufa wierze chrześcijańskiej na tyle, że powierza jej część wychowania dziecka. Ważne jest by ów rodzic nie rzucał później dziecku kłód pod nogi, nie oceniał i nie odwodził go od wiary. Był konsekwentny.

Ogólnie rzecz ujmując, to od zawsze staram się nie krytykować ludzi w związku z wiarą. To już jest totalnie sprawa każdego z nas. A każdy kto komentuje ten aspekt, nim podda innych krytyce powinien naprawdę się zastanowić, czy to jak trwa w swojej wierze i co prezentuje sobą uprawnia go do ostrych opinii. Dopóki ktoś mi nie jedzie za wiarę lub jej brak dotąd ja szanuję jego wybór. No ale mogę też zapewnić, że jeśli wróci czas krucjat to dopnę krzyż do munduru i ruszę na ISIS, tamci akurat zdrowo przeginają. Kurde, rozpisałem się. Sorry.

No właśnie. Masz rację. Kontynuując kwestię bardzo proszę nie mieszać wiary w Boga z wiarą w księdza. Niech ów znawca wskaże mi w PŚ fragment, który mówi o tym, że muszą być stawiane wypasione świątynie, że księża mają mieć złocone klamki, a w "stajni" "osiołki" za kilkaset tysięcy i pobierać mocno wygórowane opłaty za PEŁNIENIE SWOJEJ MISJI. Nie odbieraj mi człowieku prawa do wejścia do kościoła kiedy czuję taką potrzebę. Żadna wydmuszka. Napełniam ją systematycznie: płaciłam za chrzest dziecka, składka na komunię i bierzmowanie też była. Mistrzostwo świata w deklaracji życia w ubóstwie była, kiedy za pogrzeb matki (łącznie z wyjściem na cmentarz 70 minut PRACY) zapłaciłam prawie 900 zł. Nie wypada, żeby zarabiał tak ktoś żyjący w ubóstwie.
Jeśli stosunek KK do wielu spraw się nie zmieni, będzie tak jak np. we Francji. Do miasta wielkości MMz ksiądz przyjeżdża raz na miesiąc, kościoły są zamknięte lub sprzedane.
Wielkie nadzieje pokładam w obecnym papieżu, który naprawdę stara się podążać za duchem czasu. Jeśli nic się nie zmieni do kościołów ścieżki zarosną. Nie można rozwodnikowi dać rozgrzeszenia, ale ksiądz pedofil je dostaje, bo człowiek ułomny. Nieważne, że ten rozwodnik żyje jak należy, jest uczciwy, pracowity, dba o dzieci... .
Crichet, nie pieprz mi więcej głupot o wydmuszkach, bo zbyt stara jestem, by nie mieć własnego zdania.

@ L tak sobie myślę, że ateiści mimo wszystko nie "przedstawią" dziecku Boga (no bo niby jak? skoro sami po pierwsze - nie wierzą w Jego istnienie, po drugie, bo sami nie robią nic, by Go poznać, a wiadomo, że dzieci świetnie uczą się przez naśladowanie, a bywają też ateiści ( i to dość często), którzy szerzą nienawiść do ludzi wierzących i kościoła - tak jest i znam takich. Nie wyobrażam, więc sobie, żeby taki rodzic ateista, który na każdym kroku neguje naukę Kościoła/Boga miał wychować po katolicku swoje dzieci ).

A co do tego, że dziś łatwiej żyje się ludziom wierzącycm (a raczej współistnieje we współczesnym świecie pozbawionym wartości), to mam wrażenie, że jest inaczej. To katolicy są krytykowani za swoje poglądy i wiarę. Wystarczy wejść na jakiekolwiek forum (np. dotyczące polityki) - pełno tam "ataków agresji" na kościół/święta katolickie/katolików.

I kolejna sprawa - wyznawanie grzechów i rozumienie sakramentów przez ludzi wierzących - hmm...wiem, że wielu katolików pewnie nie jest świadomych swojej religii, wielu z nich grzeszy na potęgę, ale grzech akurat jest wpisany w człowieczeństwo. Czy wierząc musimy patrzeć, jak bardzo inni są grzeszni i jak bardzo nie stosują się do nauk Chrystusa/Kościoła? Chyba nie powinno nas to interesować. Patrzmy na siebie, nie zadręczajmy się tym, że inni są gorsi (a niby wierzą w Boga) :)