27.02.2023
Zamanifestowali pragnienie pokoju i pokazali niegasnące wsparcie dla cierpiących Ukraińców. Wśród obecnych była też liczna grupa gości z Ukrainy, którzy schronili się w Mińsku Mazowieckim przed wojną. Symbolicznie zapalono świece, wśród których były te „okopowe” przywiezione tydzień temu przez p.o. burmistrza Gieorgija Yerko – wykonane przez Ukrainki dla chłopców walczących w okopach.
Podczas wydarzenia połączono się telefonicznie z partnerskim miastem Borodianka w Ukrainie. Przedstawicielka borodiańskiej społeczności przekazała mińszczanom płynące prosto z serca, co dało się w jej głosie usłyszeć, słowa podziękowania za ogromną pomoc i wsparcie, za udostępnienie swych domów i mieszkań, za dary kierowane do przyjeżdżających uchodźców oraz za te wysyłane do Ukrainy. Nie dało się nie zauważyć łez w oczach słuchających. W tym samym czasie mieszkańcy Borodianki zebrali się, by na jednych z ruin położyć kwiaty i zapalić świeczki. Z pamięcią o pomordowanych.
Wydarzeniu towarzyszyło wykonanie pieśni ukraińskich, tych charakterystycznych dla czasu dramatu wojennego. Młodzież ze Szkolnych Klubów Europejskich z miasta i klasy EPAS z ZS im. Marii Skłodowskiej-Curie towarzyszyli mińszczanom w okazaniu wsparcia dla Ukrainy. Rocznica napaści zbrojnej na granice Ukrainy była dniem naszej refleksji nad pokojem w świecie.
Wydarzenie współorganizowane było przez EUROPE DIRECT Mińsk Mazowiecki.
Treść wystąpienia burmistrza Marcina Jakubowskiego.
Dziś mija rok od bestialskiej napaści Rosji na Ukrainę. W zdradzieckim, niczym nieuzasadnionym ataku na suwerenne i niepodległe państwo, Rosjanie użyli całej swej potęgi militarnej i propagandowej. Dokładnie rok temu, kiedy pierwsze bomby spadały na ukraińskie miasta, mieszkańcy polskich miast, w tym i naszego, wyruszyli w kierunku polsko-ukraińskiej granicy, wioząc pomoc humanitarną i przywożąc w drodze powrotnej tysiące uchodźców, przed którymi otwieraliśmy swoje domy i serca. Ukraińcy już od pierwszych dni wojny poczuli, że nie są sami. Że pomimo ogromu zniszczeń, niewyobrażalnych zbrodni wojennych dokonywanych na ludności cywilnej, pomimo przetaczającej się przez ich kraj już okrągły rok pożogi wojennej, nie są w niej sami. Mają bowiem azyl, w którym mogą się schronić. Mają przyjaciół, którzy podzielą się z nimi wszystkim, czym mogą. Mają sojuszników gwarantujących nieprzerwane dostawy sprzętu i broni. Słowo „solidarność” nabrało po raz kolejny w naszej historii nowego znaczenia. I po raz kolejny spowodowało, że Polacy znaleźli się na ustach całego świata doceniającego naszą spontaniczną i bezinteresowną pomoc. Wojna jednak nadal trwa i jest to wojna o przyszłość i kształt wolnego świata. Jeśli będziemy wciąż trwali razem, przetrwamy. Jeśli będziemy solidarni, zwyciężymy!
mat. UM Mińsk Maz.
