Polemika do artykułu P.Rozalskiej w Nowym Dzwonie

W związku z niezrozumieniem, bądź błędną oceną mojej wypowiedzi, która pojawiła się na łamach tygodnika Nowy Dzwon (9.01.2013r. nr 2 /758//13) przedstawioną przez Panią Monikę Rozalską w artykule „Tak dla inwestycji”, a przytoczoną w odniesieniu do stanowiska, jakie zająłem podczas XV Sesji Rady Miasta z dn. 10.12.2012r., w sprawie remontu targowiska miejskiego.
W nawiązaniu do powyższego niniejszym informuję, że umieszczone w artykule zdanie cyt. „Przekonywał on (czyt. Grzegorz Cyran), że korzystne dla miasta będzie zrezygnowanie z remontu targowiska, a co za tym idzie milionowej dotacji.”, jest autorską interpretacją Pani Rozalskiej. Moja wypowiedź, którą łatwo zweryfikować przy pomocy protokołu z posiedzenia, jak również z zapisu audio-wideo, który był prowadzony zarówno przez TV Co słychać, jak i Mińsk Mazowiecki TV, nawiązywała w swojej istocie do próby zwrócenia uwagi na problem znacznego i szybkiego zadłużenia się naszego miasta, którą Pani Rozalska pominęła, wypaczając w sposób oczywisty sens całej mojej wypowiedzi.
Już na początku wystąpienia zaznaczyłem i podkreśliłem to jeszcze kilkukrotnie, że nie jestem przeciwnikiem inwestycji jako takiej, której zresztą kwestionowanie byłoby z oczywistych względów irracjonalne. Natomiast moją intencją, myślę, że dość jasną dla większości obecnych na sali, było zestawienie problemu radykalnego zadłużania miasta, w odniesieniu do odstąpienia w nowym budżecie z racji oszczędności, od innych ważnych miejskich inwestycji. Miałem tu na myśli choćby budowę ulic, czy ograniczenia w finansowaniu oświaty, kultury i sporu, a także tylko tzw. „inflacyjnych” podwyżek płac miejskiej „budżetówki”.
W moim stanowisku wówczas prezentowanym, chciałem podzielić się obawą, że tak agresywne - jak to określano - działania inwestycyjne, w zestawieniu ze znacznymi oszczędnościami w innych sferach funkcjonowania budżetu, mogłyby wydać się niekonsekwentne, a co za tym idzie niezrozumiałe dla części mieszkańców naszego miasta.
W ostatnim zdaniu swojej wypowiedzi nawiązałem także, do problemu pozostawienia w „spadku” tego zadłużenia przyszłym władzom naszego miasta, którego spłata może w jakimś stopniu ograniczać ich ewentualną aktywność.
Dlatego w głębokim przekonaniu, że powyższe stanowisko w związku z odpowiedzialnością, jaką wziąłem na siebie wchodząc w skład Rady Miasta, powinno być wyartykułowane, potraktowałem je jako obowiązek motywowany zwykłą troską o losy miasta. Dlatego z przykrością przeczytałem ww. artykuł, który taką intencję kwestionuje i ukazuje mnie delikatnie mówiąc, jako osobę pozbawioną zdrowego rozsądku.
Jednocześnie przy tej okazji chciałbym zaprotestować, przeciwko ustawianiu radnych przez Panią Rozalską - co jest również łatwe do zweryfikowania - w pozycji racji, kompetencji i działania na rzecz dobra wspólnego wyłącznie, gdy ich stanowisko jest zbieżne z racją Pan Burmistrza, natomiast kwestionowania powyższego, gdy mają zdanie odmienne. Wydawać by się mogło, że rzetelność dziennikarska, powinna kierować się takimi samymi wartościami, jakie wymagane są od sfery publicznej, a przynajmniej przedstawianiem racji w sposób bezstronny i wyważony. Ukazywanie rzeczywistości wyłącznie z pozycji jednej optyki, nie tylko podważa jej wiarygodność, ale narusza według mojej opinii aspekty etyczny.

Z wyrazami szacunku
Grzegorz Cyran

Ps. Powyższe stanowisko wysłałem również, jako zdanie polemiczne do Redakcji Nowego Dzwonu z prośbą o publikacje w najbiższym z możliwych wydań.

@Grzegorz Cyran.

W swoim powyższym stanowisku pisze Pan, że w budżecie na 2013 dla pracowników miejskiej budżetowki zagwarantowano TYLKO „inflacyjne” podwyżki płac.
Uważa Pan, że 3% to za mało? A ile by Pan zaproponował 5%, 10%, 15% czy więcej? Uważa Pan, że budżetówce źle się dzieje? Wie Pan jak jest średnia płaca w strefie prywatnej a jaka w strefie budżetowej?

Co do samego artykułu „Tak dla inwestycji” to pewnie nie pierwszy i nie ostatni raz został Pana źle opisany. Choć na tle artykułów „Spóźniony zapał” czy „Trudny radny” według mnie został Pan łagodnie potraktowany. Autorka nie kryje swoich preferencji politycznych. Po lekturze tego i innych tekstów, można odnieść wrażenie, że pracuje tylko burmistrz i radni z PO. Reszta przeszkadza i tylko rzuca kłody pod nogi. O, przepraszam jeden z radnych (PO) użył sformułowania: „ o teorii paragrafów rzucanych non stop burmistrzowi pod nogi”.

Mam nadzieje, że gazeta na swoich łamach zamieści Pana sprostowanie. Szkoda, że w swojej odpowiedzi nie zawiera Pan konkretów w postaci kosztów, wyliczeń, analiz itp. Cyfry lepiej podziałałyby na wyobraźnie.

Co do targowiska, autorka artykułu podaje tylko jedną kwotę - milion złotych i słowo – „dotacja”. Każdy się cieszy jak dostaje coś za darmo. Tylko czy czytelnika z Mińska nie interesuje ile będzie musiał dołożyć z własnej (miejskiej) kieszeni? W budżecie jest zarezerwowane jest 5.440.000 zł. Z uzasadnienia do budżetu: „Powyższa inwestycja będzie finansowana ze środków własnych do kwoty 30.000 zł, z dotacji celowej przyznanej ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich ( 1.000.000) oraz do kwoty 4.410.000 zł pochodzącej z emisji obligacji komunalnych.” Mamy w budżecie zarezerwowane 0,55 % (mniej niż jeden procent !!!) potrzebnej kwoty. A jaki procent zapłacimy od tych pożyczonych ponad 4 milionów?

Zadłużenie miasta.
Dobrze, że zwraca Pan uwagę na wysokość zadłużenia. Szkoda, że tak mało mówi się na ten temat. Rozwinę trochę temat. Zadłużenie miasta według obecnych założeń na koniec roku 2013 w stosunku do dochodów ma wynieść 35,75%, co daje około 38.500.000 zł. W przeliczeniu na jednego statystycznego mieszkańca to ponad 1.000 zł. Pomimo kryzysu, wzrost wydatków w 2013 jest większy o 5,64%. Wypuszcza się kolejne papiery dłużne z kilkunastoletnim terminem wykupu. Robimy inwestycje tu i teraz. Ale zapłacą następne pokolenia. Bardzo często także na tym forum czytam, że przecież tyle w naszym mieście się dzieje, tyle się robi. Tylko jakoś mało kto docieka ile to wszystko kosztuje i skąd są na to środki. Jednym z ulubionych sposobów finansowania to wypuszczanie obligacji i zaciąganie kredytów. A kredyty mają być spłacane z .... kolejnych kredytów. Kiedy skończą się kredyty czeka nas bolesne przebudzenie. Wzrost podatków miejscowych, rozszerzenie strefy płatnego parkowania? Czy może coś innego?

Czy przeznaczenie 300.000 zł na budowę toalety publicznej to uzasadniony i nie za wysoki wydatek? Trzysta tysięcy złotych za kilka pisuarów oraz sedesów. Według mnie to przegięcie. Pojawiają się kolejne pytania. Czy toaleta będzie płatna i czy zarobi na siebie? Tzn. czy będą chętni płacić za „skorzystanie”? Nie lepiej było dorzucić parę złoty na utrzymanie tych istniejących już w instytucjach publicznych?

Albo koszt przebudowy placu przed MDK wraz z fontanną. W budżecie znajdzie się na ten cel 2.000.000 zł. Miasto pewnie wypięknieje i wszyscy będą dumni. Tylko czy mieszkańcy wiedzą ile z miejskiej kasy pójdzie na zakup wody do fontanny? Zainteresowanych odsyłam do lektury budżetu - jest podana kwota.

Z poważaniem
AG

P.S. Na marginesie, co do samego Nowego Dzwonu to w rubryce „Wieści z powiatu mińskiego” można przeczytać o SKM. Dotyczy to Sulejówka ale temat zahacza o Mińsk i Mrozy.

„Pamiętać trzeba jednak o tym, że w SKM obowiązują inne bilety niż na przykład na pociągi Kolei Mazowieckich, a ewentualna przesiadka wiąże się z opłatą za bilet. Aż strach pomyśleć, ile kosztowałoby powiat doprowadzenie SKM do Mińska, nie mówiąc już o Mrozach. Na szczęście mieszkańcy wschodniej części powiatu dobrze sobie radzą bez warszawskiej SKM”.

Można jeszcze dodać, że to sam przyjemność jeździć w coraz krótszych pociągach KM i większym tłoku. A już zakup kilku biletów, zamiast jednego to nic nie znaczący wydatek w domowym budżecie mieszkańców Mińska. Z jednej strony koszty a z drugiej obietnica. Czy niezależna gazeta nie próbowałaby naciskać na spełnienie najważniejszej obietnicy wyborczej obecnego burmistrza?