Oddział dziecięcy w szpitalu powiatowym

Właśnie dzisiaj go opuściłam. Było tam jak w jakimś koszmarze. Gdyby nie kilka wspaniałych kobiet, które podejściem sprawiały wyciszenie negatywnych emocji, to szlag by mnie trafił już pierwszego dnia. A Wy? Jakie mięliście doświadczenia?

O, to chyba na innym oddziale byłyśmy. Mojego syna prowadził ordynator, przemiły i kompetenty człowiek. Trafiliśmy z dwumiesięcznym synkiem w połowie stycznia na 8 dni. Opieka wspaniała, tylko jedna zmiana pielęgniarek była dość niesympatyczna. Poza tym przemiłe panie pielęgniarki i salowe. Lekarz udzielał konkretnych i rzeczowych odpowiedzi na moje pytania. Pielęgniarki informowały mnie, co i dlaczego podają synkowi. Powiem szczerze, że nie spodziewałam się takiej opieki. Warunki też, jak na miński szpital, w porządku, wszędzie czysto i "normalne", nie to co patologia ciąży. Jestem naprawdę zadowolona (jeśli w ogóle można być) z pobytu na oddziale.

Oj, chyba rzeczywiście byłam na innym oddziale... Na tym, co ja leżałam wtłaczano dzieciom powietrze w żyły mówiąc, że to nic, o mleko i inne mieszanki dla niemowląt, czy zupek, doprosić się było ciężko. Jakby nie miało się swoich, to dzieci by głodowały (teoretycznie jest to zabronione). Jak już przyniosły to o połowę mniej niż dziecko piło, dwie godziny po tym jak się poprosiło.Bbrak komunikacji personelu z lekarzami prowadzącymi. Brak higieny i środków zapobiegawczych. Gdy zwróciłam uwagę na to, że w drenie jest 30 cm powietrza pielęgniarka zaczęła na mnie wrzeszczeć, że to ona tu się zna na wszystkim, jakbym ja na wczasach była. A niewtajemniczonym powiem, że takie powietrze może zatrzymać pracę serca dorosłego człowieka, a nie tylko dziecka. Tak jest na naszym mińskim oddziale.