Dane pedofilów i gwałcicieli pochodzących z Mińska

Zaczęło się. Pedofilski, a może lepiej byłoby powiedzieć medialny, huragan afery pedofilskiej dotarł do Polski. I teraz to u nas, niemal codziennie, możemy oglądać oskarżanych o najcięższe przestępstwa kapłanów na ekranach telewizorów.

Od kilkunastu dni temat pedofilii wśród księży nie schodzi niemal z czołówek mediów. Telewizje informacyjne wysyłają swoich reporterów pod kolejne parafie czy w kolejne miejsca, w których miało dochodzić do przestępstwa pedofilii. Dzienniki i tygodniki systematycznie „rozrabiają” temat i ze szczegółami (nie zawsze wiadomo, na ile prawdziwymi) opisują przestępstwa księży i jednego arcybiskupa. A portale roznoszą te informacje, plotki, podejrzenia we wszystkie możliwe miejsca, sprawiając, że nie można rozpocząć dnia od porannej porcji newsów i nie zetknąć się z doniesieniami, od których – niemal dosłownie, szczególnie komuś, kto jest ojcem czy matką, a do tego wierzącym, zaangażowanym katolikiem – włosy stają dęba na głowie
Media, jak ogary, ruszyły już w las, a ich pracownicy wytrwale będą wyszukiwać nowych spraw, które będzie można opisać. Ofiary (te prawdziwe, ale kiedy pojawią się realne odszkodowania, także zwyczajni naciągacze) będą teraz opowiadać kolejnym dziennikarzom o dramacie (często autentycznym i rzeczywiście destrukcyjnie wpływającym na ich życie), jakiego doświadczyli ze strony kapłanów. A czołówki telewizyjnych programów informacyjnych czy szpalty gazet zapełnione będą tego typu doniesieniami. Ich skutkiem będzie zaś – i nie jest to podejrzenie, ale świadomość tego, co wydarzyło się na skutek takich skandali w krajach zachodnich – wyraźny spadek zaufania do Kościoła, kolejne zakazy nakładane na duchownych ze strony ich własnych przełożonych (w Wielkiej Brytanii czy USA ksiądz nie może już zostać sam na sam z dzieckiem, nie mówiąc już o podwiezieniu go gdziekolwiek – także na prośbę rodziców – samochodem), które utrudniać będą księżom pracę duszpasterską z młodzieżą, a wreszcie – ten scenariusz powtórzył się w wielu krajach – spadek liczby praktykujących katolików.

@Kłamstwo. Według danych Instytutu Statystyki Kościoła Katolickiego katolicy stanowią nie więcej niż 26% polskiego społeczeństwa. Tylu bowiem obywateli uczęszcza regularnie na niedzielne msze, stanowiące dla katolika obowiązek (Kodeks Prawa Kanonicznego – kan. 1247), którego odrzucenie skutkuje automatycznie wykluczeniem ze wspólnoty (Kodeks Prawa Kanonicznego – kan. 751 i kan. 1364)

Doczekaliśmy czasów, kiedy kłamca zarzuca innym kłamstwa.

Żaden paragraf Kodeksu Prawa Kanonicznego nie mówi o jakimkolwiek wyłączeniu z Kościoła z powodu nie uczestniczenia we Mszy Św.



Kan. 1247 - W niedzielę oraz w inne dni świąteczne nakazane, wierni są
zobowiązani uczestniczyć we Mszy świętej oraz powstrzymać się od wykonywania tych prac
i zajęć, które utrudniają oddawanie Bogu czci, przeżywanie radości właściwej dniowi
Pańskiemu oraz korzystanie z należnego odpoczynku duchowego i fizycznego

Kan. 751 - Herezją nazywa się uporczywe, po przyjęciu chrztu, zaprzeczanie
jakiejś prawdzie, w którą należy wierzyć wiarą boską i katolicką, albo uporczywe
powątpiewanie o niej ; apostazją - całkowite porzucenie wiary chrześcijańskiej, schizmą -
odmowa uznania zwierzchnictwa Biskupa Rzymskiego lub utrzymywania wspólnoty z
członkami Kościoła, uznającymi to zwierzchnictwo.

Kan. 1364 - § 1. Odstępca od wiary, heretyk lub schizmatyk podlega ekskomunice
wiążącej mocą samego prawa, przy zachowaniu przepisu kan. 194, § 1, n. 2; duchowny
może być ponadto ukarany karami, o których w kan. 1336, § 1, n. 1,2 i 3.

Niemieccy Zieloni przyznają: pedofile w naszych szeregach chcieli legalizacji swoich zboczeń

Trzy lata po nagłośnieniu pedofilskiego skandalu z lat 80., niemieccy Zieloni przyznają, że nie brakowało w ich szeregach zboczeńców nawołujących do legalizacji seksualnego wykorzystywania dzieci. Partia przygotowała obszerną publikację naświetlającą ten temat.

W 2013 roku ujawniono w Niemczech przypadki seksualnego wykorzystywania dzieci przez polityków i działaczy partii Zielonych w latach 80. ubiegłego stulecia. Partia nie wyparła się odpowiedzialności, ale prosiła o czas, obiecując szczegółowe opracowanie problemu. Po trzech latach ukazała się w Niemczech ponad 300-stronicowa publikacja przygotowana na ten temat przez samych Zielonych.

„Do najbardziej gorzkich faktów należy to, że wśród aktywistów pedofilskich byli także członkowie partii Zielonych” – czytamy w książce.

Ugrupowanie poprosiło o zgłaszanie się do niego świadków skandalu. Zebrano relacje 30 osób, w tym 12 ofiar pedofilii, z których połowa ściśle dotyczy działań zielonych zboczeńców.

Przed wyborami parlamentarnymi w Niemczech w 2013 roku opinia publiczna dowiedziała się, że aktywistów ruchu pedofilskiego przyjmowano w latach 80. w szeregi Zielonych, gdzie zyskiwali platformę do swobodnego działania na rzecz swoich zdeprawowanych idei. Dziś partia przyznaje, że w kilku wypadkach można najprawdopodobniej mówić i „instytucjonalnej współodpowiedzialności” ugrupowania. Chodzi tu o ofiary molestowania seksualnego z ośrodka pomocy bezdomnym w Kamp-Lintfort, gdzie wykorzystywać nieletnich miał zielony pedofil.

Simone Peter, współprzewodnicząca niemieckich Zielonych, przyznaje, że w latach 80. w jej partii prowadzono debatę o ewentualności legalizacji zachowań pedofilskich, co, jak podkreśla, jest ponurym rozdziałem historii ugrupowania. Peter zaznacza, że pod koniec lat 80. Zieloni odcięli się od postulatów zboczeńców i uznali ten rozdział za politycznie zamknięty, zarazem zdecydowanie spóźniając się z jego rozliczeniem.

Na partyjnym zjeździe w roku 1980 pedofile wystosowali oficjalną propozycję wykreślenia z prawodawstwa paragrafów zakazujących kontaktów seksualnych z dziećmi. Wkrótce powstała nawet partyjna grupa robocza „Pedofile i pederaści”, finansowana z budżetu partii, a rozwiązana dopiero w 1987 roku.

Nie wydaje się jednak prawdopodobne, by sami Zieloni byli w stanie rozliczyć się z przeszłością. W ich szeregach kierownicze funkcje piastują dziś często ludzie, którzy należeli do bardzo wówczas radykalnego ugrupowania już w latach 80., mogą mieć więc osobiste związki z osobami głoszącymi wówczas pedofilskie postulaty, by nie wspominać o jeszcze dalej idących możliwościach.