Dane pedofilów i gwałcicieli pochodzących z Mińska

Buciki św. Brygidy

Krucjata przeciwko pedofilii - oczywiście pedofilii w Kościele Katolickim, bo gdzieżby indziej - wkroczyła już w fazę, w której nie wystarczy ukaranie sprawców, ale konieczne jest skierowanie słusznego gniewu przeciw całej instytucji. Winą Kościoła, a zwłaszcza jego hierarchów, ma być "ukrywanie" pedofilów oraz "tuszowanie" ich uczynków. Na razie wściekła tłuszcza wiesza dziecięce buciki na płotach kościołów, wszystkich jak popadnie, ale najdzielniejsi bojownicy mają w planach "rozwiązanie Episkopatu", po którym zostanie już tylko ostateczne rozwiązanie kwestii klerykalizmu.

Ciężkie zarzuty wytoczone ostatnio przeciw nieżyjącemu ks. Henrykowi Jankowskiemu komplikują nieco te plany. Pomijam kwestę tego, czy te zarzuty są zasadne i czy istnieją jakiekolwiek dowody na popełniane przez księdza przestępstwa, bo fanatykom dewastującym dziś jego pomnik w niczym to nie przeszkadza.

Tak się jednak składa, że ks. Jankowski od 1980 roku był postacią publiczną, a gdańska parafia św. Brygidy była schronieniem dla najwybitniejszych działaczy ówczesnej opozycji demokratycznej. Legendy "Solidarności" i KOR współpracowały z księdzem, korzystały z jego pomocy i szczyciły się jego przyjaźnią. Jak to możliwe, że ksiądz prałat mógł przez lata wykorzystywać seksualnie nieletnich i nikt z blisko związanych z nim ludzi niczego nie zauważył?

Mówimy przecież o ludziach, którzy po roku 1989 stali się elitą władzy III RP - o byłym prezydencie, byłych premierach, byłych ministrach i innych wybitnych postaciach życia publicznego. Czyżby przywódcy państwa przez kilkanaście lat, aż do śmierci księdza, "ukrywali" i "tuszowali" jego sprawki? Wielu z nich do dzisiaj pełni role autorytetów, inni co prawda już nie żyją, ale dla nieustraszonych pogromców pedofilów ściganie po śmierci nie powinno być żadnym problemem. Wyraźnie dowodzi tego przypadek ks. Jankowskiego.

Gdzie się podział zapał demonstrowania przeciwko wysoko postawionym "obrońcom pedofilów"? Na co dziś czekają obrońcy krzywdzonych dzieci i publicznej moralności? Dlaczego się nie rzucacie do Deichmanna po buciki, do Castoramy po puszki czerwonej farby i nie ruszacie na Powązki karać "zboczeńców w garniturach"? Łatwo znajdziecie ich groby - niedawno zanosiliście tam wieńce i kwiaty.

https://www.salon24.pl/u/fisher/917227,buciki-sw-bryg...

Żył jak gwiazda, jak bogacz, to wystarczyło, żeby reagować, nie trzeba było czekać na twarde dowody pedofilii. Jednak Henryk Jankowski przez całe życie pozostawał jawnie bezkarny.

Wszyscy wiedzieli – to pierwsza myśl pojawiająca się podczas czytania wstrząsającego reportażu Bożeny Aksamit z Dużego Formatu o księdzu Henryku Jankowskim, kapelanie Solidarności, który, jak czytamy w tekście, gwałcił dzieci.

To pytanie jest jednak bardziej skomplikowane – kto wiedział i o czym. Najważniejsze – o czym wiedział biskup Edmund Nowicki, który przenosił

księdza z parafii do parafii. Czy robił to, bo wiedział, że Jankowski napastuje dzieci? Jak wyliczył portal OKO.press Jankowski zmienił parafię cztery razy, a do św. Brygidy trafił, kiedy była ona w ruinie, jakby za karę. A przeniesienie do innej parafii to klasyczna reakcja kościelnych władz na pedofilię księdza. W diecezji gdańskiej taka praktyka mogła mieć miejsce, znałam księdza, w czasach, gdy biskupem był Lech Kaczmarek, który na lekcjach religii sadzał sobie na kolanach dziewczynki i wkładał im rękę pod bluzkę, albo klękał przy dziewczynce, brał ją za rękę i patrzył jej głęboko w oczy. Wiedzieliśmy, że w długich rzędach ławek nie można siadać z brzegu, ani z przodu, żeby ksiądz nie mógł do nas dosięgnąć. Pewnego dnia zniknął, został przeniesiony do wiejskiej parafii pod Gdańskiem. Czy właśnie dlatego?

O czym wiedział biskup Tadeusz Gocłowski? Wiemy z pewnością, że niepokoił go stosunek księdza do młodych mężczyzn, bo sam mu to napisał w liście. Dlaczego nic więc z tym nie zrobił?

O czym wiedzieli inni, dawniej opozycjoniści, podziemni działacze, potem politycy, dziennikarze, przedsiębiorcy, którzy bywali na plebanii, czy też widywali księdza na publicznych uroczystościach. Z całą pewnością wszyscy widzieli, że ksiądz lubi się otaczać opalonymi ministrantami w dobrych ciuchach. Chłopcy jeździli z nim po mieście jak straż przyboczna, byli wciąż obecni na plebanii. Więcej o tym, co tam się działo dowiedzieliśmy się, kiedy jeden z nich oskarżył Jankowskiego w 2003 r. o pedofilię. Ludzie, którzy bywali na plebanii zaczęli wtedy opowiadać o dwuznacznej atmosferze, o tym, że młodzi chłopcy piją tam alkohol, biorą narkotyki.

Wydawać by się mogło, że w porównaniu z tym, co opowiedziała Bożenie Aksamit kobieta, ofiara księdza z czasów, gdy pracował on w parafii św. Barbary to niewiele. Ta kobieta była regularnie obłapiana, ksiądz dotykał jej, jak mówi, penisem, onanizował się przy niej. Jej koleżanka, ciężarna, zgwałcona przez Jankowskiego wyskoczyła z okna. Jednak to, co działo się zupełnie jawnie na plebanii w kościele św. Brygidy to nie było niewiele. Przeciwnie, to był bardzo ważny sygnał, że należy powiedzieć: Stop, dalej tak być nie może.

Lech Wałęsa, który utrzymywał z Jankowskim co najmniej poprawne kontakty do jego śmieci mówi dziś: - Dla mnie jest to szok. Coś tam zawsze dochodziło do nas, ale nic tak tragicznego, nic tak wielkiego. W związku z tym fatalnie się czuję. Nikt nie uwierzy, że nie wiedziałem, ale naprawdę nie wiedziałem.

To „nic tak tragicznego” i „nic wielkiego” było traktowane jako koloryt księdza. A powinno być powodem do zdecydowanego działania. Wszyscy wiedzieli, że ksiądz jest narcyzem. Znajomy, dawny działacz NZS z Wrocławia, opowiadał mi, jak w latach 80. pojechał z kolegami z organizacji po wsparcie duchowe i organizacyjne do Gdańska, traktując plebanię przy św. Brygidzie, jak punkt kontaktowy opozycji, a ksiądz uraczył ich zdjęciami ze swoją podobizną i autografem. To normalne, taki już był.

Wszyscy wiedzieli, że lubi się pokazać. W latach 90. dziennikarze opowiadali o wystawnych kolacjach u Jankowskiego. Szczególnie anegdotyczna była ta z okazji Popielca, postna, a więc nie było na niej mięsa, tylko łosoś i owoce morza, czyli rarytasy, które w pierwszej połowie lat 90. większość ludzi znała tylko z amerykańskich filmów. Cóż, po prostu kolejny element kolorytu księdza.

Tych elementów było za dużo, żeby je lekceważyć. One same były zbyt ważne, żeby zbywać je kpiną, albo nawet oburzeniem, za którym nic nie idzie. One wystarczały do tego, żeby księdza odsunąć od jego stylu życia. Żeby dać mu wybrać, kim chce być, bo to, co robił nie pasowało do duchownego. Może wtedy nie miałby poczucia władzy nad dziećmi. Wszyscy pozwolili Jankowskiemu na życie poza zasadami i regułami, nawet, jeśli nie wiedzieli o jego czynach najcięższego kalibru. Pozostawał bezkarny i silny. Jankowski powinien był być rozliczany już z tego, że gorszył, nie czekając na wyniki pracy prokuratury, która badała doniesienie ministranta.

Ilu mamy teraz księży, którzy jawnie łamią zasady? Nie trzeba daleko szukać, w tym samym Gdańsku biskupem jest Sławomir Leszek Głódź znany z zamiłowania do bizantyjskich uczt, jawnego nadużywania drogich alkoholi i z rażącej przepychem siedziby, którą buduje sobie na emeryturę w rodzinnej wsi. A dążący do władzy i pieniędzy ojciec Tadeusz Rydzyk? Czy tak powinien zachowywać się duchowny? Dlaczego ci księża mogą jawnie żyć w sposób, który stoi w sprzeczności nie tylko z chrześcijańską duchowością, ale ze zwykłą, świecką moralnością?

Zło zaczyna się od drobiazgów, od zwykłych rzeczy, a jeśli nie trafi na przeszkodę, rozlewa się dalej. Nie trzeba twardych dowodów na okrutną pedofilię, żeby działać. Jeżeli ksiądz zachowuje się jak gwiazda, jak bogacz, jak polityk, to znaczy, że nie zachowuje się, jak ksiądz, a więc nie powinien nim być. Jeśli natomiast Kościół daje mu ochronę w jego niespójnym życiu, daje mu bezkarność. I to był właśnie mechanizm, który pozwolił Jankowskiemu gwałcić i molestować dzieci – brak reakcji na niespójność pełnionych ról, która doprowadziła do bezkarności.

https://www.msn.com/pl-pl/wiadomosci/polska/ksi%C4...

Z zasady nie wchodzę na tfu g.w.
Tym razem coś mnie tknęło.
Oto fragment z kumaczego linku
"Krótko mówiąc, po 51 latach mamy do czynienia z próbą powrotu do sytuacji
wytworzonej przez dekret o obsadzaniu stanowisk kościelnych, tyle że z próbą
groteskową. Starszy Szechter w czasach dobrego fartu bez ceregieli skazałby
księdza Jankowskiego na karę śmierci, jak nie za to, to za tamto. Młodszy
Szechter, który w swoim czasie leżał plackiem przed księdzem Jankowskim,
żeby tylko ochrzcił mu syna, już tylko szczuje swoich oficerów frontu
ideologicznego, a oni raz kłapią dziobem, że ks. Jankowski "molestuje",
potem - że wprawdzie nie "molestuje", ale "demoralizuje", bo "daje
pieniądze". Ale Michnik im też podobno daje pieniądze, więc jak to właściwie
jest z tą demoralizacją? Jak Michnik daje - to dobrze, a jak ks. Jankowski -
to niedobrze? Na to wychodzi, zresztą "GW" zawsze stała na nieubłaganym
stanowisku "Kościoła ubogiego". Bogata może być tylko Agora, to jasne.
Ewentualnie Rywin, o ile nie bruździ Agorze. Nie da się wszelako ukryć, że
młodszy Szechter, któremu najwyraźniej od własnej propagandy przewróciło się
w głowie, naprawdę marzy o rządzie dusz w Polsce, w ramach Kościoła św.
Judasza. Czyżby parafię Św. Brygidy upatrzył sobie za punkt startowy do tej
kariery? Jakże inaczej tłumaczyć jego kategoryczne rozkazy wydawane
arcybiskupowi Gocłowskiemu? Czego nie udało się Ochabowi, to uda się
Szechterowi? Albo spółce Szechtera z przedsiębiorcą rozrywkowym Szurmiejem,
ewentualnie "Polakami pochodzenia żydowskiego"? Rzeczywiście, historia
powtarza się jako farsa. Prymas Wyszyński rzucał Bierutowi w twarz dumne
słowa, że "jesteśmy zdecydowani nie obsadzać ich (stanowisk - S.M.) raczej
wcale niż oddawać (...) w ręce cesarskie", i był w tym niekłamany patos
mający za tło gotowość śmierci męczeńskiej. Tym razem jednak nie chodzi
nawet o ręce "cesarskie", tylko co najwyżej pachciarskie, więc żadnego
patosu, rzecz prosta, być tu nie może. Czy można zachować się w sposób
patetyczny wobec uroszczeń pachciarzy? Nie można. Pozostaje tylko groteska.

Ciekawe, że w tym szaleństwie jest metoda. Jeśli nawet sytuacje patetyczne
są z reguły niebezpieczne, to jednak Kościół w sytuacjach patetycznych radzi
sobie raczej dobrze i z reguły przysparzają mu one szacunku i chwały. Gorzej
z sytuacjami groteskowymi. Nawet nie dlatego, że Kościół nie umie sobie z
nimi radzić, tylko dlatego, że uczestniczenie w sytuacjach groteskowych nie
może nikomu przysporzyć ani szacunku, ani chwały. Z sytuacji groteskowych
nie wynika bowiem nic, prócz śmieszności, a ta wypłucze każdy autorytet.
Dlatego nieprzyjaciele Kościoła usiłują uwikłać go w sytuacje groteskowe;
przepychanki z lesbijkami, pederastami, feministkami, zręcznie sterowanymi
przez złość komuny i złoto "filantropów". Czy ks. Jankowski sam wpadł na tę
"judeokomunę", czy to Duch Święty go natchnął - mniejsza z tym. Tak czy
owak, trudno odmówić mu spostrzegawczosci."

Lech Wałęsa, który niegdyś nazywał Henryka Jankowskiego "bratem bliźniakiem", skomentował szokujące informacje dotyczące gwałtów na dzieciach, jakich miał się dopuszczać ksiądz Henryk Jankowski.

Poniedziałkowy "Duży Format" przedstawił historię Barbary Borowieckiej, która w latach 70. jako 12-latka padła ofiarą molestowania seksualnego ze strony przyszłego kapelana "Solidarności". Jej starsza o 4 lata koleżanka miała zostać przez księdza zgwałcona i zajść z nim w ciążę, a następnie popełnić samobójstwo. Wstrząsający reportaż pt. "Sekret św. Brygidy" opisuje też, jak w późniejszych dekadach ksiądz stworzył na plebanii rodzaj męskiego haremu złożonego z młodych chłopców, których Jankowski wykorzystywał seksualnie. Sprawa wzburzyła opinię publiczną, nie wszystkim spodobało się jednak to, że ohydne czyny zarzucono osobie zmarłej, która nie może się już obronić.

"Duży Format" przypomina, że Lech Wałęsa w III RP odsunął się od proboszcza kościoła św. Brygidy. Prałat nie został jego spowiednikiem, nie został też biskupem polowym, o czym marzył. Magazyn cytuje wypowiedź byłego prezydenta z 2004 r., kiedy prokuratura wszczęła wobec Jankowskiego śledztwo ws. "doprowadzenia do doprowadzenia do obcowania płciowego i poddania innej czynności seksualnej wobec małoletniego”. Wałęsa w "Polityce" stwierdził wówczas: "Trochę mnie to zaskoczyło. Jestem człowiekiem starej daty, wychowanym w duchu, że ksiądz to sprawa święta. W mojej filozofii nie mieści się coś takiego. Ale szatan różnych ludzi kusi w różnym wieku. Ja, dzięki Bogu, z żoną mam aż ósemkę dzieci, więc nie jestem o nic podejrzany. Ale też nie wiadomo, co może mnie dopaść po wykonaniu tego obowiązku. Człowiek jest tak skomplikowany, że trudno cokolwiek przewidzieć. A więc nie sądźmy, żebyśmy nie byli sądzeni". W sprawie pedofilskich czynów Jankowskiego toczyły się dwa śledztwa prokuratorskie, prałat nigdy nie został jednak pociągnięty do odpowiedzialności. Po jego śmierci w 2010 r., tuż obok kościoła św. Brygidy postawiono jego https://m.onet.pl/?utm_source=_viasg_fakt&ut...