Relacje polsko-ukraińskie czyli Lachy i Chachoły

przygotowałem to wcześniej ale z powodu drobnej awarii na forum piszę o tym dopiero teraz jak już podały to w większości wszystkie portale interesujące się tą tematyką


THE GUARDIAN potwierdza relację Tomasza Maciejczuka byłego wolontariusza Fundacji Otwarty Dialog.

link do oryginału:
http://www.theguardian.com/world/2015/mar/05/ukraine-wome...

Artykuł jest o upainkach walczących na froncie. Walczą one w tzw. batalionie ajdar oskarżanym przez Amnesty International o łamanie praw człowieka. Jedną z nich jest bojowniczka o pseudo Anakonda. Fotografuje się na tle furgonetki opatrzonej symbolami 36 Dywizji Grenadierów SS „Dirlewanger”, złożonej z kryminalistów i zwyrodnialców, która znana jest przede wszystkim z licznych zbrodni wojennych, szczególnie w trakcie Powstania Warszawskiego. Drugi, to symbol złożony z cyfr „1488”, który jest połączeniem dwóch akronimów: „14” – oznaczające zamaskowane słowa: „Musimy zagwarantować byt naszych ludzi i przyszłość dla Białych dzieci”, oraz „88”, najczęściej oznaczającego nazistowskie pozdrowienie „Hail Hitler!”.




jeszcze o byłym wolontariuszu upaińskiej Fundacji Otwarty Dialog. Na FB T. Maciejczuk napisał:

Zwróćcie uwagę na niepokojące zjawisko w środowiskach związanych z Ukrainą jak i w samej Ukrainie. Za krytykowanie władzy, za odmienne zdanie i ujawnianie nieprawidłowości można z automatu zostać rosyjskim agentem. Taką łatkę przypięto Korczynskiemu z Bractwa, a przecież wielokrotnie ostrzegał o mozliwosci wybuchu wojny między Ukrainą i Rosją. Gdy kilka lat temu mówił o separatystach na Krymie i w Donbasie obrzucano go błotem. Gdy Prawy Sektor bił się z Berkutem nazwano ich agentami Putina. Gdy Parasiuk dał ultimatum Janukowyczowi - było podobnie. Gdy ukraińscy żołnierze, którzy wyszli z Debalcewa opublikowali odezwę do Poroszenki - ogłoszono ich separatystami. To narzędzie stosuje się do zamykania ust ludziom wyjawiajacym niewygodne fakty. Dzisiaj to narzędzie stosuje się przeciwko mnie. Czy Ukraina jest państwem idealnym? Czy ukraińskie władze nie popełniają błędów? Czy w szeregach ukraińskich batalionów ochotniczych nie ma osób hanbiacych dobre imię Ukrainy? Czy mowienie o tym ma być zakazane? Czy oznacza zdradę? Przypomina mi to bardziej czasy ZSRR pod rządami Stalina... cóż, widocznie po opublikowaniu niewygodnych materiałów dla Ajdaru stanę się kolejnym prowokatorem i agentem Kremla. Będzie mi miło stać w jednym szeregu z bohaterami Majdanu, którzy walczyli, a nie tańczyli pod sceną. Będzie mi miło stanąć w jednym szeregu z ukraińskimi żołnierzami, którzy mówili prawdę o zdradzie w Iłowajsku, Saur Mogile, donieckim lotnisku i w końcu w Debalcewie.






i coś lżejszego:
wprawdzie stary artykuł (z 2010) ale możemy się dowiedzieć, że UPAińcy twierdzą, że założyli Polskę
http://www.rp.pl/artykul/472144.html











-----------------



132. Zadawanie śmiertelnych uderzeń łopatą.

Odrobina prawdziwej historii dla towarzysza kumaka – znanego ukrainofila. To co napisał kumak to nic innego jak upaińska propaganda.


aby na pewno kumak???

Od IX wieku pomiędzy Górą Zamkową a Pełtwią istniało osadnictwo plemienia lechickiego – Lędzian, w X wieku powstała osada Lędzian na Górze Zamkowej. Lędzianie czyli ...... Lachowie. Coś ci to kumak mówi? Teraz już wiesz dlaczego upaińcy nas tak nazywają? Jeszcze o plemionach lechickich. To grupa plemion zachodniosłowiańskich która dzieliła się na plemiona polskie (Wiślanie, Stężanie, Lędzianie) oraz Polan (Polanie, Goplanie, Mazowszanie) Pomorzanie i Słowian Połabskich.

Teren ten leżał na terenie Grodów Czerwieńskich. Grody te wspomniane są jako grody Lachów. Zdobyte w 981 r. wraz z Przemyślem przez księcia kijowskiego Włodzimierza Wielkiego, zostały w 1018 r. odzyskane przez Bolesława Chrobrego w czasie wyprawy kijowskiej.

W jednej z kronik z tamtych lat ruski kronikarz Nestor napisał: „W leto 6489 ide Wołodimer’ k Liachom’ i zaja grady ich: Peremyszl’, Czerwien’, i iny grady jeże sut’ do sego dnie pod’ Rusiu. W sem że letie i Wiaticzi pobiedi i wiezłożi na nia dan’ ot niaouga, jakoże otci (otec) jego imasze.”

co w polskim tłumaczeniu brzmi:

Roku 6489 [981]. Poszedł Włodzimierz ku Lachom i zajął grody ich: Przemyśl, Czerwień i inne grody, które do dziś dnia są pod Rusią. Tegoż roku i Wiatyczów zwyciężył i nałożył na nich dań od pługa, jaką i ojciec jego brał.

Jak to się stało? Ano tak: Wykorzystując najazd Ottona II na Polskę w 979 roku, książę kijowski Włodzimierz Wielki w 981 roku zagarnął zamieszkany przez Lędzian obszar Grodów Czerwieńskich, czyli klasyka Niemcy napadają z jednej strony a z drugiej strony dostajemy nożem w plecy. Grody Czerwieńskie w 1018 roku odzyskał Bolesław Chrobry podczas powrotu z wyprawy kijowskiej. Nie na długo. „W Roku 6539 [1031]. Jarosław i Mścisław zebrali wojów mnogich, poszli na Lachów i zajęli Grody Czerwieńskie znowu, i spustoszyli ziemię lacką, i mnóstwo Lachów przywiedli, i rozdzielili ich.”



Nestor - Powieść minionych lat
http://www.libertas.pl/archiwum/cykl_36_Nestor_-_Powi...

Ciekawostka.
W kronice lata podawane są wzorem greckim czyli od „stworzenia świata'' (kalendarz bizantyński). Od obecnego zapisu (kalendarz gregoriański) różni się o 5508 lat. Kalendarz bizantyński używany był w Bizancjum oraz niektórych krajach podlegających wpływowi kultury bizantyńskiej, m.in. Ruś Kijowska. Przyjęły go zwłaszcza te kraje, które w średniowieczu zostały schrystianizowane przez Bizancjum. Do końca XVII wieku era bizantyńska była oficjalnym systemem oznaczania czasu w Rosji. Ukazem z 19 grudnia 7208 roku car Piotr I wprowadził w całym państwie nową rachubę lat "od narodzenia Chrystusa". Miała ona obowiązywać od 1 stycznia 7208 roku, czyli według nowego porządku od 1 stycznia 1700 roku. Obecnie kalendarz bizantyński stosowany jest niekiedy w kilku małych kościołach należących do Cerkwi prawosławnej. Według kalendarza bizantyjskiego początek roku przypadał na 1 września.


Na marginesie polecę książkę dla chcących trochę zgłębić zagadnienie różnych kalendarzy i generalnie wszystkiego co jest związane z rachubą czasu. Idealna lektura na początek to książka Ludwika Zajdlera „Dzieje Zegara”. To także w kontekście wątku który na początku roku pojawił na tym forum „jaki zegarek wybrać”. Patrzyłem teraz na allegro. Można ją nabyć za śmieszne pieniądze (od 3,70 + przesyłka). Z książki dowiemy się skąd się wzięły nazwy miesięcy i dlaczego nie mają tyle samo dni. Dlaczego początkowo było tylko 10 miesięcy. Co to jest miesiąc synodyczny i „nędzny”. Co to są godziny równe i nierówne. Co to jest „sekunda przestępna”. Dowiemy się o wszelkiej maści zegarach. Począwszy od słonecznych (gnomon), wodnych, monumentalnych do mechanicznych, sprężynowych, wahadłowych, elektrycznych, radiowych, kwarcowych i atomowych. W tej ciekawej pozycji są także takie rozdziały jak: „Tarapaty z sekundą” czy „Zegar uruchamiany przez śmierć”. Autor zahacza także o teorię względności Einsteina, paradoks zegarów czy dylatację czasu. Idealna lektura na początek dla chcących rozpocząć przygodę z zegarmistrzostwem czy astronomią – autor pracował w obserwatorium astronomicznym (Warszawa, Lwów, Częstochowa),



----------------



133. Przybijanie rąk do progu mieszkania.

Oświadczenie organizacji Polskich na Ukrainie w związku z sytuacją na Donbasie
10 lutego 2015 in Życie wspólnoty

W imieniu Polaków na Ukrainie
Obserwując wydarzenia na wschodzie Ukrainy, my – miejscowi Polacy, nie możemy stać biernie wobec tego co się dzieje z naszą Ojczyzną, skropioną krwią powstańców styczniowych, żołnierzy Wojska Polskiego broniących „Naszej i Waszej Wolności”, ofiar represji NKWD w latach 30. XX wieku i bratobójczego konfliktu na Wołyniu w latach 1943-44.
Dziś Ukraina, państwo którego obywatelami jesteśmy także my – etniczni Polacy, mieszkający tutaj z dziada-pradziada, stoi chyba przed największym wyzwaniem w całej historii swojego istnienia na mapie świata. Rosyjski agresor, nie reagując na wyrazy „zaniepokojenia” ze strony krajów Europy i USA, dzień za dniem pomaga wspieranym militarnie przez niego separatystom rozszerzać kontrolowaną przez nich strefę na Donbasie, równając z ziemią coraz to nowe miasta i wsie…
Wbrew opiniom wielu ekspertów, Putin nie zatrzymał się na Krymie. Sztucznie zainicjowana przez rosyjskie służby specjalne rebelia w Doniecku i Ługańsku, już pochłonęła tysiące ofiar, także polskiego pochodzenia. Do walki ze wspieranymi militarnie i finansowo prorosyjskimi terrorystami wstali z bronią w ręku nasi rodacy – Polacy z Mościsk, Lwowa, Żytomierza i Krasiłowa oraz innych miejscowości. W nierównej bitwie oni ramię w ramię z Ukraińcami, Białorusinami i przedstawicielami innych narodowości, także etnicznymi Rosjanami, zamieszkującymi żyzną ukraińską ziemię, bronią możliwości swobodnego rozmawiania w języku ojczystym, modlenia się w tym kościele, do którego uczęszczali nasi babcie i dziadkowie. My, etniczni Polacy, robimy to z myślą także o kraju swoich przodków – ukochanej Polsce.
Pragniemy odpowiedzialnie ogłosić wszem i wobec, że my – Polacy na Ukrainie jednogłośnie i jednoznacznie UZNAJEMY ROSJĘ ZA AGRESORA, A SEPARATYSTYCZNE REPUBLIKI, DONIECKĄ I ŁUGAŃSKĄ, ZA ORGANIZACJE TERRORYSTYCZNE. Zwracamy się do polskiego parlamentu, a także innych parlamentów europejskich by też uchwalili podobną decyzje w oparciu o wartości demokratyczne i chrześcijańskie, które są filarami pokojowego współistnienia większości cywilizowanych krajów na świecie.
Ten apel jest wspólną inicjatywą Partii Polaków Ukrainy „Solidarność” (prezes Stanisław Kostecki) oraz największych organizacji społecznych, zrzeszających osoby polskiego pochodzenia na Ukrainie – Federacji Organizacji Polskich (prezes Emilia Chmielowa) i Związku Polaków (prezes Antoni Stefanowicz).

Żądamy sankcji wobec Rosji-Facebook
19 godz. ·
Polecam doskonały tekst "Nieszczęsny urok pacyfizmu" z blogu Adama Szostkiewicza na stronie Polityki. Oczywiście wywołał już "żywiołową" agresję wśród putlerowskich "miłujących pokój"
W polskiej polityce pojawiają się głosy przeciwne dozbrajaniu Ukrainy i wojnie z Rosją, choć do takiej wojny nikt u nas nie wzywa. Tym bardziej nie wzywa do niej Europa.
Pacyfizm to odruch naturalny w społeczeństwach, które przeszły przez piekło dwóch wojen światowych. Społeczeństwo, które zachwyca się wojną i wszelkimi formami militaryzacji – jak dziś większa część rosyjskiego – jest ponurym wyjątkiem, a nie regułą w Europie.
Nie dziwi więc, że większość Polaków nie chce wojny z Rosją ani nikim innym. Może za to bulwersować, że są u nas politycy, którzy zapisują się do jakiejś nowej Targowicy, wykorzystując te pacyfistyczne nastroje.
Pacyfizm w wersji skrajnej, z góry zakładającej kapitulację przed agresorem, jest przeciwskuteczny, bo rozzuchwala agresora. Pacyfizm przed agresją nas nie ochroni, za to może ją przyspieszyć, gdy agresor poczuje, że zdobywa psychologiczną przewagę nad swą potencjalną ofiarą.
Zachód jest dziś silniejszy od putinowskiej Rosji militarnie, gospodarczo i politycznie, ale to nie jest gwarancją, że ekipa Putina nie wda się w kolejną awanturę wojenną. Jej strategia polega na założeniu, że Zachód jest słaby moralnie.
Najbardziej pacyfistycznym wśród wielkich państw europejskich są Niemcy. To zrozumiałe z powodów historycznych. Lecz siedemdziesiąt lat po upadku III Rzeszy demokratyczne i potężne ekonomicznie Niemcy muszą wziąć na siebie część, sporą, odpowiedzialności za zachowanie w Europie pokoju, który jest zagrożony rosyjską agresją na Ukrainie.
Atak na Gruzję uszedł Kremlowi na sucho, anschluss Krymu i oderwanie Donbasu nie może. Do trzech razy sztuka.
Jeśli ekipa Putina zostanie rozgrzeszona z awantury wojennej, jaką wywołała w Ukrainie, może się poczuć bezkarna i sięgnąć po kolejne kraje, co grozi otwartym konfliktem zbrojnym z Zachodem. Niemcy nie powinny i nie mogą angażować się militarnie w Ukrainie, ale mają obowiązek solidarnie wspierać wysiłki Zachodu zmierzające do powstrzymania rosyjskiego ekspansjonizmu. Inaczej porównania ze zdradą monachijską i jałtańską będą uzasadnione.
Zagrożenie wojenne nie jest histerią podsycaną dla celów wyborczych w polskiej polityce. Nie są histerią ostrzeżenia dowódców NATO i części Partii Republikańskiej w USA. Prawie codziennie NATO informuje o kolejnych prowokacjach rosyjskich w przestrzeni powietrznej i o ruchach rosyjskich wojsk w rejonie wschodniej Ukrainy, ale nie tylko tam. Z Rosji płyną głosy straszące Zachód atakiem nuklearnym, od których Kreml nie odcina się jednoznacznie. Zajęciem Kijowa i całej Ukrainy straszy sam prezydent Putin. To na tym tle rodzą się obawy o pokój w Europie, wywołane obecną polityką Moskwy.
Pacyfizm jako postawa moralna ma prawo obywatelstwa w państwach demokratycznych. Ale jego wersja radykalna w obliczu realnych zagrożeń, jakie dziś istnieją, jest na rękę Rosji. Nacjonalistyczna propaganda rosyjska pracuje z zewnątrz i od wewnątrz Zachodu – np. wykorzystując europejską skrajną prawicę i skrajną lewicę – nad osłabieniem morale społeczeństw Europy. Polscy politycy nie powinni przykładać do tego ręki.
Polityczna Rosja jest dziś zagrożeniem dla Polski, jej polityka godzi w nasze interesy. Odpowiedzią nie może być pacyfistyczne chowanie głowy w piasek.
Odpowiedzią jest wspólny front z państwami euroatlantyckimi przeciwko rosyjskiej agresji, modernizacja naszych sił zbrojnych, pomoc, także obronna, niepodległej Ukrainie. Broniąc Ukrainy, bronimy siebie.
Być może to w Ukrainie powstaje zalążek nowej demokratycznej Rosji, prawdziwa Nowa Rosja, która kiedyś dołączy do Zachodu, nie tracąc swojej tożsamości, ale uwalniając się od złej, tyrańskiej, części swego dziedzictwa kulturowo-historycznego.
To leży w naszym wspólnym, Europy i Rosji, interesie. I tu widzę zadanie polskiej polityki wschodniej.

ag- kogo nienawidzę sam napiszę-pisz o swoich fobiach.Nie mieści się w twojej głowie że czasem kamerą zarabiam na życie.Sam pitoliłeś jak to Polacy tracą na popieraniu naszego wschodniego sąsiada i uważasz że świecący kościół to promocja miasta.A niby kto przez to miasto przejeżdżał jak nie Rosjanie?- Dlatego wizyta ambasadora w "koziej wólce" Mińsk Mazowiecki to spore wydarzenie.
Od początku tego tematu przybliżam wam nasze bardzo długie trudne ukraińsko-polskie stosunki nie ograniczając się do zbrodni wołyńskiej.
Przy okazji napomknę że w bardzo wielu Polakach płynie ukraińska krew i tam za Bugiem sporo polskiej.Wszystkie nazwiska zakończone na uk- to dawni Ukraińcy
to tylko część nazwisk-Anchimiuk – Anchim – Anfim;
Andrejczuk – Andrejuk – Andrzejuk
Antonycz;
Antoszczuk – Antczuk
Antychowicz – Antych – Jewtychij;
Bakunowicz – Bakun – Awwakum;
Bandera – Bendera
Bondar – Bondaruk
Bowtromiuk – Bowtromi’ej – Warfołomij;
Chwedczuk – Chwedur – Chwedoruk – Feodor;
Dawidiuk – Dawidziuk – Daviduk (ukraińsko – żydowskie)
Demidiuk – Demid – Diomidij – Dimidiuk
Denisiuk – Denis – Dionisij;
Dmitruk – Dmitro – Dymitrij;
Doroszewicz – Dorosz – Dorofij – Doroszuk
Fedoruk – Fiedoruk
Haponiuk/Hapunowicz – Hapon, Hapun – Ahafon;
Hawryluk – Hawryło – Hawryił;
Harasymiuk – Harasym – Herasim;
Hodonczuk – Hodon – Hedeon;
Hryciuk/Hryniuk – Hryć/Hryń – Hryhorij;
Ihnatiuk – Ihnat – Ihnatij – Ignatowicz
Ilczuk – Ilko – Ilja;
Jakimiuk/Juchimczuk – Jakim, Juchim – Ioakim;
Jaremczuk/Jarymowicz – Jarema – Jeremija;
Jawdosiuk – Jawdocha – Jewdokija;
Jendrejcak – Jendrzejczak;
Juszczuk – Jusz – Jefim;
Kaliszuk – Kalisz – Kalistrat;
Karpiuk – Karp – Polikarp;
Kiluk – Kiła – Akiła;
Kiryło – Kiryluk – Kirylczuk
Korniluk – Korniło – Kornilij;
Kostiuk – Kościuczuk
Kowalczuk;
Krawczuk – Krawać – Krawacz;
Kuźmiuk – Kuźma – Kosma;
Kostiuczuk – Kost’ – Kościuczuk – Konstantyn;
Laszuk – Lasz – Laszczak – Ilja;
Łukianiuk – Łukijańczuk – Łukian – Łukian;
Łukianenko;
Mackiewicz – Macko – Matwij;
Malczuk – Malec
Marczenko – Marczeniuk
Martyniuk; Maryniuk
Matejczuk;
Mikitiuk – Mikita – Nikita;
Niczyporuk – Niczypur – Nikifor;
Ochrymiuk – Ochrym – Jefrem;
Ohijewicz – Ohij – Ahhej;
Oksentiuk/Oksetiuk – Oksentij;
Oksetij – Awksentij – Akseniuk
Oleksiuk – Oleksa – Aleksij;
Omelianiuk – Omelan – Jemilian;
Onikijuk – Onikij – Anikij;
Oniszczuk – Onisko – Onisij (Onisim);
Onopiuk/Onopryjuk – Onopryj, Onop – Onufrij;
Osipczuk;
Osipiuk, Osipczuk – Osip – Iosif;
Ostapczuk – Ostapiuk – Ostap – Jewstafij;
Owerczuk – Owerko – Awerkij;
Owsijuk – Owsij – Jewsewij;
Panasiuk – Panas – Afanasij;
Parfiniuk – Parfin – Porfirij;
Patejuk – Patej – Ipatij;
Pieńczuk, Pińczuk
Pilipczuk – Pilipiuk – Pilip – Filipp;
Radiwoniuk – Radwaniuk – Radwoniuk – Radiwon – Rodion;
Sać, Saczko, Soćko – Sać, Saczko – Isaak;
Sacharczuk/Zacharczuk – Zacharik, Sacharuk -Zachar – Zacharija;
Seheń – Seheń – Jewsyhnij;
Selewoniuk, Siliwoniuk – Selewon – Sylwan;
Selwesiuk, Sylwesiuk – Selwech/Selweś – Sylwestr;
Semeniuk – Semen – Symeon;
Soroczyński;
Supruniuk – Suprun – Sofronij;
Swirydiuk – Swiryd – Spirydon;
Tereszczuk – Terech – Terentij;
Tkaczuk;
Tofiluk, Teofiluk – Tofil – Teofił;
Tymoszenko;
Wakuluk – Wakuła – Akiła;
Waszczuk;
Wawdejuk – Wawdij – Awdij;
Wawreniuk – Wawren – Ławrentij;
Weremijuk – Weremija – Jeremija;
Wołosik/Wołosowicz, Wołostowskij, Włostowski – Wołos – Własij