Oj, jak ja jednego ze słów tytułu nie lubię, tak jakoś mi się źle kojarzy. Może i jestem drastycznie nie obiektywny, ale jak tu wierzyć w któryś już tam koniec kryzysu w tym roku. Chociaż, o jaki kryzys chodzi to dokładnie nie wiem, słyszę tu i tam o spowolnieniu i wielkim bezrobociu, ale jakoś nie jestem w stanie załapać, o co chodzi. Niby jest problem z długami, ale jakoś się nikt specjalnie nie broni przed nowymi pożyczkami. Śmietnisko papierów o wartości makulatury ciągle rośnie, jedni sprzedają drudzy odkupują, a odpowiedzialność za błędy znika i droga do sprawiedliwości się rozmywa. Może nie chodzi tu o gospodarkę i tym podobne sprawy, tylko o kryzys moralny, aby „nasi przyjaciele” w sensie tych tam, nie stracili na swoich złych decyzjach tylko zyskali pierdyliony euro.