Oj, jak ja jednego ze słów tytułu nie lubię, tak jakoś mi się źle kojarzy. Może i jestem drastycznie nie obiektywny, ale jak tu wierzyć w któryś już tam koniec kryzysu w tym roku. Chociaż, o jaki kryzys chodzi to dokładnie nie wiem, słyszę tu i tam o spowolnieniu i wielkim bezrobociu, ale jakoś nie jestem w stanie załapać, o co chodzi. Niby jest problem z długami, ale jakoś się nikt specjalnie nie broni przed nowymi pożyczkami. Śmietnisko papierów o wartości makulatury ciągle rośnie, jedni sprzedają drudzy odkupują, a odpowiedzialność za błędy znika i droga do sprawiedliwości się rozmywa. Może nie chodzi tu o gospodarkę i tym podobne sprawy, tylko o kryzys moralny, aby „nasi przyjaciele” w sensie tych tam, nie stracili na swoich złych decyzjach tylko zyskali pierdyliony euro.

Kiedyś Thomas Jefferson powiedział: „Człowiek, który nic nie czyta, jest bardziej oświecony, niż człowiek, który nie czyta nic, poza gazetami”. W ówczesnych czasach dodałabym do tego: oglądanie telewizji oraz słuchanie radia. Tam gdzie ma miejsce gdybanie ekspertów, tam trudno znaleźć prawdę gdyż wszystko jest powiązane z daną ideologią, czyli subiektywnymi prawdami, a któraś z nich jest tą prawdą absolutną. Walczyć z bezrobociem możemy w stylu socjalistycznym bądź kapitalistycznym i na wiele różnych sposobów. Marność człowieka polega na tym, iż jest skłonny do grzechu. Nawet najlepszy system może paść, jeśli ludzie nie będą potrafić docenić tego, co mają. Zapewne prawdę zna „ten, który jest”.

Małe istotki to piękny dar od pana Boga, to cudowne potwierdzenie miłości dwojga ludzi. Rodzina, od narodzin aż po kres naszych dni jest przy nas. Niestety często zapominamy o tym i skupiamy się na nas samych, na tym, aby nam było jak najlepiej. Pędząc ciągle dalej, mijamy szczęście. Zabiegani nie pamiętamy o dzieciach, dziadkowie mieszkający gdzieś daleko, już nie opowiadają swoim wnuczką pięknych historyjek i nie śpiewają starych pieśni. Nie radzę czytać tego tekstu dalej osobą, które nie lubią krytyki, nie radze w nim szukać miłych słówek, gdyż może się to okazać niewykonalne.

Minione dni, lata, ogromne skarby historii, dawne wydarzenia, wspomnienia, księgi dziejów to prezenty od pana czasu. Wszelaka istota żyjąca, każda roślina, wszystko co istnieje otrzymało dar przekazywania wiedzy kolejnemu pokoleniu, na swój mniej lub bardziej dziwaczny sposób, o ile można określić, co jest dziwaczne, a co normalne. Otrzymaliśmy też dar wolnej woli, dzięki czemu wszystko możemy określać i definiować na swój własny indywidualny sposób.