Wybory Prezydenta

“Szwadrony Trzaskowskiego”. Kogo i po co szkoli Warszawa?

Ta informacja może wstrząsnąć sceną polityczną! Ratusz przeznaczył 3,6 mln złotych na instytucję kultury szkolącą anarchistów z „taktyki miejskiej/ulicznej gimnastyki”! Sprawa jest bardzo poważna.

„Własność prywatna to kradzież. Własność wspólna to bogactwo”, „Taktyki miejskie/uliczna gimnastyka, czyli techniki działania grupowego”, „My jesteśmy kryzysem (Kapitału)” – to nie historyczne zapiski ze szkoleń bolszewików. To opis zajęć jakie miały miejsce w ramach Społecznej Szkoły Antykapitalizmu organizowanej przez Biennale Warszawa (formalnie instytucja kultury). Wszystko za miejskie pieniądze. Dodatkowo część szkoleń miała charakter zamknięty, ale od początku.


Dawny teatr „Scena Prezentacje”

Teatr Scena Prezentacje w Warszawie działał od 29 października 1979 roku. W sierpniu 1980 roku mecenat nad Teatrem Scena Prezentacje roztacza Robotnicze Centrum Sztuki Estradowej „Ursus”. W ramach wymiany teatr raz w miesiącu organizuje spektakle w Domu Kultury w Ursusie. Gdy w Polsce upadał komunizm Teatr Scena Prezentacje święcił swoje X-lecie. Teatr jest prowadzony przez m. st. Warszawa.

W dniu 7 marca 2019 roku na mocy uchwały nr IX/172/2019 Rady Miasta Stołecznego Warszawy „w sprawie zmiany nazwy i statutu Teatru „Scena Prezentacje”, teatr otrzymuje nową nazwę „Biennale Warszawa.”.

Tylko w 2019 roku na funkcjonowanie Biennale Warszawa stołeczny ratusz przeznacza ponad 3,6 mln złotych.


Teatr, instytucja artystyczna czy ośrodek szkoleniowy?

Biennale Warszawa, czyli dawny Teatr Scena Prezentacje zorganizował w 2019 roku tzw. Społeczną Szkołę Antykapitalizmu. Jak możemy przeczytać na stronie biennalewarszawa.pl:

„Zapraszamy do udziału w Społecznej Szkole Antykapitalizmu, czyli w dziewięciu spotkaniach warsztatowo-wykładowych z aktywistkami i aktywistami wokół idei pracy nad postępowymi zmianami społecznymi. Szkoła kierowana jest do osób działających na polu aktywizmu, które poszukują alternatyw w dziedzinie organizacji społecznej.”

“A program jest słuszny!”

Jednym z jego punktów są: „Taktyki miejskie/uliczna gimnastyka, czyli techniki działania grupowego”. Co ciekawe zajęcia miały być realizowane 2 listopada 2019 roku w ramach zamkniętej sesji praktycznej w ramach Społecznej Szkoły Antykapitalizmu. Drugim wybitnym punktem są zajęcia które miały odbyć się 7 grudnia 2019 roku – „Strajk Społeczny – grupowa gra strategiczna przygotowana przez Plan C”. Zajęcia również miały stanowić zamkniętą sesję praktyczną w ramach Społecznej Szkoły Antykapitalizmu. 11 stycznia 2020 roku odbyły się jeszcze inne zajęcia pod wdzięcznym tytułem „Własność prywatna to kradzież. Własność wspólna to bogactwo” – tym razem była to sesja otwarta dla publiczności.
Zajęcia odbywały się na ulicy Marszałkowskiej 34/50 w Warszawie. Jak możemy przeczytać na oficjalnej stronie miasta stołecznego Warszawy, mieści się tam „przestrzeń Biennale Warszawa przy ul. Marszałkowskiej 34/50”.

W tym miejscu chcemy postawić dwa pytania. Pierwsze z nich to czy instytucja kultury jaką jest z założenia teatr powinna uczyć lub organizować na swoim terenie zajęcia związane z taktyką uliczną oraz protestami. Drugie poważne pytanie brzmi dlaczego sesje te mają charakter zamkniętych działań praktycznych? Jakie treści były na nich prezentowane, że publiczność z zewnątrz nie mogła być obecna? Jaki klucz decydował o udziale w zajęciach?
Prowadzący

Pod bogatym opisem praktycznych zajęć kulturalnych z taktyki ulicznej możemy znaleźć zdjęcia wraz z nazwiskami osób które zapewne biorą udział w przygotowaniu materiałów na zajęcia. Część zdjęć napawa nas obawą na temat tego co było przedmiotem szkolenia. Skład osobowy wygląda następująco:

Amel Mana – „działaczka społeczna, feministka, antyfaszystka, związana z kolektywem Syrena i Studenckim Komitetem Antyfaszystowskim.”

Julia Strzemińska – „feministka, antyfaszystka, związana z kolektywem „Syrena”. Działa w obszarach walki o prawo do mieszkania, prawo do migracji i prawo do bezpiecznej i dostępnej dla wszystkich antykoncepcji oraz aborcji”

Piotr Grzymisławski – „jest dramaturgiem, kuratorem oraz teatrologiem.”.

Jan Sowa – „jest materialistyczno-dialektycznym teoretykiem i badaczem społecznym. Doktor socjologii…”

Tadek Zinowski – „skłoters, anarachista, komunista. Działacz kolektywu Syrena.”

Paweł Nowożycki – „pracownik kultury, antykapitalista, członek OZZ inicjatywa Pracownicza.”



Strona główna
Stolica
Kraj
Społeczeństwo
Ciekawostki
Opinie
Świat
Plotki
Polityka
Wideo
Zdrowie
Kontakt

“Szwadrony Trzaskowskiego”. Kogo i po co szkoli Warszawa?
28 maja 2020

Ta informacja może wstrząsnąć sceną polityczną! Ratusz przeznaczył 3,6 mln złotych na instytucję kultury szkolącą anarchistów z „taktyki miejskiej/ulicznej gimnastyki”! Sprawa jest bardzo poważna.

„Własność prywatna to kradzież. Własność wspólna to bogactwo”, „Taktyki miejskie/uliczna gimnastyka, czyli techniki działania grupowego”, „My jesteśmy kryzysem (Kapitału)” – to nie historyczne zapiski ze szkoleń bolszewików. To opis zajęć jakie miały miejsce w ramach Społecznej Szkoły Antykapitalizmu organizowanej przez Biennale Warszawa (formalnie instytucja kultury). Wszystko za miejskie pieniądze. Dodatkowo część szkoleń miała charakter zamknięty, ale od początku.


Dawny teatr „Scena Prezentacje”

Teatr Scena Prezentacje w Warszawie działał od 29 października 1979 roku. W sierpniu 1980 roku mecenat nad Teatrem Scena Prezentacje roztacza Robotnicze Centrum Sztuki Estradowej „Ursus”. W ramach wymiany teatr raz w miesiącu organizuje spektakle w Domu Kultury w Ursusie. Gdy w Polsce upadał komunizm Teatr Scena Prezentacje święcił swoje X-lecie. Teatr jest prowadzony przez m. st. Warszawa.

W dniu 7 marca 2019 roku na mocy uchwały nr IX/172/2019 Rady Miasta Stołecznego Warszawy „w sprawie zmiany nazwy i statutu Teatru „Scena Prezentacje”, teatr otrzymuje nową nazwę „Biennale Warszawa.”.

Tylko w 2019 roku na funkcjonowanie Biennale Warszawa stołeczny ratusz przeznacza ponad 3,6 mln złotych.


Teatr, instytucja artystyczna czy ośrodek szkoleniowy?

Biennale Warszawa, czyli dawny Teatr Scena Prezentacje zorganizował w 2019 roku tzw. Społeczną Szkołę Antykapitalizmu. Jak możemy przeczytać na stronie biennalewarszawa.pl:

„Zapraszamy do udziału w Społecznej Szkole Antykapitalizmu, czyli w dziewięciu spotkaniach warsztatowo-wykładowych z aktywistkami i aktywistami wokół idei pracy nad postępowymi zmianami społecznymi. Szkoła kierowana jest do osób działających na polu aktywizmu, które poszukują alternatyw w dziedzinie organizacji społecznej.”

“A program jest słuszny!”

Jednym z jego punktów są: „Taktyki miejskie/uliczna gimnastyka, czyli techniki działania grupowego”. Co ciekawe zajęcia miały być realizowane 2 listopada 2019 roku w ramach zamkniętej sesji praktycznej w ramach Społecznej Szkoły Antykapitalizmu. Drugim wybitnym punktem są zajęcia które miały odbyć się 7 grudnia 2019 roku – „Strajk Społeczny – grupowa gra strategiczna przygotowana przez Plan C”. Zajęcia również miały stanowić zamkniętą sesję praktyczną w ramach Społecznej Szkoły Antykapitalizmu. 11 stycznia 2020 roku odbyły się jeszcze inne zajęcia pod wdzięcznym tytułem „Własność prywatna to kradzież. Własność wspólna to bogactwo” – tym razem była to sesja otwarta dla publiczności.

Zajęcia odbywały się na ulicy Marszałkowskiej 34/50 w Warszawie. Jak możemy przeczytać na oficjalnej stronie miasta stołecznego Warszawy, mieści się tam „przestrzeń Biennale Warszawa przy ul. Marszałkowskiej 34/50”.

W tym miejscu chcemy postawić dwa pytania. Pierwsze z nich to czy instytucja kultury jaką jest z założenia teatr powinna uczyć lub organizować na swoim terenie zajęcia związane z taktyką uliczną oraz protestami. Drugie poważne pytanie brzmi dlaczego sesje te mają charakter zamkniętych działań praktycznych? Jakie treści były na nich prezentowane, że publiczność z zewnątrz nie mogła być obecna? Jaki klucz decydował o udziale w zajęciach?
Prowadzący

Pod bogatym opisem praktycznych zajęć kulturalnych z taktyki ulicznej możemy znaleźć zdjęcia wraz z nazwiskami osób które zapewne biorą udział w przygotowaniu materiałów na zajęcia. Część zdjęć napawa nas obawą na temat tego co było przedmiotem szkolenia. Skład osobowy wygląda następująco:

Amel Mana – „działaczka społeczna, feministka, antyfaszystka, związana z kolektywem Syrena i Studenckim Komitetem Antyfaszystowskim.”

Julia Strzemińska – „feministka, antyfaszystka, związana z kolektywem „Syrena”. Działa w obszarach walki o prawo do mieszkania, prawo do migracji i prawo do bezpiecznej i dostępnej dla wszystkich antykoncepcji oraz aborcji”

Piotr Grzymisławski – „jest dramaturgiem, kuratorem oraz teatrologiem.”.

Jan Sowa – „jest materialistyczno-dialektycznym teoretykiem i badaczem społecznym. Doktor socjologii…”

Tadek Zinowski – „skłoters, anarachista, komunista. Działacz kolektywu Syrena.”

Paweł Nowożycki – „pracownik kultury, antykapitalista, członek OZZ inicjatywa Pracownicza.”.

Prowadzący zajęcia.
Sieć powiązań

Pomysł zorganizowania Społecznej Szkoły Antykapitalizmu miał powstać podczas Polskiego Forum Społecznego. Wśród organizacji biorących udział pojawiły się takie instytucje jak: Bemowskie Centrum Kultury, Centrum Wsparcia Imigrantów i Imigrantek, Miejski Ośrodek Kultury w Olsztynie, Gdańskie Centrum Równego Traktowania, Obóz dla Mierzei Wiślanej, OZZ Inicjatywa Pracownica, Warszawski Strajk Kobiet, Stowarzyszenie Architektów Polskich..

Jak widać są to środowiska i organizacje, których członkowie biorą często aktywny udział w protestach antyrządowych. Część organizacji tak jak Bemowskie Centrum Kultury czy Miejski Ośrodek Kultury w Olsztynie ma charakter publiczny. Tym bardziej nurtują nas pytania czy aktywnie poparły powstanie Społecznej Szkoły Antykapitalizmu wraz z jej programem. Wydarzenia organizowane przez Biennale Warszawa nagłaśnia oficjalny profil m. st. Warszawy min na Twitterze :

Zobaczcie jakie #plany na przyszłość ma Biennale Warszawa

Operacja „Dubler”. Janecki w "Sieci": Zamiana Kidawy-Błońskiej na Trzaskowskiego dalece wybiega poza partyjne cele PO

Zamiana Małgorzaty Kidawy-Błońskiej na Rafała Trzaskowskiego dalece wybiega poza partyjne cele Platformy Obywatelskiej. To próba odrodzenia III RP w jej wersji z lat 90 – pisze Stanisław Janecki na łamach „Sieci” omawiając zamianę Małgorzaty Kidawy-Błońskiej na Rafała Trzaskowskiego w wyborach prezydenckich.

Publicysta wskazuje, że…

Operacja „Dubler”, wedle tego, co udało mi się ustalić, zaczęła być przygotowywana co najmniej miesiąc, a może nawet sześć tygodni przed 10 maja br. I od tego czasu wszystkie działania zmierzające do tej podmiany nie miały już nic wspólnego z kampanią i wyborami, lecz były częścią planu wielkiej dezinformacji, manipulacji oraz dezintegracji(rywali).

Autor zaznacza:

Co najciekawsze, o operacji „Dubler” nic nie wiedziała Małgorzata Kidawa-Błońska, którą co najmniej miesiąc przed wyborami po cichu porzucono i zaczęto przygotowywać się na wariant z Rafałem Trzaskowskim. Janecki przytacza również informacje, kto był zaangażowany w realizację zamierzeń: Z tego, co udało się ustalić, w operację „Dubler” na poziomie politycznym zaangażowani byli przede wszystkim były premier i przewodniczący Rady Europejskiej Donald Tusk, przewodniczący PO Borys Budka, marszałek Senatu Tomasz Grodzki oraz prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski […]. Marszałek Tomasz Grodzki miał tak opóźniać prace Senatu nad ustawą umożliwiającą powszechne głosowanie korespondencyjne, żeby niemożliwe było zorganizowanie wyborów 10 maja albo generalnie w maju […]. Donald Tusk miał urabiać i przygotowywać nowego kandydata, czyli Rafała Trzaskowskiego. I nic dziwnego, że gdy już plan wdrożono, Trzaskowski zaczął mówić Tuskiem, choć oczywiście bez jego talentu i swego rodzaju wdzięku, co spowodowało, że jego pierwsze wystąpienie w roli oficjalnego, nowego kandydata było sporym zawodem (Trzaskowski nie potrafił trzymać emocji i nerwów na wodzy, co Tusk potrafi doskonale).

Zachować pozory

Janecki podkreśla, że…

Wszystko to uczyniono po to, żeby do 10 maja br. zachować pozory. Ale najpierw nie dopuszczono do wyborów tego dnia, bo bez tego cała operacja nie miałaby sensu. Pandemia była tylko przykrywką, a opowieści o strasznych skutkach głosowania w maju (m.in. „koperty śmierci”) – zwykłą manipulacją i dezinformacją […]. Operacja „Dubler” zakładała sprowokowanie i wykorzystanie buntu Jarosława Gowina w obozie Zjednoczonej Prawicy, żeby storpedowanie konstytucyjnego terminu wyborów nie wskazywało tylko na Platformę Obywatelską i jej bezprecedensową w historii wyborów akcję. Żeby to wszystko miało też ponadpartyjny wymiar oraz uwzględniało troskę o Polaków mających głosować. Janecki opisuje też cele akcji: W operacji „Dubler” chodziło o uratowanie PO (KO) przed rozpadem i marginalizacją oraz zachowanie pozycji lidera po stronie opozycji […]. Chodziło również o zmobilizowanie wszystkich zasobów obozu III RP i antypisu, który przez Kidawę-Błońską był mocno zniechęcony, a przy Trzaskowskim ma nie tylko się ożywić, ale wręcz buchać agresją.

Odebrać głosy Hołowni i Kosiniaka-Kamysza

W podsumowaniu publicysta stwierdza:

Rafał Trzaskowski ma odebrać głosy stracone na rzecz Hołowni i Kosiniaka-Kamysza, ma odwojować poparcie tych grup interesów i środowisk, które już postawiły krzyżyk na PO. Zawsze można też liczyć na łut szczęścia, splot sprzyjających okoliczności, aferę bądź jakiś ważny czynnik zewnętrzny, który kandydata bez większych szans 10 maja, pod koniec czerwca lub na początku lipca br. wzmocni i wywinduje co najmniej do drugiej tury. To wszystko oznacza bardzo agresywną, mocną kampanię, co ma uniemożliwić wygraną Andrzeja Dudy w pierwszej turze, a potem takie zmobilizowanie elektoratu III RP i antypisu, żeby zawalczyć nawet o zwycięstwo w całych wyborach.

https://wpolityce.pl/polityka/502131-janecki-w-siec...

Czy Trzaskowski wydaje kasę z podatków na komunistyczną propagandę i szkolenia bojówek?



Rafał Trzaskowski to nie tylko spust ścieków do Wisły, prawie 1200 zł rocznie od ubogich emerytek za wywóz śmieci z przedmieść Warszawy i wspieranie gejów. Jak wynika z opublikowanego na portalu „Życie Stolicy” artykułu „“Szwadrony Trzaskowskiego”. Kogo i po co szkoli Warszawa?” autorstwa Damiana Nawrockiego pochodzące z PO władze stolicy (której prezydentem jest Trzaskowski będący kandydatem antyPiS na prezydenta) przeznaczyły „3,6 mln złotych na instytucję kultury szkolącą anarchistów” organizujących wykłady z „taktyki miejskiej/ulicznej gimnastyki”, czyli jak można się domyślać - walk ulicznych w celu przeprowadzenia lewackiej rewolucji.

Decyzją władz stolicy (kierowanej przez Trzaskowskiego i PO) kasa z podatków warszawiaków nie została przeznaczona na wodociągi, kanalizację czy drogi, tylko na Biennale Warszawa (stołeczną instytucję kultury) która „w ramach Społecznej Szkoły Antykapitalizmu” zorganizowała w 2019 takie marksistowskie wywiady jak: „Własność prywatna to kradzież. Własność wspólna to bogactwo”, „Taktyki miejskie/uliczna gimnastyka, czyli techniki działania grupowego”, „My jesteśmy kryzysem (Kapitału)”. Wykłady takiej w formule ''zamkniętych działań praktycznych'' odbywały się luksusowych salach w kamienicy przy ul. Marszałkowskiej 34/50 (kilka kroków od placu Konstytucji).

Z artykułu na stronie „Życie Stolicy” można się dowiedzieć, że pod dzisiejszą nazwą „Biennale Warszawa” nosi istniejący od 1979 Teatr Scena Prezentacje przy Robotniczym Centrum Sztuki Estradowej „Ursus”. „Tylko w 2019 roku na funkcjonowanie Biennale Warszawa stołeczny ratusz przeznacza ponad 3,6 mln złotych”.

Z relacji "Życia Stolicy" wynika, że lewackie szkolenia przygotowały takie osoby jak: Amel Mana („działaczka społeczna, feministka, antyfaszystka, związana z kolektywem Syrena i Studenckim Komitetem Antyfaszystowskim”), Julia Strzemińska („feministka, antyfaszystka, związana z kolektywem »Syrena«. Działa w obszarach walki o prawo do mieszkania, prawo do migracji i prawo do bezpiecznej i dostępnej dla wszystkich antykoncepcji oraz aborcji), Piotr Grzymisławski („jest dramaturgiem, kuratorem oraz teatrologiem"), Jan Sowa („jest materialistyczno-dialektycznym teoretykiem i badaczem społecznym. Doktor socjologii…”), Tadek Zinowski („skłoters, anarachista, komunista. Działacz kolektywu Syrena”), Paweł Nowożycki („pracownik kultury, antykapitalista, członek OZZ inicjatywa Pracownicza”). Zdaniem Życia Stolicy „Zajęcia prowadzić miał tzw. Kolektyw Szarańcza”.
Życie Stolicy” informuje, że „pomysł zorganizowania Społecznej Szkoły Antykapitalizmu miał powstać podczas Polskiego Forum Społecznego. Wśród organizacji biorących udział pojawiły się takie instytucje jak: Bemowskie Centrum Kultury, Centrum Wsparcia Imigrantów i Imigrantek, Miejski Ośrodek Kultury w Olsztynie, Gdańskie Centrum Równego Traktowania, Obóz dla Mierzei Wiślanej, OZZ Inicjatywa Pracownica, Warszawski Strajk Kobiet, Stowarzyszenie Architektów Polskich”.

https://www.fronda.pl/a/jan-bodakowski-czy-trzaskows...

"Tygrysa" apel rozpaczy: "Panie prezesie Kaczyński, niech Pan nie straszy Polaków".

Kolega premiera Tuska, lider PSL, były minister w rządzie, który przez lata nie zauważył okradania Polaków przez VAT-owskie mafie, któremu nie przeszkadzało „zmielenie” miliona podpisów Polaków przeciw podnoszeniu wieku emerytalnego, dziś ma odwagę wypowiadać się na temat zaniedbań obecnego rządu w związku z wyborami prezydenckimi.

Kosiniak – Kamysz „pali głupa” udając przed swoimi wyborcami, że nie ma świadomości działań marszałka Senatu, obliczonych na zablokowanie wyboru prezydenta. Nie zawahał się również, oskarżyć o tego typu działania, prezesa Kaczyńskiego.

Jeśli kampania potrwa jeszcze kilka tygodni z pewnością dowiemy się, że pandemia to też wina Kaczyńskiego. Wraz z upływem czasu, z kandydata „Tygrysa”, jak z dmuchanej zabawki, uchodzi powietrze. Tym szybciej, im bardziej jest naciskany.

W dodatku, jak wspomniana zabawka, popiskuje sobie przy tym. A uciska wszystko wokół: wyniki sondaży, koalicjant, który zaczyna stawiać warunki i tradycyjny, wiejski elektorat, którego cierpliwość i zaufanie do lidera ludowców jest na wyczerpaniu. Wobec zmiany sytuacji, konieczna była zmiana taktyki, więc dla przykrycia niemocy, zaatakował apelem do lidera PiS. Trudno się dziwić, wszak gra idzie o "być albo nie być" całego totalniactwa.

Podczas niedawnej konferencji prasowej kandydat Władysław Kosiniak - Kamysz zaapelował do prezesa PiS: „Panie prezesie Kaczyński, niech pan nie straszy Polaków, proszę nie odwracać kota ogonem i nie straszyć opozycją.

To pan ma wszystkie instrumenty od 5 lat w celu przeprowadzenia wyborów teraz, robienia tego w bezpieczny sposób”.

(cytat za 300polityka.pl).
https://polskaniepodlegla.pl/kraj-swiat/item/23167-tygrysa-...

Wszystkie obietnice Trzaskowskiego wzięto pod lupę. „Nie dotrzymał 72 z 77 złożonych”

Prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski nie dotrzymał 72 z 77 obietnic, jakie złożył podczas kampanii przed wyborami samorządowymi w 2018 r. - powiedział dziś Patryk Jaki (Solidarna Polska). Europoseł zapowiedział nową odsłonę strony internetowej poświęconej obietnicom Trzaskowskiego. - To absolutny rekord świata – ironizował polityk.

Dziś na konferencji prasowej w Sejmie Jaki, który był konkurentem Trzaskowskiego w ubiegłorocznych wyborach na prezydenta stolicy, mówił o złożonych wówczas obietnicach.

- Chcielibyśmy przedstawić premierę znowelizowanej strony internetowej o obietnicach Rafała Trzaskowskiego. Robimy to dzisiaj dlatego, że chcemy mu złożyć gratulacje, dlatego, że na tej stronie, przeczytacie państwo, że jest wybitną osobistością, dlatego, że na 77 obietnic, które złożył, które da się policzyć, które da się zakreślić w czasie, nie dotrzymał, aż 72. To absolutny rekord świata - powiedział Jaki. - Gratulujemy mu, bo drugiego takiego polityka w Polsce nie znajdziecie, który by zrobił sobie takie żarty z własnych obietnic - podkreślił europoseł.
Zapraszając na stronę internetową w nowej odsłonie, europoseł poinformował, że przytoczone są na niej cytaty z wypowiedzi kampanijnych Trzaskowskiego, konkretne obietnice i bardzo często również zakreślony czas, kiedy ta obietnica miała zostać zrealizowana. - Co z tego, że Rafał Trzaskowski składa teraz kolejne deklaracje, skoro z poprzednich zrobił sobie żarty. To jakie mamy gwarancje, że te deklaracje, które teraz składa będą kiedykolwiek przestrzegane - pytał Jaki. Podkreślił, że wiarygodność to rzecz niezwykle istotna w polityce.

Wiceminister sprawiedliwości Sebastian Kaleta (SP) mówiąc o niespełnionych obietnicach obecnego kandydata Koalicji na prezydenta RP, wymienił m.in. bezpłatną opiekę w żłobkach.
Jedną z jego najważniejszych obietnic były bezpłatne żłobki od 2019 roku dla wszystkich chętnych warszawskich dzieci w placówkach publicznych, którymi zarządza miasto stołeczne Warszawa. A co istotne każdy rodzic w Warszawie miał obietnicę, że nie zapłaci ani złotówki za miejsce w prywatnym żłobku dla swojego dziecka, jeśli zabraknie miejsca w żłobku publicznym. Wiemy doskonale, że tak nie jest. Warszawski ratusz konsekwentne okłamuje warszawiaków w tej sprawie. Na 21 tys. miejsc, które są w tej chwili zarejestrowane, jako miejsca żłobkowe, około 8 tys. to miejsca (w placówkach) publicznych, 3 tys. to miejsca wykupione. Więc 9 tys. miejsc to miejsca opłacane przez rodziców

- podkreślił Kaleta.

Mówiąc o pomocy lokatorom w związku z reprywatyzacją, ocenił, że „zamiast pomocy mamy odwrotny proces”.

- W 200 sprawach przed sądami miasto pozywa, można powiedzieć formalnie, lokatorów, którzy dostali od komisji weryfikacyjnej decyzje o odszkodowaniach i zadość uczynieniach. W każdej sprawie miasto kwestionuje wypłatę. Co jest istotne, te środki, które komisja zdobyła dla miasta są mrożone na rachunkach miejskich

- podał wiceminister sprawiedliwości.

Wspomniał też m.in. o wprowadzeniu bonu wartości 100 zł na zajęcia pozalekcyjne dla uczniów, bezpłatnej komunikację dla uczniów szkół średnich, obniżeniu wieku upoważniającego do korzystania z bezpłatnego biletu dla seniora, budowie parkingów podziemnych, utwardzaniu dróg, podwyżce dla straży miejskiej.
Wiceminister klimatu Jacek Ozdoba mówiąc o niespełnionych obietnicach prezydenta Warszawy wymienił z kolei m.in. termomodernizację budynków, posadzenie miliona drzew, budowę hali widowiskowej i wprowadzenie funkcji nocnego burmistrza. O niespełnionych obietnicach mówił też wiceminister aktywów państwowych Janusz Kowalski.

- Zapomnieliśmy o jednej kluczowej obietnicy, która została zrealizowana. Z wielką energią przystąpił Rafał Trzaskowski do jej realizacji; chodzi o Kartę LGBT. W sprawach gdzie jest wojna ideologiczna, jest konflikt, gdzie nie jest potrzebne dobre zarządzanie, tylko przymilanie się lewicowym środowiskom, Rafał Trzaskowski był konsekwentny

- dodał Kaleta.

Po wyborach samorządowych - w grudniu 2018 r. - warszawscy radni PiS uruchomili stronę internetową poświęconą obietnicom wyborczym złożonym w kampanii wyborczej przez obecnego prezydenta stolicy Rafała Trzaskowskiego oraz temu jak są one realizowane. Teraz została ona zaktualizowana.

https://niezalezna.pl/332127-wszystkie-obietnice-trz...