"Wolność nie jest nam dana raz na zawsze"

Dlaczego Cyrankiewicz apelował o karę śmierci dla Witolda Pileckiego

Witold Pilecki nie wstąpił do ZWZ, ale postanowił wraz z majorem Janem Włodarkiewiczem założyć własną organizację, Tajną Armię Polską.

Dlaczego ? oto próba odpowiedzi na to pytanie.

Głównie z powodów ideologicznych. Kiedy pod koniec 1939 roku zakładano konspiracyjną Tajną Armię Polską w jej strukturach działali głównie studenci i zawodowi żołnierze wywodzący się ze środowisk chrześcijańskich. Tajna Armia Polska pod względem politycznym początkowo nie uznawała mandatu generała Karaszewicza-Tokarzewskiego do reprezentowania rządku polskiego, (generał Karaszewicz-Tokarzewski był jednym z najaktywniejszych polskich wolnomularzy i działał w towarzystwie teozoficznym).

W odróżnieniu od innych organizacji konspiracyjnych Tajna Armia Polska nie ukrywała tego, że inspiracja do walki zbrojnej przeciw okupantowi winna wywodzić się z przesłanek religijnych. Tajna Armia Polska oprócz działań dywersyjno – konspiracyjnych miała za zadanie oddziaływać społecznie, z tego też powodu władze Armii wydawały dwa pisma: „Biuletyn Żołnierski” skierowany do kadry oficerskiej i dla osób cywilnych dwutygodnik „Znak Ziemi”. Z lektury tych pism wynika jednoznacznie, że w kręgu działań Tajnej Armii Polskiej, oprócz działań wywiadowczych, dywersyjnych i legalizacyjnych dowództwo Armii legitymizowało swoją działalność poprzez silny nacisk na morale żołnierzy i ich pobudki patriotyczne i religijne.

Linia ideologiczna Armii odcinała się zdecydowanie od prób paktowania z Armią Czerwoną, nie werbowała komunizujących oficerów, trafnie diagnozując późniejszy układ sił. Z tego też powodu, w okólniku dotyczącym werbunku nowych członków istniał zapis:

"Trzeba pamiętać, że organizacji nie zależy na dużej ilości ludzi, a na odpowiednich członkach. Organizacja konspiracyjna winna być organizacją elitarną, to znaczy członkowie jej muszą być jak najbardziej wartościowymi ludźmi."

Po dwóch latach działalności Tajnej Armii Polskiej pod koniec 1941 major Włodarkiewicz podjął jednak decyzję podporządkowania Tajnej Armii Polskiej Związkowi Walki Zbrojnej. Jak wielkim autorytetem darzono Włodarkiewicza w nowej organizacji, może świadczyć fakt, że powierzono mu dowództwo na Kresach wschodnich, przygotowywanych na wypadek wojny niemiecko-sowieckiej.

Major Jan Włodarkiewicz jest faktycznie nieco zapomnianą postacią historyczną. W bardzo młodym wieku został rotmistrzem w Oddziale II Sztabu Głównego Wojska Polskiego. W sztabie głównym szkolony był do działań typowo dywersyjnych, za zasługi w kampanii wrześniowej awansowany do stopnia majora. Wraz z Pileckim osłaniał ewakuację żołnierzy polskich do Rumunii. Po klęsce walk wrześniowych nie opuścił granic kraju, rozwiązał swój oddział, nakazując jednak podkomendnym zatrzymać broń i zgłaszać się w stolicy pod wyznaczonymi adresami. Tam też wraz z Pileckim i Danglem stworzył Tajną Armię Polską.

Włodarkiewicz od walk wrześniowych darzył Pileckiego ogromnym zaufaniem, wspólna walka i potem działalność konspiracyjna przerodziła się z czasem w zażyłą przyjaźń. Warto wspomnieć, że Włodarkiewicz był przeciwnikiem zaproponowanej przez Pileckiego brawurowej akcji przedostania się przez niego do obozu w Oświęcimiu, jednak z czasem Pilecki zdołał przekonać całe dowództwo Tajnej Armii Polskiej o słuszności tej akcji. Podczas pobytu Pileckiego w obozie koncentracyjnym Włodarkiewicz dowodząc akcją „Wachlarz” wyjechał na inspekcję do Lwowa. Tam w niewyjaśnionych okolicznościach zmarł, prawdopodobnie otruty. Od tego czasu zarówno raporty Pileckiego, jak i plan zbrojnego oswobodzenia obozu koncentracyjnego nie uzyskały akceptacji dowództwa.

Co dało Pileckiemu siłę, żeby przetrwać Auschwitz? Niewątpliwie jego ukształtowanie duchowe. Z jego listów, raportów, zeznań wyłania się postać z jednej strony wyjątkowo uporządkowana, z drugiej zaś ryzykant, decydujący się na brawurowe posunięcia, częste balansowanie na granicy życia i śmierci. Pobyt w Oświęcimiu, był niewątpliwie bardzo trudnym czasem dla Pileckiego, w którym – jak sam pisał w raporcie – wiara, modlitwa i pamięć o bliskich pomagały mu przetrwać koszmar obozowy.

Pamiętajmy jednak, że najtrudniejszy czas dla Pileckiego, to późniejszy pobyt w więzieniu Urzędu Bezpieczeństwa. Trudno wyobrazić sobie ogrom cierpień – zarówno fizycznych jak i psychicznych, w efekcie których podczas ostatniego widzenia z żoną Pilecki miał powiedzieć, że Oświęcim to była igraszka w porównaniu z metodami traktowania więźniów przez oficerów UB.

Oficjalnym powodem, który wykluczał zbrojną interwencję mającą na celu odbicie więźniów obozu koncentracyjnego, były względy praktyczne. Dowództwo Armii Krajowej w porozumieniu z rządem na emigracji obawiało się zbyt licznych ofiar, w przypadku zbrojnej interwencji. Pamiętajmy, że podkrakowski obóz zagłady był bardzo pilnie strzeżony, zaś uzbrojenie członków Związku Organizacji Wojskowej wewnątrz obozu prymitywne.

Precyzyjne informacje o Konzentrationslager Auschwitz zebrane przez rotmistrza Pileckiego zostały przekazywane za pomocą kurierów do Rządu Polskiego w Londynie, który z kolei alarmował aliantów, głównie Brytyjczyków i Amerykanów o bestialstwie nazistów. Pilecki będąc autorem pierwszych na świecie raportów o Holokauście usilnie namawiał sojuszników, by przy wsparciu organizacji konspiracyjnej zbrojnie interweniowali i przerwali proceder eksterminacji więźniów. Po dzień dzisiejszy nie wiadomo, czy w raporty Pileckiego nie wierzono, czy były brane pod uwagę względy polityczne, które wykluczyły zbrojną interwencję. Jedynym efektem było upublicznienie w radiu alianckim w 1944 r. danych personalnych załogi obozu koncentracyjnego. Sam raport Pileckiego został utajniony rzekomo ze względu na ochronę personaliów członków ruchu. Jednak należy pamiętać, że tekst raportów Pileckiego po raz pierwszy Raport Witolda Pileckiego został opublikowany w Polsce dopiero w 2000 roku, czyli musiał czekać 55 lat by przedostać się do pinii publicznej.

Jaką rolę w życiu Pileckiego odegrał inny więzień Oświęcimia, późniejszy premier PRL, Józef Cyrankiewicz?

Powojenne losy rotmistrza Pileckiego są ściśle związane z postacią Józefa Cyrankiewicza. Pilecki poznał go w obozie, wiedział o jego dwuznacznej postawie, niejasnych kontaktach z władzami obozu. Cyrankiewicz od początku pobytu w obozie pracował na tzw. „Kanadzie” (selekcji majątku po zabitych więźniach). Po wojnie, robiąc karierę polityczną rozpowszechniał informacje o swym pobycie w Oświęcimiu i o jego działalności konspiracyjnej. Jako bohater oświęcimski i założyciel rzekomej organizacji konspiracyjnej budował swoją niepodległościową legendę i patriotyzm. Pilecki, jako naoczny świadek, wiedział, że prawda była inna, był po prostu dla Cyrankiewicza niewygodnym świadkiem jego obozowej przeszłości. Z tego też powodu, podczas aresztowania Pileckiego w 1948 roku Cyrankiewicz wystosował do sądu list w którym pisał:

„Oskarżony Witold Pilecki jest wrogiem Polski Ludowej, jest bardzo szkodliwą jednostką, dlatego powinien ponieść najwyższy wymiar kary”. Niewątpliwie postać Józefa Cyrankiewicza, przyczyniła się do mordu sądowego na rotmistrzu Pileckim.

" Oświęcim to była igraszka"- powiedział Witold Pilecki z kazamatach UB. Tak to był reżim komunistyczny a jego kaci porównywalni byli z katami SS.

Latem 1938 r. Rotmistrz Witold Pilecki zapytany o patriotyzm odpowiedział cytat : " Patriotą się jest lub się bywa. Bywają ci dla których własny interes jest ważniejszy od ojczyzny "

Rotmistrz Witold Pilecki był jest i będzie największym patriotą oraz bohaterem naszych czasów.

Chwała bohaterom, niech pamięć o nich nigdy nie zaniknie.


Źródło: https://niepoprawni.pl/blog/tezeusz/dlaczego-cyrankie...

©: autor tekstu w serwisie Niepoprawni.pl | Dziękujemy! :).

Bezpieczeństwo ponad wszystko – przyszłość według Lema

W tym roku minęło czternaście lat od śmierci Stanisława Lema. Ten wybitny polski pisarz science fiction, urodzony we Lwowie, poruszał nie tylko tematy związane z rozwojem nauki i techniki. Potrafił również dogłębnie analizować naturę ludzką i przewidywać zagrożenia, związane z odwiecznym dążeniem człowieka do stworzenia społeczeństwa idealnego. Eliminacja zagrożeń, konfliktów, przestępstw niesie jednak poważne konsekwencje, związane ze zmianą samej istoty człowieczeństwa. Warto przyjrzeć się, co z jego wizji przyszłości stało się już codziennością. Czy rzeczywiście świat z powieści Lema był tylko fikcją literacką? A może autor widział i oceniał działania rządzących, a jego powieści ostrzegają przed ich skutkami?

Stanisław Lem przedstawił ludzkość, która zmęczona konfliktami, podążyła drogą bezpieczeństwa ponad wszystko, nawet kosztem własnego człowieczeństwa. Na potrzeby powieści fantastycznej autor wymyślił zabieg, który w prosty i szybki sposób mógł uczynić z ludzi niewolników niezdolnych do obrony. Betryzacja to operacja, której poddawane są dzieci (dla dorosłych może być niebezpieczna), polegająca na wyeliminowaniu z mózgu agresywnych instynktów. Można ją wykonywać zarówno na ludziach, jak i na zwierzętach. Osoby poddane betryzacji, nie tylko nie są skłonne do agresji, ale również tracą zainteresowanie wszystkim co ryzykowne. Jakakolwiek forma zadawania krzywdy czy bólu innej istocie, została w ten sposób wyeliminowana, dlatego wszelkie czynności tego wymagające, jak na przykład operacje, są wykonywane przez roboty. Zabieg na mocy ustawy jest obligatoryjny dla wszystkich. W ten sposób powstał świat bez wojen i zbrodni, ale również bez wszystkiego, co wymagałoby ryzyka. Nie ma nowych odkryć naukowych (zaniechano podróży w kosmos), ryzykownych sportów czy wypraw podróżniczych. Nie ma również wielkich biznesów, polityki, niebezpiecznych zawodów czy namiętności. Dla ludzi najdonioślejszym celem stała się wygoda. Powstało społeczeństwo w pełni ustabilizowane i egalitarne, szczególnie że zlikwidowano również różnice materialne. Każdy ma zapewnione mieszkanie oraz pieniądze na podstawowe potrzeby. Było to zresztą naturalną konsekwencją niemożności podejmowania przez ludzi jakiegokolwiek ryzyka czy rywalizacji.

„Była to cywilizacja pozbawiona lęku. Wszystko, co istniało, służyło ludziom. Nic nie miało wagi, prócz ich wygody, zaspokojenia potrzeb oczywistych i najbardziej wyszukanych. Zewsząd, ze wszystkich dziedzin, w których obecność człowieka, ułomność jego namiętności, powolność jego reakcji mogła stworzyć choć najmniejsze ryzyko – został on wyeliminowany na rzecz urządzeń martwych, automatów. Był to świat zamknięty na niebezpieczeństwo. Na grozę, walkę, na wszelki gwałt – nie było w nim miejsca; świat łagodności, form i obyczajów miękkich, przejść nieostrych, sytuacji niedramatycznych…” (Stanisław Lem, „Powrót z gwiazd”)

Ludzie stracili skłonność do ryzyka, ponieważ przestali obawiać się o to, że coś im zagraża. Odwieczny mechanizm rozwoju, został zatrzymany. Człowieka zaczęła przerażać nawet sama myśl o wyrządzeniu komuś krzywdy, sama taka możliwość. A przecież ludzie, którzy zabijają, muszą być przygotowani na to, że sami mogą zostać zabici. I to działa w obie strony, z jednej pobudza do działania, do kreatywności, która zapewni człowiekowi ochronę, a z drugiej buduje odpowiedzialność w człowieku za konsekwencje jego czynów. To jest właśnie istota człowieczeństwa i kwintesencja wolnej woli. Dlatego jeden z bohaterów książki podsumowuje nowe społeczeństwo słowami: „Oni zabili w człowieku – człowieka”.

Relacje damsko-męskie również zostały poświęcone na ołtarzu wszechobecnej stabilizacji. Wykastrowane społeczeństwo, niezdolne do podejmowania ryzyka, zostało pozbawione wszelkich namiętności, w tym także miłości i związanych z nią zagrożeń. Kobietom mężczyźni nie mieli czym już zaimponować. Odwaga, rywalizacja, wysokie zarobki, pozycja społeczna, sukces nie mogły istnieć w egalitarnym społeczeństwie. „Zlikwidowaliśmy piekło namiętności, a wtedy okazało się, że za jednym zamachem i niebo przestało istnieć”.

W świecie z powieści Lema nie można było wychowywać dzieci bez specjalnego zezwolenia, które uzyskiwało się po zdaniu egzaminów przez rodziców. Nawet to nie zwalniało jednak z posyłania dzieci na zajęcia z tolerancji, poszanowania innych przekonań i postaw. Najważniejsze było aby od najmłodszych lat wpajać człowiekowi pełną akceptację dla systemu i dla konieczności zabiegu betryzacji.

Chociaż naukowcom nie udało się jeszcze stworzyć substancji chemicznej, która mogłaby „oswoić” człowieka, to działania wielu współczesnych polityków i ideologów zmierzają do pełnej kontroli nad ludźmi. Najwyższą wartością w społeczeństwie staje się bezpieczeństwo, a władza to wykorzystuje do poszerzania swoich kompetencji. Ludzie są poddawani nieustannej tresurze, aby w imię bezpieczeństwa i wygody rezygnowali z własnej wolności i niezależności. Marzeniem rządzących jest społeczeństwo posłuszne i za wszelką cenę unikające zmian i ryzyka, ale czy na pewno wszyscy chcą takiego świata? Jak wysokie są koszty, które należy ponieść, aby uniknąć konfliktów? Czy da się uniknąć konsekwencji zagwarantowania powszechnego bezpieczeństwa? Czy bezpieczeństwo w ogóle jest podstawowym celem życia ludzkiego?

https://www.magnapolonia.org/bezpieczenstwo-ponad-wszystko-...

Jak zapowiedział, tak zrobił! Dekret prezydenta Trumpa kończy z „nieograniczoną władzą” Twittera i Facebooka!

Zapowiedziany przez prezydenta Donalda Trumpa podpis pod dekretem o funkcjonowaniu platform komunikacyjnych (m.in. Twitter, Facebook) został właśnie złożony. Oznacza to, że wymienione platformy i sieci społecznościowe z dniem 29 maja 2020 r. zostały pozbawione ochrony prawnej za treść wpisów ich użytkowników.

Do tej pory korzystały one z zapisów Ustawy o przyzwoitości w mediach z 1996 r. (Communications DecencyAct). Podpis prezydenta pod wspomnianym dekretem może ją zmienić. Argumentując swoją decyzję, prezydent Trump podkreślił, że dekret powstał dla ochrony wolności do wyrażania poglądów i demokracji.

W jego opinii Twitter i Facebook swoją „nieograniczoną władzę” w sieci wykorzystywały do cenzury i ograniczania wymiany opinii. Media zwracają uwagę, że decyzja prezydenta Trumpa zrównuje Twitter i Facebook z papierowymi i elektronicznymi mediami, podlegającymi - w kwestii odpowiedzialności karnej -, cytowanej wyżej ustawie.

Amerykańscy prawnicy z kolei, sugerują, że może on „ograniczyć prawo administratorów sieci od moderowania całego kontentu”. W kontekście podpisanego dekretu przypomina się dwa posty prezydenta Trumpa z 26 maja br., które Twitter ocenzurował z komentarzem: „treści, które mogą wprowadzać w błąd”.

Amerykański przywódca pisał w nich o swoich wątpliwościach dotyczących głosowania korespondencyjnego w kontekście uczciwości wyborów. Cenzura wywołała sprzeciw Partii Republikańskiej i samego prezydenta.

Za: CAI24.pl
https://polskaniepodlegla.pl/kraj-swiat/item/23181-jak-zapo...

UE wymaga lekarskiego zaświadczenia o… pozostaniu przy życiu


Czasami wydaje się, że biurokracja i pomysły urzędników z Brukseli osiągnęły już apogeum. Wtedy właśnie pojawia się kolejny wymóg przebijający skalę. Przykładem takiego działania jest pismo z instytucji unijnej, które dostał były europoseł Janusz Korwin-Mikke. Musiał on przedstawić zaświadczenie lekarskie o tym, że żyje. Własnoręczne oświadczenie nie jest uznawane…

Przedziwnymi przepisami podzielił się na swoim facebooku Janusz Korwin-Mikke. Przedstawił on pismo jakie otrzymał z Unii Europejskiej. Można w nim przeczytać: „W ramach procedury kontroli wewnętrznej w Parlamencie dział administracji odpowiedzialny za obsługę Pani/Pana świadczeń emerytalnych ma za zadanie okresowe pozyskiwanie zaświadczeń o pozostawaniu przy życiu. Zwracamy się zatem z uprzejmą prośbą o przesłanie nam zaświadczenia potwierdzającego, że pozostaje Pani/Pan przy życiu na dzień podpisania tego zaświadczenia. Pragniemy przypomnieć, że oświadczenie własne i samooświadczenie nie może zostać uznane za wystarczający dowód. Dokument stanowiący dowód tego, że pozostaje Pani/Pan przy życiu, musi zostać wystawiony przez osobę trzecią.”

Absurdalność wymagania takiego zaświadczenia radzi poddać w wątpliwość prawdziwość takiego pisma. Jednak przedstawione oficjalne pismo zdaje się być oryginalne, ponadto takie pomysły w Unii Europejskiej… nie dziwią. Janusz Korwin-Mikke wykonał prośbę z Parlamentu Europejskiego i raczył podzielić się nim z opinią publiczną. „Dostałem z Unii Europejskiej pismo wzywające mnie do udowodnienia, że żyję - przy czym moje własne oświadczenie w tej sprawie jest niewystarczające! Otrzymałem więc stosowne zaświadczenie lekarskie - i dzięki temu wszyscy mają wreszcie dowód, że żyję. Bez tego dowodu zapewne nie mógłbym np. podróżować tramwajem - bo przecież nieboszczyk nie ma do tego prawa...” – napisał na swoim Facebooku poseł Konfederacji.

Śmieszności całej sytuacji dodaje także zaświadczenie lekarskie, którego zdjęcie Korwin-Mikke także udostępnił na swoim koncie. „Zaświadczenie wystawione dn. 26.05.2020 r. Warszawa ul. Wiejska 4/6/8. Gab. Lekarski DP. Sejm RP:
Niniejszym poświadczam, że W/W Janusz Korwin-Mikke pozostaje przy życiu. Zaświadczenie wydaje się celem przedłożenia w instytucji UE”

Niestety tego typu pomysły urzędników Unii Europejskiej to nic nowego. Tragizm w tej komicznej sytuacji dodaje fakt, że tego typu „nieszablonowe myślenie” udziela się unijnym urzędnikom także przy tworzeniu prawa. I tak w tym kluczu powstało mnóstwo przepisów, które mogą przyprawiać o uśmiech politowania i skłaniać do refleksji komu potrzebne są takie zapisy. Bo jak wyjaśnić choćby w prawie unijnym zakazu informowania o tym, że woda… nawadnia? W 2011 roku unijni urzędnicy orzekli, że nie ma dowodów na to, że woda nawadnia organizm. Bruksela jednak nic sobie z tych kpin nie robiła i zakazała producentom butelkowanej wody mineralnej umieszczania na etykiecie swoich produktów czegokolwiek, co mogłoby sugerować, że picie wody zapobiega odwodnieniu.

Legendarnym wręcz stał już się zapis o tym, że ślimak to ryba. Francuzi, którzy specjalizują się w połowach ślimaków, postanowili za wszelką cenę uzyskać pieniądze na ten cel. Poprosili więc o zakwalifikowanie mięczaka do gatunku ryb. Unia się zgodziła. Zapis jest i wszystko się zgadza.

W podobnym kluczu pogoni za pieniądzem poszli Portugalczycy. To właśnie dzięki nim marchewka stała się owocem. Unia dotuje produkcję dżemów, które wykonywane są z owoców. Portugalczycy zaś, którzy produkują i uwielbiają dżem marchewkowy postanowili pobierać pieniądze unijne za produkcję tegoż tworu i poprosili, by urzędnicy Komisji Europejskiej uznali marchewkę za owoc. Podobne ingerowanie w naturę odbiło się także na bananach. Zakrzywienie banana miało wynosić 27mm przy minimalnej długości 14cm. Banany o innych parametrach przez Unię nie były traktowane jak banany.

Takich przepisów można by przytaczać całą masę. Poczynając od tego, że przy spłukiwaniu przez sedes ma przepłynąć dokładnie 5 litrów wody. A kończąc na tym, że papierosy w UE mają się same gasić w przypadku kiedy palacz nie zaciągnie się nim w ciągu kilkunastu sekund. Patrząc na takie zapisy refleksja nad sensownością i powodem ich wprowadzenia może przyprawić o ból głowy. Mnogość przepisów wprowadza chaos i nie wiadomo w końcu o co chodzi. A jak nie wiadomo o co chodzi to chodzi zapewne, jak w przypadku ślimaka ryby i marchewki owocu, o pieniądze.

https://prawy.pl/108716-ue-wymaga-lekarskiego-z...