"Wolność nie jest nam dana raz na zawsze"

Stare metody „w obronie/przeciwko” wracają? Kto stoi za listem lansowanym przez "Wyborczą"

Dyskusja odnośnie patronatu honorowego prezydenta Andrzeja Dudy nad 75. rocznicą powołania Brygady Świętokrzyskiej opisana została z rozmachem na łamach "Gazety Wyborczej". To oczywiście tam pojawił się list do prezydenta autorstwa dzieci oficerów ze Zgrupowań Świętokrzyskich Armii Krajowej. Dorota Kania ujawnia, kto tak naprawdę stoi za inicjatywą napisania tego listu.

"Ze zdziwieniem i przykrością dowiadujemy się o objęciu przez pana swoim patronatem obchodów 75. rocznicy powstania Brygady Świętokrzyskiej Narodowych Sił Zbrojnych"

- tak rozpoczyna się list opublikowany przez "Gazetę Wyborczą".

"Oddział ten [Brygada Świętokrzyska - przy. red.], który nie podporządkował się akcji scaleniowej z Armią Krajową, przyjął taktykę walki z komunistami. Pierwszymi ofiarami tej taktyki byli jednak nie komuniści, ale dwaj żołnierze Batalionów Chłopskich, zabici już 16 sierpnia 1944 r."

- piszą sygnatariusze listu. I, jak zaznaczają, wymieniają "ledwie kilka brudnych akcji kolaborującej z nazistami formacji".

"Jesteśmy dziećmi oficerów Armii Krajowej ze Zgrupowań Świętokrzyskich Armii Krajowej 'Ponury'-'Nurt', którzy do partyzantki trafili z różnych stron, m.in. z ZWZ i z NOW. Nasi ojcowie walczyli z hitlerowcami, bo tak pojmowali swój obowiązek wobec Ojczyzny. Niewyobrażalna była dla nich jakakolwiek współpraca z okupantami"

- twierdzą autorzy.

Tymczasem Dorota Kania informuje, kto tak naprawdę stoi za inicjatywą napisania tego listu.

Szczucie w mediach Michnika za patronat p. Prezydenta nad rocznicą Brygady Świętokrzyskiej. List podpisały „dzieci AK-owców”. Podpisy zbierał inicjator akcji Piotr Rachtan. Działacz KOD, krytyk prawicy, przyjaciel Czerskiej. Czyli stare metody „listów w obronie/ przeciwko”

- pisze na swoim profilu na Twitterze.

Szczucie w mediach Michnika za patronat p. Prezydenta nad rocznicą Brygady Świętokrzyskiej. List podpisały „dzieci AK-owców”. Podpisy zbierał inicjator akcji Piotr Rachtan. Działacz KOD, krytyk prawicy, przyjaciel Czerskiej. Czyli stare metody „listów w obronie/ przeciwko”
— Dorota Kania (@DorotaKania2) August 4, 2019

https://niezalezna.pl/282576-stare-metody-w-obroniep...

Pamięć ludzka jest dobra tylko krótka.

Tak się żartuje. Żyjemy w czasach, kiedy coraz mniej jest do śmiechu.

Pragnę przypomnieć język, jakim posługiwał się Goebbels stanu wojennego Jerzy Urban.
Zwroty i określenia żywcem wyjęte z demagogicznych haseł agitatorów nowej religii tolerancji i równości.

W inteligenckiej części warszawskiego Żoliborza stoi kościół księdza Jerzego Popiełuszki — obok św. Brygidy w Gdańsku najbardziej renomowany klub polityczny w Polsce. (...) Co tam więc robi natchniony polityczny fanatyk, Savanorola antykomunizmu? (...) Jednym słowem, ten mówca ubrany w liturgiczne szaty nie mówi niczego, co byłoby nowe lub ciekawe dla kogokolwiek. Urok wieców, jakie urządza, jest całkiem odmiennej natury. Zaspokaja on czysto emocjonalne potrzeby swoich słuchaczy i wyznawców politycznych. W kościele księdza Popiełuszki urządzane są seanse nienawiści. Mówca rzuca tylko kilka zdań wyzbytych sensu perswazyjnego oraz wartości informacyjnej. On wyłącznie steruje zbiorowymi emocjami.

Uczucie nienawiści politycznej do komunistów, do władzy, do wszystkiego, co jest powojenną Polską, przynoszone na tę salę przez bywalców, a pod dyrygencją księdza Popiełuszki, przestaje być wewnętrznym robakiem drążącym człowieka. Polityczne uczucia doznają publicznego wyładowania w tłumie podobnie czujących. Wyznawcy sfanatyzowanego ks. Popiełuszki nie potrzebują argumentów, dociekań, dyskusji, nie chcą poznawać, spierać się, zastanawiać i dochodzić do jakichś przekonań. Chodzi tylko o zbiorowe wylanie emocji. Ks. Jerzy Popiełuszko jest więc organizatorem sesji politycznej wścieklizny. Mylił się bowiem Orwell, gdy sądził, że seanse nienawiści można urządzać poprzez telewizyjne emisje pobudzające emocje każdego z widzów osobno, w jego czterech ścianach. Ludzie porozdzielani od siebie ścianami podatni są na perswazje, argumenty i wzruszenia, ale zbiorową nienawiść podniecać mogą tylko w tłumie. Charyzmatyczny strój, który wodza i przewodnika z tłumu wyróżnia i wywyższa ponad masę ludzką, zapewnia ks. Popiełuszce przewagę nad słuchaczami, której nie trzeba wypracować.

Po drugiej, niż ksiądz Popiełuszko, politycznej stronie obserwujemy zalew faktów, argumentów, danych, same racje i rozumowania. Tymi sposobami można, owszem, ludzi przekonać. Nie sposób jednak wywołać żadnych emocji, zbudować wspólnoty uczuć i odruchów masowych, zespolić mas w oparciu o zbiorowe przeżycia polityczne. Jest to z mojej strony konstatacja, a nie propozycja urządzania np. antyreganowskich wieców, czy marszów ubarwionych paleniem kukły, któregoś z masowych wrogów. Uważam za mądrą rezygnację z bogatych środków politycznego oddziaływania, sądzę że umiar i racjonalizm będą procentować na dalszą metę, bo upiory, które żoliborski magik polityczny wypuszcza spod ornatu same pozdychają. Myślenie ma przyszłość, nie zaś podniecanie fanatyzmu. (...) Jakaś ilość ludzi nowoczesnych i rozumnych przecież już dziś dlatego właśnie sympatyzuje z polityką PZPR, że razi ich krzykliwe pustosłowie strony przeciwnej, mierzi zbiorowa histeria i irracjonalny fanatyzm. (...)

https://opoka.org.pl/biblioteka/T/TH/THO/popieluszk...