Ubogacenie Europy

8 lat za zgwałcenie prostytutki i w dodatku transseksualisty

Nieżyjący już szef Samoobrony Andrzej Lepper zastanawiał się kiedyś, czy można zgwałcić prostytutkę. Pewnie by się zdziwił jeszcze mocniej, gdyby dowiedział się, że we Francji zgwałcono prostytutkę, a był nią przebrany za kobietę mężczyzna.

28-letni mężczyzna został skazany 18 marca przez paryski sąd na osiem lat więzienia za gwałt na „transpłciowej” prostytutce w lasku Bulońskim. Rzecz wydarzyła się w 2018 roku. Ciekawostką tej sprawy jest to, że prawnicy obydwu stron powoływali się na „trudne dzieciństwo” swoich klientów.

„Trudne dzieciństwo” miała pochodząca z Peru 39-letnia ofiara, która jest we Francji nielegalnym migrantem. Ale i sprawca (imigrant legalny), który w wieku 5 lat doświadczył w Kongo wojny domowej i wyniósł podobno stamtąd traumę.

W ten sposób wyrok jest o rok mniejszy, niż żądał tego prokurator. Na korzyść przebywającego od listopada 2018 r., sprawcy zadziało też to, że rozpoczął w areszcie program „opieki psychologicznej” i przejawiał „świadomość” powagi swoich czynów.

Sąd orzekł również 5-letnią karę dodatkową po wyjściu z więzienia, czyli obowiązek podjęcia pracy lub odbycia szkolenia zawodowego. Oskarżony jest recydywistą i właściwie groziło mu 20 lat zamknięcia. Został skazany za gwałt i groźbę użycia broni. Do winy się przyznał.

Pochodzący z Peru transwestyta Cristina T. też podobno nie miał „godnego pozazdroszczenia życia”. Przed sądem wyjaśniał, że w nocy w listopadzie 2018 roku klient zapytał go o cenę. „Powiedziałem 50 euro, a on powiedział, że to za drogo i poprosił mnie o zniżkę. Odmówiłam – opowiadał przed sądem transwestyta.

W odpowiedzi Kongijczyk wyjął nóż i zmusił go do uprawiania seksu oralnego i analnego bez zabezpieczenia. W dodatku zamiast zapłacić, ukradł jeszcze z torebki powoda 150 euro. Pomimo braku karty pobytowej prostytutka „Cristina” złożyła skargę. Śledztwo pozwoliło ująć gwałciciela, bo poszkodowany zapamiętał numery rejestracyjne samochodu sprawcy.

Źródło: Le Parisien
https://nczas.com/2021/03/20/8-lat-za-zgwalcenie...

W Niemczech żyją rekordowe 83 mln osób. „Baby boom” zapewniły kobiety z Bliskiego Wschodu

Mimo negatywnych wcześniejszych prognoz ludność Niemiec w ostatnim czasie wzrosła i obecnie w kraju mieszkają rekordowe 83 miliony osób – podał w raporcie Federalny Instytutu Badań Ludności. Według statystyk, „baby boom” był możliwy dzięki przede wszystkim dzieciom urodzonym przez kobiety z Bliskiego Wschodu i Afryki. Dokument wskazuje, że „uderzający wyższy wskaźnik urodzeń” odnotowano wśród kobiet, które do Niemiec przybyły z Syrii, Afganistanu, Iraku i Kosowo. Jednocześnie obywatele Niemiec chętnie emigrują do Szwajcarii, USA, Austrii i Wielkiej Brytanii.

„Od dziesięcioleci zapowiada się zmniejszanie liczby ludności w Niemczech. Ale wszystkie te przewidywania były błędne” - pisze dziś dziennik „Welt”. Zamiast tego, populacja Niemiec wzrosła do rekordowej wielkości około 83 mln.

Od lat 90. XX wieku „sytuacja demograficzna rozwijała się znacząco inaczej, niż można było oczekiwać na podstawie ówczesnych prognoz demograficznych”. Imigracja „rozwinęła nieoczekiwaną dynamikę w ciągu ostatniej dekady i znacząco przyczyniła się do wzrostu liczby osób mieszkających w Niemczech” - wynika z raportu Federalnego Instytutu Badań Ludności, który został opublikowany w czwartek .

Wskaźnik urodzeń również nieznacznie wzrósł w ciągu ostatniej dekady, do 1,54 urodzeń na kobietę w 2019 r.

Według badań, kobiety cudzoziemki miały „wyraźnie wyższy wskaźnik urodzeń (2,1) niż kobiety narodowości niemieckiej (1,4)”. W raporcie demograficznym czytamy, że „od 2014 roku na dzietność coraz większy wpływ mają także urodzenia w rodzinach, które przybyły do Niemiec jako uchodźcy”. Silny napływ „kobiet poszukujących schronienia w 2015 i 2016 roku z Bliskiego Wschodu i Afryki, regionów, które mają wysoki wskaźnik urodzeń” był „w dużej mierze odpowiedzialny za wzrost liczby urodzeń w Niemczech”. Kobiety z Syrii, Afganistanu, Kosowa i Iraku miały „uderzająco wyższy wskaźnik urodzeń niż średni wskaźnik urodzeń wszystkich zagranicznych kobiet (2,1), średnio od 3,5 do 4,6 dzieci na kobietę w latach 2015-2016”
Poziom wykształcenia również odgrywa główną rolę w rozwoju urodzeń. Kobiety z wyższym wykształceniem są najbardziej skłonne do pozostawania bezdzietnymi: około 24 procent kobiet z wyższym wykształceniem i 20 procent kobiet ze średnim poziomem wykształcenia nie ma dzieci - dla kontrastu, bezdzietność jest znacznie rzadsza wśród kobiet z niskim poziomem wykształcenia.

Głównym czynnikiem stojącym za niespodziewanym wzrostem populacji nie jest jednak wzrost liczby urodzeń, lecz imigracja - wynika z raportu. W latach 2009-2019, średnio 458 000 osób rocznie więcej wprowadziło się do Niemiec niż wyprowadziło. Podczas gdy saldo migracji Niemców jest od dłuższego czasu ujemne, saldo migracji cudzoziemców wynosi średnio ponad 500 000 rocznie.

Szczególnie rok 2015 wyróżnia się na tle minionej dekady: oprócz imigracji azylowej, wysoki był wówczas również napływ z innych krajów UE, zwłaszcza z Europy Wschodniej. Ogółem do Republiki Federalnej przybyło ponad 1,1 miliona osób. Jednakże saldo imigracji już w poprzednich latach wykazywało tendencję do zwiększania nadwyżek. Choć od 2016 r. liczba imigrantów ponownie spadła, to saldo migracji jest nadal wyższe niż na początku ubiegłej dekady.

Bez silnej imigracji liczba ludności zmniejszałaby się już od ponad 40 lat z powodu niskiego wskaźnika urodzeń, który utrzymywał się przez dziesięciolecia. Tak było w połowie lat 80. oraz w latach 2003-2010 - wynika z raportu demograficznego. Według Federalnego Instytutu Badań nad Ludnością „żaden inny kraj na świecie nie miał tak niskiego wskaźnika urodzeń w tak długim czasie”, a mianowicie średnio mniej niż 1,5 dziecka na kobietę przez prawie 40 lat od 1975 roku. Dopiero od 2015 roku liczby te ponownie nieznacznie rosną, głównie za sprawą imigracji.

Ze względu na deficyt urodzeń i nadwyżkę zgonów, naturalny trend populacji jest ujemny od 1973 roku. W 2019 r. strata ta wyniosła ok. 161 tys. osób - oddalając się jednak od poprzedniego niskiego poziomu ponad 200 tys. osób w 2013 r. W dodatku, co roku więcej Niemców emigruje niż powraca. Według raportu demograficznego, migracja netto obywateli niemieckich była „konsekwentnie ujemna w ciągu ostatniej dekady, wynosząc łącznie ponad 500 000 osób”.
https://niezalezna.pl/386330-w-niemczech-zyja-rekord...

Skandal w Szwecji. Artysta roku okazał się być członkiem gangu

Pochodzący z Somalii 22-letni szwedzki raper Yasin, wybrany ostatnio Artystą Roku, jest jednym z 30 członków gangów w Sztokholmie oskarżonych o przestępstwa związane z bronią, materiałami wybuchowymi oraz narkotykami

W obszernym akcie oskarżenia, jaki we wtorek trafił do sądu, Yasin Mahamoud wskazany został jako jeden z liderów gangu Shottaz w owianej złą sławą dzielnicy Sztokholmu Rinkeby. Raper miał nakłaniać do uprowadzenia dla okupu i pozbawienia wolności konkurenta na rynku hip-hopu Einara.

Oskarżenie 30 członków największych gangów w Sztokholmie było możliwe dzięki pracy Europolu, który przekazał szwedzkiej policji zaszyfrowane w komunikatorze Encrochat rozmowy między członkami grup przestępczych. Według szwedzkiego prawa takiego podsłuchu nie mogła założyć miejscowa policja.

Inni członkowie gangów oskarżeni są również m.in. o usiłowanie morderstw, nielegalne posiadanie broni oraz hadel narkotykami.
W areszcie od Sylwestra

Przebywający od sylwestra w areszcie Yasin w niedzielę w konkursie publicznej rozgłośni P3 Szwedzkiego Radia zdobył tytuły Artysty Roku oraz Artysty Hip-Hop/R'n'B. Nominacja i wybór mającego problemy z prawem rapera spotkała się ze sprzeciwem ze strony krytyków i części słuchaczy. "Bierzemy pod uwagę muzykę, a nie to, w jakim miejscu w życiu znajduje się dany artysta" - tłumaczyła gazecie "Expressen" Anna-Karin Larsson ze Szwedzkiego Radia.

Yasin, który był już wcześniej skazany m.in. za przestępstwa związane z posiadaniem nielegalnej broni, w swoich piosenkach śpiewa o życiu gangstera na przedmieściach. W teledyskach pozuje z pistoletem oraz złotym łańcuchem, wzorując się na amerykańskich idolach.

Raper w marcu miał blisko milion słuchaczy, a jego przebój "Trakten min" odtwarzany był 24 miliony razy na Spotify.

W 2020 roku w Sztokholmie doszło do rekordowej liczby strzelanin, 156. W ich wyniku zmarło 25 osób, a 51 zostało rannych.
https://muzyka.dziennik.pl/news/artykuly/8127593,yasin-cz...

Imigranci... nie chcą azylu w Hiszpanii

Masowo docierający do Hiszpanii nielegalni imigranci z Afryki bardzo rzadko wnioskują o azyl i nie wiążą swojej przyszłości z tym krajem - wynika z danych hiszpańskiego rzecznika praw obywatelskich, które w piątek cytuje dziennik “El Pais”.

Jak podała madrycka gazeta, spośród ponad 41 tys. afrykańskich imigrantów, którzy w 2020 r. w sposób nielegalny przybyli do Hiszpanii, głównie drogą morską, wniosek o azyl złożyło niewiele ponad 340 osób.

“El Pais” wskazał, że przybysze z Afryki, w przeciwieństwie do docierających do Hiszpanii obywateli państw Ameryki Łacińskiej, nie wiążą swojej przyszłości z tym krajem. Odnotował, że Latynosi zazwyczaj przybywają samolotami w charakterze turystów i nie powracają do swych krajów.

“Wśród złożonych w 2020 r. około 4000 wniosków o azyl w Hiszpanii ponad 90 proc. pochodziło od imigrantów z Ameryki Łacińskiej. Odsetek Afrykańczyków był znikomy – zaledwie 8,6 proc.”

- napisał “El Pais”.

Głównym kierunkiem napływu nielegalnych imigrantów do Hiszpanii są Wyspy Kanaryjskie, gdzie w 2020 r. dotarło ponad 23 tys. obywateli państw Afryki. Wśród docierających tam nielegalnie osób dominują obywatele Maroka.

Od stycznia rząd Hiszpanii przerzucił z Wysp Kanaryjskich do kontynentalnej części kraju kilka tysięcy afrykańskich imigrantów. Madryckie dzienniki “El Independiente” i “El Espanol” twierdzą, że kierowani tam nielegalni przybysze porzucają jednak ośrodki dla uchodźców i udają się do Francji oraz innych państw Europy Zachodniej i Środkowej.

https://niezalezna.pl/387600-imigranci-nie-chca-azyl...

Dante przewraca się w grobie! Nie będzie Mahometa w „Boskiej komedii”, by „nie ranić bez potrzeby”

Tłumacz holenderskiej wersji średniowiecznej „Boskiej komedii” Dantego Alighieri postanowił ocenzurować wzmianki o islamskim proroku Mahomecie. Swoją decyzję tłumaczył na falach belgijskiej rozgłośni Radio 1.

Lies Lavrijsen w belgijskim radiu podkreślał, że usunięcie fragmentów z Mahometem z „Boskiej komedii” było podyktowane chęcią udostępnienia dzieła jak najszerszemu gronu czytelników.

Tłumacz, przedstawiając stanowisko wydawnictwa Blossom Books dodał również, że nie bez znaczenia było zrobione założenie, by „nie ranić niepotrzebnie” odbiorców treści. Chodzić ma głównie o młodsze osoby, które mogą mieć trudności z umieszczeniem treści XIV-wiecznej książki w odpowiednim kontekście.

Pisana w średniowieczu „Boska komedia”, jedno z najbardziej uznanych arcydzieł literackich w historii – dziś mogłaby być zakwalifikowana jako utwór wybitnie „rasistowski, antysemicki i homofobiczny”.

W Piekle Dantego, oprócz Mahometa, znajdują się bowiem m.in. cierpiący za grzechy sodomici czy Żydzi, którym zbiorowo wypomina się ukrzyżowanie Jezusa. Mahomet został zaś potraktowany niezwykle okrutnie – w ósmym kręgu Piekła z jego brzucha wypadają wnętrzności.

Świat najwyraźniej jednak nie nadąża za postępem postępu, ponieważ na wydawnictwo spadła fala krytyki za wygumkowanie fragmentów o Mahomecie.

Belgijski „De Standaard” napisał o obrazie zarówno dla muzułmanów, jak i ludzi młodych, którzy rzekomo mieliby nie poradzić sobie z prawidłowym odbiorem dzieła. Internauci natomiast wprost nazwali decyzję Blossom Books „cenzurą” i „śmiesznym wyborem”.

Z koeli marokańsko-belgijski pisarz Abdelkader Benali napisał nawet o „uginaniu się, by uniknąć problemów, które prawdopodobnie nigdy by nie powstały”. Polecił także współczesne tłumaczenia na arabski i zasugerował, by pozostawić tekst w niezmienionej formie, dodając jedynie rozwinięte przypisy.

Źródła: Radio 1/Le Figaro
https://nczas.com/2021/03/27/dante-przewraca-sie...

Islamscy handlarze niewolników. Historia, teraźniejszość i przyszłość

Kilkadziesiąt milionów ludzi jest współcześnie niewolnikami. W Państwie Islamskim niewolnictwo wprowadzili salafici (ortodoksyjni islamiści), którzy po upadku swojej organizacji państwowej masowo przenieśli się do Europy, gdzie nadają ton społeczności islamskiej i przygotują wprowadzenie szariatu na naszym kontynencie (w tym i niewolnictwa).

Kilka lat temu Małgorzata Matzke na niemieckim portalu dla Polaków „Deutsche Welle" pisała, że „Państwo Islamskie szczegółowo instruuje, jak obchodzić się z niewolnicami". Salafici uczynili dziesiątki tysięcy jazydek i chrześcijanek z Syrii i Iraku niewolnicami, by je gwałcić. Salafici „uregulowali" też sposób "obchodzenia się z niewolnicami". - Fatwa, czyli religijna opinia sformułowana przez teologów islamskich składa się z 15 punktów. Ujmują one w szczegółach, kiedy i w jaki sposób dżihadyści mogą mieć stosunki płciowe z pojmanymi kobietami - czytamy. Zgodnie z fatwą 64 „ojciec i syn mogą mieć stosunki z tą samą niewolnicą".

Salafici wykorzystują „niewolnictwo dla swojej propagandy". - Zdjęcia i filmy wideo z targów niewolników w Syrii i w Iraku mają nie tylko wywołać strach u wrogów dżihadystów, lecz także przyciągać mężczyzn z zagranicy. Jeśli sprawdzą się oni w walce, jako trofeum obiecuje im się niewolnicę - donosi dw.com/

Praktykowanie przez salafitów niewolnictwa nie jest niczym nowym. Historię odpowiedzialności muzułmanów za niewolnictwo opisał w wydanej przez wydawnictwo Biały Kruk książce „Katedra i uniwersytet. O kryzysie i nadziei chrześcijańskiej cywilizacji" profesor Grzegorz Kucharczyk (doc. dr hab., kierownik Pracowni Historii Niemiec i Stosunków Polsko-Niemieckich Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk w Poznaniu).

Francuski historyk Olivier Pétré-Grenouilleau autor książki „Handel czarnymi niewolnikami" opisał, jak od VII wieku handlowali nimi muzułmanie — to głównie oni odpowiadają za niewolnictwo, a nie biali. Od VII do X wieku na targach niewolników w Afryce Północnej opanowanej przez muzułmanów sprzedawani byli głównie biali chrześcijanie – jeńcy chrześcijańscy wzięci do niewoli przez islamskich agresorów. W IX i X wieku muzułmanie sprowadzali niewolników z Europy Środkowej i Wschodniej. Handlarze niewolników pochodzili z islamskiej Hiszpanii, Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu. Muzułmanom niewolników dostarczali wikingowie, a handel koordynowali Żydzi. Chrzest, czyli powstanie państwa polskiego i węgierskiego uniemożliwiły dalszy handel niewolnikami z Europy Środkowej.

Od VII wieku muzułmanie wyłapywali czarnych niewolników w Afryce, w kolejnych wiekach posuwali się w głąb tego lądu, na południe. W średniowieczu, kiedy katolicy zlikwidowali niewolnictwo, muzułmanie je praktykowali. Kościół katolicki zwalczał niewolnictwo, tworzył specjalne zakony do wykupu chrześcijan z rąk muzułmanów – zakonny te (Zakon Braci Świętej Trójcy, Kongregacja Najświętszej Marii Panny dla wykupów Jeńców) do wybuchu rewolucji francuskiej wykupiły z niewoli 600 000 osób (w tym Miguela de Cervantes y Saavedra autora powieści „Przemyślny szlachcic Don Kichote z Manczy").

Senegalski historyk Tidiane N'Diaye stwierdził, że „od siódmego wieku do początków dwudziestego wieku z Afryki do krajów muzułmańskich trafiło 17 milionów czarnych niewolników". Handlarze niewolników byli tak okrutni, że w czasie transportu lądowego ginęło 3/4 z nich, a w czasie transportu morskiego 20% z pozostałej 1/4. Muzułmańscy handlarze niewolników gwałcili niewolnice (często chrześcijanki). Muzułmańscy właściciele niewolników byli głównie zainteresowani seksualnymi niewolnicami do haremów.

Warto pamiętać, że ruch na rzecz zniesienia niewolnictwa, powstał w zachodnich krajach chrześcijańskich, a nie w krajach islamskich. W XIX wieku w wyniku kolonializmu Wielka Brytania narzucała krajom islamskim zniesienie niewolnictwa. Mimo to nadal jednak proceder ten przeżywał tam swój rozkwit. Katar zniósł niewolnictwo dopiero w 1952 roku, Arabia Saudyjska i Jemen w latach sześćdziesiątych XX wieku, Malawi w 2007, a Mauretania w 1961, 1981, 2007 (co pokazuje jak nieskuteczne były deklaracje o zakazie niewolnictwa w krajach islamskich).

Ksiądz Abbe Guy Pages autor (wydanej przez wydawnictwo AA) 536-stronicowej książki „Prawdziwe oblicze islamu" stwierdził, że „Koran" akceptuje niewolnictwo, uznaje niewolników za rzeczy, a nie osoby — sam Mahomet miał zarabiać na handlu niewolnikami (w swoich czasach był największym handlarzem niewolników w Arabii). Co widać po Państwie Islamskim, islamiści do dziś akceptują niewolnictwo. Przez wieki muzułmanie, zajmując ziemie katolików i prawosławnych, czynili z chrześcijan niewolników. Praktyka niewolnictwa wyniszczała kraje okupowane przez muzułmanów. Niewolnikami islamu byli (niemający prawa zakładania rodzin) janczarzy, chrześcijańscy chłopcy porywani przez muzułmanów i tresowani na islamskich wojowników.

Gdy w krajach islamskich kwitło niewolnictwo, Kościół katolicki przeciwstawiał się tej zbrodniczej praktyce. W 1537 roku papież Paweł III w bulli ''Veritas ipsa'' zabronił niewolnictwa, uznał prawo każdego niewolnika do wolności i ekskomunikował posiadaczy niewolników. W wydanej w tym samym roku bulli ''Sublimis deus'' zakazał zniewalania rdzennych mieszkańców Ameryki. W krajach islamskich niewolnictwo zostało zniesione dopiero przez rządy kolonialne, podobnie rządy kolonialne zniosły w krajach islamskich dodatkowe podatki nałożone tylko na ludność chrześcijańską nałożone przez islamskie władze.

Temat niewolnictwa w islamie poruszył też profesor Grzegorz Kucharczyk w pracy „Chrystofobia. 500 lat nienawiści do Jezusa i Kościoła" stwierdzając, że w Sudanie do XIX wieku islamiści handlowali chrześcijańskimi niewolnikami. Temu barbarzyństwu kres położyły rządy zachodniego kolonializmu, który zapewnił chrześcijanom przerwę od prześladowań do lat 60. XX wieku, kiedy to rozpoczęła się dekolonizacja. W 1983 r. w Sudanie wprowadzono szariat – po 20 latach wojny domowej, w której muzułmanie Arabowie pacyfikowali czarnych chrześcijan, a liczba ofiar (głównie chrześcijan) przekroczyła 1 500 000 zabitych.

Dziś w Sudanie chrześcijanie pozbawieni są praw człowieka, mają je tylko muzułmanie. Za konwersję z islamu prawo przewiduje karę śmierci. Chrześcijanie są non stop ofiarami napadów, padają ofiarą morderstw, a ich budynki są palone. Eksterminacja chrześcijan jest polityką rządu. Islamiści przywrócili w Sudanie niewolnictwo – pod koniec lat 90. XX wieku było już 100 000 chrześcijan niewolników. Z Sudanu sprzedaje się ich na nielegalnych targach niewolników na całym Bliskim Wschodzie.

W Sudanie dorośli chrześcijanie są mordowani, a ich dzieci trafiają do obozów koncentracyjnych. Chrześcijanki są porywane i poddawane rytualnemu okaleczeniu sromu wymaganemu przez islamistów.

Dr Marta Stempień (z Instytutu Nauk Społecznych i Bezpieczeństwa Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach) w wydanej nakładem wydawnictwa Rytm, pracy „Państwo Islamskie. Nowe oblicze terroryzmu?" stwierdziła, że salafityzm zapowiada wymordowanie wszystkich wrogów mężczyzn, a ich kobiety i dzieci uczynienie niewolnikami. Salafici gloryfikują masowe mordy i niewolnictwo.
https://prawy.pl/113453-islamscy-handlarze-niew...

Szacunek muzułmanów do chrześcijan – luty 2021

Wbrew temu, co nam wmawiają o szacunku muzułmanów do chrześcijan i chrześcijaństwa, fakty pokazują coś odwrotnego. W lutym 2021 r. chrześcijanie doświadczyli sporo krzywd od swoich muzułmańskich sąsiadów, co należy odbierać raczej jako regułę niż wyjątek. Chcę wymienić przede wszystkim wiadomości z Filipin, gdzie kilka kościołów katolickich zostało zbezczeszczonych przez przepełnionych szacunkiem tolerancyjnych muzułmanów. International Christian Concern podaje, że w prowincji Basilan, gdzie muzułmanie stanowią większość, co najmniej trzy kościoły w mieście Lamitan zostały obrabowane, a poniszczone figury i obrazy porozrzucane w okolicy. Podobnie postąpiono z wyposażeniem kościoła w Barangay Kulaybato i w wiosce Maganda. Szkoda, że nie wie o tych wydarzeniach abp Hoser, który uważa, że terroryzm islamski wynika z tego, że dla ekstremistów Zachód postrzegany jest jako religijnie nihilistyczny, czy nawet ateistyczny, bezbożny. To wszystko wydarzyło się przed środą popielcową.

Z kolei w diecezji Barisal w Bangladeszu została zgwałcona 43-letnia katoliczka, matka dwojga dzieci. Gwałcili ją dwaj muzułmanie, sąsiad i jego przyjaciel, którzy potem przyznali, dlaczego to zrobili. Otóż myśleli oni, że chrześcijanie są słabi w tym muzułmańskim regionie, i nie zgłoszą sprawy na policję. Zresztą cała muzułmańska ludność wsi uważa, że gwałciciele postąpili dobrze.

W Egipcie natomiast został zasztyletowany Kopt, 31-letni Adel Lotfi. Zamordował go policjant, a powodem było to, że chrześcijanin nie chciał płacić haraczu. Jak się zdaje, policjantowi nic nie grozi. Zresztą nie tylko w Egipcie zamordowanie chrześcijanina nie wiąże się z żadną karą: muzułmanin Khader Odeh, który popełnił co najmniej cztery przestępstwa wobec chrześcijan Betlejemu, ostatnio zaatakował chrześcijańskiego lekarza, usiłując go zabić. Dr. Salameh Qumsieh przeżył, a niedoszły morderca nie tylko nie został ukarany, ale wysyła pogróżki swojej ofierze.

W Pakistanie dwaj chrześcijanie zostali oskarżeni o bluźnierstwo, ponieważ podzielili się z muzułmaninem swoją wiarą. Koran zawiera skrzywione nauczanie na temat tego, w co wierzą chrześcijanie, więc każda próba wyjaśnienia jest odbierana jako podważanie autorytetu Koranu i Mahometa. Zgodnie z prawodawstwem Pakistanu, takie bluźnierstwo należy karać śmiercią. Jak podaje Barnabas Fund, w latach 1990-2020 co najmniej 22 pakistańskich chrześcijan skazano na śmierć, i choć żadnej egzekucji nie dokonano, to 15 chrześcijan zostało zlinczowanych przez muzułmański motłoch. Przykładem może być szwagier Asii Bibi, któremu poderżnięto gardło za to, że Asia została uniewinniona.

Żeby wymienić tylko porwanie pastora w Nigerii, którego zamordują, jeśli nie zostanie wpłacony haracz, a także groźbę zamknięcia chrześcijańskich szkół w muzułmańskim stanie Kwara w Nigerii. Tutaj muzułmanie poczuli się zagrożeni, że chrześcijanie nauczają ich dzieci, m.in. zniechęcając do noszenia hidżabów.

Miejmy na uwadze, że te wydarzenia nastąpiły w różnych krajach, i jedyne, co łączy motywację przestępców, to nauczanie islamu. Jedyna pozytywna wiadomość to obietnica rządu irańskiego, że zostanie wypuszczony na wolność Ebrahim Firouzi, który porzucił islam dla Chrystusa. Ebrahim spędził w więzieniu 6 lat i rozpoczął protest głodowy, który zmusił władze do złożenia takiej obietnicy. Chociaż, jak wiemy z życia samego Mahometa, muzułmanie w ogóle nie muszą dotrzymywać obietnic danych niemuzułmanom…

https://annur.pl/szacunek-muzulmanow-do-chrzesc...