Ubogacenie Europy

UE zwiera szyki w walce z terroryzmem

Ministrowie spraw wewnętrznych Unii Europejskiej dyskutowali na temat strategii zwalczania terroryzmu w Europie.

„Potwierdzamy naszą niezachwianą jedność i solidarność w walce z wszelkimi formami terroryzmu. Jesteśmy głęboko zszokowani przerażającymi atakami terrorystycznymi, które miały miejsce w ostatnich tygodniach w Paryżu, Dreźnie, Conflans-Saint-Honorine, Nicei, Wiedniu i innych miejscach; z całą mocą potępiamy te akty barbarzyństwa. Nasze myśli są teraz z ofiarami, a także ich krewnymi i przyjaciółmi, którym przekazujemy kondolencje i najgłębsze wyrazy współczucia. Składamy wyrazy szacunku austriackiemu policjantowi, który został ciężko ranny w czasie pełnienia obowiązków. Zobowiązujemy się do wsparcia i solidarności z poszkodowanymi krajami i ich mieszkańcami, a także miastami, w których miały miejsce ataki. Będziemy z determinacją kontynuować nasze wspólne wysiłki przeciwko terroryzmowi i nie pójdziemy na żaden kompromis w kwestii naszej wspólnej wiary w ludzką godność, tolerancję, demokrację, sprawiedliwość i wolność, w tym wolność słowa” – czytamy we wstępie oficjalnej informacji prasowej przesłanej mediom po zakończeniu konferencji.

Członkowie europejskich rządów uczcili także pamięć ofiar ataków terrorystycznych w Paryżu 13 listopada 2015 roku, kiedy to zamordowani zostali uczestnicy koncertu w teatrze Bataclan.

Uczestnicy konferencji podkreślają, że „walka z terroryzmem nie jest skierowana przeciwko jakimkolwiek przekonaniom religijnym czy politycznym, ale przeciwko fanatycznemu i brutalnemu ekstremizmowi”.

We wspólnym oświadczeniu ministrów spraw wewnętrznych UE w sprawie ostatnich ataków terrorystycznych w Europie znalazły się zapowiedzi następujących działań:

Wzmocnienie roli Europejskiego Koordynatora ds. Walki z Terroryzmem (European Counter-Terrorism Coordinator).
Promowanie edukacji religijnej zgodnej z „podstawowymi prawami i wartościami” europejskimi.
Podkreślenie roli migrantów w procesie integracji ze społeczeństwem. Organizacje, które „wspierają treści sprzeczne z podstawowymi prawami i wolnościami” nie będą finansowane ze środków publicznych ani na poziomie lokalnym, ani krajowym, ani europejskim. „Należy również ograniczyć niepożądany zagraniczny wpływ krajowych organizacji obywatelskich i religijnych poprzez nieprzejrzyste finansowanie” – czytamy w dokumencie.
Wzmocnienie ochrony granic zewnętrznych Unii Europejskiej oraz bezpieczeństwa w strefie Schengen poprzez koordynowanie działań służb oraz skrupulatne zbieranie danych o osobach wjeżdżających i wyjeżdżających.
Zacieśnienie stosunków z krajami trzecimi w celu wydalenia przestępców i osób stanowiących zagrożenie terrorystyczne.
Położenie nacisku na rozwój narzędzi cyfrowych (bazy danych, sztuczna inteligencja) używanych przez policję i służby antyterrorystyczne. Wzmocnienie kadrowe i finansowe Europolu oraz zacieśnienie współpracy między wyspecjalizowanymi jednostkami antyterrorystycznymi, działającymi w poszczególnych krajach europejskich.
Zwalczanie propagandy ekstremistycznej i terrorystycznej (także tej internetowej), mowy nienawiści oraz dezinformacji. Do końca roku ma być gotowe rozporządzenie, na mocy którego treści o charakterze terrorystycznym mają być usuwane z sieci w ciągu godziny od ich zgłoszenia. W dokumencie jest również mowa o wprowadzeniu zapisów antyterrorystycznych w przepisach europejskich regulujących rynek usług cyfrowych. Nowe prawo ma nakładać na firmy świadczące usługi cyfrowe obowiązek zwalczania „nielegalnych treści”.
Zapobieganie procesowi radykalizacji w więzieniach, a także objęcie nadzorem osób skazanych ze przestępstwa terrorystyczne również po odbyciu kary.
Wymiana informacji na temat osób stwarzających zagrożenie terrorystyczne.
Uniemożliwienie wjazdu na teren UE osób, które mają doświadczenie w prowadzeniu działań terrorystycznych. W tym celu mają być prowadzone kontrole z wykorzystaniem narzędzi biometrycznych. Dane biometryczne mają być zapisywane w Systemie Informacyjnym Schengen.
Wzmocnienie istniejących narzędzi wymiany informacji na poziomie unijnym. Mowa tutaj o ETIAS (European Travel Information and Authorisation System), czyli systemie informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż, oraz EES (Entry-Exit-System) – systemie monitorującym przekroczenie granicy UE przez obywateli państw trzecich.
Przeznaczenie więcej pieniędzy na ochronę obiektów miejskich zagrożonych atakami terrorystycznymi.

Przywódcy Unii Europejskiej omówią powyższe propozycje na szczycie w dniach 10-11 grudnia.

Bezpośrednio przed konferencją zarówno kanclerz Austrii Sebastian Kurz jak i prezydent Francji Emanuel Macron zapowiadali walkę z islamistycznym terroryzmem. Określenie to pojawiało się także w unijnym dokumencie, kiedy przywołano postać zamordowanego nauczyciela, który uczył wolności słowa, Samuela Paty. Dotychczas UE unikała jednoznacznego wiązania terroryzmu z islamistyczną ideologią.

Symptomatyczne, że nawet lewicowy rząd Szwecji zmienia retorykę w tej materii. Mikael Damberg, szwedzki minister spraw wewnętrznych otwarcie przyznał, że islamizm jest zagrożeniem dla demokracji, równości, wolności słowa i europejskiego stylu życia. „Dziś w Europie siły islamistyczne, które uciekają się do przemocy, są jednym z największych zagrożeń. Państwo szwedzkie nie może być bierne, kiedy ludzie ci chcą zmienić naszą demokrację” – oświadczył polityk.
Komentarz

Rozwiązania proponowane przez ministrów spraw wewnętrznych UE w większości wydają się racjonalne, ale w zasadzie stanowią zapowiedź spełnienia postulatów zgłaszanych przez specjalistów od radykalnego islamu od dawna. Proponowane działania powinny być wdrożone już wiele lat temu.

Jako ironię dziejów można potraktować fakt, że konferencji przewodniczył szef niemieckiego ministerstwa spraw wewnętrznych, zasiadający w rządzie Angeli Merkel, która jeszcze parę lat temu oficjalnie twierdziła, że otwarcie granic UE nie stwarza zagrożenia terrorystycznego. W tym kontekście można powiedzieć, że przywódcy unijni mają zamiar dzielnie rozwiązywać problemy, które sami stworzyli albo przez zaniechanie (bagatelizowanie zagrożeń płynących z islamizmu), albo przez próbę realizacji utopii „Europy otwartych drzwi”.

Widocznie przywódczyni Niemiec zauważyła, że to jej polityka prowadzi do erozji integracji europejskiej, której jednym z filarów jest swoboda przemieszczania się obywateli. Jednak rosnące zagrożenie terroryzmem sprawia, że ludzie w imię bezpieczeństwa rezygnują z otwartych granic. Możliwe jest także to, że z perspektywy 2020 roku po prostu nie da się już dłużej karmić społeczeństwa bałamutną propagandą w duchu Willkommenskultur.(PŚ)

Źródła: consilium.europa.eu; therepublic.com; svt.se
https://euroislam.pl/ue-zwiera-szyki-w-walce-z-terr...

„Punkt odniesienia”

Osoby urodzone we wrześniu roku 2001 są już dziś w pełni dorosłe. Absolutnie nie mam intencji oczarowywania Czytelników moją biegłością rachmistrzowską, zaś sam fakt jest mi wyśmienicie znany, ponieważ mam aż dwie takie persony w najbliższej rodzinie – obecnie studiujące na Uniwersytecie Łódzkim. Dlaczego przywołałem powyższą datę? Dlatego, że w świadomości każdego z nas funkcjonuje ona jako początek ogólnoświatowej wojny z terroryzmem. Proszę, aby spojrzeli Państwo na ów okres z perspektywy czasu trwania konfliktu zbrojnego, ponieważ wtedy łatwiej znaleźć dane porównawcze. Młody amerykański żołnierzyk, który lądował w Bagram – dajmy na to – miesiąc po ataku na nowojorskie wieże, dziś jest już dojrzałym chłopem, paradującym po rodzinnym miasteczku ze swoim piwnym brzuszkiem i dumnie opowiadającym, naturalnie przy krwistym steku, o własnych przewagach wojennych. Pojazdy używane przez niego w tamtym czasie zostały dawno przetopione w hucie, albo, zakupione okazyjnie jako demobil, biorą udział w corocznych paradach wojskowych w jakimś Dogde City lub rdzewieją, gdzieś zarośnięte pokrzywami w armijnej składnicy niepotrzebnego złomu, który stoi tam, ponieważ ma stać i nikt nie wie po co. W Wielkim Jabłku ludzie dalej uwijają się jak mrówki, biegając na kolejne spotkania i tylko nieliczni znajdują czas, aby zadumać się w pobliżu „strefy zero”. Powstały pewnie setki analiz i doktoratów o tragedii uderzenia w Światowe Centrum Handlu, rzecz całą owiały klechdy i legendy, ale część osób pamięta już tamte wydarzenia jak przez mgłę, ponieważ teraźniejszość też ich nie rozpieszcza. Jednak moim skromnym zdaniem, do zrozumienia teraźniejszości, potrzebujemy bezwzględnie jakiegoś punktu odniesienia.

Punktem odniesienia, tym naturalnym, jest dzień 11 września 2001 roku. Widok walących się budynków w sercu potężnego miasta i zdewastowanego Pentagonu wstrząsnął wszystkimi, nawet telewizyjnymi komentatorami, prześcigającymi się w artykułowaniu kolejnych zdań o „świecie, który już nigdy nie będzie taki sam”. Politycy, na co dzień butni i wyszczekani, gdzieś nagle zniknęli, ponieważ strach ścisnął ich za gardła i nie byli w stanie wykrztusić żadnej poprawnej myśli. Oczy świata spoczęły na postaci i licu Georga Walkera Busha, a ten naturalnie nie zawiódł, gdyż zawieść nie mógł. Dał sobie trochę czasu do namysłu, by następnie ogłosić krucjatę mającą na celu ukrócenie podobnych praktyk w przyszłości. Samoloty Boeing C-17 Globemaster III zaczęły systematycznie startować z amerykańskich lotnisk unosząc do górzystego Afganistanu gotowych na wszystko G.I.’s (skrót od angielskiej frazy „Government Issue”, tłumaczonej bardzo dowolnie jako „własność rządu” – żartobliwie i slangowo określającej żołnierza USA, najczęściej szeregowca) i tysiące ton niezbędnego sprzętu. Już w listopadzie samoloty amerykańskich sił powietrznych zaczęły atakować kryjówki talibów, rzecznicy prasowi poszczególnych jednostek lotniczych wydawali coraz bardziej buńczuczne komunikaty i wszystkim wydawało się, że do Wielkanocy sprawa będzie zakończona. Życie napisało jednak inny scenariusz.

Scenariusz, pewnie jeden z tysięcy, był żywo dyskutowany na tygodniowej odprawie roliczeniowo-zadaniowej w jednostce wojskowej, w której byłem wtedy jednym z dowódców pododdziałów. Osobiście nie brałem udziału w jego omawianiu, ponieważ przybyłem na salę planowania kilka minut po wszystkich i natknąłem się na gorący spór dowódcy baterii przeciwpancernej z dowódcą kompanii wsparcia na temat skuteczności bomby BLU-82, zwanej popularnie “kosiarką stokrotek”. Debata osiągała coraz wyższą temperaturę, czemu z zadowoleniem i uznaniem przyglądał się oficer dowodzący kompanią szturmową, mając pewnie cichą nadzieję, że dojdzie do rękoczynów, na co się w sumie już zanosiło. Proszę, aby nie odżegnywali Państwo owego kibica od czci i wiary! Był porządnym, uczynnym chłopiskiem, bardzo sympatycznym i wesołym, a tylko nieznacznie spłaszczony nos mówił nielicznym, że ma za sobą uwieńczoną sukcesami przeszłość pięściarską. Trudno mu się więc było dziwić, że z lubością oczekiwał na zdecydowaną wymianę kilku prostych i sierpowych, ale jego nadzieje rozwiało wkroczenie do pomieszczenia zastępcy dowódcy batalionu, który jedną komendą uspokoił czupurnych znawców. Zawodu, jak wpełzł na twarz „szturmana”, nie namalowałby nawet Jan Matejko, a ja, widząc szczery smutek w jego oczach, głośno się roześmiałem. Rozjemca obrzucił mnie wieloznacznym spojrzeniem i zapytał: „I czego rżysz, jak baran, co?”. Już chciałem odpowiedzieć, że barany beczą, a nie rżą, ale się powstrzymałem, gdyż pewnym było, iż podobny return spotka się z odwetem przełożonego, a na walkę z tak zaprawionym w bojach zawodnikiem nie miałem najmniejszej ochoty. Nowoprzybyły zapytał w końcu o sedno debaty, a uzyskawszy odpowiedź orzekł: „Chłopcy, o czym Wy bredzicie?! To jest hydra i nikt nie da jej rady, a przynajmniej w przeciągu najbliższych dekad. Krew popłynie szerokim strumieniem i niewiele z tego wyniknie. >Sojuz< się skończył tam w górach, a jeśli my wyciągniemy wnioski, to może się jakoś obronimy, ale będzie trudno. Zobaczycie, że Wy się zestarzejecie, a tam dalej będą się tłuc i na świecie też. To się rozpełznie wszędzie!”. Wysłuchaliśmy go z uwagą, jednak żadnego z nas do swoich racji nie przekonał. Zrobił to dopiero upływający czas.

Upływający czas pokazał, że słowa z tamtej odprawy okazały się prorocze. Al-Ka’ida pewnie się w coś przepoczwarzyła, Osama bin Laden został zgładzony prawie dekadę temu, a islamski terroryzm i tak się rozwija. Pokornie przyznała to ostatnio nawet Angela Merkel, która, wespół z Emmanuelem Macronem i Ursulą von der Leyen, podjęła debatę nad zaostrzaniem kontroli w ruchu granicznym pomiędzy państwami wspólnoty w celu ograniczenia działania terrorystów. Zdumiało mnie to tym bardziej, że jeszcze pięć lat temu, to właśnie ona naciskała na sprowadzanie ludzi z Afryki i Azji nie bacząc na konsekwencje czynów. Dziś, gdy przestało być bezpiecznie, przywódcy zwalczają problemy, które sami stworzyli. Było licho, a jest bardzo źle, jednak do takich wniosków może dojść tylko ten, kto znajdzie jakiś punkt odniesienia.

Howgh!

Tȟašúŋke Witkó, 16 listopada 2020 r.
https://zyciestolicy.com.pl/punkt-odniesienia/

Wiele osób z Ukrainy pracuje na czarno i nie ma zagwarantowanej żadnej opieki. Ten system działa, dopóki nie wydarzy się jakaś tragedia — mówi reżyser Krzysztof Chodorowski. Jego MASZA / MASHA Short film — o dziewczynie, która ulega tragicznemu wypadkowi w polskiej fabryce, pokazywany jest online na festiwalach, w których udział pozwala walczyć o nominację do Oscara
Sprawy komplikują się, kiedy podczas pracy maszyna ucina jej palce. Kierownik nie zamierza jej pomóc — jeśli wyjdzie na jaw, że zatrudnił ją na czarno, pójdzie siedzieć. Ciężko ranną przyjaciółkę stara się uratować Wiera, inna pracownica z Ukrainy.
Chodorowski zainteresował się tematem emigrantów z Ukrainy po przeczytaniu wywiadu z mieszkającą w Polsce od 10 lat Natalią Panchenko.
— W wywiadzie opisała sytuację, kiedy na ulicy zaczepił ją starszy mężczyzna, szarpał ją i mówił: „wypierdalaj z Polski głupia banderówo”‼️ — mówi Chodorowski. — Nie rozumiałem, dlaczego w XXI wieku w Polsce ktoś może postrzegać jakiś naród przez pryzmat odległej historii. Wtedy pomyślałem, że nie chcę żyć w takim świecie.
— To wszystko zakrawa o niewolnictwo — mówi Chodorowski. — Ludzie emigrują do kraju, w którym zarabia się lepiej. A w tym kraju to wykorzystują. Pracodawcy myślą sobie: „Damy wam połowę tego, co zarabiają normalni pracownicy, a wy i tak zostaniecie, bo zarobicie lepiej niż u siebie”. Ukraińcy pracują więc za siedem czy osiem złotych za godzinę. https://wyborcza.pl/7,101707,26475845,urwalo-ci-re...

Francja: “Ręce precz od mojego nauczyciela

W środę agencja AFP poznała szczegóły działań, które mają uderzyć w “islamistyczny separatyzm” we Francji. Ustawa nazwana, według mediów, “Ręce precz od mojego nauczyciela” ma być zaprezentowana rządowi 9 grudnia.

Duża część dokumentu ma dotyczyć edukacji. Jednym z przepisów będzie zakaz domowej edukacji prowadzonej przez rodziców. Francja chce, żeby dzieci w ten sposób nie były izolowane od świeckich wartości republiki, co zdarza się w przypadku islamskich fundamentalistów.

Minister spraw wewnętrznych i autor ustawy Gérald Darmanin poinformował, że to także walka o równość płci, ponieważ w takich przypadkach więcej dziewczynek niż chłopców pozostaje w domach. “W niektórych obszarach w szkołach jest więcej chłopców niż dziewcząt, podczas gdy wiemy, że statystycznie rodzi się więcej dziewczynek. To skandal” – uzasadnia planowane działania minister.
Kary za utrudnianie dzieciom integracji

Wzmocniona ma zostać pozycja szkół i władz lokalnych, żeby mogły rugować islamistyczny separatyzm z placówek. Mają mieć więcej narzędzi, by przeciwstawić się żądaniom korygowania edukacji seksualnej lub religijnej na żądanie grup społecznych, będą też mogły narzucić koedukacyjne lekcje pływania.

Dzieci mają otrzymać numery identyfikacyjne, dla upewnienia się, że wszystkie z nich uczęszczają do szkoły. Będzie możliwość wyłączenia dzieci w wieku 3-16 lat z sytemu edukacyjnego, lecz liczba powodów dla takiego działania zostanie poważnie ograniczona. Rodzice, którzy przeciwstawią się posyłaniu dziecka do szkoły, mogą zostać skazani na 6 miesięcy pozbawienia wolności, bądź karę grzywny do 7500 euro.

Są też przepisy niezwiązane bezpośrednio z edukacją, ale wynikające z historii zabójstwa nauczyciela Samuela Paty. Przestępstwem będzie udostępnienie informacji osobistych, które pozwolą zidentyfikować lub zlokalizować osoby (np. nauczycieli) przez tych, którzy chcą je skrzywdzić. Tak było na przykład w sytuacji, w której uczniowie szkoły za opłatą wskazali islamskiemu terroryście nauczyciela, który pokazywał na lekcji karykaturę Mahometa.
Islamistyczny separatyzm w życiu codziennym

Prawo przewiduje także walkę z organizacjami pozarządowymi zinfiltrowanymi przez islamistyczny separatyzm. Każde stowarzyszenie szukające wsparcia publicznego będzie musiało podpisać deklarację, że zgadza się “szanować zasady i wartości republiki”. Jeżeli później okaże się, że lekceważy te zasady, organizacja będzie musiała zwrócić pieniądze. W dodatku osoby skazane za podżeganie do terroryzmu czy nienawiści mogą otrzymać zakaz pojawiania się w miejscach kultu religijnego.

W karcie “czarno na białym ujęte są dwie zasady: odrzucenie politycznego islamu i wszelkich zagranicznych wpływów”.

Uregulowane mają zostać także kwestie społeczno – obyczajowe. Poligamia będzie zakazana i pozostawanie w takich związkach będzie groziło cofnięciem prawa pobytu na terenie Francji. Zakazane zostanie wydawanie tzw. certyfikatów dziewictwa.
Karta wartości republikańskich dla muzułmanów

Także w środę prezydent Emmanuel Macron przedstawił do akceptacji największej organizacji muzułmańskiej w kraju, Francuskiej Radzie Kultu Muzułmańskiego (CFCM), “kartę wartości republikańskich”. Jak pisze BBC, Macron wyznaczył piętnastodniowy termin zaakceptowania wymienionych w niej zasad.

Karta podkreśla, że islam jest religią, a nie politycznym ruchem i zabrania wpływów z zagranicy w muzułmańskich organizacjach. Jak twierdzą źródła z otoczenia prezydenta, w karcie “czarno na białym ujęte są dwie zasady: odrzucenia politycznego islamu i wszelkich zagranicznych wpływów”.

Przedstawiciele CFCM mają też stworzyć Krajową Radę Imamów, wystawiającą oficjalne akredytacje, które mogą zostać cofnięte jeżeli imam naruszy kodeks etyczny. Macron oczekuje, że w ciągu czterech lat z francuskich meczetów znikną imamowie przysyłani z zagranicy.

CFCM to federacja różnych organizacji muzułmańskich wewnątrz której trudno jest o uzyskanie porozumienia. Już w 2017 roku dostała od rządu zalecenie napisania takiej karty muzułmańskiej, która uwzględniałaby także kwestie zasad obowiązujących imamów. Skończyło się na przedstawieniu projektu, od którego zdystansowała się większość członków federacji.

Przypomnijmy, że w 2010 roku, podczas demonstracji przeciwko budowie meczetu w Warszawie przez związaną z islamistami Ligę Muzułmańską w RP, Stowarzyszenie Europa Przyszłości przedstawiło do dyskusji publicznej “kartę porozumienia z muzułmanami”, w której chodziło też o postawienie na wartości świeckie. Wtedy “Gazeta Wyborcza” nazwała taki dokument “lojalką dla muzułmanina”.

Źródła: BBC, Daily Mail, Valeurs
https://euroislam.pl/islamistyczny-separatyzm-rece-...

Europa musi bronić swoich wartości

W 2019 roku zostałem obywatelem Austrii. Podczas ceremonii naturalizacji w Nowym Jorku poprosiłem urzędników o materiał, który poinformuje mnie o moich obowiązkach jako nowego obywatela. Odpowiedzieli, że żaden taki materiał nie jest dostępny.

Uprzejmie i z szacunkiem powiedziałem im, że powinien zostać przygotowany i wręczany każdemu nowemu Austriakowi.

Kilka lat wcześniej przemawiałem na spotkaniu funkcjonariuszy Komisji Europejskiej w Brukseli w sprawach imigracji, integracji i tożsamości. Namawiałem słuchaczy, by patrzyli na stosunek między państwami – gospodarzami a nowoprzybyłymi jako rodzaj kontraktu społecznego.

Jak wiem z doświadczeń własnej rodziny, jest to dwustronne zobowiązanie. Nie, to nie jest tylko kwestia odpowiedzialności państwa, by dostarczyć bezpiecznego schronienia, nauki języka i szkolenia zawodowego, opieki zdrowotnej i dachu nad głową, choć oczywiście te kwestie są bardzo ważne.

Jest to także kwestia odpowiedzialności nowoprzybyłego, by zrozumieć i respektować wartości kraju, a w przypadku państw członkowskich UE, demokracji, równości płci, wolności wyznania (i braku wyznania) oraz pluralizmu.

Tak, jest aż nadto wyraźne, że te wartości nie zawsze są bronione, także w procesie integracji, który przebiega nierówno w Europie, jak ostatnio pokazały śmiertelne ataki terrorystów mieszkających we Francji i w Austrii.

Szeregowców dżihadystycznych wojen być może czasem motywuje bieda i wyobcowanie, ale przywódców motywuje ideologiczny fanatyzm.

Co należy zrobić, kiedy Europa stoi przed brutalną rzeczywistością, że nie wszystko jest dobrze i że sam upływ czasu ani też pobożne życzenia nie zapewnią pomyślnej integracji i nie zredukują zagrożenia przemocą?

Po pierwsze, kraje europejskie powinny otwarcie i zdecydowanie bronić swoich podstawowych, demokratycznych wartości i przekonań, włącznie, w wypadku Francji, z laicité czyli sekularyzmem.

Po drugie, powinny stworzyć programy wychowujące do rzeczywistego poczucia integracji. Na poziomie społecznym trzeba usunąć bariery do pełnego uczestnictwa i walczyć z każdym rodzajem dyskryminacji lub stygmatyzacji.

Po trzecie, należy zrobić wszystko, co możliwe, by zniechęcić do tworzenia równoległych społeczeństw, które tylko tworzą wielopokoleniowe urazy i poczucie społeczno – politycznego oderwania.

Po czwarte, należy uświadomić sobie fakt, że szeregowców dżihadystycznych wojen być może czasem motywuje bieda i wyobcowanie, ale przywódców motywuje ideologiczny fanatyzm.

Po piąte, należy położyć kres zagranicznemu finansowaniu, które pochodzi z wrogich źródeł, od przywódców religijnych i instytucji, które głoszą ekstremizm i przemoc. W przypadku Niemiec, na przykład, może to obejmować Iran, Turcję, Katar i inne sieci Bractwa Muzułmańskiego.

Po szóste, należy baczniej uważać na religijnych kapłanów, którzy odwiedzają więzienia i doradzają więźniom. Zbyt często w przeszłości prowadziło to do procesu rekrutacji i radykalizacji.

Po siódme, należy szybciej zakazywać działania organizacji o terrorystycznym charakterze. Jest skandalem, że UE stworzyła i sztucznie utrzymywała podział Hezbollahu, uznając tylko tak zwane “militarne skrzydło” za grupę terrorystyczną. Na szczęście, pięć państw członkowskich UE – Estonia, Niemcy, Łotwa, Litwa i Holandia – działało samodzielnie. Tymczasem Francja podejmuje teraz działania przeciwko Szarym Wilkom, inspirowanemu przez Turcję faszystowskiemu ruchowi. Czy pozostali, włącznie z samą Unią, zrobią to samo? I czy Niemcy wreszcie podejmą działania przeciwko proirańskiemu Ośrodkowi Islamskiemu w Hamburgu?

Po ósme, mówiąc o Turcji, najwyższa pora, żeby zająć ostrzejsze stanowisko wobec bezczelnej i wielokrotnej ingerencji prezydenta Erdogana w sprawy europejskie, włącznie z jego staraniami zorganizowania i monitorowania tureckich społeczności od Austrii po Holandię, od Belgii po Niemcy.

Po dziewiąte, zabrało Unii zbyt wiele lat uzgodnienie, a następnie wprowadzenie w życie antyterrorystycznego programu o nazwie PNR (Passenger Name Record), który pozwala na przekazywanie informacji o podróżnych. Niektóre kraje widziały to jako naruszenie praw o ochronie informacji osobistej, kiedy w rzeczywistości chodziło o pilne potrzeby bezpieczeństwa. Kiedy podjęcie takich decyzji trwa latami, konsekwencje w międzyczasie mogą być fatalne.

I po dziesiąte, narzędzia terroryzmu dzisiaj są często ponadpaństwowe. Dotyczą państw i organizacji niepaństwowych, cyberprzestrzeni, migracji, prania pieniędzy, zorganizowanej przestępczości, politycznego przenikania, grup i firm stanowiących przykrywkę nielegalnej działalności itd.

Im bardziej Europa dzieli się informacjami i najlepszymi praktykami w ramach swoich granic oraz z innymi, podobnymi do siebie państwami, włącznie ze Stanami Zjednoczonymi, Izraelem i z umiarkowanymi krajami arabskimi, tym większe prawdopodobieństwo odniesienia sukcesu w udaremnianiu rekrutacji i ataków oraz wzmocnieniu gotowości i narodowej odporności.

Europa, włącznie z Francją i Austrią, nie styka się po raz pierwszy z dżihadystycznym niebezpieczeństwem. Najnowsze śmiertelne zamachy w Paryżu, Nicei i Wiedniu są kolejnym bolesnym przypomnieniem, że groźba jest realna, że żaden kraj nie jest odporny i że, niestety, nie ma szybkich rozwiązań z dnia na dzień.

David Harris

Dyrektor wykonawczy American Jewish Committee (AJC)

Artykuł opublikowany na www.ajc.org

Źródło tekstu polskiego: listyznaszegosadu.pl

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
https://euroislam.pl/europa-musi-bronic-swoich-wart...

Nielegalni imigranci zamiast turystów. Trwa inwazja na Wyspy Kanaryjskie

Hiszpanie zaczynają budować obozy dla nielegalnych imigrantów na Wyspach Kanaryjskich. W tym roku dotarło na nie 10 razy więcej przybyszy niż w roku 2019.

Hiszpański minister ds. migracji Jose Luis Escriva oznajmił, że w ciągu kilku tygodni na wyspie Gran Canaria z archipelagu Wysp Kanaryjskich powstanie obóz dla 7 tysięcy nielegalnych imigrantów.

W tym roku na wyspy przypłynęło już 18 tysięcy przybyszy. To 10 razy więcej niż rok wcześniej.

Obóz ma powstać w pobliżu stolicy Wysp Las Palmas na terenach rządowych i prywatnych. Na razie około 2000 osób przebywa w porcie Arguineguin na wyspie Gran Canaria. Tam wykonywane są m.in testy na obecność koronawirusa.

Hiszpania jest jednym z krajów najbardziej na świecie dotkniętych pandemią. Tysiące nielegalnych imigrantów zostało rozmieszczonych w hotelach i apartamentach, które zwykle zajmowali turyści.

Socjalistyczne władze Hiszpanii zupełnie nie radzą sobie z ochroną granic i powstrzymywaniem najazdu. Teraz kierunkiem dla nielegalnych imigrantów stały się Wyspy Kanaryjskie. Sami imigranci i przemytnicy ludzi dostosowują szlaki do zmieniających się okoliczności.

Unia zawarła porozumienia z Turcja, Libią i Marokiem o powstrzymywaniu imigrantów. Turcja na początku roku skierowała ich na granice z Grecja, ale pandemia koronawirusa na wiele miesięcy powstrzymała inwazję.

Po umowach z Libią imigranci płyną z Tunezji na włoska wyspę Lampedusa. Ponieważ trudniej tez przedostać się do Hiszpanii kontynentalnej powstał nowy szlak na Wyspy Kanaryjskie. Z wybrzeża Afryki jaest na nie około 100 kilometrów.

Popularne „Kanary” czeka prawdopodobnie ten sam los co wiele wysp greckich, czy włoska Lampedusę. Imigranci zupełnie odmienili życie mieszkańców tych miejsc. Całkowicie zdewastowali turystykę na Lesbos, czy Lampedusie. Jeśli podobnie stanie się na Wyspach Kanaryjskich, to ich mieszkańców czeka ogromny, niekończący się kryzys.

Niemal cała gospodarka Wysp Kanaryjskich opiera się na turystyce.
https://nczas.com/2020/11/21/nielegalni-imigranc...

Kryzys migracyjny na Wyspach Kanaryjskich. Hiszpania prosi o pomoc

Rząd Hiszpanii wezwał Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. uchodźców (UNHCR) oraz Maroko i Senegal, afrykańskie kraje, z których masowo docierają na Wyspy Kanaryjskie nielegalni przybysze, do wsparcia Madrytu w rozwiązaniu kryzysu migracyjnego na tym archipelagu.

Odpowiedzialny w hiszpańskim rządzie za resort migracji Jose Luis Escriva powiedział w sobotę mediom, że z grona imigrantów, którzy masowo napłynęli w ostatnich tygodniach na Gran Canarię, największą wyspę archipelagu, jedynie około 10 proc. spełnia warunki przyznania im statusu uchodźcy.

Escriva przypomniał, że rząd Pedra Sancheza nasilił w ostatnich dniach aktywność dyplomatyczną, naciskając m.in. na organizacje międzynarodowe, a także kraje północno-zachodniej Afryki do wzmożonych wysiłków w celu zahamowania masowego napływu nielegalnych imigrantów na Wyspy Kanaryjskie.

W piątek szef hiszpańskiego MSW Fernando Grande-Marlaska wezwał w Rabacie władze Maroka do nasilenia kontroli wybrzeża, wskazując, że właśnie z tego kraju wypływa w kierunku Wysp Kanaryjskich najwięcej imigrantów.

W sobotę szefowa MSZ Hiszpanii Arancha Gonzalez Laya wezwała też władze Senegalu do wzmożonych działań służących przeciwdziałaniu napływowi obywateli tego afrykańskiego kraju na Wyspy Kanaryjskie. W niedzielę uda się ona do Dakaru, aby przekonać senegalskie władze do wsparcia Madrytu w rozwiązaniu kryzysu migracyjnego.

W piątek Gonzalez Laya odwiedziła Genewę, gdzie zaapelowała do Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. uchodźców oraz Międzynarodowej Organizacji ds. Migracji (IOM) do udzielenia pomocy Madrytowi w rozwiązaniu kwestii masowego napływu Afrykańczyków na Wyspy Kanaryjskie.

W sobotę na hiszpański archipelag udał się lider Partii Ludowej (PP), największego ugrupowania opozycji parlamentarnej, Pablo Casado. Po spotkaniu z władzami regionu polityk wezwał rząd Hiszpanii do natychmiastowej deportacji afrykańskich imigrantów z Wysp Kanaryjskich. Stwierdził, że kryzys migracyjny jest rezultatem zbyt pobłażliwej jego zdaniem polityki migracyjnej centrolewicowego gabinetu Sancheza.

W piątek rząd Hiszpanii ogłosił, że wraz z rosnącą liczbą afrykańskich imigrantów, wśród których są osoby zainfekowane koronawirusem, na Gran Canarii powstanie obóz dla uchodźców. Docelowo będzie się mogło w nim znaleźć 7000 osób.

Według autonomicznego rządu Wysp Kanaryjskich od 1 stycznia do 16 listopada br. na ten hiszpański archipelag dotarło łącznie 18 tys. nielegalnych imigrantów, czyli o ponad 1000 proc. więcej w porównaniu z całym 2019 r. Aż 9 tys. nielegalnych przybyszów dotarło tam w ciągu minionych czterech tygodni. Wśród nich ponad połowę stanowili Marokańczycy.

https://niezalezna.pl/365203-kryzys-migracyjny-na-wy...

to powyżej to dzieło finansowane przez Sorosa

Zarząd

Rafał Dymek - Członek Zarządu
Iga Kamocka - Członkini Zarządu

Rada Fundatorów

Tadeusz Mazowiecki (do listopada 2013)
Jan Kułakowski (do czerwca 2011)
Piotr Nowina-Konopka - Przewodniczący
Anna Radwan-Röhrenschef
Michał Wojtczak
Henryk Woźniakowski

Rada Programowa

Jan Barcz
Włodzimierz Borodziej
Grzegorz Dziemidowicz
Waldemar Kuczyński
Janusz Lewandowski
Łukasz Lipiński
Katarzyna Mazowiecka
Piotr Moszyński
Tomasz Nowakowski
Piotr Nowina-Konopka - Przewodniczący
Tadeusz Szumowski
Henryk Woźniakowski
Jan Kułakowski (do czerwca 2011)
Tadeusz Mazowiecki (do listopada 2013)
Wojciech Wieczorek (do sierpnia 2012)
Rafał Zakrzewski

Kuratorium

Jacek Ambroziak
Witold Orłowski
Michał Prochwicz

Fundacja skupia się na dwóch podstawowych celach:

Kształcenie
Pobudzanie do aktywności obywatelskiej i europejskiej
Przekonywanie jak najszerszych kręgów społeczeństwa do idei integracji
Szukanie i wypełnianie luk w kampanii informacyjnej
Ułatwianie dostępu do informacji na temat Unii Europejskiej
Wychodzenie naprzeciw argumentom eurosceptyków

Aktywizacja środowisk proeuropejskich
Pomoc dla organizacji proeuropejskich działających w środowiskach lokalnych
Ułatwianie przepływu informacji pomiędzy mniejszymi NGO
Integracja środowisk proeuropejskich
Forum dyskusji o integracji

pięknie brzmi i tyle , wniosek : zdelegalizować !

KOD z fundacją Sorosa chce zrównać symbol UE z flagą Polski. Projekt Ustawy.
https://steemit.com/pl-tradycja/@piewca/kod-z-fund...