"Wolność nie jest nam dana raz na zawsze"

Bardzo ważna publikacja Dziennika Gazety Prawnej.

DGP dysponuje pełną wersją raportu mołdawskiej komisji śledczej w sprawie Fundacji Otwarty Dialog. Z dokumentu wynika, że Polska mogła współpracować w sprawie FOD z – kontrolowanymi przez oligarchę Vladimira Plahotniuca – służbami specjalnymi w tym kraju. Sprawa wyszła na jaw po tym, jak władzę w Mołdawii przejęła przed dwoma tygodniami – popierana przez Unię Europejską i USA – opozycja. Premierem została Maia Sandu, a wicepremierem Andrei Nastase, którzy znają Lyudmyla Kozlovska i obok niej byli głównymi celami ataku komisji śledczej.

Szefowa Open Dialogue Foundation / Fundacja Otwarty Dialog jest posiadaczką belgijskiej karty pobytu. Wczoraj – na podstawie art. 25 konwencji wykonawczej do układu z Schengen – wycofano wpis jej nazwiska z Systemu Informacji Schengen (SIS), co oznacza, że bez przeszkód może poruszać się po strefie. Tajne dowody od polskich służb specjalnych na to, że jest zagrożeniem dla bezpieczeństwa narodowego, podważył też niedawno wojewódzki sąd administracyjny, o czym napisał Onet. O tym, że dane są słabej jakości, pisaliśmy w DGP już we wrześniu ub.r., powołując się na informatorów z kręgów ABW. Teraz potwierdził to sąd. Zapoznaliśmy się z kwietniowym wyrokiem warszawskiego WSA i z jego uzasadnieniem. DGP dysponuje również pełną wersją raportu mołdawskiego parlamentu, który miał skompromitować FOD i spółkę Bartosza Kramka Silk Road Biuro Analiz i Informacji. To amalgamat prawdy, półprawd i oczywistego fałszu. Poznaliśmy relacje osób zaangażowanych w prace komisji śledczej, której rezultatem jest ten dokument. W rozmowie z nami ujawniły kulisy jego powstawania i naciski wywierane na nich przez – odsuniętego przed dwoma tygodniami od władzy – oligarchę Vladimira Plahotniuca. Właśnie przeciw niemu występowała w Mołdawii FOD. https://wiadomosci.dziennik.pl/swiat/artykuly/600933,ludmyla-...

Kozłowska triumfuje. Przywrócono jej prawo podróżowania po strefie Schengen [WIDEO]

Niemal rok po akcji polskich służb dane szefowej fundacji Otwarty Dialog – Ludmiły Kozłowskiej zostały wykreślone z Systemu Informacyjnego strefy Schengen.

W lipcu odmówiono jej nowej karty pobytu w Polsce. Powody odmowy utajniono, gdyż „ich nieuprawnione ujawnienie spowodowałoby poważną szkodę dla Rzeczypospolitej Polskiej”.

W połowie sierpnia ub.r. prezes Fundacji Otwarty Dialog została przez polskie władze wpisana do Systemu Informacyjnego Schengen, czego efektem było natychmiastowe wydalenie z UE (mimo to była potem zapraszana do Brukseli i Berlina). Deportowano ją niezwłocznie do Kijowa.

Fundacja Otwarty Dialog powstała w Polsce w 2009 r. z inicjatywy Kozłowskiej. Do celów statutowych Fundacji należą – jak sama organizacja informuje – obrona praw człowieka, demokracji i praworządności na obszarze postradzieckim.

Kozłowska, która jest obywatelką Ukrainy, może teraz swobodnie podróżować po wszystkich państwach strefy Schengen, z wyjątkiem Polski.

– Spodziewałam się w tej sprawie długiej batalii. Dobrze, że tak się to skończyło. Walczę teraz o prawo wjazdu do Polski – twierdzi.

Na początku miesiąc Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że dokumenty, na podstawie których wpisano ją do systemu Schengen, są zbyt ogólnikowe, i nakazał Urzędowi ds. Cudzoziemców ponownie rozpatrzyć jej sprawę. Jeśli Kozłowska wygra, będzie mogła wrócić do Polski.

https://t.co/S4N89rmICX

— Lyudmyla Kozlovska

Bartosz Kramek
11 godz. ·
Mój komentarz dla Gazety Wyborczej.

Wczoraj w nocy zapadła haniebna, choć od dawna oczekiwana decyzja Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy o przywróceniu prawa głosu rosyjskiej delegacji. Rosja straciła je w 2014 r. po agresji na Ukrainę. Zgodnie z ówczesnymi postanowieniami powinna je odzyskać, gdy Kreml zacznie respektować prawo międzynarodowe i zakończy okupację ukraińskich terytoriów.

Nic takiego oczywiście nie nastąpiło, a ostrzelanie i zajęcie ukraińskich okrętów na Morzu Azowskim oraz uwięzienie ich załóg przez Rosję w listopadzie ubiegłego roku dowodzi jedynie eskalacji. Okresowo ostrzał intensyfikują również podporządkowani Kremlowi tzw. separatyści na froncie w Donbasie, zapewne testując w ten sposób reakcję nowego ukraińskiego prezydenta i nastroje społeczne na Ukrainie.

Liczba ukraińskich więźniów politycznych bezprawnie przetrzymywanych (i częstokroć torturowanych) w Rosji przekroczyła 100 osób. Na porządku dziennym są represje na okupowanym Krymie, gdzie prześladowana jest społeczność Tatarów Krymskich.

Izolacja dyplomatyczna na forum Rady była dla Putina bolesnym, symbolicznym i prestiżowym policzkiem. Powrót Rosjan na salony (a wśród członków rosyjskiej delegacji są osoby obłożone sankcjami UE) stanowi dla nich zachętę do dalszej agresji i dowód na bezsilność Zachodu, którego znakiem firmowym jest „głębokie zaniepokojenie” w odpowiedzi na światowe kryzysy. Takie przekonanie jest popularne wśród Ukraińców, którzy nie pojmują ugodowości Europy wobec – otwarcie definiującego ją jako przeciwnika – Kremla. A na rozdźwięku i potęgowaniu rozczarowania Europą na Ukrainie zależy również Rosji. Niestety, dziś narracja o zachodniej hipokryzji zyskuje tu dodatkowy argument.