"Wolność nie jest nam dana raz na zawsze"

Rafał Gaweł
18 kwietnia o 09:28 ·
WYSTĄPIŁEM O AZYL POLITYCZNY W NORWEGII

Chcę Państwa oficjalnie poinformować, że od kilku miesięcy mieszkam w Norwegii, gdzie wystąpiłem o azyl polityczny. Wyjechałem razem z żoną, córeczką i naszym kotem, bo w Polsce groziło nam niebezpieczeństwo.

Zdecydowałem się zwrócić o pomoc i ochronę do władz norweskich, bo jest to państwo o najwyższych, moim zdaniem, standardach praworządności i ochrony praw człowieka.

Chcę wyraźnie podkreślić, że wbrew insynuacjom nie ukrywam się i nigdy się nie ukrywałem. Natychmiast po przyjeździe do Norwegii zgłosiłem miejsce swojego pobytu, a informacja ta została odnotowana i wprowadzona do międzynarodowych baz danych, do których dostęp mają również polskie organy ścigania.
Korzystam z przysługujących mi praw na podstawie konwencji, które Polska ratyfikowała i uznaje.

Wyjechałem z Polski, bowiem groziło mi niebezpieczeństwo ze strony:

- ministra polskiego rządu Adama Andruszkiewicza, który wielokrotnie publicznie mi groził; norweskiej policji przekazałem nagranie, na którym słychać jak stwierdza że wydał polecenie by "zajęli" się mną jego koledzy z jednej ze skrajnie prawicowych organizacji

- byłem nękany na wniosek i polecenie ministra Bartosza Kownackiego, który składał fałszywe zawiadomienia wobec mnie naciskając na policjantów i doprowadzając do nieuzasadnionych przesłuchań

- stałem się obiektem zemsty białostockich prokuratorów po tym jak ujawniłem ich powiązania ze skrajną prawicą i doprowadziłem do kontroli w prokuraturze, w wyniku której zwolniony został jej szef (później minister Ziobro przywrócił go do pracy i awansował wszystkich prokuratorów zamieszanych w aferę "swastyki jako symbolu szczęścia")

- byłem nękany przez działania białostockich prokuratorów prowadzących wobec mnie działania, których celem było zniszczenie mnie i instytucji, jakie założyłem i prowadziłem, w tym przede wszystkim Ośrodka Monitorowania Zachowań Rasistowskich i Ksenofobicznych. Na zlecenie białostockiej prokuratury byłem bezprawnie pozbawiony wolności, znęcano się nade mną, gdy byłem zatrzymywany pozbawiano mnie dostępu do leków i leczenia.

- policjanci z bronią pod błahym pretekstem, już po zapadnięciu zmroku weszli siłą do mieszkania i dokonywali przesłuchań moich bliskich chwilę po pogrzebie mojej zmarłej córeczki

- mój dom, biuro Ośrodka Monitorowania Zachowań Rasistowskich i Ksenofobicznych było atakowane przez gangi neonazistowskie, próbowano podpalić Teatr Trzyrzecze, którego byłem dyrektorem, na trybunach stadionów wywieszano transparenty z groźbami pozbawienia mnie życia - wszystko przy całkowitej bierności polskich organów ścigania

- zostałem pozbawiony sprawiedliwego procesu, ten w którym zostałem skazany był prowadzony na podstawie dowodów i materiałów dostarczonych przez prokuraturę, którą wcześniej skompromitowałem ujawniając jej powiązania ze skrajną prawicą. W czasie procesu część dokumentów z akt sprawy trafiła w niewyjaśnionych okolicznościach do Jacka Międlara, akta sprawy, które były niejawne były udostępniane osobom postronnym i pozwalano im je kopiować. Zostałem skazany za czyny, których nie popełniłem na podstawie sfabrykowanych dowodów. W procesie, w którym bronili mnie sami pokrzywdzeni, mówiąc przed sądem pod przysięgą, że ich nie oszukałem.

- byłem zastraszany, nękany i traktowany w nieludzki sposób przez polskie organy ścigania i mam na to dowody

- stosowano wobec mnie przeszukania wydobywcze, zastraszano moje dzieci i moich bliskich,wielokrotnie dokonywano przeszukań w moich mieszkaniach, przy tym celowo o 6 rano rewidowano moje dzieci, celowo wchodząc do domu po wyjściu rodziców.

W związku z tym wszystkim, co opisałem wyżej, złożyłem skargi do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, zostały one przyjęte i czekam na rozstrzygnięcia w tych sprawach.

Przez 45 lat swojego życia nigdy nie popełniłem żadnego przestępstwa, moje kłopoty zaczęły się w chwili, gdy ujawniłem, że białostockie organy ścigania i część osób związanych z wymiarem sprawiedliwości jest powiązana ze skrajną prawicą i grupami neonazistowskimi.
Prokuratorzy, którzy ponieśli w tej sprawie konsekwencje dyscyplinarne zapowiedzieli dokonanie na mnie zemsty. Dokument uchwały związku zawodowego białostockich prokuratorów, w którym to zapisali, przekazałem stronie norweskiej.

Stałem się obiektem kolegialnej zemsty środowiska białostockiego wymiaru sprawiedliwości, miałem stać się żywym przykładem jak kończą ci, którzy podnoszą rękę na prokuraturę, lokalne układy i małą skrajnie prawicową białostocką ojczyznę.

Działo się to w chwili, gdy w Polsce prokuratura i część systemu sądowniczego pod rządami PiS zostały całkowicie upolitycznione i podporządkowane interesom jednej partii - setki osób związanych z opozycją doświadczają tego co ja.
Paweł Adamowicz, Stanisław Gawłowski, Hanna Zdanowska, Stefan Niesiołowski i wielu innych.
W dyktaturach taki zabieg określa się kryminalizacją opozycji, jest stary jak świat. Niewygodne osoby zohydza się w oczach opinii publicznej przypisując im pospolite przestępstwa kryminalne lub obyczajowe. Celem jest ich wyeliminowanie z życia społecznego.
Przed dojściem do władzy PIS ten zabieg był stosowany w białostockiej prokuraturze wobec lokalnej lewicowej opozycji, potem doświadczenia białostockich śledczych Ziobro i koledzy wykorzystali do działań w całej Polsce.

Przed wyjazdem z Polski spotkałem się z Pawłem Adamowiczem, opowiadał mi czego doświadczał i jak niszczono jego życie, rodzinę, bliskich. Postanowiliśmy wspólnie działać przeciwko takim totalitarnym działaniom władzy. Chcieliśmy rozbudować instytucję Ośrodka Monitorowania Zachowań Rasistowskich i Ksenofobicznych jako niezależnej organizacji patrzącej na ręce władzy.
To, co spotkało prezydenta Adamowicza było efektem budowania niechęci społecznej do jego osoby, stali za tym konkretni ludzie, tak jak konkretni ludzie stoją za rozpętaną do granic absurdu kampanią nienawiści wobec mojej osoby.

Wyjechałem z Polski nie po to żeby uciekać przed odpowiedzialnością, lecz by chronić własne życie. Wyjechałem tuż po tym, gdy zdobyłem dowody na to, że oficer policji przekazał treść moich zeznań i adres mojego zamieszkania osobie związanej z gangiem neonazistów, który miał na swoim sumieniu zabójstwa.

Ludzie z tego gangu niedługo po moim wyjeździe napadli na biuro OMZRIK, czyli organizacji, którą założyłem, w której pracowałem, po wyjściu zostawili wiadomość czarną farbą na drzwiach "zajebiemy was", obok wyrysowali swastykę.
Mimo że do ataku doszło w śródmieściu Warszawy, a napastnicy paradowali w czapkach z celtykami - policja nie jest w stanie ustalić sprawców, dokładnie tak samo jak nie jest w stanie ustalić neonazistów, którzy nieśli rasistowskie hasła w Marszu Niepodległości....

https://wiadomosci.dziennik.pl/swiat/artykuly/596283,sunday-t...

W ocenie dziennikarza powoływanie się na raport mołdawskiego parlamentu, który już wkrótce zakończy urzędowanie, jest mało wiarygodne. Judah dodał też, że jeden z autorów tekstu opublikowanego przez "Sunday Times" - Carlos Alba odszedł z dziennikarstwa i jest obecnie szefem agencji public relations.

W lutym br. do oskarżeń zawartych w mołdawskim raporcie odniósł się przywódca liberalnej frakcji ALDE w Parlamencie Europejskim Guy Verhofstadt, który przywołał w swym liście otwartym w sprawie szefowej fundacji Ludmiły Kozłowskiej, objętej zakazem podróżowania do strefy Schengen, rezolucję PE z listopada 2018 roku, w której wyrażono głębokie zaniepokojenie z powodu pogarszających się standardów demokratycznych w Mołdawii w tym, co dotyczy praworządności i niezawisłości sądów. Jak zaznaczył polityk, od 2016 roku sama Kozłowska i kierowana przez nią Fundacji Otwarty Dialog prowadzi działalność na rzecz obrony praw człowieka i praworządności w Mołdawii
Zdaniem Verhofstadta postępowanie to oparte było na fikcyjnych oskarżeniach. "Finansowanie partii opozycyjnych to tak naprawdę jednorazowe pokrycie kosztów podróży dwóch czołowych liderów opozycji" - zaznaczył w swym liście. Mołdawski portal NewsMaker oceniał bezpośrednio po publikacji raportu, że stworzono go m.in. na podstawie informacji z anonimowych blogów oraz z mediów kontrolowanych przez Plahotniuca lub lojalnych wobec rządzącej Partii Demokratycznej.

Do celów statutowych powstałej w 2009 roku Fundacji Otwarty Dialog należy obrona praw człowieka, demokracji i praworządności na obszarze postradzieckim, w tym zwłaszcza w Kazachstanie, Rosji i na Ukrainie.

"
Mińsk Mazowiecki
Postów: 25032
sailor Dziś, 8 godz. temu
-1
+
-
wy to macie @kumacz znajomych :) sama patologia

Ktoś zaskoczony? Brytyjski "The Sunday Times": Fundacja Kozlowskiej i Kramka była zaangażowana w pranie brudnych pieniędzy"
nie mój ale bardzo dobry komentarz
"Kajetan Wróblewski

Najnowsze wydanie Sunday Timesa przyniosło tekst, w którym przypomniano zmyślenia na temat fundacji Otwarty Dialog, zawarte w mołdawskim raporcie. Ochoczo podchwycili to polscy wrogowie praw człowieka i faktyczni sojusznicy Putina, ale oczywiście niestety i po naszej stronie kampania przeciw Lyudmyla Kozlovska i Bartosz Kramek ma swoich fanów. Uprzejmie proszę o opamiętanie, te kłamstwa prostował już na forum UE Guy Verhofstad, żaden z zachodnich wywiadów nie znalazł cienia prawdy w kampanii Kreml&PiS. A Ludmiła, deportowana z Polski przez PiS z powodów politycznych, dostała kartę pobytu w Belgii, czytajcie więc, kurka, nie tylko oczami, ale i mózgiem:
"Superoligarcha Vladimir Plahotniuc osobiście wezwał parlament, kontrolowany przez jego Demokratyczną Partię Mołdawii, do otwarcia wątpliwego postępowania w sprawie +ingerencji Fundacji Otwarty Dialog i Ludmiły Kozłowskiej w sprawy wewnętrzne Republiki Mołdawii oraz finansowania przez nie partii opozycyjnych+" - napisał Verhofstadt w lutym.

Zdaniem Verhofstadta postępowanie to oparte było na fikcyjnych oskarżeniach. "Finansowanie partii opozycyjnych to tak naprawdę jednorazowe pokrycie kosztów podróży dwóch czołowych liderów opozycji" - zaznaczył w swym liście. Mołdawski portal NewsMaker oceniał bezpośrednio po publikacji raportu, że stworzono go m.in. na podstawie informacji z anonimowych blogów oraz z mediów kontrolowanych przez Plahotniuca lub lojalnych wobec rządzącej Partii Demokratycznej."
"Zabójcze Kramki" to wymysł podobny do tego, że cała opozycja w Polsce żyje z Sorosa i chce wprowadzić nad Wisłą żydowski szariat".

Ukraińska Notre-Dame?powiadacie że brakuje wam 2 lwów na lwowskim cmentarzu?
Cały chrześcijański świat jest wstrząśnięty pożarem Notre-Dame de Paris – gotyckiej archikatedry w Paryżu. Zewsząd płyną kondolencje i słowa solidarności z Francją i Francuzami. Także z Polski i Ukrainy. Trwa szacowanie strat i zbiórka pieniędzy na jej odbudowę.

Mało kto wie, że w Polsce, w miasteczku Radymno, leżącym nieopodal autostrady A-4 prowadzącej z Rzeszowa do Korczowej, jeszcze 60 lat temu stała świątynia, która dla Ukraińców obrządku greckokatolickiego była czymś w rodzaju ich Notre-Dame.

Może nie była tak wiekowa i ogromna, jak paryska świątynia, której wieże wrosły na trwałe w krajobraz stolicy Francji i stały się jednym z jej symboli. Jednakże w skali nie tylko prowincjonalnego, galicyjskiego miasteczka, jakim było wówczas Radymno, ale i wznoszonych w owym czasie w Polsce kościołów, cerkwi i synagog, budziła podziw i szacunek swym rozmachem i dbałością o architektoniczne detale.
Nie odwiedzało jej rocznie 12 mln turystów z całego świata, jak Notre Dame, a ledwie kilka tysięcy wiernych podążających pieszo z Jarosławskiego i Nadsania na odpust w święto Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny (15 sierpnia wg kalendarza juliańskiego). Jednak dla ukraińskiej społeczności w Polsce była czymś więcej, niż tylko atrakcją turystyczną. Była symbolem ich trwania przy wierze i nacji przodków.
Cerkiew pod wezwaniem Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny (Uspennnia Preczystoji Bohorodyci) w Radymnie wzniesiono w latach 1906-1911 r. w miejsce drewnianej, która spłonęła w 1905 r. Autorem projektu był znany ukraiński architekt inż. Wasyl Nahirnyj, autor ponad 200 cerkwi w Galicji. Ciężar jej budowy ponosili nie tylko Ukraińcy. Tuż przed wojną w samym miasteczku było ich ledwie 600. Zbyt mało, jak na taką inwestycję. W Radymnie mieszkało też 2000 Polaków i 1100 Żydów. Dzięki zdolnościom organizacyjnym ówczesnego proboszcza ks. Kornyła Kuzyka znaczne kwoty pieniędzy ofiarowali na budowę cerkwi zamożni Polacy i Żydzi. Wśród hojnych sponsorów był sam cesarz Austro-Węgier Franciszek Józef I. Na jego cześć na frontowej ścianie, przy głównym wejściu do świątyni, wmurowano marmurową tablicę. Po drugiej stronie znajdowała się tablica poświęcona papieżowi Piusowi X.erkiew pod wezwaniem Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny (Uspennnia Preczystoji Bohorodyci) w Radymnie wzniesiono w latach 1906-1911 r. w miejsce drewnianej, która spłonęła w 1905 r. Autorem projektu był znany ukraiński architekt inż. Wasyl Nahirnyj, autor ponad 200 cerkwi w Galicji. Ciężar jej budowy ponosili nie tylko Ukraińcy. Tuż przed wojną w samym miasteczku było ich ledwie 600. Zbyt mało, jak na taką inwestycję. W Radymnie mieszkało też 2000 Polaków i 1100 Żydów. Dzięki zdolnościom organizacyjnym ówczesnego proboszcza ks. Kornyła Kuzyka znaczne kwoty pieniędzy ofiarowali na budowę cerkwi zamożni Polacy i Żydzi. Wśród hojnych sponsorów był sam cesarz Austro-Węgier Franciszek Józef I. Na jego cześć na frontowej ścianie, przy głównym wejściu do świątyni, wmurowano marmurową tablicę. Po drugiej stronie znajdowała się tablica poświęcona papieżowi Piusowi X.
Koniec II wojny światowej, nowe powojenne granice Polski i wiążące się z tym przesiedlenia ludności, oznaczały kres społeczności ukraińskiej Radymna. W latach 1944-1946 z miasta do USRR wysiedlono 90% Ukraińców. Pozostałych 140, którzy uniknęli wywózki do „sowieckiego raju”, deportowano w dniach 1-20 czerwca 1947 r. na ziemie poniemieckie w czasie Akcji „Wisła”
W grudniu 1959 r., na prośbę Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Radymnie, władze komunistyczne wydały zgodę na rozbiórkę cerkwi. Jako oficjalny powód podano brak w najbliższej okolicy cegły niezbędnej do budowy miejskiego Domu Ludowego. Urząd ds Wyznań w Warszawie uznał obiekt za „niezabytkowy”, co było równoznaczne z wyrokiem śmierci na cerkiew.

Niszczenie cerkwi rozpoczęło się 18 czerwca 1960 r. Początkowo próbowano ją rozebrać. Cegła po cegle. Z dachu i wież zdarto 250 arkuszy blachy miedzianej o łącznej wadze 2.400 kg, 900 metrów bieżących drewnianych krokwi i krawędziaków, 130 m.b. stalowych dźwigarów i 2.000 kg innych elementów metalowych. Buchalteria niszczenia cerkwi była prowadzona pedantycznie
Zasadnicza konstrukcja cerkwi okazała się jednak wyjątkowo solidna. Szczególnie zbrojonych sklepień stropów nawy głównej i wież. Wtedy postanowiono po prostu wysadzić ją w powietrze. Na oczach mieszkańców Radymna. W przededniu 1000-lecia Chrztu Polski.
https://emisilo.pl/2019/04/ukrainska-notr-dame/?f...
„Z tradycją w nowoczesność”
I na koniec coś optymistycznego. W styczniu 2018 roku młodzi ludzie, członkowie Stowarzyszenia Rozwoju Radymna „Galeon” wystąpili z pomysłem, by w ramach grantu zatytułowanego „Wielkokulturowa przeszłość dla przyszłości”, zebrać, opracować i udostępnić w formie odpowiednich tablic interaktywnych informacje związane z historycznymi obiektami Radymna, które w przeszłości zostały całkowicie lub częściowo zniszczone.

„Świadomość bogatej historii i wielokulturowych więzi, które tworzyły naszą lokalną społeczność, jest cennym elementem tożsamości wspólnoty lokalnej i tożsamości osobistej. Tego zakorzenienia – które jest źródłem istotnych wartości i podstawą budowania obrazu siebie i stosunku do innych – szczególnie dziś brakuje, zwłaszcza młodszemu pokoleniu. Mamy nadzieję, że efekt pozwoli na przekazanie zapomnianej wiedzy o przeszłości naszego miasta, pozwoli rozbudować historyczną tożsamość i będzie stanowić źródło lokalnej dumy i przywiązania do małej ojczyzny”. https://historyczne-radymno.pl/o-projekcie/..... SRANIE W BANIE- NAJPIERW ZRUJNOWAĆ A TERAZ NAGLE PAMIĘCI SIĘ ZECHCIAŁO I WYMAGA SZACUNKU DO POLSKICH ŚLADÓW ZA GRANICAMI KRAJU