Relacje polsko-ukraińskie czyli Lachy i Chachoły

W Polsce wszyscy wiedzą o ataku UPA na Wiązownicę 17 kwietnia 1945 roku . IPN ten atak jednoznacznie nazywa „ludobójstwem”. Ale o tym, że wcześniej była tragiczna noc z 1 na 2 kwietnia 1945 r. niemal nikt nie pamięta, a już na pewno nie chce o tym pamiętać polski IPN...

W raporcie informującym o wynikach i o umorzeniu śledztwa w sprawie zbrodni w Wiązownicy z roku 2009, o mordzie dokonanym przez miejscowych Polaków na sąsiadach Ukraińcach nie ma ani słowa...
Te osoby, którym do dzisiaj nie postawiono w Wiązownicy tablicy upamiętniającej ich tragiczna śmierć, a mianowicie:
Dmytruś Józef – lat 28
Husz Adam – lat 18
Mil Antoni – lat 35
Mil Józefa – lat 28
Mil Jarosława – lat 10
Mil Roman – lat 7
Mil Andrzej – lat 8
Piskorz Grzegorz lat 50
Piskor Iwan – lat 30
Puka Iwan – lat 60
Puka Roman – lat 14
Wasiuta Michał – lat 32
Zastawna Natalia – lat 18
nie zostały bestialsko zamordowane przez swoich sąsiadów?
Było „ludobójstwo” 17 kwietnia, a „ludobójstwa” w nocy z 1 na 2 kwietnia nie było?
O innych zbrodniach dokonywanych przed 17 kwietnia przez niektórych Polaków z Wiązownicy też lepiej nie pamiętać?


Z jednej strony „ludobójstwo”, z drugiej strony „akcje prewencyjna” czy „usprawiedliwiony odwet”? Odwet za co? Odwet na kim?

Odwet 1 kwietnia za "ludobójstwo" 17 kwietnia?

A może 1 kwietnia to „ludobójstwo”, a 17 kwietnia „usprawiedliwiony odwet”?

A może po obu stronach zbrodnie i „odwety”, „akcje prewencyjne”, „zemsty” czy nawet działania noszące znamiona ludobójstwa? Może spirala nienawiści nakręcająca się na długo przed wybuchem II wojny światowej? Może ta spirala była dodatkowo napędzana przez siły wrogie Polsce i Ukrainie?

Niezależnie od tego, kto zaczął i kto był bardziej winny, niezależnie od tego, kto miał więcej racji, wypadałoby dla wspólnego dobra i zgodnie z faktami przyznać w końcu, że obie strony narobiły bardzo wiele złego...
Bez licytacji i wyliczania, bez zarzutów i oskarżeń – z obu stron jest bardzo wiele słusznych pretensji. Z obu stron była heroiczna walka o wolność i niepodległość, a przy tym była też podłość i były zbrodnie. Z obu stron byli bohaterowie i zbrodniarze.

Czy wyjdziemy kiedyś z zaklętego kręgu wzajemnych oskarżeń?
Czy może już zawsze będziemy musieli wytykać polskiemu IPN-owi, że manipuluje, przekłamuje, oszukuje i przemilcza?



* wykorzystano fotografie ze strony: https://www.apokryfruski.org/kultura/nadsanie/wiazownica/

pamiętam że kiedyś ktoś nazwał ORLĘTA lwowskie MENTAMI I ZARAZ WYWIĄZAŁA SIĘ OGROMNA FALA KOMENTARZY łącznie z prawicową propagandystką panią Manią Pyż.Ludzie pamiętali i gadali zanim poszła legenda....
Dr Damian K. Markowski: Lwowa broniła młodzież z dobrych domów, ale i "dzieci ulicy
https://www.onet.pl/?utm_source=wiadomosci.onet.pl...

Fenomen obrony Lwowa nie polegał na tym, że była ona masowa, ale na tym, że była egalitarna. Jej historię znamy głównie ze świadectw tych obrońców, którzy wywodzili się z młodzieży szkolnej i studenckiej, z tzw. dobrych domów. Ale do walki stanęły też "dzieci ulicy", kieszonkowcy, drobne złodziejaszki. Orlęta Lwowskie nie były aniołami – mówi dr Damian K. Markowski w rozmowie z Onetem.

W maju 1919 roku zakończyło się oblężenie Lwowa przez wojska ukraińskie, co przesądziło sprawę przynależności miasta do odrodzonej Polski
Obrona Lwowa była jednym z najważniejszych mitów założycielskich II RP, co sprawiło, że historia tego epizodu od początku była pełna przejaskrawień
W obronie Lwowa brali też udział Żydzi i Ukraińcy, dla których polskość była kwestią wyboru
Historyk podkreśla, że walki o Lwów brutalizowały się stopniowo, a prasa po obu stronach konfliktu przyczyniła się do tego, że między Polakami i Ukraińcami "niechęć czy nieufność zmieniała się w nienawiść"
Zdaniem dr. Markowskiego polska młodzież wychowana na micie Orląt Lwowskich była bezradna podczas powstania warszawskiego, kiedy zderzyła się z machiną nowoczesnego, totalitarnego państwa

W tym samym czasie, kiedy Rosyjskie Służby cały czas próbują skłócić ze sobą Polaków z Ukraińcami (według tradycyjnej ^metody" : "Dziel i Rządź" " ) , to na poziomie codziennych ludzkich relacji zdarza się że - Ukraińcy ratują Polaków, Polacy wspierają wałczących z okupantami Ukraińców i ratują życia rannym na froncie Bohaterom, broniących swój kraj i dalszą część Europy przed dalszą inwazją Hybrydowej Armii Putina... ...
No i... co raz częściej obserwujemy- jak w Polsce powstają szczęśliwe Rodziny Polsko-Ukraińskie... Co oczywiście jest związane z zaproszeniem pracowników z Ukrainy przez Rząd Polski -aby ratować ekonomikę kraju po wyemigrowaniu Polaków do bardziej zamożnych krajów UE oraz Wielkiej Brytanii...
I właśnie ta, prawdziwa rzeczywistość - daje nam wszystkim nadzieję na POJEDNANIE PONAD PODZIAŁAMI , a tym samym- na PORAŻKĘ Rosyjskiego IMPERIUM ZŁA , w przypadku dalszej Inwazji Kremlowskiego Hitlera na pozostałą część Europy...
Kiedy wspieramy się i jednoczymy , (pomimo smutnych zaszłości, których nie brakuje w ŻADNEJ RODZINIE , a tym bardziej pomiędzy sąsiadami ) , wtedy - stajemy się SILNIEJSI , ZAMOŻNIEJSI , a najważniejsze - BARDZIEJ BEZPIECZNI, w obliczu narastającego ZAGROŻENIA....
Zagrożenia, niestety, zdarzają się nie tylko w obliczu możliwości Wojny Okupacyjnej ale i w życiu codziennym...
A wtedy , od wzajemnego Szacunku i Odwagi Każdego z nas- może zależeć życie innych, przetrwanie następnych pokoleń...

A to jest jeden z wielu wspaniałych przykładów : Ukraiński kierowca ciężarówki , narażając własne życie- uratował naszych rodaków, Kobietę i Dziecko- w wypadku pod Szczecinem, wyciągając je z płonącego samochodu osobowego ... :