Dane pedofilów i gwałcicieli pochodzących z Mińska

Harcerska legenda pedofilem. Podwójne życie Kazimierza G.

Kurier Poranny 20.03.2010 AKTUALIZACJA: 21.03.2010 10:57

Wszędzie, dosłownie wszędzie były zdjęcia młodych, nagich chłopców. W szafkach, w piecu, w tapczanie. Mnóstwo - chwyta się za głowę Paweł, właściciel firmy budowlanej. - W większości były to amatorskie zdjęcia nagich postaci, ale część zdjęć przedstawiała sceny seksu starszych osób z chłopcami.

Kazimierz G., najstarszy harcerz Torunia, gwałcił chłopców będących w wieku od 10 do 15 lat.

Najstarszy harcerz Torunia w swoim mieszkaniu przechowywał archiwum z pedofilską pornografią. Sam także fotografował się z nagimi chłopcami. Kazimierz G. zmarł w ubiegłym roku w sędziwym wieku 95 lat. W pogrzebie uczestniczył poczet sztandarowy, nie zabrakło warty honorowej.

Przypomniano o zasługach najstarszego toruńskiego harcerza, który mundur z lilijką założył w 1924 roku, o jego udziale w kampanii wrześniowej i pobycie w stalinowskim więzieniu.

W prasie ukazały się wspomnieniowe artykuły. Ku czci.

Zdjęcia wypadają z pieca

Pozostało po G. komunalne mieszkanie przy ul. Klonowica w Toruniu. Trzy pokoje w kamienicy na niskim parterze. Okna osłonięte gęstymi firankami, papierową roletą i zasłonami.

Mieszkanie było zaniedbane, od dawna nie remontowane, więc dalsza rodzina zabrała tylko kilka drobiazgów. Resztę miała uprzątnąć firma, która podjęła się remontu.

- To, co zobaczyliśmy, było nie do pojęcia. Wszędzie, dosłownie wszędzie były zdjęcia młodych, nagich chłopców. W szafkach, w piecu, w tapczanie. Mnóstwo - chwyta się za głowę Paweł, właściciel firmy budowlanej. - W większości były to amatorskie zdjęcia nagich postaci, ale część zdjęć przedstawiała sceny seksu starszych osób z chłopcami. Te fotografie były skadrowane w taki sposób, żeby głowa nie była widoczna. Były wykonane w różnych pomieszczeniach, na niektórych widać było fragmenty mieszkania pana G. Nie przyglądaliśmy się za bardzo, bo to było obrzydliwe.

Wreszcie się skończyło

Krzysztof, budowlaniec: - Na żadnym zdjęciu, z tych które widziałem nie było dziewczyny. Sami chłopcy, na oko od 10 do 15 lat. Do tego mnóstwo gejowskich czasopism pornograficznych i kaset wideo. Zebrało się tego chyba z pół kontenera.

Pawła zaintrygowało wyposażenie wnętrza mieszkania:
- We wszystkich pomieszczeniach porozwieszane były czerwone lampki. Ale to nie wszystko - w ścianach, podłogach poukrywane grube wiązki wielożyłowych kabli. Jeden z przewodów prowadził nawet do ślepego wywietrznika w toalecie. Wśród mebli był dziwny stolik, ze szklanym blatem i podświetleniem od dołu.

- Później okazało się, że sąsiedzi dobrze wiedzieli o zainteresowaniach starszego pana. Gdy wymienialiśmy okna, starsza kobieta, rzuciła w naszym kierunku: - Wreszcie się to skończyło - opowiadają członkowie ekipy remontowej.

Pani Janina, sąsiadka z góry, znała G. od dzieciństwa. - Jaki był Kaziu? Grzeczny, uprzejmy, kulturalny, inteligentny. Niskiego wzrostu, o chłopięcej budowie i farbowanych włosach. Tylko dla mnie, proszę pana, ktoś kto robi takie rzeczy, to zwierzę, a nie człowiek.

Rodzina pani Janiny przez lata mieszkała z G. ściana w ścianę:

- To były jeszcze czasy, gdy żyli jego rodzice. Kaziu miał wtedy jeden pokoik na piętrze. Chcąc nie chcąc słyszeliśmy wszystko, co się u niego dzieje. To były wieczne balangi z młodymi chłopcami. Moją mamę to sąsiedztwo kosztowało sporo nerwów.

Zemsta za deprawację

Mężczyzna z naprzeciwka:
- Myśmy na własne oczy nic nie widzieli, ani nie słyszeli. Na szczęście moich dzieci nie ruszał, bo gdyby ruszył, to bym go zniszczył.

Sąsiadowi z pobliskiej kamienicy G. zawdzięczał życie:

- To było w 1977 roku. Usłyszałem wołanie o ratunek i hałasy. Zbiegłem na dół z tym, co było pod ręką - chwyciłem za szczotkę do podłogi. Pan G. leżał w kałuży krwi. Widząc mnie napastnicy wycofali się, zdołałem zdzielić tylko jednego w głowę. Później na sprawie, gdzie wystąpiłem jako świadek, bandyci tłumaczyli, że napad miał być zemstą za deprawowanie młodzieży. Dostali po kilkanaście lat więzienia. Faktem jest, że wszyscy wiedzieli o słabości G. do młodych chłopców. Ciągle u niego bywali, niektórzy mieszkali, jak z opiekunem. Na Bydgoskim Przedmieściu sporo dzieci włóczy się bez żadnego nadzoru, więc miał z czego wybierać. Co z nimi robił - wiedzą tylko oni sami. Czasem proponował chłopakom darmowe korepetycje z niemieckiego. Mój syn poszedł dwa razy i powiedział, że więcej jego noga nie postanie u G. Dziś jest dorosły, ale nigdy nam nie powiedział do czego wówczas doszło.

Dawny sąsiad:
- Kaziowi zawsze dobrze się wiodło. Miał sporo kontaktów zagranicznych. Od lat przyjeżdżali do niego panowie z Niemiec w eleganckich samochodach. W mieszkaniu miał kolekcję monet i prawdziwej chińskiej porcelany i sporo najnowszej elektroniki. No i zawsze miał świetny sprzęt fotograficzny. Tłumaczył, że wychowanek mieszkający w Anglii pomaga mu finansowo.

Od młodych lat interesował się fotografią, a w podeszłym wieku zafascynował się komputerem i możliwościami, jakie on daje - przeczytać można w nocie wspomnieniowej.

Różne rzeczy się słyszało

G. nie utrzymywał kontaktów z rodziną, choć do niedawna żył jeszcze jego brat. Od kilku lat spędzał jedynie Wigilię u dzieci swojego brata:

- Nie bardzo chcieliśmy podtrzymywać te kontakty - przyznaje bratanek Kazimierza G. - Wie pan, słyszało się o nim różne rzeczy. Byłem po śmierci w mieszkaniu, ale pornografii nie znalazłem, bo nie przeszukiwałem szaf. Zwróciłem tylko uwagę na brud i kable. Tych kabli było pełno, dosłownie wszędzie. Komputer po wuju podarowaliśmy potrzebującemu dziecku na wsi.

Tylko przeczucia

Komendantka toruńskiego hufca Lidia Lach zapamiętała, że niemal do ostatnich dni G. był sprawny fizycznie:
- Brał udział w zebraniach starszych harcerzy, pojechał z nami na wycieczkę do Muzeum Powstania Warszawskiego i dotrzymywał kroku. Filmował i fotografował.

Pani Lach nie kryje, że miała dziwne przeczucia: - Wie pan, zawsze w jego przypadku były to drużyny męskie, jeśli rozmowy, to tylko z chłopcami. No i to farbowanie włosów. Ale mogę mówić tylko o swoich przeczuciach, bo o żadnych konkretach nie było mowy. Dopiero dziś ten obraz jakoś mi się układa.

Konkretnych informacji nie miała też policja. Według naszych informacji specyficzne zainteresowania Kazimierza G. nie były nigdy przedmiotem postępowania. https://poranny.pl/harcerska-legenda-pedofilem-po...

Po pomniku w Gdańsku przyszedł czas na znaki. W kilku miastach nieznani sprawcy umieścili "nowe znaki drogowe" . Twitter aż huczy od kolejnych akcji przeciw pedofilii w kościele.
Jak widać dużo dzieje się w całym kraju odnośnie pedofilii w kk .
Dotarliśmy też do oświadczenia.

" My, Obywatele i Obywatelki zbulwersowani postawą przedstawicieli kościoła katolickiego,
postanowiliśmy przeprowadzić ogólnopolską akcję UWAGA KSIĄDZ „ Ostrzegamy! Pedofil!”.
Akcja ma na celu zwrócenie uwagi uśpionego społeczeństwa na problem pedofilii wśród
kleru.
Niemal każdego dnia dowiadujemy się o kolejnym księdzu, który skrzywdził dziecko. Niemal
każdego dnia dowiadujemy się o jakimś biskupie lub proboszczu, który krył swojego
zwyrodniałego podwładnego.
Przedstawiciele kościoła katolickiego wykazując się niezwykłą ignorancją, pomniejszając
winy przestępców seksualnych w sutannach, zasługują na najwyższe potępienie!
Kościół katolicki okrył się hańbą. Jest przesiąknięty bólem setek skrzywdzonych dzieci.
Przedstawiciele kościoła katolickiego wykonują jedynie pozorowane ruchy, bez
podejmowania konkretnych działań, które mają za cel jedynie uspokoić atmosferę i
umniejszyć winę kościoła. Temu prawdopodobnie służy zbliżający się synod który odbędzie
się pod koniec lutego w Watykanie.
Pedofilia nie jest sprawą marginalną w polskim kościele. Nie wiadomo – na dzień dzisiejszy
– ile jest ofiar. Wszystko wskazuje na to, że liczba ta jest zatrważająca!
Wielu katolików i katoliczek zamyka oczy i nie chce zobaczyć, że polscy księża krzywdzą
dzieci. Postępując w ten sposób stają się współwinni krzywdy. Nie reagując lub stając po
stronie pedofilów, okrywają się hańbą – tak samo jak księża gwałciciele.
Kościół katolicki nie chce odtajnić dokumentów z wewnątrzkościelnych dochodzeń w
sprawach przestępstw seksualnych. Episkopat nie zgadza się na powołanie niezależnej
(niekościelnej) komisji ekspertów. Pedofile nadal pozostają w szeregach kościoła
katolickiego a wielu z nich ma ciągły kontakt z dziećmi!
Przedstawiciele Episkopatu ani razu nie wzięli udziału w konferencjach i debatach
poświęconych pedofilii w kościele. Nikt z przedstawicieli kościoła nie przyszedł do Sejmu na
spotkanie, w którym brały udział ofiary!
Pedofilów chroni kościół i rozporządzenia kościelne. Ważna jest reputacja parafii,
stanowiska, kariera kościelna i pieniądze. Pedofile w sutannach są wyjątkowo niebezpieczni.
Krzywdzą dzieci z Bogiem na ustach! Wykorzystują swoją uprzywilejowaną pozycję
społeczną i odgórnie przypisywaną im dobroć.
Nie można bezczynnie czekać, aż skrzywdzone zostanie kolejne dziecko! Kościół musi
zobaczyć obywatelski sprzeciw!
Obowiązkiem Obywateli i Obywatelek jest protestować. Głośno i wyraźnie! Obowiązkiem
dorosłych jest chronić dzieci!
Akcja „Ostrzegamy! Pedofil!” to wyraz naszego sprzeciwu wobec bezkarności kleru!
To wyraz naszej solidarności z ofiarami przestępców seksualnych.
To wyraz naszych obaw, że dzieci były, są i nie przestaną być molestowane i gwałcone,
dopóki całe społeczeństwo nie zacznie wywierać presji na pracownikach i pracownicach
kościoła katolickiego. "

mocne...
Joanna Scheuring-Wielgus chce, żeby Kościół stanął przed Trybunałem w Hadze




Raport na temat wykorzystywania seksualnie nieletnich w polskim Kościele został opublikowany. Trafił także do papieża Franciszka. - To jest bardzo symboliczne, są w Kościele osoby, które nie są głuche na wołanie o pomoc - mówiła w Poranku Radia TOK FM Joanna Scheuring-Wielgus, posłanka partii Teraz!.

Jacek Żakowski pytał posłankę Teraz!, czy rozważa start w wyborach do europarlamentu. - Chciałabym doprowadzić do postawienia Kościoła rzymsko-katolickiego przed Trybunałem w Hadze. Dlatego rozważam start w wyborach do PE. Chciałabym w tym uczestniczyć - odpowiedziała Joanna Scheuring-Wielgus. 

Fundacja "Nie lękajcie się" opublikowała w czwartek raport na temat wykorzystywania seksualnego nieletnich w polskim Kościele, a w nim nazwiska 24 biskupów, którzy zdaniem autorów raportu tuszowali tego rodzaju przypadki. Są w nim bardzo znani hierarchowie jak abp Marek Jędraszewski czy abp Sławoj Leszek Głódź. 

Raport ten jeszcze w środę, podczas audiencji generalnej, został przekazany papieżowi Franciszkowi przez polską delegację, między innymi z Scheuring-Wielgus w składzie. - Sytuacja jest nieprawdopodobna. Ja kilka tygodni temu wysłałam list do papieża Franciszka, w którym opisałam sytuację w Polsce i to, że mamy raport, który chcemy mu przedstawić. Do dnia, w którym doszło do spotkania, nie mieliśmy informacji, czy papież się z nami spotka. Później byliśmy inaczej traktowani niż inne osoby, które przyszły na audiencję, dowiedziałam się, że papież do nas podejdzie - mówiła posłanka.

Joanna Scheuring-Wielgus wspominała rozmowę polskiej delegacji z Franciszkiem. - Papież podał mi rękę, przywitał się po włosku. Rozmawiałam z nim po angielsku. Mówiłam, że jesteśmy delegacją z Polski, że jest z nami ofiara księdza pedofila. Franciszek powiedział, że na pewno przeczyta nasz raport jeszcze przed synodem - dodawała Scheuring-Wielgus.

W czasie tego spotkania doszło do symbolicznego momentu. Papież Franciszek ucałował w rękę Marka Lisińskiego, ofiary księdza pedofila. - Papież Franciszek wiedział, kim jest Marek Lisiński. To spotkanie odbyło się w milczeniu. Potem papież ucałował go w rękę. Byliśmy poruszeni tym momentem - wspominała posłanka. 

Jak dodawała posłanka, całe spotkanie miało wymiar symboliczny. - My od 5 lat próbujemy różnymi sposobami spotkać się z przedstawicielami Episkopatu. Za każdym razem są tam zamknięte drzwi i odgłos pustki ze strony Kościoła. Okazuje się, że w przypadku papieża jest to możliwe. To jest bardzo symboliczne, są w Kościele osoby, które nie są głuche na wołanie - mówiła Scheuring-Wielgus.

Posłanka czeka na dalsze kroki Watykanu. - Teraz piłka jest po stronie papieża Franciszka. W Chile dostał podobny raport i zareagował. Liczę na to, że reakcja w którymś momencie nastąpi - dodawała. 

Według Scheuring-Wielgus, to ofiary są w tej sprawie najważniejsze. - Historie ofiar z całego świata poruszają ludzi w czasie synodu. Dla każdej osoby, która nie rozumie, o co walczymy, ta rozmowa z ofiarą jest wstrząsem. Ta trauma jest tak ciężka, że trudno to sobie wyobrazić. To jest, myślę, kluczowe. Najtrudniejszy był ten właśnie pierwszy krok - mówiła posłanka Teraz!.




Więcej: http://www.tokfm.pl/Tokfm/7,103087,24481823,joanna...